Numeri 13 – HTB & CARST

Het Boek

Numeri 13:1-33

De twaalf spionnen

1Terwijl de Israëlieten in de Paran-woestijn verbleven, zei de Here tegen Mozes: 2‘Zend spionnen naar het land Kanaän, het land dat Ik aan Israël ga geven, stuur van elke stam één leider.’

3-15Mozes voerde de opdracht van de Here uit en stuurde deze twaalf stammenleiders: Sammua, de zoon van Zakkur, uit de stam Ruben; Safat, de zoon van Chori, uit de stam Simeon; Kaleb, de zoon van Jefunne, uit de stam Juda; Jigal, de zoon van Jozef, uit de stam Issachar; Hosea, de zoon van Nun, uit de stam Efraïm; Palti, de zoon van Rafu, uit de stam Benjamin; Gaddiël, de zoon van Sodi, uit de stam Zebulon; Gaddi, de zoon van Susi, uit de stam Manasse; Ammiël, de zoon van Gemalli, uit de stam Dan; Setur, de zoon van Michaël, uit de stam Aser; Nachbi, de zoon van Wofsi, uit de stam Naftali; Geüel, de zoon van Machi, uit de stam Gad. 16En Mozes veranderde de naam van Hosea, de zoon van Nun, in Jozua.

17Mozes stuurde de spionnen weg met de opdracht: ‘Ga in noordelijke richting en trek het bergland van de Negev in. 18Kijk hoe het land eruit ziet en wat voor mensen daar leven, of het er veel of weinig zijn en of ze sterk of zwak zijn. 19Let ook goed op of het land vruchtbaar is of niet, of er steden zijn en of die versterkt zijn of niet. 20Stel vast of het land rijk of arm is en of er veel bomen zijn. Wees niet bang en breng wat exemplaren van hun oogst mee terug.’ In die tijd werden de eerste druiven geoogst. 21Zo vertrokken de spionnen en verkenden het land van de woestijn Sin tot aan Rechob, waar de weg naar Hamat begint. 22Terwijl zij in noordelijke richting trokken, doorkruisten zij eerst de Negev en kwamen in Hebron aan. Daar woonden Achiman, Sesai en Talmai, de kinderen van Enak. Hebron was een erg oude stad, want hij werd zeven jaar eerder gesticht dan de stad Zoan in Egypte. 23Daarna kwamen zij in het dal Eskol, waar zij een tros druiven van een wijnrank sneden. Deze tros was zo groot dat twee mannen hem aan een stok tussen zich in moesten dragen! Ook namen zij een aantal granaatappels en vijgen mee. 24De Israëlieten noemden dat dal vanaf die tijd Eskol (Tros), vanwege de tros druiven die zij vandaar hadden meegenomen. 25Na veertig dagen keerden de spionnen van hun tocht terug.

26Zij rapporteerden hun bevindingen aan Mozes, Aäron en het hele volk Israël in de Paran-woestijn bij Kades en lieten het fruit zien dat zij hadden meegenomen. 27Dit was hun verslag: ‘Wij kwamen in het land dat wij moesten verkennen. Het is inderdaad een land waar melk en honing vloeit, het is prachtig. Kijk maar eens naar dit fruit dat wij als bewijs hebben meegenomen. 28Maar de mensen die daar wonen, zijn sterk en hun steden zijn goed versterkt en groot. We hebben zelfs reuzen, kinderen van Enak, gezien! 29De Amalekieten wonen in het zuiden en de Hethieten, Jebusieten en Amorieten wonen in het bergland. Langs de kust van de Middellandse Zee en in het rivierdal van de Jordaan wonen de Kanaänieten.’ 30Toen kwam het volk in opstand tegen Mozes. Maar Kaleb trachtte het te kalmeren en zei: ‘Laten wij nu meteen optrekken en het land in bezit nemen, want wij zijn sterk genoeg om het te veroveren!’ 31‘Niet tegen mensen die zo sterk zijn als zij,’ vonden de andere spionnen, ‘ze zouden ons vernietigen.’ 32Het verslag van de meerderheid van de spionnen was negatief: ‘Het land wemelt van de strijders en de mensen zijn allemaal krachtig gebouwd. 33We hebben kinderen van Enak gezien, afstammelingen van de vroegere reuzen. We voelden ons als sprinkhanen bij hen vergeleken!’

