Psalmen 105 – HTB & HLGN

Het Boek

Psalmen 105:1-45

1Prijs de Here, bid tot Hem.

Vertel alle volken wat Hij heeft gedaan.

2Zing lofliederen voor Hem.

Getuig van alle wonderen die Hij doet.

3Zijn grote en heilige naam is u tot steun,

laat ieder die op de Here vertrouwt,

blij zijn over Hem.

4Vraag alles aan de Here

en laat zijn kracht u tot steun zijn,

blijf voortdurend in contact met Hem.

5Herinner u alle wonderen die Hij heeft gedaan.

Denk nog eens na over de bijzondere dingen

die Hij in het verleden deed en hoe Hij oordeelde.

6U bent het nageslacht van zijn dienaar Abraham

en kinderen van Jakob.

Hij heeft u uitgekozen.

7De Here is onze God

en Hij oordeelt alles op aarde.

8Het verbond dat Hij met u sloot,

zal Hij nooit vergeten,

Hij sloot het met het hele volk Israël,

voor altijd.

9Evenmin vergeet Hij ooit

zijn verbond met Abraham

en de belofte aan Isaak.

10Zijn woord was een stevig houvast voor Jakob

en een eeuwige afspraak met Israël.

11Eenmaal zei Hij immers:

Ik geef u het land Kanaän,

het zal voor altijd van u zijn,

als een erfdeel dat niemand anders toekomt.

12Toen zij nog maar met weinig mensen waren,

13en als nomaden van land naar land trokken,

14liet Hij niet toe dat ook maar iemand

hen te na kwam en onderdrukte.

Ter wille van hen

werden koningen door Hem gestraft.

15‘Kom niet aan de mensen die Ik heb gezalfd

en laat mijn profeten geen kwaad overkomen.’

16Voordat Hij een hongersnood over het land liet komen,

zodat er geen brood meer was,

17liet God een man voor het volk uitgaan:

Jozef werd verkocht als slaaf.

18Hij kwam geboeid in de gevangenis terecht,

zijn voeten in het blok.

19Dat duurde totdat God zijn woord liet uitkomen.

De Here zorgde dat hem recht werd gedaan.

20De koning van Egypte stuurde

een boodschap naar de gevangenis

dat hij moest worden vrijgelaten,

de machtige heerser gaf hem de vrijheid terug.

21Hij gaf Jozef zijn vertrouwen

en een hoge positie,

hij werd zelfs onderkoning.

22Jozef mocht alle bezittingen beheren

en de leiders van Egypte leerden veel van zijn wijsheid.

23Toen Jakob en zijn familie

naar het land Egypte waren gekomen

en daar als vreemdelingen tussen de mensen woonden,

24maakte God het volk steeds groter.

Ook werd het machtiger dan wie ook.

25Daardoor maakte Hij

dat de tegenstanders het volk gingen haten

en hen met list tegemoet traden.

26Toen stuurde God

zijn dienaar Mozes

en diens broer Aäron, die Hij ook had uitgekozen.

27Zij deden voor de ogen van de Egyptenaren

de wonderen die Hij hun had voorzegd.

28God stuurde de donkere duisternis

en er was geen hand voor de ogen te zien.

Maar zij sloegen er geen acht op.

29God maakte bloed van al het water in Egypte

en alle vissen stierven.

30Het land werd overspoeld door kikvorsen,

zelfs tot in het koninklijk paleis.

31God zei dat er steekvliegen zouden komen

en het hele land wemelde ervan.

Geen plek ontkwam aan de muggen.

32Hij veranderde hun regen in hagelstenen,

de hagel en het vuur dat er tussenin op aarde neerkwam,

vernietigden alle gewassen.

33God vernietigde hun wijnstokken,

vijgebomen en alle andere bomen.

34Op zijn woord kwamen er sprinkhanen over het land,

ontelbaar veel.

35Al het groene gewas

en alle andere gewassen op het land

werden weggevreten.

