Meer instructies voor het offeren
1-2 De Here gaf Mozes de volgende instructies om aan de Israëlieten door te geven: ‘Wanneer u bent aangekomen in het land dat Ik u zal geven 3-4 en u wilt de Here eren met een brandoffer of een ander vuuroffer, dan moet u een schaap, een geit of een rund offeren. Elk offer—hetzij een gewoon offer of een gelofteoffer, een vrijwillig offer of een speciaal offer, dat u brengt op een van de jaarlijkse feesten—moet samengaan met een spijsoffer. Als u een schaap offert, gebruik dan 2,2 liter fijn meel, gemengd met 0,9 liter olie, 5samen met 0,9 liter wijn als drankoffer. 6Als u een ram offert, gebruik dan 4,4 liter fijn meel gemengd met eenderde liter olie, 7samen met eenderde liter wijn als drankoffer. Dit zal een offer zijn met een aangename reuk voor de Here. 8-9 Als u een jonge stier offert, moet het begeleidende spijsoffer bestaan uit 6,6 liter fijn meel, gemengd met tweederde liter olie 10en een drankoffer van tweederde liter wijn. Dit zal met vuur worden geofferd tot een aangename reuk voor de Here. 11-12 Dit zijn de voorschriften voor de spijsoffers die een brandoffer van een stier, een schaap, een ram of een jonge geit moeten begeleiden.
13-14 Deze voorschriften gelden zowel voor geboren Israëlieten als voor buitenlanders die bij u wonen en die de Here willen eren met een brandoffer. 15-16 Want hier geldt dezelfde wet voor Israëlieten en buitenlanders en dit zal van generatie op generatie zo blijven, allen zijn gelijk voor de Here. Ja, er is één wet voor allen!’
17-18 Vervolgens zei de Here tegen Mozes: ‘Zeg tegen de Israëlieten dat wanneer zij aankomen in het land dat Ik hun zal geven, 19-21zij de Here een deel van hun eerste oogst van elk jaar moeten geven. Zij moeten van het gerstemeel een koek maken die moet worden geofferd, het is een jaarlijks offer van uw dorsvloer en moet van generatie op generatie in ere worden gehouden.
22Stel dat u of een latere generatie zich realiseert dat u onopzettelijk heeft nagelaten de instructies die de Here u door Mozes heeft gegeven, uit te voeren, 23-24 dan moet u een jonge stier als brandoffer offeren. Het zal een aangename reuk voor de Here zijn en het moet worden geofferd met het normale spijs- en drankoffer en een bok als zondoffer. 25De priester zal verzoening doen voor alle Israëlieten en het zal worden vergeven, want het was geen opzet en zij hebben het goedgemaakt met hun brandoffers en zondoffer voor de Here. 26Allen die tot het volk Israël behoren, zullen vergeving ontvangen—ook de buitenlanders die bij hen wonen—want de hele bevolking is betrokken bij een dergelijke vergissing en de vergeving daarvan. 27Als iemand deze overtreding zonder opzet heeft gemaakt, zal hij een eenjarige geit als zondoffer offeren 28en de priester zal verzoening over hem doen tegenover de Here, dan zal hij vergeving ontvangen. 29Hetzelfde geldt voor de buitenlander die bij u woont. 30Maar iemand die deze overtreding opzettelijk maakt, ongeacht of hij een geboren Israëliet of een buitenlander is, beledigt de Here en zal worden verstoten uit het volk. 31Want hij heeft de wet van de Here veracht en opzettelijk geweigerd deze te gehoorzamen. Hij moet worden gedood en zal op die manier voor zijn zonde boeten.’
Straf bij ongehoorzaamheid
32Op een dag, toen het volk Israël in de woestijn verbleef, werd een van hen betrapt bij het houtsprokkelen op de sabbat. 33Hij werd voor Mozes, Aäron en de andere rechters gebracht. 34Zij sloten hem op in afwachting van de beslissing die de Here over hem zou nemen. 35Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Deze man moet sterven, het hele volk moet hem buiten het kamp stenigen.’ 36Zij brachten hem buiten het kamp en doodden hem, zoals de Here had opgedragen.
37-38 De Here zei tegen Mozes: ‘Zeg de Israëlieten dat zij gedenkfranjes aan hun kleren maken. In de franje aan de hoeken van hun kleren moeten zij een blauwpurperen draad verwerken. 39Als zij die franje zien, zullen zij denken aan mijn regels en wetten en aan het feit dat zij die moeten gehoorzamen in plaats van hun eigen verlangens te volgen, zoals gebeurde toen zij andere goden dienden. 40Het zal u eraan herinneren dat u heilig moet zijn voor uw God. 41Want Ik ben de Here, uw God, die u uit het land Egypte bevrijdde. Ja, Ik ben de Here, uw God.’
