1Halleluja! Prijs de Here.
Hij is een goede God,
want zijn goedheid en liefde zijn eeuwig.
2Zou er iemand zijn
die alle goede daden van de Here
kan omschrijven?
Die Hem alle eer kan brengen
waarop Hij recht heeft?
3Gelukkig zijn de mensen
die rechtvaardig leven,
die altijd eerlijk en oprecht optreden.
4Denk toch aan mij, Here.
U houdt immers van uw volk?
Red mij!
5Dan zal ik alle zegeningen
die U voor uw volk hebt weggelegd,
ook mogen zien.
Dan kan ik mij met uw volk verheugen
en dankbaar zijn met het land
dat U ons hebt gegeven.
6Net als onze voorouders
hebben wij heel erg gezondigd.
Wij hebben niet geleefd en gehandeld
volgens uw wil.
7Onze voorouders in Egypte
hechtten geen waarde aan uw wonderen.
Zij dachten niet
aan de zeer vele zegeningen
waarmee U hen overlaadde.
Integendeel,
zij kwamen tegen U in opstand bij de Rietzee.
8God verloste hen echter toch,
ter wille van zijn eigen naam.
Zo werd zijn grote kracht zichtbaar.
9Hij had de macht over die Rietzee
en maakte er een droge weg doorheen.
Zo liepen zij door die watermassa
alsof het een woestijn was.
10God verloste zijn volk
uit de macht van hun achtervolgers,
11die overspoeld werden door het water van de Rietzee:
niemand van hen bleef in leven.
12Toen pas geloofden zij Hem op zijn woord,
zij zongen lofliederen voor Hem.
13Maar al gauw vergaten zij weer
wat Hij allemaal had gedaan,
zij vroegen God niet om raad.
14Zij wilden afgoden gaan vereren in de woestijn
en zo daagden zij God uit daar in die woestenij.
15Zij kregen van Hem wat zij wilden,
maar een deel van het volk kwam om.
16In het kamp werden zij jaloers op Mozes en Aäron,
die door de Here waren uitgekozen.
17De aarde ging open en Datan werd verzwolgen,
en met hem ook Abiram
en degenen die met hem gezondigd hadden.
18Het vuur verbrandde allen die God hadden uitgedaagd.
19Toen maakten zij bij de berg Horeb een gouden kalf,
zij knielden ervoor neer alsof het een god was.
20God, de Allerhoogste, ruilden zij in
voor een beeld van een grasetende koe!
21Zij vergaten God,
die hen uit Egypte had bevrijd
en daarvoor grote wonderen had verricht,
22al die prachtige wonderen in Egypte
en bij de Rietzee.
23Op dat moment nam de Here Zich voor
hen te vernietigen.
Maar Mozes, zijn vriend,
kwam voor hen tussenbeide
en voorkwam het.
24Het prachtige land waar zij naar toe gingen,
verwierpen zij
en ze geloofden niet wat God had gezegd.
25Zij mopperden in hun tenten
en luisterden niet naar wat de Here zei.
26Toen werd Hij werkelijk toornig
en zwoer een eed
dat Hij hen allemaal
in de woestijn zou laten sterven.
27Ook hun nageslacht
zou Hij uiteindelijk
onder vreemde volken laten sterven,
hen wegvoeren naar vreemde landen.
28Toen zij Baäl-Peor gingen aanbidden
en zelfs de offers van doden aten.
29Toen zij Hem uitdaagden en kwetsten
door alles wat zij deden,
brak er een plaag uit.
30Maar de priester Pinechas kwam naar voren,
vond de schuldigen en strafte hen.
Toen hield de plaag ook op.
31Deze goede daad van hem is nooit vergeten,
altijd zal God Zich dit blijven herinneren.
32Bij het water van Meriba maakten
de Israëlieten Hem opnieuw boos.
Door hun schuld ging Mozes ook zondigen.
33Zij waren opstandig tegen de Geest van God
en zonder nadenken sprak hij toen.
34Ook roeiden zij de volken
die in het land woonden niet allemaal uit,
hoewel de Here dat toch duidelijk had bevolen.
35In plaats daarvan lieten zij zich in
met die heidense volken
en namen dingen van hen over.
36Zij dienden hun afgoden
en dat werd uiteindelijk hun ondergang.
37Hun zonen en dochters offerden zij
aan de boze geesten.
38Zo vloeide het onschuldige bloed
van hun eigen kinderen.
Zij offerden hen aan de afgoden van het land Kanaän
en het land werd ontheiligd door deze bloedschuld.