36Ten slotte doodde Hij alle oudste zonen in heel Egypte,

de stamhouders, op wie ieder zijn hoop had gevestigd.

37God leidde zijn volk met goud en zilver het land Egypte uit,

niemand bleef achter.

38In Egypte was men blij dat zij gingen,

want de Israëlieten hadden de Egyptenaren

grote angst aangejaagd.

39God gaf daarop een wolk die het volk leidde

en ʼs nachts had het een vuurzuil als lichtbaken.

40Toen zij erom vroegen,

gaf Hij hun kwartels als vlees te eten.

En elke dag was er meer dan voldoende manna,

dat uit de hemel naar beneden kwam.

Daarvan bakten zij brood.

41Toen God een rots liet splijten,

was er meer dan genoeg water.

Er ontstond in die woestijn zelfs een rivier.

42En dat deed Hij allemaal

omdat Hij zijn dienaar Abraham een belofte had gedaan.

43God was blij toen Hij zijn volk uitleidde,

alle mensen van Israël trouwens ook,

zij zongen het uit.

44Hij gaf zijn volk

het land van de volken die eerst in Kanaän woonden.

Zij konden er zo van oogsten.

45Wel verlangde God van hen

dat zij zijn geboden zouden naleven

en zijn wet trouw zouden navolgen.

Prijs de Here!

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 105:1-45

Salmo 105

Ang Dios kag ang Iya Katawhan

(1 Cro. 16:8-22)

1Pasalamati ninyo ang Ginoo;

simbaha ninyo siya!

Isugid sa mga katawhan ang iya mga binuhatan.

2Kantahi ninyo siya sang mga pagdayaw;

isugid ang tanan nga makatilingala niya nga mga binuhatan.

3Dayawa ninyo ang iya pagkabalaan.105:3 pagkabalaan: sa literal, balaan nga ngalan.

Magkalipay kamo nga mga nagadangop sa iya.

4Magsalig kamo sa Ginoo kag sa iya nga kusog.

Magdangop kamo permi sa iya.

5-6Kamo nga mga pinili sang Dios kag mga kaliwat ni Abraham nga alagad sang Dios, kag mga kaliwat man ni Jacob,

dumduma ninyo ang iya makatilingala nga mga binuhatan, ang iya mga milagro, kag ang iya mga paghukom.

7Siya ang Ginoo nga aton Dios,

kag nagahukom siya sa bug-os nga kalibutan.

8Indi gid niya pagkalimtan ang iya kasugtanan hasta san-o, ang iya promisa hasta sa linibo ka mga henerasyon.

9Ini nga kasugtanan ginhimo niya kay Abraham kag ginpromisa man niya kay Isaac.

10Ginpadayon niya ini nga kasugtanan kay Jacob,

kag magapadayon ini nga kasugtanan sa Israel hasta san-o.

11Kay siling niya,

“Ihatag ko sa imo ang duta sang Canaan bilang palanublion ninyo.”

12Sadto anay diutay pa lang kaayo ang katawhan sang Dios,

kag mga dumuluong pa lang sila sa duta sang Canaan.

13Nagsaylo-saylo sila sa mga nasyon kag sa mga ginharian.

14Pero wala pagtuguti sang Dios nga daog-daugon sila.

Para maproteksyunan sila, ginsabdong niya ang mga hari nga nagkontra sa ila.

Siling niya,

15“Indi ninyo pag-anha ang akon pinili nga mga alagad;

indi ninyo paghaliti ang akon mga propeta.”

16Nagpadala ang Dios sang gutom sa duta sang Canaan.

Gin-ubos niya kuha ang tanan nila nga pagkaon.

17Pero ginpauna na niya si Jose sa Egipto sa pagbulig sa ila.

Ginbaligya didto si Jose bilang isa ka ulipon.

18Ginkadenahan ang iya mga tiil kag ginbutangan sang salsalon ang iya liog,

19hasta nga natabo ang iya gintagna.

