Jezus onderwijst zijn leerlingen
1Op een sabbat wandelde Jezus met zijn leerlingen door de korenvelden. Onder het lopen plukten ze wat aren af, wreven die stuk tussen hun handen en aten de graankorrels op. 2Enkele Farizeeën zeiden: ‘Dat mag niet! Wat u daar doet, is graan oogsten en dat is op de sabbat verboden.’ 3Jezus antwoordde: ‘Hebt u nooit gelezen wat David deed toen hij en zijn mannen honger hadden? 4Hij ging de tempel van God binnen, nam de offerbroden, die alleen voor de priesters bestemd waren, en at die met zijn mannen op. 5Ik, de Mensenzoon, beslis wat op de sabbat wel en niet mag.’
6Op een andere sabbat, toen Hij in de synagoge was en de mensen over God vertelde, zat daar ook een man met een verschrompelde rechterhand. 7De bijbelgeleerden en Farizeeën hielden Jezus goed in het oog. Want als Hij deze ongelukkige man nu, dus op de sabbat, zou genezen, zouden zij een reden hebben Hem aan te klagen. 8Maar Hij wist wat zij dachten. ‘Sta op,’ zei Hij tegen de man met de verschrompelde hand. ‘Kom hier bij Mij staan. Dan kan iedereen u zien.’ De man deed het. 9Jezus zei tegen de Farizeeën en de bijbelgeleerden: ‘Ik heb een vraag: wat moet men op de sabbat doen? Goed of slecht? Moet men een leven redden of het verloren laten gaan?’ 10Hij keek hen een voor een aan. ‘Steek uw hand uit,’ zei Hij tegen de man. Terwijl de man dat deed, werd zijn hand helemaal gezond. 11De tegenstanders van Jezus waren woedend. Zij staken de koppen bij elkaar om uit te vinden hoe zij met Hem konden afrekenen.
12Korte tijd daarna ging Hij de bergen in om te bidden. Hij bad de hele nacht tot God. 13Tegen de morgen riep Hij zijn leerlingen bij Zich en koos er twaalf uit die Hij zijn apostelen, gezanten, noemde. 14Het waren Simon (die Hij voortaan Petrus noemde) en diens broer Andreas, Jakobus, Johannes, 15Filippus, Bartholomeüs, Mattheüs, Thomas, Jakobus (de zoon van Alfeüs), Simon de Zeloot, 16Judas (de zoon van Jakobus) en Judas Iskariot (die Hem later zou uitleveren). 17Zij daalden af naar een vlak gedeelte, waar vele volgelingen van Jezus hen omringden. Van alle kanten waren de mensen toegestroomd, zij kwamen helemaal uit Judea, Jeruzalem en uit de streek van Tyrus en Sidon aan de Middellandse Zee. 18Al die mensen waren gekomen om naar Hem te luisteren en door Hem te worden genezen. En uit vele mensen verjoeg Hij boze geesten. 19Iedereen probeerde Hem aan te raken, omdat een geweldige kracht van Hem uitging. Hij maakte hen allemaal beter.
20Daarna liet Hij zijn blik over zijn leerlingen gaan. En Hij zei: ‘Gelukkig u die arm bent, want voor u is het Koninkrijk van God.
21Gelukkig u die nu honger heeft, want uw honger zal worden gestild. Gelukkig u die nu huilt, want eens zal u lachen.
22Gelukkig u die gehaat, genegeerd, beledigd en verbannen wordt omdat u bij Mij, de Mensenzoon, hoort. 23Wees blij als dat gebeurt. Spring op van vreugde, want uw beloning in de hemel zal groot zijn. Met de profeten hebben zij vroeger immers net zo gedaan!
24Maar pas op als u rijk bent! U bent er dan slecht aan toe! Want het geld is het enige geluk dat u ten deel valt. 25Pas op als u in overvloed leeft, want er komt een tijd dat u honger zult hebben. Pas op als u nu plezier hebt, want eens zult u huilen van ellende. 26Pas op als iedereen goed van u spreekt! Want dat hebben ze vroeger van de valse profeten ook gedaan.
