Mozes slaat op de rots
1Het volk Israël arriveerde in de eerste maand in de woestijn Sin en sloeg het kamp op bij Kades. Daar stierf Mirjam en werd zij begraven.
2Er was op die plaats niet genoeg drinkwater en het volk stond opnieuw op tegen Mozes en Aäron. 3Een ontevreden menigte liep te hoop en schreeuwde tegen Mozes: ‘Waren wij maar gelijk gedood met onze broeders die door de Here werden gedood! 4U hebt ons met opzet hier in de woestijn gebracht om van ons af te komen, samen met onze kudden. 5Hoe haalde u het in uw hoofd ons uit Egypte te laten wegtrekken en naar dit onherbergzame oord te brengen? Noemt u dit soms vruchtbaar land, met vijgen, wijn en granaatappels? Er is niet eens drinkwater!’
6Mozes en Aäron draaiden zich om en gingen naar de ingang van de tabernakel, waar zij zich voor de Here op de grond lieten vallen, en de heerlijkheid van de Here verscheen aan hen. 7De Here zei tegen Mozes: 8‘Haal de staf en roep daarna het volk bijeen. Terwijl de mensen toekijken, moet u tegen die rots daar spreken en dan zal er genoeg water uitkomen! U zult hun water geven uit een rots en er zal genoeg zijn voor alle mensen en hun vee!’ 9Mozes deed wat de Here had gezegd. Hij haalde de staf van de plaats waar hij voor de ogen van de Here stond. 10Toen riepen Mozes en Aäron het volk bijeen bij de rots en Mozes zei tegen de menigte: ‘Luister, opstandelingen! Moeten wij voor jullie water uit deze rots laten komen?’ 11Toen hief Mozes de staf op en sloeg tweemaal op de rots. Het water gutste eruit en de mensen en het vee konden drinken. 12Maar de Here zei tegen Mozes en Aäron: ‘Omdat u Mij niet hebt geloofd en Mij niet de eer hebt gegeven voor de ogen van het volk Israël, zult u beiden hen niet het land mogen binnenbrengen dat Ik heb beloofd!’ 13Deze plaats werd Meriba (Water van Ruzie) genoemd, omdat de Israëlieten hier opstandig werden tegen de Here en Hij Zich hier als de Heilige bewees.
14Tijdens het verblijf in Kades zond Mozes boodschappers naar de koning van Edom: ‘Wij zijn de nakomelingen van uw broeder Israël en u kent ons verhaal, van alles wat ons is overkomen. 15Hoe onze voorouders naar Egypte trokken, waar zij lange tijd verbleven om ten slotte slaven van de Egyptenaren te worden. 16Maar toen wij de Here riepen, hoorde Hij ons en stuurde een engel die ons uit Egypte leidde. Nu zijn wij hier in Kades aangekomen en wij hebben ons kamp aan de grens van uw land opgeslagen. 17Laat ons alstublieft door uw land trekken. Wij zullen voorzichtig zijn en niet door uw akkers en wijngaarden trekken, wij zullen zelfs geen water uit uw bronnen gebruiken. Wij blijven op de hoofdweg en zullen die niet eerder verlaten dan wanneer wij uw landsgrens aan de andere kant zijn overgetrokken.’ 18Maar de koning van Edom zei: ‘Blijf uit ons land! Als u probeert binnen te komen, zal ik u met een leger tegemoet komen!’ 19‘Maar koning,’ pleitten de boodschappers, ‘wij zullen op de hoofdweg blijven en zelfs geen water van u drinken of wij kopen het voor de prijs die u vraagt. Wij willen alleen door uw land trekken, verder niets.’ 20Maar de koning van Edom bleef weigeren. ‘Blijf uit ons land,’ waarschuwde hij en na zijn leger te hebben gemobiliseerd, trok hij met man en macht op naar de grens. 21-22 Omdat de Edomieten weigerden Israël door hun land te laten trekken, keerde Israël om en trok van Kades naar de berg Hor.
