De toekomst van het land Edom
1De Oppermachtige Here liet Obadja in een visioen de toekomst van het land Edom zien. ‘De Here heeft ons laten weten,’ zei hij, ‘dat Hij een bode naar de volken heeft gestuurd met het bevel: Kom, laten we ten strijde trekken tegen Edom! 2Ik zal u klein maken onder de volken en u zult diep worden veracht. 3U bent trots, omdat u in die hoge, ontoegankelijke rotskloven woont. U bluft: “Wie zou ons hier ooit kunnen bereiken?” 4Bedrieg uzelf niet! Al vloog u zo hoog als een arend en bouwde u een nest tussen de sterren, Ik zou u daarvandaan naar beneden laten tuimelen,’ zegt de Here. 5‘Het zou voor u veel beter zijn geweest als er ʼs nachts dieven waren gekomen om u te beroven. Want die zouden niet alles hebben meegenomen. Als er druivenplukkers kwamen, zouden die dan niets overlaten? 6Alle verborgen schatten van Esauʼs nakomelingen zullen worden opgespoord en meegenomen.
7Al uw bondgenoten zullen zich tegen u keren en u uit uw land zetten. Zij zullen vrede beloven, maar zijn in werkelijkheid op uw ondergang uit. Uw beste vrienden zullen valstrikken voor u spannen en uw tegenmaatregelen zullen niets uithalen. 8Op die dag,’ zegt de Here, ‘zal in Edom geen enkele wijze man meer worden gevonden. Want Ik zal de wijze mannen van Edom vullen met onverstand. 9Ook de dappere soldaten uit Teman zullen verbijsterd zijn en niets kunnen doen om de slachtpartij op de bergen van Edom te voorkomen. 10U hebt uw broeder Israël vreselijke dingen aangedaan. Beschaamd en weerloos zult u daarom voorgoed worden uitgeroeid. 11Want in tijden van nood liet u Israël in de steek. U ging aan de kant staan en stak geen hand uit om te helpen toen binnenvallende troepen haar soldaten als krijgsgevangenen meenamen en Jeruzalem door loting onder elkaar verdeelden. U was geen haar beter dan al die vijanden. 12Dat had u niet moeten doen. U had geen leedvermaak mogen hebben, toen zij uw broeder naar vreemde landen wegvoerden. U had zich niet mogen verheugen over zijn ongeluksdag. U had niet de spot met hem mogen drijven toen hij in nood verkeerde. 13Kom niet naar Israël op die rampzalige dag. Maak u niet meester van de buit en heb geen leedvermaak over haar ondergang. 14Ga niet op de kruispunten staan om degenen die proberen te vluchten, te vermoorden. Neem de overlevenden niet gevangen om hen uit te leveren aan hun vijanden in die tijd van barre ellende. 15Binnenkort zal de Here een oordeel vellen over alle heidense volken. Wat u Israël hebt aangedaan, zal u nu zelf overkomen. U krijgt uw verdiende loon.
16Zoals u op mijn heilige berg hebt gedronken, zo zullen alle omringende volken onophoudelijk drinken uit de beker met mijn straf en worden alsof ze nooit hadden bestaan. 17Maar de berg Sion zal een toevluchtsoord zijn, een afgezonderde, heilige plaats. Het volk Israël zal het land weer in bezit nemen. 18Israël zal zijn als een vuur dat de stoppelvelden van Edom in brand steekt. Er zullen geen overlevenden in Edom zijn, omdat de Here het zo heeft bevolen. 19Dan zal mijn volk dat in de Negev woont, het berggebied van Edom in bezit nemen. Die in het laagland wonen, zullen het land van de Filistijnen innemen en weer beslag leggen op de velden van Efraïm en Samaria. En het volk van Benjamin zal Gilead weer in bezit nemen. 20De Israëlitische ballingen zullen terugkeren en het land van de Kanaänieten tot Zarfath in het noorden bezetten. En de mensen uit Jeruzalem die in ballingschap waren in Sefarad in Klein-Azië, zullen terugkeren naar hun vaderland en de steden aan de rand van de Negev veroveren. 21Want verlossers zullen naar de berg Sion komen en heersen over heel Edom. En de Here zal koning zijn!’
1Amo ini ang ginsiling sang Ginoong Dios parte sa nasyon sang Edom, nga iya ginpahayag kay Obadias.
