Het lot van Ninevé
1Wee Ninevé, bloedstad vol leugens, stad die uitpuilt van de buit en waar zonder ophouden geroofd wordt. 2Luister! Hoort u het knallen van de zweep en het geratel van de wielen? Hoort u de dreunende paardenhoeven en het gekletter van de wagens terwijl zij wild door de straten rijden? 3Kijk! Daar flikkeren zwaarden en flitsen speren in de hoog opgeheven handen van de cavalerie. Overal op straat liggen de doden, lijken, bergen lijken, waar u ook kijkt. U struikelt er telkens over. 4Waarom gebeurt dit alles? Omdat Ninevé zichzelf als hoer heeft verkocht. Deze prachtige stad, meesteres in toverkunsten, heeft de volken met haar schoonheid verleid en hun daarna geleerd haar afgoden te aanbidden. Zo betoverde zij iedereen.
5‘Ik zal u straffen!’ zegt de Here van de hemelse legers. ‘Ik til uw rokken omhoog tot uw gezicht, zodat de hele wereld uw naaktheid en schaamte kan zien. 6Met vuil gooi Ik naar u, Ik maak u te schande en zet u voor de hele wereld te kijk.
7Iedereen die u ziet, zal verschrikt terugdeinzen: “Ninevé ligt helemaal in puin!” Niemand zal zich uw lot aantrekken, niemand zal u troosten!’
8Bent u soms beter dan Thebe dat aan de Nijl ligt en aan alle kanten door de rivier wordt beschermd? 9Ethiopië en heel Egypte waren haar machtige bondgenoten waarop zij steeds een beroep kon doen. Ook Put en Libië stonden voortdurend tot haar beschikking. 10Toch is Thebe gevallen en werden haar inwoners weggeleid als slaven. Haar zuigelingen werden verpletterd tegen de straatstenen. Er werd om geloot wie haar voorname mannen als dienaren zou krijgen en haar leiders werden in de boeien geslagen. 11Ook Ninevé zal wankelen als een dronken man en een schuilplaats zoeken tegen de vijand. 12Al uw vestingen zullen vallen. Zij zullen worden verslonden als vroegrijpe vijgen die regelrecht in de mond vallen van hen die aan de boom schudden. 13Uw soldaten zijn zwak en hulpeloos als vrouwen. De poorten van uw land staan wijd open voor de vijand en alle sluitbalken zijn verbrand.
14Maak u klaar voor de belegering! Leg watervoorraden aan en versterk uw forten. Bak nieuwe stenen om uw muren te herstellen. Kneed de klei en doe die in de bakvorm. 15Maar midden in alle voorbereidingen zal het vuur u verteren. Het zwaard zal u neerslaan. De vijand zal u verslinden zoals jonge sprinkhanen alles opeten wat hun voor de voeten komt. Er is geen ontsnappen mogelijk, al wordt u zo talrijk als een zwerm sprinkhanen. 16U hebt meer kooplieden dan er sterren aan de hemel staan, maar uw vijanden komen als sprinkhanen aanzwermen en nemen al uw vergaarde rijkdom mee. 17Uw vorsten en ambtenaren kruipen bij elkaar als sprinkhanen op de muren bij kou. Maar zij zullen allemaal vluchten en verdwijnen, net als sprinkhanen doen wanneer de zon opkomt. 18Koning van Assyrië, uw regeringsleiders liggen dood op de grond en uw volk is verspreid over de bergen, maar er is geen herder meer die hen weer bijeen kan brengen. 19Er is geen herstel meer mogelijk voor uw breuk, ongeneeslijk is uw wond. Allen die het nieuws van uw ondergang horen, klappen van blijdschap in de handen. Want wie heeft niet te lijden gehad van uw wreedheid?
Ninewe Nnome
1Nnome nka mogya kuropɔn
a atorɔ ne korɔno ahyɛ no ma
na amanehunufoɔ mmpa mu da!
2Apɔnkɔkafoɔ abaa regyegye,
nteaseɛnam nhankra reyɛ kirididi
Apɔnkɔ rehurihuri
ne nteaseɛnam redenkye denkye.
