1Met hart en ziel wil ik de Here prijzen.
Here, mijn God, wat bent U groot!
U bent omringd door pracht en majesteit.
2God kleedt Zich in het licht alsof het een mantel is.
De hemel wordt door Hem als een tent opgezet.
3In de wateren maakt Hij zijn zalen.
De wolken zijn de wagen waarop Hij rijdt
en Hij wandelt op de vleugels van de wind.
4De windrichtingen zijn zijn boodschappers
en het vlammende vuur dient Hem.
5De aarde werd door Hem vast neergezet,
zij zal niet omvallen.
6U hebt de diepten van het water bedekt als met een kleed.
Het water reikte zelfs tot boven de bergen.
7Het stroomde weg op uw gezag.
Voor uw stem, die klonk als de dreiging van de donder,
vloeide het snel weg.
8De hoge bergen en de diepe dalen
ontstonden precies waar U ze hebben wilde.
9U hebt aan het water grenzen gesteld,
die niet worden overschreden.
De aarde heeft niets meer te vrezen.
10God laat de bronnen ontspringen
en het water als kleine beekjes
langs de berghellingen naar beneden stromen.
11Alle dieren lessen hun dorst daaraan,
ook de wilde ezels.
12De vogels nestelen in de bomen langs de oevers
en zingen het hoogste lied.
13God voorziet de bergen van water.
De aarde kan alleen maar vrucht dragen dankzij U.
14God laat het gras groeien als voedsel voor het vee.
Ook andere gewassen voor de mensen,
zodat zij brood kunnen eten.
15Ook de wijn komt zo uit de aarde voort,
die doet de mensen goed.
Ja, door brood en wijn worden de mensen gezond en sterk.
16De ceders in de Libanon zijn van de Here.
Ook zij ontvangen ruim voldoende water.
17De vogels nestelen erin.
De ooievaars hebben hun nesten in de cipressen.
18Hoog in de bergen leven de steenbokken
en de klipdassen kunnen veilig wonen op de rotsen.
19God laat de maan en de zon op hun vaste tijden
opgaan en ondergaan.
20Wanneer U de duisternis laat invallen,
begint de nacht en alle dieren laten van zich horen.
21Jonge leeuwen willen op jacht naar voedsel,
zij vragen God hun eten te geven.
22Wanneer het ʼs morgens licht wordt,
gaan zij slapen in hun hol.
23Dan beginnen de mensen te leven
en te werken tot de avond valt.
24U hebt zo geweldig veel gemaakt, Here.
U hebt alles met wijsheid gemaakt.
De hele aarde is vol van uw schepping.
25De zee bijvoorbeeld,
groot en uitgestrekt ligt zij daar
vol kleine en grote dieren,
ontelbaar zijn ze.
26Er varen schepen op.
Het grote zeemonster Leviatan
leeft in de zee,
hij is als speelgoed voor U.
27Alles wacht op U.
U geeft elk dier op zijn tijd te eten.
28Als U hun dat geeft,
bewaren zij het.
Als U eten geeft,
zullen zij allemaal genoeg hebben.
29Maar als U niet verschijnt,
worden zij vernietigd.
Als zij geen adem meer krijgen,
sterven zij.
Dan worden zij weer stof.
30Maar als U uw Geest stuurt,
worden zij gemaakt
en alles op aarde lijkt nieuw te worden.
31De macht en majesteit van de Here
blijven tot in eeuwigheid.
De Here is blij met alles
wat Hij heeft gemaakt.
32Als Hij naar de aarde kijkt,
begint die te trillen.
Als Hij de bergen aanraakt,
roken de vulkanen.
33Mijn leven lang zal ik zingen voor de Here.
Zolang ik adem heb,
zal ik lofliederen zingen voor mijn God.
34Ik bid dat Hij Zich verheugt over mijn gedachten.
Ik zal altijd met vreugde aan de Here denken.
35Eens zullen alle zondaars en ongelovigen
niet meer bestaan op deze aarde.
Met hart en ziel prijs ik de Here.
Halleluja!
Песнь 104
(1 Лет. 16:8-22)
1Славьте Вечного, призывайте Его имя,
возвещайте народам о Его делах.
