Het volk heeft geen eerbied meer voor God
1Bij monde van de profeet Maleachi richtte de Here de volgende boodschap tot Israël:
2-3 ‘Ik heb u innig liefgehad,’ zegt de Here. ‘O ja? Wanneer dan?’ is uw antwoord. ‘Ik toonde mijn liefde voor u door te houden van uw voorvader Jakob,’ antwoordt de Here. ‘Dat was mijn eigen keus. Ik heb zelfs zijn broer Esau gehaat en Esauʼs bergen en erfenis verwoest. Ik gaf het aan de jakhalzen in de woestijn. 4Als zijn nakomelingen zouden zeggen: “Wij willen deze puinhopen weer opbouwen,” dan zou Ik, de Here van de hemelse legers, antwoorden: “Probeer het maar. Ik zal het werk weer vernietigen.” Want hun land heet “Land van de wetteloosheid” en hun volk “Volk waarop de Here voor altijd toornig is.” 5Och Israël, kijk toch eens hoe groot de Here is en wat Hij allemaal doet! Dan zult u zeggen: “Werkelijk, de macht van de Here reikt tot ver buiten ons gebied!”
6Een zoon heeft eerbied voor zijn vader en een knecht voor zijn heer. Maar als Ik uw vader ben, waar blijft dan de eerbied voor Mij? En als Ik uw Heer ben, waarom is er dan geen ontzag?’ vraagt de Here van de hemelse legers. ‘Zelfs de priesters minachten Mij.’ 7‘Wat? Doen wíj dat?’ zegt u. ‘Wanneer hebben wij minachting voor U gehad?’ ‘Door op mijn altaar minderwaardig voedsel te offeren.’ ‘Minderwaardig voedsel? Wanneer is dat dan voorgekomen?’ ‘Dat gebeurt telkens wanneer wordt gezegd: “Het offer voor de Here hoeft niet zo waardevol te zijn”. 8En als wordt toegestaan dat iemand een blind dier offert, is dat dan niet erg? Als de mensen wordt verteld dat zij gerust een kreupel of ziek dier mogen offeren, is dat dan niet vreselijk? Probeer uw gouverneur eens zoiets aan te bieden. Denkt u heus dat hij er blij mee zou zijn of u vriendelijk zou behandelen?
9“God, heb medelijden met ons!” Zo bidt u. “God wees ons genadig!” Maar als dat soort giften als offer wordt gebracht, waarom zou Ik u dan gunstig gezind zijn?’ vraagt de Here van de hemelse legers. 10‘Och, was er maar één priester onder u die de deuren zou sluiten en zulke offers zou weigeren. Ik beleef aan u niet veel vreugde,’ zegt de Here van de hemelse legers, ‘en uw offers zal Ik niet aannemen. 11Maar Ik zal worden geëerd onder de heidenen van het oosten tot het westen. Overal ter wereld zullen zij voor Mij wierook branden en zuivere graanoffers brengen. Want mijn naam zal bekend zijn onder de volken,’ zegt de Here van de hemelse legers.
12‘Maar u haalt mijn naam door het slijk door te zeggen dat mijn altaar niet belangrijk is en door de mensen aan te moedigen daarop goedkope, zieke offerdieren aan Mij te offeren. 13U zegt wel: “Wat is het moeilijk God te dienen en te doen wat Hij vraagt.” Maar zijn geboden worden veracht. Stel u toch eens voor! Gestolen, kreupele en zieke dieren als offer voor God! Zou Ik zulke offers met genoegen aanvaarden?’ vraagt de Here. 14‘Vervloekt is de man die een mooie ram uit zijn kudde belooft, maar hem later vervangt door een ziek dier als offer aan de Here. Want Ik ben een groot koning,’ zegt de Here van de hemelse legers, ‘en alle volken hebben diep ontzag voor Mij.’
1اين است پيام خداوند كه بوسيلهٔ ملاكی نبی به اسرائيل داده شد.
