Gods belofte van zegen
1-2 Wat vreselijk! Wat is het moeilijk een eerlijk mens te vinden! Zij zijn even schaars als druiven en vijgen na de oogst. Geen enkele tros, geen enkele vijg is overgebleven. De eerlijke mensen zijn van de aarde verdwenen, niet één rechtschapen man is achtergebleven. Er zijn alleen nog maar moordenaars over, die op hun eigen volksgenoot jacht maken. 3Zij staan altijd klaar om kwaad te doen. Bestuursfunctionarissen en rechters eisen steekpenningen. De rijke koopt hen om en zegt wie zij moeten ruïneren. Zo verdraaien zij de rechtspraak. 4De beste van hen is zo stekelig als een distel, de meest rechtschapene onder hen is krommer en verwrongener dan een doornhaag. Maar de dag van het oordeel komt snel naderbij. De tijd voor straf is bijna aangebroken. Angst, schrik en verwarring zal u dan overvallen.
5Vertrouw niemand meer, zelfs niet uw beste vriend, ook uw vrouw kunt u niet in vertrouwen nemen. 6Want de zoon minacht zijn vader, de dochter komt in opstand tegen haar moeder en de schoondochter tegen haar schoonmoeder. Ja, er zullen zelfs vijanden onder uw huisgenoten zijn.
7Maar ik zal uitzien naar de Here. Van God zal ik mijn heil verwachten. Bij mijn God zal ik gehoor vinden. 8Wees niet blij over mij, mijn tegenstandster, want hoewel ik ben gevallen, zal ik toch weer opstaan! Al zit ik in het donker, de Here zal voor mij een licht zijn. 9Ik zal de straf van de Here geduldig dragen, want ik heb tegen Hem gezondigd. Uiteindelijk zal Hij mij verdedigen tegenover mijn vijanden en mij recht verschaffen. Hij zal mij van het donker naar het licht brengen en ik zal zien hoe Hij een rechtvaardig oordeel uitspreekt. 10Zij die mij haat, zal het zien en zich schamen omdat zij eens spottend heeft gezegd: ‘Waar is nu de Here, die God van u?’ Dan zal ik op haar neerzien, wanneer zij als modder op straat wordt vertrapt.
11Volk van God, uw steden zullen eens worden herbouwd, maar veel groter en ruimer dan vroeger. 12Massaʼs mensen uit verschillende landen zullen dan naar u toekomen, zij komen van Assyrië tot Egypte, van Egypte tot de Eufraat, van de Dode Zee tot de Middellandse Zee en van verre heuvels en bergen. 13Maar eerst zal de aarde veranderen in een woestenij vanwege de zonden van haar bevolking.
14God, kom, regeer over uw volk en weid uw kudde. Laat de mensen leven in vrede en welvaart. Laat hen genieten van de vruchtbare weiden van Basan en Gilead, net als vroeger. 15‘Ja,’ antwoordt de Here. ‘Net als vroeger toen u uit Egypte trok, zal Ik weer grote wonderen voor u doen. 16De hele wereld zal het zien en zich schamen over haar geringe macht. Zij zal verstomd staan en doof zijn voor wat rondom haar gebeurt.’
17Iedereen zal op zijn buik door het stof kruipen als een slang, als een worm uit zijn hol tevoorschijn komen. Zij zullen bevend van angst hun burchten verlaten om de Here, onze God, te ontmoeten. Zij zullen diep ontzag voor U hebben. 18Waar is een God als U, die de zonden van de overlevenden van zijn volk vergeeft? U kunt niet voor eeuwig boos blijven op uw volk, want U houdt ervan genadig te zijn. 19U zult opnieuw medelijden met ons hebben. U zult onze zonden vertrappen onder uw voeten. Ja, U zult ze allemaal in de allerdiepste zee gooien. 20U zult ons zegenen zoals U Jakob lang geleden hebt beloofd. En U zult ons uw goedheid tonen zoals U onze voorvader Abraham hebt toegezegd.
Ang Kalautan sang mga Israelinhon
1Nagsiling si Micas, “Kaluluoy ako! Pareho ako sa tawo nga gutom nga nagapangita sang mga nabilin nga mga bunga7:1 nabilin nga mga bunga: Kinabatasan sang mga Israelinhon ang pagbilin sang mga nagkalabilin nga mga bunga para siputon sang mga imol, balo, ukon mga indi Israelinhon. sang ubas ukon higera pero wala siya sing may nakita. 2Ang buot ko silingon, wala na ako sing may nakita nga tawo sa Israel nga matutom sa Dios. Wala na sing may nabilin nga matarong nga tawo. Ang kada isa nagahulat sang kahigayunan sa pagpatay sang iya kasimanwa, pareho sang tawo nga nagahulat sa pagsiod sang sapat nga iya dalakpon. 3Sagad sila sa paghimo sang malaot. Ang mga pangulo kag mga huwis nagabaton sang lagay. Kag nagasunod lang sila sa luyag sang mga kilala kag gamhanan nga mga tawo. Nagaisa sila sa pagtiko sang hustisya. 4Ang pinakamatarong sa ila daw pareho lang sa tunukon nga mga hilamon nga wala sing pulos. Nag-abot na ang tion nga silutan sang Dios ini nga mga tawo subong sang iya ginpaandam sa ila paagi sa mga propeta nga pareho sa mga manugbantay sa tore. Gani karon magasalasala sila.