27Luister, allemaal! Heb uw vijanden lief. Als de mensen u haten, wees dan goed voor hen. 28Als de mensen u vervloeken, vraag God dan of Hij goed voor hen wil zijn. Als de mensen u pijn doen, bid dan dat zij gelukkig mogen worden. 29Als iemand u een klap in uw gezicht geeft, laat hem dan begaan en verdedig u niet. Als iemand uw mantel afpakt, geef hem dan ook uw hemd.
30Als iemand u iets vraagt, geef het hem. Als u iets wordt afgepakt, probeer dan niet het terug te krijgen. 31Wilt u dat anderen goed voor u zijn? Wees dan zelf ook goed voor hen. 32Wat voor bijzonders is het te houden van mensen die ook van u houden? Dat doet iedereen. 33En als u goed bent voor mensen die ook goed voor u zijn, is dat zo bijzonder? Nee, dat is heel gewoon. 34Als u geld leent aan mensen die het u kunnen terugbetalen, wat voor bijzonders is daaraan? Iedereen wil wel geld uitlenen als hij erop kan rekenen het terug te krijgen. 35Weet u wat u moet doen? Uw vijanden liefhebben en goed voor hen zijn en hun iets te leen geven zonder erop te rekenen dat ze u terugbetalen. Dan krijgt u een grote beloning in de hemel. Dan zult u echte zonen van God zijn. Want Hij is vriendelijk en goed voor ondankbare en slechte mensen. 36Heb net zoveel liefde en medeleven als uw hemelse Vader. 37Spreek geen oordeel uit, dan zal er over u ook geen oordeel uitgesproken worden. Veroordeel niemand, dan zal u ook niet veroordeeld worden. Vergeef en u zal vergeven worden. 38Geef en u zult iets terugkrijgen, meer dan overvloedig zult u ervoor terugkrijgen. Met de maat waarmee u meet, zult ook u gemeten worden.’
39Jezus maakte een en ander duidelijk met een paar voorbeelden: ‘De ene blinde kan de andere blinde niet leiden. Want als de een in een kuil valt, trekt hij de ander mee. 40Een leerling is niet meer dan zijn leraar. Als hij alles van hem heeft geleerd, is hij hoogstens gelijk aan zijn leraar. 41Waarom maakt u zich druk over de splinter in het oog van een ander terwijl in uw eigen oog een balk zit? 42Hoe durft u te zeggen: “Kom, ik zal die splinter wel even uit uw oog halen,” terwijl u de balk in uw eigen oog niet eens ziet? Huichelaar! Haal eerst die balk uit uw eigen oog. Dan ziet u misschien scherp genoeg om die splinter uit het oog van de ander te halen. 43Aan een goede boom komen geen slechte vruchten en aan een slechte boom geen goede. 44Een boom is te herkennen aan zijn vruchten. Aan een doornstruik komen geen vijgen en aan een braamstruik geen druiven. 45Zo is het ook met de mensen. Iemand die goed is, doet goede dingen. Iemand die slecht is, doet slechte dingen. Je merkt het vooral aan wat hij zegt. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over.
46Hoe haalt u het in uw hoofd Mij Here te noemen? U doet niet eens wat Ik zeg. 47Ieder die naar Mij komt luisteren en doet wat Ik zeg, 48lijkt op een man die een huis bouwt en eerst diep graaft om de fundering op de rots te kunnen leggen. Als bij een overstroming golven tegen zijn huis beuken, blijft het staan, want het is degelijk gebouwd. 49Maar wie naar Mij luistert en niet doet wat Ik zeg, lijkt op een man die zijn huis zomaar op de grond neerzet, zonder een degelijke fundering te leggen. Als dat huis wordt getroffen door het woeste geweld van een overstroming, stort het onmiddellijk in. Er blijft niets anders van over dan een grote puinhoop.’