39Door alles wat zij deden,
verontreinigden zij zich voor God.
Door wat zij deden,
pleegden zij overspel:
zij verlieten God en volgden de afgoden.
40Toen brandde de toorn van de Here tegen hen los.
Hij walgde van zijn volk en hun land.
41Daarom gaf Hij hen over
in de macht van vreemde volken,
hun vijanden overheersten hen.
42Zij zuchtten onder de verdrukking
en overmacht van hun tegenstanders.
43Zo redde God hen vele keren,
maar zij bleven hun eigen weg gaan.
Uiteindelijk was er geen redden meer aan.
44Telkens echter wanneer God hun onderdrukking zag
en hun kermen hoorde,
45herinnerde Hij Zich zijn verbond met hen.
Dat was in hun voordeel.
Dan kreeg God,
in zijn grote goedheid en trouw,
medelijden met hen.
46Steeds vonden zij Hem
en warmden zich aan zijn liefde en vergeving.
Hun ontvoerders stuurden hen zelfs
weer terug naar hun land.
47Bevrijd ons, Here!
U bent onze God.
Breng ons weer bij elkaar uit alle landen
waarheen wij zijn weggevoerd.
Dan kunnen wij weer met elkaar
uw heilige naam prijzen
en U alle eer brengen.
48De Here, de God van Israël,
komt alle eer toe!
Van eeuwigheid tot eeuwigheid!
Laat het hele volk
dat bevestigen en ‘amen’ zeggen.
Prijs de Here!
Dwom 106
1Monkamfo Awurade!
Monna Awurade ase na ɔyɛ;
na nʼadɔeɛ wɔ hɔ daa.
2Hwan na ɔbɛtumi aka nneɛma akɛseɛ a Awurade ayɛ?
Anaasɛ ɔbɛtumi aka ne nkamfo awie?
3Nhyira nka wɔn a wɔkɔ so bu atɛntenenee,
na daa wɔyɛ deɛ ɛyɛ.
4Ao Awurade, sɛ wohunu wo nkurɔfoɔ mmɔbɔ a kae me.
Sɛ wogye wɔn nkwa a, boa me,
5na manya wɔn a wapa wɔn no yiedie mu kyɛfa,
na manya wo manfoɔ anigyeɛ no mu kyɛfa
na me ne wʼagyapadeɛ no abɔ mu de nkamfo ama wo.
6Yɛayɛ bɔne sɛdeɛ yɛn nananom yɛeɛ no;
yɛayɛ mfomsoɔ na yɛadi atirimuɔdensɛm.
7Ɛberɛ a yɛn nananom wɔ Misraim no,
wɔannwene wo nsɛnkyerɛnneɛ ho;
wɔankae wʼadɔeɛ bebrebe no,
na wɔtee atua wɔ Ɛpo Kɔkɔɔ no ho.
8Nanso, ne din enti ɔgyee wɔn nkwa,
sɛdeɛ ɔbɛda ne tumi kɛseɛ no adi.
9Ɔteaa Ɛpo Kɔkɔɔ no ma ɛwee;
ɔde wɔn faa abunu mu te sɛ ɛserɛ so.
10Ɔgyee wɔn firii ɔtamfoɔ no nsam;
deɛ ɔtane wɔn nsam na ɔyii wɔn firiiɛ.
11Nsuo kataa wɔn atamfoɔ so;
na ɔbaako mpo annya nkwa.
12Afei wɔgyee ne bɔhyɛ no diiɛ
na wɔtoo nʼayɛyie dwom.
13Nanso, ntɛm so, wɔn werɛ firii deɛ wayɛ
na wɔantwɛn nʼagyinatuo.
14Akɔnnɔ bɛhyɛɛ wɔn mu wɔ ɛserɛ so hɔ,
na wɔ asase paradada no so, wɔsɔɔ Onyankopɔn hwɛeɛ,
15enti ɔmaa wɔn deɛ wɔbisaeɛ,
nanso, ɔde ɔfɔn yadeɛ baa wɔn so.
16Na nsraban mu hɔ wɔn ani beree Mose
ne Aaron a Awurade ate ne ho no.
17Asase mu buee na ɛmenee Datan
na ɛsiee Abiram asafo no.
18Egya tɔɔ wɔn akyidifoɔ no mu;
ogyaframa hyee amumuyɛfoɔ no.
19Wɔyɛɛ nantwie ba wɔ Horeb
na wɔkotoo ohoni a wɔde fagudeɛ ayɛ.
20Wɔsesaa wɔn Animuonyam.