23Toen zei de Here bij de grens van het land Edom tegen Mozes en Aäron: 24‘Het is tijd voor Aäron om te sterven, want hij zal het land dat Ik het volk Israël heb gegeven, niet binnengaan. U beiden hebt mijn instructies betreffende het water van Meriba in de wind geslagen. 25Ga met Aäron en zijn zoon Eleazar de berg Hor op. 26Daar moet u Aäron het priestergewaad uittrekken en het aan zijn zoon Eleazar geven om aan te trekken. Aäron zal daar sterven.’ 27Mozes deed wat de Here hem had opgedragen. Voor de ogen van het hele volk beklommen zij de berg Hor. 28Toen zij hoog genoeg waren, trok Mozes Aäron het priestergewaad uit en liet Eleazar het aantrekken. En daar op de berg stierf Aäron. Mozes en Eleazar keerden terug. 29Toen het volk op de hoogte werd gebracht van Aärons dood, rouwde het dertig dagen om hem.
Water from the rock
1In the first month the whole Israelite community arrived at the Desert of Zin, and they stayed at Kadesh. There Miriam died and was buried.
2Now there was no water for the community, and the people gathered in opposition to Moses and Aaron. 3They quarrelled with Moses and said, ‘If only we had died when our brothers fell dead before the Lord! 4Why did you bring the Lord’s community into this wilderness, that we and our livestock should die here? 5Why did you bring us up out of Egypt to this terrible place? It has no corn or figs, grapevines or pomegranates. And there is no water to drink!’
6Moses and Aaron went from the assembly to the entrance to the tent of meeting and fell face down, and the glory of the Lord appeared to them. 7The Lord said to Moses, 8‘Take the staff, and you and your brother Aaron gather the assembly together. Speak to that rock before their eyes and it will pour out its water. You will bring water out of the rock for the community so that they and their livestock can drink.’
9So Moses took the staff from the Lord’s presence, just as he commanded him. 10He and Aaron gathered the assembly together in front of the rock and Moses said to them, ‘Listen, you rebels, must we bring you water out of this rock?’ 11Then Moses raised his arm and struck the rock twice with his staff. Water gushed out, and the community and their livestock drank.
12But the Lord said to Moses and Aaron, ‘Because you did not trust in me enough to honour me as holy in the sight of the Israelites, you will not bring this community into the land I give them.’
13These were the waters of Meribah,20:13 Meribah means quarrelling. where the Israelites quarrelled with the Lord and where he was proved holy among them.
Edom denies Israel passage
14Moses sent messengers from Kadesh to the king of Edom, saying:
‘This is what your brother Israel says: you know about all the hardships that have come on us. 15Our ancestors went down into Egypt, and we lived there many years. The Egyptians ill-treated us and our ancestors, 16but when we cried out to the Lord, he heard our cry and sent an angel and brought us out of Egypt.
‘Now we are here at Kadesh, a town on the edge of your territory. 17Please let us pass through your country. We will not go through any field or vineyard, or drink water from any well. We will travel along the King’s Highway and not turn to the right or to the left until we have passed through your territory.’
18But Edom answered:
‘You may not pass through here; if you try, we will march out and attack you with the sword.’
19The Israelites replied:
‘We will go along the main road, and if we or our livestock drink any of your water, we will pay for it. We only want to pass through on foot – nothing else.’
20Again they answered:
‘You may not pass through.’
Then Edom came out against them with a large and powerful army. 21Since Edom refused to let them go through their territory, Israel turned away from them.
The death of Aaron
22The whole Israelite community set out from Kadesh and came to Mount Hor. 23At Mount Hor, near the border of Edom, the Lord said to Moses and Aaron, 24‘Aaron will be gathered to his people. He will not enter the land I give the Israelites, because both of you rebelled against my command at the waters of Meribah. 25Call Aaron and his son Eleazar and take them up Mount Hor. 26Remove Aaron’s garments and put them on his son Eleazar, for Aaron will be gathered to his people; he will die there.’
27Moses did as the Lord commanded: they went up Mount Hor in the sight of the whole community. 28Moses removed Aaron’s garments and put them on his son Eleazar. And Aaron died there on top of the mountain. Then Moses and Eleazar came down from the mountain, 29and when the whole community learned that Aaron had died, all the Israelites mourned for him thirty days.
