1Met hart en ziel wil ik de Here prijzen.
Here, mijn God, wat bent U groot!
U bent omringd door pracht en majesteit.
2God kleedt Zich in het licht alsof het een mantel is.
De hemel wordt door Hem als een tent opgezet.
3In de wateren maakt Hij zijn zalen.
De wolken zijn de wagen waarop Hij rijdt
en Hij wandelt op de vleugels van de wind.
4De windrichtingen zijn zijn boodschappers
en het vlammende vuur dient Hem.
5De aarde werd door Hem vast neergezet,
zij zal niet omvallen.
6U hebt de diepten van het water bedekt als met een kleed.
Het water reikte zelfs tot boven de bergen.
7Het stroomde weg op uw gezag.
Voor uw stem, die klonk als de dreiging van de donder,
vloeide het snel weg.
8De hoge bergen en de diepe dalen
ontstonden precies waar U ze hebben wilde.
9U hebt aan het water grenzen gesteld,
die niet worden overschreden.
De aarde heeft niets meer te vrezen.
10God laat de bronnen ontspringen
en het water als kleine beekjes
langs de berghellingen naar beneden stromen.
11Alle dieren lessen hun dorst daaraan,
ook de wilde ezels.
12De vogels nestelen in de bomen langs de oevers
en zingen het hoogste lied.
13God voorziet de bergen van water.
De aarde kan alleen maar vrucht dragen dankzij U.
14God laat het gras groeien als voedsel voor het vee.
Ook andere gewassen voor de mensen,
zodat zij brood kunnen eten.
15Ook de wijn komt zo uit de aarde voort,
die doet de mensen goed.
Ja, door brood en wijn worden de mensen gezond en sterk.
16De ceders in de Libanon zijn van de Here.
Ook zij ontvangen ruim voldoende water.
17De vogels nestelen erin.
De ooievaars hebben hun nesten in de cipressen.
18Hoog in de bergen leven de steenbokken
en de klipdassen kunnen veilig wonen op de rotsen.
19God laat de maan en de zon op hun vaste tijden
opgaan en ondergaan.
20Wanneer U de duisternis laat invallen,
begint de nacht en alle dieren laten van zich horen.
21Jonge leeuwen willen op jacht naar voedsel,
zij vragen God hun eten te geven.
22Wanneer het ʼs morgens licht wordt,
gaan zij slapen in hun hol.
23Dan beginnen de mensen te leven
en te werken tot de avond valt.
24U hebt zo geweldig veel gemaakt, Here.
U hebt alles met wijsheid gemaakt.
De hele aarde is vol van uw schepping.
25De zee bijvoorbeeld,
groot en uitgestrekt ligt zij daar
vol kleine en grote dieren,
ontelbaar zijn ze.
26Er varen schepen op.
Het grote zeemonster Leviatan
leeft in de zee,
hij is als speelgoed voor U.
27Alles wacht op U.
U geeft elk dier op zijn tijd te eten.
28Als U hun dat geeft,
bewaren zij het.
Als U eten geeft,
zullen zij allemaal genoeg hebben.
29Maar als U niet verschijnt,
worden zij vernietigd.
Als zij geen adem meer krijgen,
sterven zij.
Dan worden zij weer stof.
30Maar als U uw Geest stuurt,
worden zij gemaakt
en alles op aarde lijkt nieuw te worden.
31De macht en majesteit van de Here
blijven tot in eeuwigheid.
De Here is blij met alles
wat Hij heeft gemaakt.
32Als Hij naar de aarde kijkt,
begint die te trillen.
Als Hij de bergen aanraakt,
roken de vulkanen.
33Mijn leven lang zal ik zingen voor de Here.
Zolang ik adem heb,
zal ik lofliederen zingen voor mijn God.
34Ik bid dat Hij Zich verheugt over mijn gedachten.
Ik zal altijd met vreugde aan de Here denken.
35Eens zullen alle zondaars en ongelovigen
niet meer bestaan op deze aarde.
Met hart en ziel prijs ik de Here.
Halleluja!
Psalm 104
1Praise the Lord, my soul.
Lord my God, you are very great;
you are clothed with splendour and majesty.
2The Lord wraps himself in light as with a garment;
he stretches out the heavens like a tent
3and lays the beams of his upper chambers on their waters.
He makes the clouds his chariot
and rides on the wings of the wind.
4He makes winds his messengers,104:4 Or angels
flames of fire his servants.
5He set the earth on its foundations;
it can never be moved.
6You covered it with the watery depths as with a garment;
the waters stood above the mountains.
7But at your rebuke the waters fled,
at the sound of your thunder they took to flight;
8they flowed over the mountains,
they went down into the valleys,
to the place you assigned for them.
9You set a boundary they cannot cross;
never again will they cover the earth.
10He makes springs pour water into the ravines;
it flows between the mountains.
11They give water to all the beasts of the field;
the wild donkeys quench their thirst.
12The birds of the sky nest by the waters;
they sing among the branches.
13He waters the mountains from his upper chambers;
the land is satisfied by the fruit of his work.
14He makes grass grow for the cattle,
and plants for people to cultivate –
bringing forth food from the earth:
15wine that gladdens human hearts,
oil to make their faces shine,
and bread that sustains their hearts.
16The trees of the Lord are well watered,
the cedars of Lebanon that he planted.
17There the birds make their nests;
the stork has its home in the junipers.
18The high mountains belong to the wild goats;
the crags are a refuge for the hyrax.
19He made the moon to mark the seasons,
and the sun knows when to go down.
20You bring darkness, it becomes night,
and all the beasts of the forest prowl.
21The lions roar for their prey
and seek their food from God.
22The sun rises, and they steal away;
they return and lie down in their dens.
23Then people go out to their work,
to their labour until evening.
24How many are your works, Lord!
In wisdom you made them all;
the earth is full of your creatures.
25There is the sea, vast and spacious,
teeming with creatures beyond number –
living things both large and small.
26There the ships go to and fro,
and Leviathan, which you formed to frolic there.
27All creatures look to you
to give them their food at the proper time.
28When you give it to them,
they gather it up;
when you open your hand,
they are satisfied with good things.
29When you hide your face,
they are terrified;
when you take away their breath,
they die and return to the dust.
30When you send your Spirit,
they are created,
and you renew the face of the ground.
31May the glory of the Lord endure for ever;
may the Lord rejoice in his works –
32he who looks at the earth, and it trembles,
who touches the mountains, and they smoke.
33I will sing to the Lord all my life;
I will sing praise to my God as long as I live.
34May my meditation be pleasing to him,
as I rejoice in the Lord.
35But may sinners vanish from the earth
and the wicked be no more.
Praise the Lord, my soul.
Praise the Lord.104:35 Hebrew Hallelu Yah; in the Septuagint this line stands at the beginning of Psalm 105.