Pagasilutan sang Dios ang Edom
Nabatian naton nga mga Israelinhon ang balita halin sa Ginoo, nga nagpadala siya sang mensahero sa mga nasyon sa paghagad sa ila sa pagpakig-away kontra sa nasyon sang Edom. 2Kay siling sang Ginoo sa mga taga-Edom, “Pamati! Himuon ko kamo nga mas kubos sang sa iban nga mga nasyon, kag pakalainon gid nila kamo. 3Nagasiling kamo nga wala sing may makasalakay sa inyo tungod kay nagaestar kamo sa batuhon kag mataas nga lugar. Pero sa pagpabugal ninyo nga ina ginadayaan lang ninyo ang inyo kaugalingon. 4Kay bisan pa nga parehuon ninyo kataas sa pugad sang agila ang inyo ginaestaran, ukon palab-uton pa ninyo ini sa mga bituon, laglagon ko gihapon kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
5“Indi bala nga ang mga kawatan wala nila ginaubos kuha ang sa sulod sang balay kundi ginakuha lang nila ang ila kinahanglan? Kag indi bala nga ang mga nagapamupo sang ubas wala nila ginaubos kuha ang mga bunga kundi ginabilinan nila ini?1:5 Kinaandan sang mga Israelinhon sa tion sang patubas nga may ginabilin sila nga mga bunga para sa mga imol. Tan-awa ang Lev. 19:10; Deu. 24:21. Posible nga amo man ini ang kinaandan sang mga taga-Edom. Pero kamo ubuson gid laglag sang inyo mga kaaway. 6Pangitaon nila kag kuhaon ang mga manggad ninyo nga mga kaliwat ni Esau. 7Dayaan kamo sang inyo kadampig nga mga nasyon. Ini sila nga nagpakig-abyan sa inyo amo man ang magasalakay sa inyo, kag palayason nila kamo sa inyo lugar. Ini sila nga nagkaon upod sa inyo amo man ang magabutang sang siod sa inyo nga indi ninyo matalupangdan.1:7 nga indi ninyo matalupangdan: ukon, Ti, diin na karon ang inyo ginapabugal nga kaalam? 8Ako, ang Ginoo, nagasiling nga sa tion nga silutan ko na kamo, laglagon ko ang inyo maalam nga mga tawo. Madula ang kaalam sa Edom nga ginatawag Bukid ni Esau. 9Magakurog sa kahadlok ang inyo mga soldado nga ara sa siyudad sang Teman, gani mapatay kamo tanan nga nagaestar sa Bukid ni Esau.”
Ang Sala sang mga Taga-Edom
10“Tungod sa pagpamintas nga ginhimo ninyo sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyo kadugo, mahuy-an kamo kag pagalaglagon hasta san-o. 11Nagpabaya lang kamo sadtong tion nga ginsalakay ang Jerusalem sang taga-iban nga mga nasyon. Ginpabay-an lang ninyo nga kuhaon nila ang mga pagkabutang sang Jerusalem kag partidahon paagi sa paggabot-gabot. Pareho lang kamo sa ila nga mga kaaway sang Israel. 12Wala kuntani kamo nagkalipay sang tion sang kalamidad sang katawhan sang Juda, nga inyo kadugo. Wala kuntani kamo nagkasadya sang tion sang pagkalaglag nila. Kag wala kuntani kamo nagpabugal sang tion sang ila kalisod. 13Wala kuntani kamo nagsulod sa siyudad sang akon katawhan sang tion sang ila kalaglagan, kag nagpanguha sang ila pagkabutang. Kag wala kuntani kamo nagkalipay sang tion sang ila pag-antos. 14Wala kuntani kamo nagtindog sa ginsang-an sang mga dalan sa pagpamatay sang mga nagpalagyo halin sa Jerusalem. Kag wala kuntani ninyo sila gintugyan sa mga kaaway sang tion sang ila kalisod.”
Pagasilutan sang Dios ang mga Nasyon
15“Wala kuntani ninyo ginhimo ato sa Jerusalem tungod kay malapit na lang ang tion nga magahukom ako sa tanan nga nasyon. Kag kon ano ang ginhimo ninyo sa iban, amo man ina ang pagahimuon sa inyo. Kon ano ang pagtratar ninyo sa iban, amo man ina ang ibalos sa inyo. 16Subong nga ginsilutan ang akon katawhan1:16 ang akon katawhan: sa Hebreo, kamo. sa akon balaan nga bukid,1:16 balaan nga bukid: ukon, Bukid sang Zion. pagasilutan man sing padayon ang tanan nga nasyon. Silutan ko gid sila sing tama hasta nga magakalawala sila.”
Mangin Madinalag-on ang Israel
17“Pero may mabilin nga mga Israelinhon sa Bukid sang Zion, kag sa liwat mangin balaan ini nga lugar. Kag maangkon liwat sang mga kaliwat ni Jacob ang mga duta nga ila anay ginapanag-iyahan. 18Ang mga kaliwat ni Jacob kag ni Jose 1:18 mga kaliwat ni Jacob kag ni Jose: Si Jacob nagarepresentar sang katawhan sang Juda, kag si Jose nagarepresentar sang katawhan sang Israel. mangin pareho sang kalayo nga magalaglag sang mga kaliwat ni Esau, pareho sang pagsunog sang dagami. Kag wala sing may mabilin sa mga kaliwat ni Esau. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
19“Pagasakupon sang mga Israelinhon nga taga-Negev1:19 Negev: Ang bagatnan sang Juda. ang Bukid ni Esau. Kag pagasakupon sang mga Israelinhon nga nagaestar sa mga bulobukid sa nakatundan1:19 mga bulobukid sa nakatundan: sa Hebreo, Shefela. ang duta sang mga Filistinhon. Pagasakupon sang mga Israelinhon ang duta sang Efraim kag Samaria. Kag pagasakupon sang mga kaliwat ni Benjamin ang Gilead. 20Pagasakupon sang madamo nga mga Israelinhon nga halin sa pagkabihag ang duta sang mga Canaanhon hasta sa Zarefat. Kag pagasakupon sang mga taga-Jerusalem nga halin sa pagkabihag sa Sefarad ang mga banwa sang Negev. 21Magataklad ang mga manughilway sang Israel sa Bukid sang Zion, sa pagdumala sa katawhan nga nagaestar sa Bukid ni Esau. Kag ako, ang Ginoo, amo ang magahari.”
