Jezus door de duivel op de proef gesteld
1Daarna werd Jezus door de Geest naar de woestijn geleid om door de duivel op de proef te worden gesteld. 2Nadat hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, kreeg Hij ten slotte honger. 3Op dat moment stelde de duivel Hem op de proef en zei: ‘U bent toch de Zoon van God? Zeg dan dat deze stenen brood moeten worden.’ 4‘Nee,’ antwoordde Jezus, ‘want in de Boeken staat dat eten niet het belangrijkste is, maar dat de mens ook leeft van ieder woord dat God spreekt.’
5Toen nam de duivel Hem mee naar het dak van de tempel in Jeruzalem. 6‘Als U de Zoon van God bent,’ zei hij, ‘spring dan naar beneden. Er staat immers in de Boeken dat God zijn engelen zal sturen om U te beschermen. Zij zullen U op handen dragen en U zult niet struikelen.’ 7Jezus antwoordde: ‘Er staat ook: “Stel de Here, uw God, niet op de proef.” ’
8De duivel nam Hem weer mee, nu naar een heel hoge berg. Hij liet Hem alle landen van de wereld zien, met al hun pracht en praal. 9‘Dat zal ik U allemaal geven,’ zei hij, ‘als U voor mij neerknielt en mij aanbidt.’ 10‘Ga weg, Satan,’ zei Jezus. ‘Er staat immers in de Boeken: “Aanbid de Here, uw God, en geef niemand anders eer.” ’ 11Toen liet de duivel Jezus met rust. En er kwamen engelen om voor Jezus te zorgen.
12Toen Jezus hoorde dat Johannes de Doper was gevangengenomen, ging Hij terug naar Nazareth in Galilea. 13Niet lang daarna verhuisde Hij naar Kafarnaüm, een stadje aan het meer van Galilea, in het gebied van Zebulon en Naftali.
14Dat was in overeenstemming met wat de profeet Jesaja had gezegd: 15‘Land van Zebulon en Naftali, het gebied aan de weg naar zee, aan de andere zijde van de Jordaan, Galilea, het woongebied van de heidenen: 16dit volk dat in duisternis leeft, zal een groot Licht zien, en over hen die wonen in het land waar de dood heerst, zal een Licht opgaan.’
17Van toen af begon Jezus de mensen in het openbaar toe te spreken. ‘Bekeer u, want het Koninkrijk van de hemelen is vlakbij,’ zei Hij.
18Op een dag liep Hij langs het meer van Galilea en zag twee vissers hun net in het water gooien. Het waren twee broers: Simon, die ook wel Petrus wordt genoemd, en zijn broer Andreas. 19Jezus zei tegen hen: ‘Ga met mij mee. Dan zal ik een ander soort vissers van jullie maken. Vissers die mensen voor Mij vangen.’ 20Zij lieten meteen hun netten liggen en gingen met Hem mee.
21Iets verderop zag Jezus nog twee broers: Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs. Zij zaten bij hun vader in de boot netten te repareren. Hen riep Hij ook. 22Zij lieten direct de boot en hun vader achter en gingen met Jezus mee.
23Jezus trok door heel Galilea. Hij sprak in de synagogen en vertelde overal het goede nieuws van het Koninkrijk. Hij genas de mensen van alle ziekten en kwalen. 24Het nieuws over Hem bereikte zelfs heel Syrië. Van alle kanten werden ernstig zieke mensen bij Hem gebracht. Sommigen hadden boze geesten. Anderen leden aan vallende ziekte. Weer anderen waren verlamd. Maar wat zij ook hadden, Hij genas hen allemaal.
25Grote groepen mensen volgden Hem, zij kwamen uit Galilea, Dekapolis, Jeruzalem, Judea en van de andere zijde van de Jordaan.
Искушение в пустыне
(Мк. 1:12-13; Лк. 4:1-13)
1Затем Дух повёл Исо в пустыню для того, чтобы Ему пройти искушение от дьявола. 2После сорока дней и сорока ночей, проведённых в посте, Исо почувствовал сильный голод. 3Тогда искуситель подошёл и сказал Ему:
– Если Ты Сын Всевышнего (Царственный Спаситель), то прикажи этим камням стать хлебом.
4Но Исо ответил:
– Написано: «Не одним хлебом живёт человек, но и каждым словом, исходящим из уст Всевышнего»4:4 Втор. 8:3..
5Затем дьявол привёл Исо в святой город и поставил Его на самый верх Иерусалимского храма.
6– Если Ты Сын Всевышнего, – сказал он Ему, – то бросься вниз. Ведь написано же:
«Своим ангелам повелит о Тебе,
и они понесут Тебя на руках,
чтобы ноги Твои не ударились о камень»4:6 Заб. 90:11-12..
7Исо сказал ему:
– Написано также: «Не испытывай Вечного, Бога твоего»4:7 Втор. 6:16..
8Тогда дьявол взял Его на очень высокую гору и показал Ему все царства мира во всём их блеске.
9И он сказал Ему:
– Всё это я передам Тебе, если Ты падёшь и поклонишься мне!
10Тогда Исо сказал ему:
– Прочь от Меня, сатана! Ведь написано: «Поклоняйся Вечному, Богу твоему, и служи Ему одному»4:10 Втор. 6:13..
11Тогда дьявол оставил Его, а к Исо приступили ангелы и служили Ему.
Исо Масех начинает Своё служение
(Мк. 1:14-15; Лк. 4:14-15)
12Когда Исо услышал о том, что Яхьё заключён в темницу, Он возвратился в Галилею. 13Покинув Назарет, Он поселился в Капернауме, который расположен на берегу озера, в земле, принадлежавшей родам Завулона и Неффалима. 14Так исполнилось пророчество Исаии:
15«Земля Завулона и земля Неффалима,
где приморский путь, ведущий за Иордан,
Галилея языческая!
16Народ, живущий во тьме,
увидел великий свет.
У живущих в стране, объятой тенью смерти,
свет воссиял»4:15-16 Ис. 9:1-2..
17С этого времени Исо начал возвещать:
– Покайтесь, потому что Всевышний уже устанавливает Своё Царство!
Четыре рыбака следуют за Исо Масехом
(Мк. 1:16-20; Лк. 5:2-11)
18Однажды, проходя вдоль Галилейского озера, Исо увидел двух братьев: Шимона, прозванного Петрусом, и его брата Андера. Они забрасывали в озеро сети, так как были рыбаками.
19– Идите за Мной, – сказал Он им, – и Я сделаю вас ловцами людей.
20Братья сразу же оставили сети и пошли за Ним. 21Пройдя дальше, Исо увидел двух других братьев: Якуба и Иохана, сыновей Завдая. Они были в лодке со своим отцом и чинили сети. Исо позвал и их. 22Они сразу же, оставив лодку и отца, пошли за Ним.
Исо Масех возвещает Радостную Весть в Галилее
(Мк. 3:7-12; Лк. 6:17-19)
23Исо ходил по всей Галилее, уча в молитвенных домах, возвещая Радостную Весть о Царстве и исцеляя людей от всех болезней и недугов. 24Слух о Нём распространился по всей Сирии, и к Нему приносили страдающих от самых различных болезней, испытывающих сильные боли, одержимых демонами, больных эпилепсией, парализованных, и Он их исцелял. 25За Ним следовали большие толпы людей из Галилеи, области Десяти городов, Иерусалима, Иудеи и из-за реки Иордан.
