Psalmen 107 – HTB & APSD-CEB

Het Boek

Psalmen 107:1-43

1Prijs de Here!

Hij is een goede God.

Want zijn goedheid en liefde

blijven eeuwig bestaan.

2Laat ieder die door de Here is bevrijd,

dit blijven zeggen.

Hij heeft hen immers bevrijd

uit de macht van de vijand?

3Hij heeft hen teruggehaald

uit alle verre landen,

uit oost en west, uit noord en zuid.

4Er waren mensen

die ronddwaalden in de woestijn,

op eenzame plaatsen.

Zij hadden geen plek om te wonen.

5Door honger en dorst waren zij

aan het eind van hun krachten.

6Toen riepen zij in hun ellende tot de Here

en Hij redde hen uit al hun angst.

7Hij liet hen lopen

op een goed begaanbare weg

die leidde naar een stad

waar ook voor hen een huis was.

8Laten zij de goedheid en liefde van de Here prijzen

en Hem ook eren om alle wonderen

die Hij voor de mensen heeft gedaan.

9Maar ook omdat Hij

de dorstige mensen te drinken heeft gegeven

en de hongerigen heeft voorzien van voedsel.

10Er waren ook mensen

die in de duisternis moesten leven.

Zij zaten, lichamelijk of geestelijk, vastgebonden.

11Dat kwam doordat zij

niet wilden luisteren naar wat God zei.

Zij wisten het zelf beter!

Zij sloegen de raadgevingen van God,

de Allerhoogste, in de wind.

12Daarom had Hij hen in de moeilijkheden gebracht.

Toen zij vielen,

was er niemand die hen hielp.

13Toen riepen zij in hun ellende tot de Here

en Hij redde hen uit al hun angst.

14Hij leidde hen uit die diepe duisternis

waarin zij leefden,

en verbrak alles

waarmee zij zaten vastgebonden.

15Laten zij de goedheid en liefde van de Here prijzen

en Hem ook eren om alle wonderen

die Hij voor de mensen heeft gedaan.

16Maar ook omdat Hij

de koperen deuren heeft opengebroken

en de metalen sloten ervan heeft vernietigd.

17Ook waren er mensen

die dwaas handelden.

Wegens hun zondige leven en hun oneerlijkheid

werden zij gemarteld.

18Zij walgden bij het zien van eten

en stonden al met één been in het graf.

19Toen riepen zij in hun ellende tot de Here

en Hij redde hen uit al hun angst.

20Hij kwam en sprak met hen,

Hij maakte hen beter

en rukte hen weg voor de kaken van de dood.

21Laten zij de goedheid en liefde van de Here prijzen

en Hem ook eren om alle wonderen

die Hij voor de mensen heeft gedaan.

22Maar laten zij Hem ook lofoffers brengen

en juichend over zijn werk vertellen.

23Er waren ook mensen

die met hun schepen alle zeeën bevoeren

en overal handel dreven.

24Zij zagen het machtige scheppingswerk van de Here

en wat Hij in de zeeën had gemaakt.

25Soms, als Hij sprak,

stak er een storm op die de golven hoog opzweepte.

26Dan gingen zij met schip en al

omhoog met de golven

en even later weer diep naar beneden,

zij waren dan doodsbang.

27Zij vielen om en liepen als dronkemannen.

Er bleef van al hun fiere stoerheid niets meer over.

28Toen riepen zij in hun ellende tot de Here

en Hij redde hen uit al hun angst.

29Hij zwakte de storm af

tot een zacht ruisende wind

en de golven kalmeerden.

30Zij waren blij omdat alles weer tot rust kwam.

God Zelf bracht hen veilig naar de haven van bestemming.

31Laten zij de goedheid en liefde van de Here prijzen

en Hem ook eren om alle wonderen

die Hij voor de mensen heeft gedaan.

32Maar laten zij Hem ook prijzen

tegenover de leiders van het volk

en Hem de eer geven wanneer zij later alles vertellen.

33Hij bepaalt of een waterrijk gebied

een woestijn wordt

en bronnen opdrogen

en tot droog land worden.

34Of dat vruchtbaar land

zoute grond wordt,

omdat de bewoners slecht zijn.

35Maar Hij maakt ook woestijnen

tot vruchtbare streken

en in droge, gebarsten grond

laat Hij bronnen ontspringen.

36Daar laat Hij hongerige mensen wonen

en zij bouwen daar een stad.

37Zij zaaien akkers in

en leggen wijngaarden aan.

De opbrengst dient als voedsel.

38God zegent hen

en laat hen uitgroeien tot een groot volk.

Ook het vee neemt aanzienlijk toe.

39Maar als er rampen en slechte tijden komen,

wordt dat volk weer kleiner en verdwijnt.

40Er komt schande over de machthebbers,

zij dwalen rond zonder doel.

41God beschermt echter de armen,

Hij behoedt hen voor verdrukking

en breidt hun families uit.

42De oprechte mensen zijn blij als zij dit zien.

Oneerlijkheid trekt toch altijd aan het kortste eind.

43Wie denkt dat hij wijs is,

moet goed op deze dingen letten,

en vooral nooit de goedheid en zegeningen van de Here

over het hoofd zien.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 107:1-43

Salmo 107

Ang Pagdayeg sa Kaayo sa Dios

1Pasalamati ang Ginoo, kay maayo siya;

ang iyang gugma walay kataposan.