О религиозном дне отдыха
(Мат. 12:1-8; Мк. 2:23-28)
1Однажды в субботу, когда Исо проходил через засеянные поля, Его ученики срывали колосья, растирали их руками и ели зёрна. 2Но некоторые из блюстителей Закона спросили:
– Почему вы делаете то, что не разрешается делать в субботу?6:2 Иудеи должны были оставлять некоторую часть урожая для бедных и поселенцев. Кроме того, Законом разрешалось руками срывать колосья на чужом поле, это не считалось воровством (см. Лев. 23:22; Втор. 23:25). Блюстители Закона обвиняли учеников Исо не в том, что они срывали колосья и растирали их руками, но в том, что они делали это в субботу, религиозный день отдыха.
3Исо им ответил:
– Не читали ли вы о том, что сделал царь Довуд, когда он и его спутники проголодались? 4Он вошёл в священный шатёр, взял священный хлеб6:4 Священный хлеб – двенадцать хлебов, которые выставлялись каждую субботу в священном шатре, а позже и в храме Всевышнего, а старые хлебы доставались священнослужителям (см. Исх. 25:30; Лев. 24:5-9). См. пояснительный словарь., который нельзя есть никому, кроме священнослужителей, и ел, а также дал его своим людям6:3-4 См. Лев. 24:8-9; 1 Цар. 21:1-6..
5И добавил:
– Ниспосланный как Человек – господин над субботой!
Исцеление в субботу человека с больной рукой
(Мат. 12:9-14; Мк. 3:1-6)
6В другую субботу Исо зашёл в молитвенный дом иудеев и учил. Там был человек с иссохшей правой рукой. 7Учители Таврота и блюстители Закона внимательно наблюдали за Ним, не будет ли Он исцелять в субботу, потому что искали повод обвинить Его. 8Но Исо знал, о чём они думали, и сказал человеку с иссохшей рукой:
– Встань и выйди на середину.
Тот встал и вышел вперёд. 9Тогда Исо сказал им:
– Я спрашиваю вас: что позволительно делать в субботу, добро или зло? Спасать жизнь или губить?
10Он обвёл их взглядом и сказал человеку:
– Протяни руку.
Тот протянул, и его рука стала совершенно здоровой. 11А они пришли в ярость и стали обсуждать между собой, что бы им сделать с Исо.
Избрание двенадцати посланников Масеха
(Мат. 10:2-4; Мк. 3:13-19; Деян. 1:13)
12Примерно в те же дни Исо взошёл на гору помолиться и провёл всю ночь в молитве Всевышнему. 13Когда наступил день, Он позвал Своих учеников и выбрал из них двенадцать, которых и назвал Своими посланниками: 14Шимона (которого Он назвал Петрусом), его брата Андера, Якуба, Иохана, Филиппа, Варфоломея, 15Матто, Фому, Якуба, сына Алфея, Шимона, прозванного Зилотом6:15 Зилот (переводится как «ревнитель») – член крайней религиозно-политической группировки, выступавшей против римской оккупации Исроила., 16Иуду, сына Якуба, и Иуду Искариота, который позже стал предателем.
Благословения и проклятия
(Мат. 5:3-12)
17Исо спустился с ними вниз, на равнину. Там уже собралась большая толпа Его учеников и великое множество народа со всей Иудеи, Иерусалима и прибрежных областей Тира и Сидона. 18Они пришли послушать Исо и исцелиться от болезней. Те, кого мучили нечистые духи, тоже получали исцеление. 19Все в толпе старались прикоснуться к Исо, потому что из Него исходила сила, которая всех исцеляла.
20Устремив взгляд на учеников, Исо начал говорить:
– Благословенны те, кто, находясь в нужде, полагается на Всевышнего6:20 Букв.: «Благословенны бедные» (ср. Мат. 5:3).,
потому что вы подданные Царства Всевышнего.
21Благословенны те, кто сейчас голоден,
потому что вы насытитесь.
Благословенны те, кто сейчас плачет,
потому что вы будете смеяться.
22Благословенны вы, когда люди вас ненавидят,
когда вас изгоняют и оскорбляют,
когда бесчестят ваше имя
из-за Ниспосланного как Человек.