3Apɔnkɔ ne wɔn sotefoɔ ko kɔ wɔn anim
akofena twa nyinam nyinam
na mpea nso pa yerɛ yerɛ.
Atɔfoɔ bebree,
awufoɔ a ebi deda ebi soɔ,
afunu a wɔntumi nkan wɔn dodoɔ
a nnipa tiatia soɔ.
4Yei nyinaa firi odwamanfoɔ bi akɔnnɔ,
ntafowayifoɔ no nnaadaa dodoɔ no.
Ɔno na ɔde nʼadwamammɔ tɔn amanaman
na ɔde nʼabayisɛm tɔn nnipa.
5“Me ne wo nnka,” sɛdeɛ Asafo Awurade seɛ ni,
“Mɛpagya wʼatadeɛ akɔ soro.
Mɛma amanaman ahunu wʼadagya
na ahennie ahodoɔ nso ahunu wʼanimguaseɛ.
6Mede efi bɛfɔre wo ho,
mɛbu wo animtia
na mama nnipa ahwɛ wo.
7Obiara a ɔbɛhunu wo bɛdwane afiri wo ho aka sɛ,
‘Ninewe abɔ, na hwan na ɔbɛsu no?’
Ɛhe na menya obi akyekyere wo werɛ?”
8Woyɛ sene Tebes a
ɛda Asubɔnten Nil ho a
nsuo atwa he ho ahyia anaa?
Asubɔnten bɔ ne ho ban
na nsuo yɛ ne fasuo.
9Kus ne Misraim yɛ ne dɔm a wɔntumi nkan wɔn.
Put ne Libia ka nʼadomfoɔ ho.
10Nanso wɔfaa no dommum
twaa no asuo.
Wɔtoo ne mmadoma hwehwee fam
ma wɔtetee wɔ mmɔntene so.
Wɔbɔɔ nʼaberempɔn so ntonto,
na nʼatitire nso wɔde nkɔnsɔnkɔnsɔn guguu wɔn.
11Wo nso wʼani so bɛyɛ wo hagyahagya sɛ ɔsabofoɔ
Na wo bɛhinta wo ho
de akɔpɛ dwanekɔbea wɔ atamfoɔ nkyɛn.
12Wʼaban nyinaa te sɛ borɔdɔma nnua
a aso aba foforɔ:
sɛ wɔwoso a
aba no tete gu ma deɛ ɔrepɛ bi adi.
13Hwɛ wʼakofoɔ
wɔn nyinaa yɛ mmaa!
Wʼasase so apono ano deda hɔ ma wʼatamfoɔ;
ogya ahye wʼapono no akyiri adaban.
14Sesa nsuo sie ma otua no.
Yere wo banbɔ mu!
Wɔ dɔteɛ no
na siesie ntayaa a wato no!
15Ɛhɔ na ogya bɛhye woɔ;
akofena bɛtwa wo ahwe fam,
na ayɛ wo sɛdeɛ mmɛbɛ adi wo nam.
Mo nnɔre sɛ mmɛbɛ anaa ntutummɛ!
16Wama wʼadwadifoɔ adɔɔso,
wɔn dodoɔ asene ɔsoro nsoromma,
nanso wɔte sɛ ntutummɛ a wɔbɔ asase no kwaterekwa
na afei wɔtu kɔ.
17Wʼawɛmfoɔ te sɛ ntutummɛ.
Wʼadwumayɛfoɔ te sɛ ntutummɛ akuo
a wɔsensam ban ho awɔ da.
Adekyeɛ mu owia pue a wɔtu kɔ,
na obi nnim faako a wɔkɔ.
18Ao, Asiriahene wo nnwanhwɛfoɔ retɔ nko.
Wʼanimuonyamfoɔ deda hɔ rehome.
Wo nkurɔfoɔ abɔ apete wɔ mmepɔ no so
a wɔnni anoboaboafoɔ.
19Aduro biara ntumi nkum wʼapirakuro no;
wo pira no mu yɛ den.
Obiara a ɔte wo nka no
bɔ ne nsam wɔ wʼasehweɛ ho,
Na hwan koraa na wommɔɔ
no atirimuɔden da?