5“Tungod nga lapnag na ang kalautan, indi na kamo magsalig sa inyo mga abyan, bisan pa ang malapit ninyo nga mga abyan. Kag maghalong man kamo sa inyo ginasugid bisan sa inyo pinalangga nga asawa. 6Kay sa sini nga tiyempo, ang anak nga lalaki wala nagatahod sa iya amay, ang anak nga babayi nagabato sa iya iloy, kag ang umagad nga babayi nagabato sa iya ugangan nga babayi. Ang kontra sang isa ka tawo amo mismo ang miyembro sang iya kaugalingon nga panimalay.
7“Pero ako iya magasalig gid sa Ginoo nga akon Dios. Magahulat ako sa iya nga luwason niya ako. Kag pamatian gid niya ang akon pangamuyo.”
Pagaluwason sang Dios ang mga Israelinhon
8Nagsiling ang mga Israelinhon, “Indi dapat magyaguta ang aton mga kaaway sa aton. Kay bisan nalaglag kita mabangon kita liwat. Kag bisan ara kita sa kadulom ang Ginoo amo ang aton kasanag. 9Tungod nga nakasala kita sa Ginoo, dapat lang nga antuson naton ang iya silot sa aton hasta nga apinan niya kita kag hatagan sang hustisya. Makita naton ang iya pagluwas sa aton7:9 pagluwas sa aton: ukon, pagkamatarong. paagi sa pagdala niya sa aton sa kasanag. 10Makita ini sang aton mga kaaway kag mahuy-an sila. Kay nagayaguta sila sang una sa aton nga nagasiling, ‘Diin na bala ang Ginoo nga inyo Dios?’ Sa indi madugay makita naton ang ila pagkalaglag. Mangin pareho sila sa lutak nga ginatasak-tasak sa karsada.”
11Nagsiling si Micas sa mga taga-Jerusalem, “Magaabot ang tion nga patindugon ninyo liwat ang inyo mga pader kag sa sina nga tion magalapad pa gid ang inyo teritoryo. 12Sa sina man nga tion magakadto sa inyo ang mga tawo halin sa Asiria kag sa mga banwa sang Egipto, kag sa mga lugar nga halin sa Egipto pakadto sa Suba sang Eufrates, kag halin sa malayo nga mga lugar.7:12 halin sa malayo nga mga lugar: sa literal, halin sa isa ka dagat pakadto sa isa ka dagat kag halin sa isa ka bukid pakadto sa isa ka bukid. 13Mangin mamingaw ang mga nasyon sa kalibutan tungod sang kalautan sang mga pumuluyo sini.”
Nagpangamuyo ang mga Israelinhon nga Kaluoyan Sila sang Dios
14Nagpangamuyo ang mga Israelinhon, “Ginoo, bantayi kami nga imo katawhan nga imo ginapanag-iyahan, pareho sang pagbantay sang manugbantay sang mga karnero. Ang mga duta sa palibot namon bugana sang palahalban, pero kami nagakabuhi nga kamihanon lang sa kamingawan. Palapara liwat ang amon teritoryo hasta sa Bashan kag sa Gilead pareho sang una. 15Magpakita ka sa amon sang mga milagro pareho sang imo ginhimo sang una sang ginpaguwa mo kami sa Egipto. 16Makita ini sang iban nga mga nasyon kag mahuy-an sila sa pihak sang ila pagkagamhanan. Kag indi na sila maghambal kag magpamati sang mga pagyaguta sa amon. 17Magakamang sila sa duta pareho sang man-og tungod sa kahuya. Magaguwa sila sa ila mga palanaguan nga nagakurog sa kahadlok sa imo, Ginoo nga amon Dios. 18Wala na sing iban nga dios nga pareho sa imo. Ginpatawad mo ang mga sala sang imo nabilin nga katawhan nga imo ginapanag-iyahan. Wala ka nagapabilin nga akig hasta san-o tungod kay ginakalipay mo ang paghigugma sa amon. 19Sa liwat kaluoyan mo kami kag kuhaon mo ang tanan namon nga mga sala. Daw pareho lang nga tasakon mo ini kag dayon ihaboy sa kadadalman sang dagat. 20Ipakita mo ang imo katutom kag paghigugma sa amon nga mga kaliwat ni Abraham kag ni Jacob, subong sang imo ginpromisa sa ila sang una nga panahon.”