23– Ликуйте в тот день, когда это случится, и прыгайте от радости, потому что вас ждёт великая награда на небесах! Ведь точно так же обращались с пророками и предки ваших гонителей.
24– Но горе вам, богатые,
потому что вы уже получили своё утешение.
25Горе вам, кто сейчас сыт,
потому что вы будете голодать.
Горе вам, кто сейчас смеётся,
потому что вы будете рыдать и плакать.
26Горе вам, когда все хвалят вас,
ведь так же их предки хвалили лжепророков.
О любви к врагам
(Мат. 5:39-42)
27– Я же говорю вам, тем, кто слушает Меня: «Любите ваших врагов, делайте добро тем, кто ненавидит вас, 28благословляйте тех, кто проклинает вас, и молитесь о тех, кто оскорбляет вас. 29Тому, кто оскорбит тебя, ударив по щеке, подставь и другую, а тому, кто забирает у тебя верхнюю одежду, не мешай забрать и рубашку. 30Каждому, кто у тебя просит, дай; и если кто-то заберёт твоё, не требуй обратно. 31Поступайте с людьми так, как вы хотите, чтобы они поступали с вами.
32Если вы любите тех, кто любит вас, то в чём ваша заслуга? Ведь даже грешники любят тех, кто их любит. 33Если вы делаете добро тем, кто делает добро вам, то в чём ваша заслуга? Ведь даже грешники делают то же. 34Если вы даёте в долг только тем, от кого надеетесь получить обратно, то в чём ваша заслуга? Ведь даже грешники дают в долг грешникам, ожидая получить назад столько же. 35Но вы любите ваших врагов, делайте им добро и давайте в долг, не ожидая возврата. Тогда ваша награда будет велика, и вы уподобитесь Высочайшему6:35 Букв.: «и будете сынами Высочайшего».. Ведь Он Сам добр даже к неблагодарным и злым. 36Будьте милосердны, как милосерден ваш Небесный Отец».
Об осуждении других
(Мат. 7:1-5)
37– Не судите, и сами не будете судимы. Не осуждайте, и вы не будете осуждены. Прощайте, и вы тоже будете прощены. 38Давайте, и вам тоже дадут. Полной мерой, утрясённой и пересыпающейся через край, вам отсыплют в полу вашей одежды. Какой мерой вы мерите, такой отмерят и вам.
39Исо рассказал им такую притчу:
– Может ли слепой вести слепого? Разве они не упадут оба в яму? 40Ученик не выше своего учителя, но каждый, кто выучится, достигнет уровня своего учителя. 41Что ты смотришь на сучок в глазу своего брата, когда в своём собственном не замечаешь бревна? 42Как ты можешь говорить своему брату: «Брат, дай я выну сучок из твоего глаза», когда ты не видишь бревна в твоём собственном глазу? Лицемер, вынь сначала бревно из собственного глаза, а потом ты увидишь, как вынуть сучок из глаза своего брата.
О хороших и плохих плодах
(Мат. 7:17-20)
43– Хорошее дерево не приносит плохих плодов, и плохое дерево не приносит хороших, 44так что каждое дерево узнают по его плодам. Ведь не собирают же с терновника инжир или с колючего кустарника виноград. 45Из хранилища добра в своём сердце добрый человек выносит доброе, а злой человек выносит злое из своего хранилища зла. Ведь на языке у человека то, чем наполнено его сердце.
Притча о мудром и глупом строителях
(Мат. 7:24-27)
46– Что вы зовёте Меня: «Повелитель, Повелитель», а не делаете того, что Я говорю? 47Я скажу вам, с кем можно сравнить того, кто приходит ко Мне, слушает Мои слова и исполняет их. 48Он похож на строителя дома, который выкопал глубокий котлован и заложил фундамент на камне. Когда случилось наводнение и на дом обрушилась река, она не пошатнула его, потому что он был крепко построен. 49А того, кто слушает Мои слова, но не исполняет их, можно сравнить с человеком, построившим дом на земле без фундамента. Как только река обрушилась на дом, он тут же рухнул, и падение его было ужасным.