2Isulti ninyo kana, kamong iyang giluwas sa kamot sa mga kaaway.

3Kay gitigom niya kamo gikan sa mga yuta sa sidlakan, kasadpan, amihan, ug habagatan.

4May mga tawo nga naglatagaw sa kamingawan;

wala nila matultoli ang agianan paingon sa siyudad nga mahimo nilang kapuy-an.

5Gigutom sila ug giuhaw, ug gibati nila nga daw mamatay na sila.

6Sa ilang kalisod, mitawag sila sa Ginoo,

ug giluwas niya sila.

7Gitultolan niya sila sa diretso nga dalan paingon sa siyudad nga ilang kapuy-an.

8Angay silang magpasalamat sa Ginoo tungod sa iyang gugma ug sa iyang katingalahang mga buhat ngadto sa mga tawo.

9Kay gipainom niya ang giuhaw ug gibusog niya ang gigutom.

10May mga tawo nga gibilanggo nga gikadenahan

ug nagalingkod sa labihan kangitngit nga bilanggoan,

11tungod kay misupak sila sa mga sugo sa Labing Halangdong Dios

ug gipakawalay-bili nila ang iyang mga pahimangno.

12Busa gilisod-lisod niya sila sa mabug-at nga mga buluhaton.

Nangatumba sila apan walay mitabang kanila.

13Sa ilang kalisod, mitawag sila sa Ginoo,

ug giluwas niya sila.

14Gipamugto niya ang ilang mga kadena

ug gipagawas niya sila gikan sa labihan kangitngit nga bilanggoan.

15Angay silang magpasalamat sa Ginoo tungod sa iyang gugma ug sa iyang katingalahang mga buhat ngadto sa mga tawo.

16Kay gipangguba niya ang mga pultahan nga bronsi

ug gipangbali ang mga rehas nga puthaw.

17May mga tawo nga nahimong buang-buang tungod sa ilang pagkamalapason

ug nagaantos sila tungod sa ilang pagkadaotan.

18Silang tanan wala nay ganang mokaon ug himalatyon na.

19Sa ilang kalisod, mitawag sila sa Ginoo,

ug giluwas niya sila.

20Gipamulong lang niya ug nangaayo sila.

Giluwas niya sila gikan sa kamatayon.

21Angay silang magpasalamat sa Ginoo tungod sa iyang gugma ug sa iyang katingalahang mga buhat ngadto sa mga tawo.

22Angay silang mohalad ug mga halad sa pagpasalamat sa Dios;

ug pinaagi sa awit sa kalipay isugilon nila ang iyang mga buhat.

23May mga tawo nga misakay sa mga barko ingon nga mga trabahante o negosyante.

24Nakita nila ang katingalahang mga buhat sa Ginoo diha sa kadagatan.

25Sa iyang pagmando, mihangin ug kusog ug nanagko ang mga balod,

26hinungdan nga ang ilang sakayan mopataas ug unya kalit lang nga mopaubos.

Tungod niini, nawad-an sila ug kaisog.

27Nagsusapinday sila nga daw sa mga hubog

ug wala na sila mahibalo kon unsay ilang himuon.

28Sa ilang kalisod, mitawag sila sa Ginoo,

ug giluwas niya sila.

29Gipahunong niya ang kusog nga hangin ug milinaw ang dagat.

30Nalipay sila sa dihang milinaw ang dagat,

ug gitultolan sila sa Dios sa dunggoanan nga ilang gipangandoy.

31Angay silang magpasalamat sa Ginoo tungod sa iyang gugma ug sa iyang katingalahang mga buhat ngadto sa mga tawo.

32Angay nilang pasidunggan ug dayegon ang Dios diha sa ilang panagtigom

ug sa panagtigom sa ilang mga tigdumala.

33Gihimong disyerto sa Ginoo ang mga kasubaan,

ug gipamad-an niya ang mga tuboran.

34Gihimo niyang walay pulos ang maayo nga yuta,

tungod sa pagkadaotan sa mga namuyo niini.

35Gihimo niyang katubigan ang disyerto,

ug gihimo niyang mga tuboran ang mga malang yuta.

36Gipapuyo niya didto ang gipanggutom

ug nagtukod sila ug siyudad nga ilang puy-an.

37Nagpugas sila sa kaumahan ug nagtanom ug ubas,

ug abunda ang ilang mga abot.

38Gipanalanginan sila sa Dios, ug midaghan sila pag-ayo.

Bisan ang ilang mga mananap misanay usab.

39Tungod sa pagpangdaog-daog, kasakit, ug kasubo,

migamay ang ilang gidaghanon ug naulawan sila.

40Gipakita sa Dios ang iyang kasuko sa mga nangdaog-daog kanila pinaagi sa pagpahisalaag kanila sa disyerto nga walay mga dalan.

41Apan gihaw-as niya ang mga kabos gikan sa ilang mga pag-antos,

ug gihimo niyang sama kadaghan sa panon sa mga hayop ang ilang mga pamilya.

42Nakita kini sa mga matarong ug nalipay sila,

apan ang tanang mga daotan wala gayoy ikasulti.

43Hinaut nga mamalandong niining mga butanga ang mga maalamon,

ug ilhon nila ang dakong gugma sa Ginoo.