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Числа 13:1-34

Разведка в Ханоне

1Затем народ покинул Хацерот и разбил лагерь в пустыне Паран.

2Вечный сказал Мусо:

3– Пошли людей разведать землю Ханона, которую Я отдаю исроильтянам. Из каждого рода пошли по одному вождю.

4Мусо послал их из пустыни Паран, как повелел Вечный. Все они были вождями исроильтян. 5Вот их имена:

из рода Рувима – Шаммуа, сын Заккура;

6из рода Шимона – Шафат, сын Хори;

7из рода Иуды – Халев, сын Иефоннии;

8из рода Иссокора – Игал, сын Юсуфа;

9из рода Ефраима – Осия, сын Нуна;

10из рода Вениамина – Палти, сын Рафу;

11из рода Завулона – Гаддиил, сын Соди;

12из рода Юсуфа через Манассу – Гадди, сын Суси;

13из рода Дона – Аммиил, сын Гемалли;

14из рода Ошера – Сетур, сын Микаила;

15из рода Неффалима – Нахби, сын Вофси;

16из рода Гада – Геуил, сын Махи.

17Таковы имена тех, кого Мусо послал разведать землю. (Мусо дал Осии («спасение»), сыну Нуна, имя Иешуа («Вечный – спасение»).)13:17 Он уже был помощником Мусо некоторое время (см. 11:28).

18Посылая их разведать Ханон, Мусо сказал:

– Идите через Негев в нагорья. 19Посмотрите, что это за земля и что за народ живёт там, силён он или слаб, мал или велик? 20Какова земля на которой он живёт, хорошая или плохая? В каких городах он живёт: без стен они или укреплены? 21Какова там почва, плодородная или бесплодная? Есть там деревья или нет? Будьте смелы, возьмите с собой плодов этой земли. (Как раз настала пора созревания винограда.)

22Они пошли и разведали землю от пустыни Цин до самого Рехова, что у Лево-Хамата13:22 Или: «у перевала в Хамат».. 23Они пошли в Негев и пришли в Хеврон, где жили Ахиман, Шешай и Талмай, потомки Анака13:23 Потомки Анака известны своим высоким ростом (ср. ст. 34), они наводили страх на исроильтян.. (Хеврон был построен за семь лет до Цоана в Египте.) 24Придя в долину Эшкол, они срезали виноградную ветку с одной гроздью ягод, и двое из них понесли её на шесте. Ещё они взяли гранатов и инжира. 25Это место было названо долиной Эшкол («гроздь») из-за грозди, которую срезали там исроильтяне. 26Через сорок дней они вернулись из разведки.

Рассказ разведчиков

27Они вернулись к Мусо, Хоруну и обществу исроильтян в Кадеш в пустыне Паран. Там они отчитывались перед ними и народом и показали им плоды этой земли. 28Они сказали Мусо:

– Мы были в краю, куда ты нас посылал: там на самом деле течёт молоко и мёд! Вот его плоды. 29Но народ, который живёт там, силён, а его города укреплены и очень велики. Мы даже видели там потомков Анака. 30Амаликитяне живут в Негеве, хетты, иевусеи и аморреи – в нагорьях, а ханонеи – у Средиземного моря и по Иордану.

31Халев успокоил народ перед Мусо и сказал:

– Идём и овладеем землёй, ведь нам это по силам.

32Но те, кто ходил с ним, сказали:

– Мы не можем напасть на этот народ – он сильнее нас.

33Они порочили перед исроильтянами землю, которую разведали, говоря:

– Земля, которую мы разведали, пожирает своих обитателей. Все люди, которых мы там видели, огромного роста. 34Мы видели там исполинов (анакиты происходят от исполинов). Рядом с ними мы казались себе кузнечиками, да и в их глазах были такими же.