Wɔde nantwinini, a ɔwe ɛserɛ nsɛsodeɛ.
21Wɔn werɛ firii Onyankopɔn a ɔgyee wɔn nkwa,
deɛ ɔyɛɛ nneɛma akɛseɛ wɔ Misraim no,
22nsɛnkyerɛnneɛ a ɔyɛɛ wɔ Ham asase so
ne nneɛma a ɛyɛ hu wɔ Ɛpo Kɔkɔɔ ho no.
23Enti ɔkaa sɛ ɔbɛsɛe wɔn,
nanso Mose a ɔyɛ deɛ wapa noɔ no
sɔre gyinaa Onyankopɔn ne nnipa no ntam;
ɔsrɛɛ no, dwodwoo nʼabufuo no ano sɛdeɛ ɔrensɛe wɔn.
24Afei, wɔn ani ansɔ asase fɛfɛ no;
na wɔannye ne bɔhyɛ anni.
25Wɔnwiinwii wɔ wɔn ntomadan mu
na wɔannyɛ ɔsetie amma Awurade.
26Enti ɔmaa ne nsa so kaa ntam kyerɛɛ wɔn sɛ
ɔbɛma wɔn atotɔ wɔ ɛserɛ no so,
27ɔbɛma wɔn asefoɔ atotɔ wɔ amanaman mu
na wabɔ wɔn ahwete nsase nyinaa so.
28Wɔde wɔn ho bɔɔ Baal-peor ho
na wɔdii afɔrebɔdeɛ a wɔde ama anyame a wɔnni nkwa;
29wɔde wɔn atirimuɔdensɛm hyɛɛ Awurade abufuo
na ɔyaredɔm sii wɔn mu.
30Na Pinehas sɔre dii agyinamu,
na Awurade sii ɔyaredɔm no ano.
31Wɔde yei yɛɛ tenenee maa Pinehas
wɔ awoɔ ntoatoasoɔ a ɛnni awieeɛ a ɛbɛba no mu.
32Meriba nsuo ho nso, wɔhyɛɛ Awurade abufuo,
na wɔn enti, ɔhaw baa Mose so,
33ɛfiri sɛ wɔtee Onyankopɔn Honhom anim atua,
na asɛm a wannwene ho firii Mose anomu.
34Wɔansɛe nnipa no
sɛdeɛ Awurade hyɛɛ wɔn no,
35nanso wɔde wɔn ho frafraa amanaman no
yɛɛ nneɛma a wɔyɛ no bi.
36Wɔsomm wɔn ahoni
na ɛbɛyɛɛ afidie maa wɔn.
37Wɔde wɔn mmammarima
ne wɔn mmammaa bɔɔ afɔdeɛ maa abosom.
38Wɔkaa mogya a ɛdi bem guiɛ;
wɔn mmammarima ne wɔn mmammaa mogya a
wɔde bɔɔ afɔdeɛ maa Kanaan ahoni no
maa asase no ho guu fi.
39Wɔde deɛ wɔyɛeɛ no guu wɔn ankasa ho fi;
wɔnam deɛ wɔyɛeɛ no so bɔɔ adwaman.
40Enti, Awurade bo fuu ne nkurɔfoɔ;
na ɔkyirii nʼagyapadeɛ.
41Ɔdanee wɔn maa amanaman no,
na wɔn atamfoɔ dii wɔn so.
42Wɔn atamfoɔ hyɛɛ wɔn so
na wɔkaa wɔn hyɛɛ wɔn tumi ase.
43Mpɛn bebree, Awurade gyee wɔn,
nanso wɔkɔɔ so tee atua
na wɔsɛe wɔ wɔn bɔne mu.
44Nanso ɔhunuu wɔn ahohiahia
ɛberɛ a wɔsu frɛɛ noɔ no;
45Wɔn enti, ɔkaee nʼapam no
na ɔfirii nʼadɔeɛ kɛseɛ no mu hunuu wɔn mmɔbɔ.
46Ɔmaa sodifoɔ a wɔafa wɔn nnommum no
nyaa ahummɔborɔ maa wɔn.
47Gye yɛn, Ao Awurade yɛn nkwagyeɛ Onyankopɔn,
na boaboa yɛn ano firi amanaman so,
na yɛada wo din kronkron no ase,
na yɛde nkamfo ahyɛ wo animuonyam.
48Ayɛyie nka Awurade, Israel Onyankopɔn,
ɛmfiri mmerɛsanten nkɔsi nnasanten.
Momma nnipa no nyinaa nka sɛ, “Amen!”
Monkamfo Awurade.