محبت خداوند نسبت به اسرائيل
2-3خداوند میفرمايد: «من شما را هميشه دوست داشتهام!»
ولی شما میگوييد: «تو چگونه ما را دوست داشتهای؟»
خداوند میفرمايد: «من جد شما يعقوب را محبت نمودم، هر چند لايق محبت نبود، و به اين ترتيب نشان دادم كه شما را دوست دارم، ولی عيسو را كه برادرش بود رد كردم و سرزمين كوهستانی او را ويران نمودم و آن را جای شغالهای بيابان ساختم.»
4شايد ادومیها كه فرزندان عيسو هستند بگويند: «ما برمیگرديم و سرزمين ويران خود را دوباره آباد میكنيم.» ولی خداوند قادر متعال میگويد: «اگر آن را آباد كنند من دوباره ويرانش خواهم كرد. سرزمين آنها ”سرزمين شرارت“ خوانده خواهد شد و مردمشان به ”قومی كه خداوند آنها را هرگز نمیبخشد“، مشهور خواهند گرديد.»
5ای قوم اسرائيل، وقتی با چشمان خود آنچه را كه خداوند در سراسر دنيا انجام میدهد ببينيد، خواهيد گفت: «براستی كه قدرت عظيم خداوند در آن سوس مرزهای ما نيز ديده میشود.»
سرزنش كاهنان
6خداوند قادر متعال به كاهنان میفرمايد: «پسر، پدر خود را و غلام، ارباب خويش را احترام میكند. پس اگر من پدر شما هستم احترام من كجاست؟ و اگر من ارباب شما هستم، حرمت من كجاست؟ شما نام مرا بیحرمت كردهايد. میگوييد: ”ما چگونه نام تو را بیحرمت كردهايم؟“ 7شما هنگامی نام مرا بیحرمت میكنيد كه قربانیهای ناپاک روی قربانگاه من میگذاريد. بلی، با اين كارتان مرا تحقير میكنيد. 8حيوانات لنگ و كور و بيمار را برای من قربانی میكنيد. آيا اين قبيح نيست؟ اگر آن را به حاكم خود هديه میكرديد آيا او آن را میپسنديد و از شما راضی میشد؟
9«دعا میكنيد و میگوييد: ”خداوندا، بر ما رحم كن! خداوندا، لطف تو شامل حال ما بشود!“ ولی وقتی كه چنين هدايايی میآوريد، چطور انتظار داريد دعای شما را اجابت كنم؟»
10خداوند قادر متعال میفرمايد: «ای كاش يكی از شما كاهنان، درها را میبست تا چنين هدايايی روی قربانگاه من گذاشته نشود. از شما راضی نيستم و قربانیهای شما را نمیپذيرم.
11«نام من در سراسر جهان بوسيلهٔ مردم غيريهود مورد احترام قرار خواهد گرفت و آنها به احترام نام من بخور خوشبو خواهند سوزانيد و قربانیهای پاک تقديم خواهند كرد. آری آنها نام مرا با احترام فراوان ياد خواهند كرد. 12ولی شما نام مرا بیحرمت میسازيد و قربانگاه مرا نجس میكنيد، زيرا حيوانات معيوب بر آن میگذاريد. 13میگوييد: ”خدمت كردن به خداوند كار مشكل و خسته كنندهای است“، و از دستورات من سرپيچی میكنيد. حيوانات دزديده شده، لنگ و بيمار برای من قربانی میكنيد. آيا فكر میكنيد من آنها را از دست شما قبول خواهم كرد؟ 14لعنت بر كسی كه بخواهد مرا فريب دهد و با آنكه نذر كرده قوچ سالمی از گلهٔ خود هديه كند، حيوان معيوبی برای من قربانی نمايد. من پادشاه عظيم هستم و مردم دنيا بايد اسم مرا با ترس و احترام ياد كنند.»