2Воспойте Ему, пойте Ему хвалу,
рассказывайте о всех Его чудесах.
3Хвалитесь Его святым именем;
пусть веселятся сердца ищущих Вечного.
4Ищите Вечного и силу Его,
всегда ищите Его лица.
5Помните чудеса, которые Он сотворил,
знамения Его и суды, что Он произнёс,
6о потомки Иброхима, раба Его,
о сыны Якуба, избранные Его!
7Он – Вечный, наш Бог,
суды Его по всей земле.
8Он помнит вечно Своё соглашение –
слово, данное Им для тысяч поколений, –
9соглашение, заключённое Им с Иброхимом,
помнит клятву, данную Исхоку.
10Он поставил его Якубу законом,
Исроилу – вечным соглашением,
11сказав: «Я отдам тебе Ханонскую землю
в удел твоего наследия»104:9-11 См. Нач. 15:18-21; 26:3-4; 28:13-14..
12Когда они были малочисленны и незначительны
и были чужеземцами на этой земле,
13то скитались от народа к народу
и из царства в царство.
14Он никому не давал их притеснять
и укорял за них даже царей,
15говоря: «Не трогайте помазанников Моих
и пророкам Моим не делайте зла»104:12-15 См. Нач. 12:10-20; 20..
16Он послал голод на землю,
уничтожил все запасы пищи.
17Он послал перед ними человека:
в рабство был продан Юсуф.
18Стеснили оковами его ноги,
надели на шею железное ярмо,
19пока не исполнилось его предсказание,
пока слово Вечного не доказало его правоту.
20Царь приказал, и развязали его,
владыка народов освободил его.
21Он сделал его господином над своим домом
и правителем над всем своим владением,
22чтобы он наставлял104:22 Или: «удерживал в известных пределах». его приближённых
и старейшин его учил мудрости104:16-22 См. Нач. 37; 39–41..
23Тогда пришёл Исроил в Египет,
и жил Якуб в земле Хама104:23 То есть в Египте. Египтяне были потомками Хама (см. Нач. 10:6-10). как чужеземец.
24И умножил Всевышний Свой народ
и сделал его сильнее его врагов.
25Возбудил в сердцах их ненависть к Его народу
и хитрость против Его рабов104:23-25 См. Исх. 1:1-14..
26Он послал Мусо, Своего раба,
и Хоруна, которого избрал.
27Они показали среди них Его чудеса
и Его знамения – в земле Хама.
28Он послал тьму, и стало темно,
и они не воспротивились Его слову.
29Он обратил воды Египта в кровь
и погубил в них рыбу.
30Земля их закишела множеством жаб,
которые вошли даже в покои царей.
31Он произнёс слово, и налетели тучи мух,
и комары заполонили все их земли.
32Он послал на них град вместо дождя
и пылающий огонь – на их землю.
33Побил их виноград и инжир,
поломал деревья в их земле.
34Сказал, и пришла саранча,
целые тучи без числа,
35и съели всю траву в их земле
и плоды на их полях.
36Затем Он поразил всех первенцев в их земле –
первые плоды их мужской силы104:26-36 См. Исх. 3; 4; 7–12..
37Он вывел Исроил с серебром и золотом,
и не было ни одного среди родов, кто бы споткнулся.
38Египет обрадовался их уходу,
потому что устрашился их104:37-38 См. Исх. 12:35-36..
39Всевышний простёр облако, чтобы укрыть их,
и огонь, чтобы светить ночью104:39 См. Исх. 13:21-22..
40Народ попросил, и Он послал перепелов,
и насытил людей хлебом с небес104:40 См. Исх. 16..
41Рассёк скалу, и полились воды,
рекой потекли в пустыне104:41 См. Исх. 17:1-7..
42Ведь Он вспомнил Своё святое обещание
Иброхиму, рабу Своему104:42 См. Нач. 12:1-3; 15; 17..
43Он вывел Свой народ в радости,
избранных Своих в веселии.
44Дал им земли народов,
и они унаследовали то, над чем трудились другие,
45Он сделал это, чтобы они соблюдали Его установления
и хранили Его законы.
Славьте Вечного!