Ang mensahi sang Ginoo sa iya nga natuman nagpamatuod nga matarong siya.

20Ginbuy-an siya sang hari sang Egipto nga nagadumala sa madamo nga katawhan,

21kag ginhimo niya siya nga manugdumala sang iya palasyo kag sang tanan niya nga pagkabutang.

22Bilang manugdumala, may awtoridad siya sa pagdisiplina sa mga opisyal sang hari kag sa pagtudlo sa iya mga manuglaygay.

23Sang ulihi nagkadto si Jacob kag ang iya panimalay sa Egipto, ang duta sang mga kaliwat ni Ham,

kag didto sila nag-estar bilang mga dumuluong.

24Ginpadamo sang Ginoo ang iya katawhan;

mabudlay na sila pierdihon sang mga taga-Egipto nga ila mga kaaway.

25Gintugutan sang Ginoo nga kontrahon kag tuntuhon sang mga taga-Egipto ang iya katawhan nga iya mga alagad.

26Dayon ginpadala niya si Moises nga iya alagad kag si Aaron nga iya pinili.

27Ginpakita nila didto sa duta sang mga kaliwat ni Ham ang makatilingala nga mga binuhatan sang Dios.

28Ginpadulom sang Dios ang Egipto;

pero nagsupak gihapon105:28 pero nagsupak gihapon: Amo ini sa Septuagint kag sa Syriac, pero sa Hebreo, kag wala nagsupak. ang mga taga-Egipto sa iya mga sugo.

29Ginhimo niya nga dugo ang ila mga tubig,

gani nagkalamatay ang mga isda.

30Napuno sang paka ang ila duta, bisan ang mga kuwarto sang ila mga pangulo.

31Sa pagmando sang Dios, napuno sang langaw kag lamok105:31 lamok: ukon, kuto. Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. ang ila duta.

32Imbes ulan, yelo kag kilat ang ginpadala niya sa ila duta.

33Ginpamierde niya ang ila mga tanom nga ubas kag ang mga kahoy nga higera, kag ang iban pa nga mga kahoy.

34Sa iya pagmando, nag-abot ang mga apan105:34 mga apan: ukon, mga apan kag mga tibakla. nga indi maisip.

35Kag ginpangaon sini ang tanan nga tanom sa ila duta pati na ang ila mga patubas.

36Ginpamatay sang Dios ang tanan nila nga kamagulangan nga lalaki.

37Dayon ginpaguwa niya ang mga Israelinhon sa Egipto nga wala maano,

kag may dala pa sila nga mga pilak kag mga bulawan.

38Nalipay ang mga taga-Egipto sa paghalin sang mga Israelinhon, tungod kay nahadlok sila sa ila.

39Sang paglakat sang mga Israelinhon, nagbutang ang Dios sang panganod sa paghandong sa ila kag sang kalayo sa paghatag sang kasanag sa ila sa kagab-ihon.

40Nagpangayo sila105:40 sila: sa Hebreo, siya, nga posible si Moises. sang pagkaon,

kag ginpadal-an sila sang Dios sang mga pitaw,105:40 pitaw: sa English, quail.

kag ginbusog niya sila sang pagkaon nga halin sa langit.

41Ginbuka niya ang bato kag nagsagawak ang tubig.

Nag-ilig ini sa desierto nga daw sa suba.

42Ginhimo ini tanan sang Dios kay wala niya ginkalimtan ang iya mismo promisa kay Abraham nga iya alagad.

43Ginpaguwa niya sa Egipto ang katawhan nga iya ginpili, nga malipayon kag nagahinugyaw sa kalipay.

44Kag ginhatag niya sa ila ang mga duta sang iban nga mga katawhan;

ginpanubli nila ang ginpangabudlayan sang iban.

45Ginhimo ini sang Dios agod tumanon nila ang iya mga pagsulundan kag mga kasuguan.

Dayawa ang Ginoo.