Законы о приношениях
1Вечный сказал Мусо:
2– Говори с исроильтянами и скажи им: «После того как вы войдёте в землю, которую Я вам даю для поселения, 3и когда вы будете приносить Мне огненные жертвы из крупного или мелкого скота для благоухания, приятного Мне: всесожжения, жертвы по обету или добровольные и праздничные приношения, 4тогда пусть жертвующий приносит Мне хлебное приношение из полутора килограммов15:4 Букв.: «одна десятая ефы». лучшей муки, смешанной с одним литром15:4 Букв.: «одна четвёртая гина», также в ст. 5. масла. 5С каждым ягнёнком для всесожжения или жертвы приносите также и литр вина для жертвенного возлияния.
6С бараном приносите хлебное приношение из трёх килограммов15:6 Букв.: «две десятых ефы». лучшей муки, смешанной с одним литром с четвертью15:6 Букв.: «одна третья гина», также в ст. 7. масла, 7и один литр с четвертью вина для жертвенного возлияния. Приносите это в благоухание, приятное Мне.
8Принося Мне молодого быка во всесожжение, в жертву по обету или в жертву примирения, 9приносите с быком хлебное приношение из четырёх с половиной килограммов15:9 Букв.: «три десятых ефы». лучшей муки, смешанной с двумя литрами15:9 Букв.: «полгина», также в ст. 10. масла. 10Ещё приносите два литра вина для жертвенного возлияния. Это огненная жертва, благоухание, приятное Мне. 11Так следует поступать с каждым молодым быком, бараном, ягнёнком или козлёнком. 12Делайте так при каждой жертве, по числу приносимых жертв.
13Пусть всякий уроженец страны делает, как указано, принося огненную жертву, благоухание, приятное Мне. 14Если чужеземец или кто-либо ещё, кто будет жить среди вас, захочет принести огненную жертву, благоухание, приятное Мне, то пусть всё делает, как вы. 15Пусть законы для вас и для живущих у вас чужеземцев будут одинаковыми. Таково вечное установление для грядущих поколений. Вы и чужеземцы равны предо Мной: 16пусть законы и правила для вас и для живущих у вас чужеземцев будут одинаковыми».
17Вечный сказал Мусо:
18– Говори с исроильтянами и скажи им: «Когда вы придёте в землю, в которую Я вас веду, 19и будете есть её плоды, то приносите часть в жертву Вечному. 20Приносите в жертву лепёшку из муки от первого помола; приносите её так, как приношение от гумна. 21Совершайте приношение Вечному из муки от первого помола во всех грядущих поколениях.
Приношения за неумышленные грехи
22Если вы по неведению не исполните какого-либо из этих повелений, данных Вечным Мусо, 23что бы ни повелел вам через него Вечный – со дня, когда Вечный дал повеление, и впредь, в грядущих поколениях, – 24то, если это будет по неведению и никто не будет об этом знать, пусть всё общество принесёт во всесожжение для благоухания, приятного Вечному, молодого быка с положенным хлебным приношением и жертвенным возлиянием и козла в жертву за грех. 25Пусть священнослужитель очистит народ Исроила, и они будут прощены, потому что это было по неведению, и они принесли Вечному за свой проступок огненную жертву и искупительную жертву. 26Весь народ Исроила и живущие у них чужеземцы будут прощены, потому что весь народ совершил неумышленный проступок.
27Но если по неведению согрешит один человек, то пусть он принесёт в жертву за грех годовалую козу. 28Пусть священнослужитель очистит перед Вечным того, кто провинился, согрешив по неведению, и когда для него будет совершено очищение, он будет прощён. 29Пусть у вас будет одинаковый закон для всех, кто согрешит по неведению, будь то уроженец Исроила или поселенец.
30Но всякий, кто грешит дерзко, будь то уроженец страны или поселенец, оскорбляет Вечного. Такой человек должен быть исторгнут из своего народа. 31Он пренебрёг словом Вечного, он нарушил Его повеление: он непременно должен быть исторгнут из своего народа, он должен быть наказан».
Казнь нарушителя субботы
32Когда исроильтяне были в пустыне, они нашли человека, который собирал дрова в субботу15:32 Суббота – седьмой день недели у иудеев, день, посвящённый Вечному. В этот день, согласно повелению Вечного, исроильский народ должен был отдыхать и совершать ритуальные жертвоприношения (см. Исх. 31:12-17; Чис. 28:9-10).. 33Те, кто нашли его, когда он собирал дрова, привели его к Мусо, и Хоруну, и всему собранию. 34Его держали под стражей, потому что не было ясно, что с ним сделать. 35Тогда Вечный сказал Мусо:
– Этот человек должен умереть. Пусть весь народ забьёт его камнями вне лагеря.
36Народ вывел его за лагерь и до смерти забил камнями, как повелел Мусо Вечный.
Кисточки на одежде
37Вечный сказал Мусо:
38– Говори с исроильтянами и скажи им: «Во всех грядущих поколениях делайте кисточки на краях одежды, с голубыми нитями на каждой кисточке. 39Эти кисточки будут у вас, чтобы, глядя на них, вы вспоминали все повеления Вечного и исполняли их, а не следовали похотям вашего сердца и глаз». 40Так вы будете помнить и исполнять все Мои повеления и будете святы перед вашим Богом. 41Я – Вечный, ваш Бог, Который вывел вас из Египта, чтобы быть вашим Богом. Я, Вечный, ваш Бог.
