Voorschriften betreffende de offers
1Vervolgens zei de Here tegen Mozes: 2‘Als iemand tegen Mij zondigt door te weigeren iets dat hij heeft geleend of gehuurd, terug te geven of door te weigeren iets terug te geven dat hem is toevertrouwd of door roof of door zijn volksgenoot af te persen, 3of door een verloren voorwerp te vinden en daarover te liegen en te zweren dat hij het niet heeft, 4-5 dan zal zo iemand op de dag dat hij schuldig is bevonden aan zoʼn zonde, moeten vergoeden wat hij zich heeft toegeëigend, met een extra boete van een vijfde deel en het teruggeven aan degene die hij heeft benadeeld. Op diezelfde dag zal hij zijn schuldoffer naar de tabernakel brengen. 6Zijn schuldoffer moet een ram zonder gebreken zijn, naar een vastgestelde waarde. 7Hij zal het naar de priester brengen en die zal de zonde waaraan hij schuldig is, verzoenen voor de Here en het zal hem worden vergeven.’
8Toen zei de Here tegen Mozes: 9‘Geef Aäron en zijn zonen de volgende voorschriften betreffende het brandoffer: het brandoffer zal de hele nacht op het vuur van het altaar blijven liggen, terwijl het vuur blijft branden. 10De volgende morgen zal de priester zijn linnen onderkleding en bovenkleding aantrekken en zal hij de as van het brandoffer weghalen en naast het altaar neerleggen. 11Daarna zal hij zijn kleren verwisselen en de as naar een reine plaats buiten het kamp brengen. 12Intussen moet het vuur op het altaar blijven branden, het mag niet uitgaan. De priester moet elke morgen nieuw hout op het vuur leggen en het dagelijkse brandoffer en het vet van het dagelijkse vredeoffer erop verbranden. 13Het vuur op het altaar moet altijd brandende worden gehouden. Het mag niet uitgaan.
14Dit zijn de voorschriften betreffende het spijsoffer: Aärons zonen zullen het voor de ogen van de Here voor het altaar brengen. 15Een van hen zal een handvol nemen—fijn meel, olie en alle wierook—en het verbranden op het altaar als een gedenkoffer voor de Here. Dat zal de Here voldoening geven. 16Nadat de handvol eruit is genomen, zal de rest van het meel en de olie aan Aäron en zijn zonen toebehoren als voedsel. Het moet ongezuurd worden gegeten in de voorhof van de tabernakel. 17Het móet ongezuurd zijn. Ik heb de priesters dit deel van het spijsoffer, dat Mij toebehoort, gegeven. Het is allerheiligst, net als het zondoffer en het schuldoffer. 18Iedere mannelijke afstammeling van Aäron, iedere priester, generatie na generatie, mag dit eten, ieder die ermee in aanraking komt, zal heilig worden.’
19-20 En de Here zei tegen Mozes: ‘Op de dag dat Aäron en zijn zonen tot priester worden gezalfd en gewijd, moeten zij de Here een spijsoffer brengen: 2,2 liter fijn meel, waarvan de ene helft ʼs morgens en de andere helft ʼs avonds moet worden geofferd. 21Het moet op een bakplaat met olijfolie worden gemengd en gebakken en daarna aan de Here worden geofferd. De brandende stukken van het spijsoffer zullen aangenaam zijn voor de Here. 22-23 Als de zonen hun vaders opvolgen als priester, moet dit offer op hun inwijdingsdag worden gebracht. Dit is een regel die altijd van kracht blijft. Dit spijsoffer moet in zijn geheel voor de Here worden verbrand. Niets ervan mag worden gegeten.’
24Toen sprak de Here opnieuw tegen Mozes en zei: 25‘Zeg tegen Aäron en zijn zonen dat dit de voorschriften betreffende het zondoffer zijn: dit offer is allerheiligst en moet voor de ogen van de Here worden geslacht. 26De priester die deze offerdienst uitvoert, zal het vlees van het offer in de voorhof van de tabernakel eten. 27Alleen zij die geheiligd zijn—de priesters—mogen dit vlees aanraken. Alles wat met het vlees in aanraking komt, is geheiligd. Als bloed op de kleren van de priester spat, moet dat kledingstuk op een heilige plaats worden gewassen. 28De stenen pot waarin het vlees is gekookt, moet worden stukgeslagen. Als het vlees in een koperen pot is gekookt, moet die pot worden geschuurd en met water worden omgespoeld. 29Iedere mannelijke priester mag van dit offer eten, maar alleen zij, want het is allerheiligst. 30Geen enkel zondoffer echter, waarvan het bloed de tabernakel is binnengebracht om er in het heiligdom verzoening mee te doen, mag worden gegeten. Het moet in zijn geheel voor de Here worden verbrand.’
1Вечный сказал Мусе:
2– Если кто-то согрешит и нарушит верность Вечному, обманув другого, солгав о том, что ему было вверено, или оставлено на его попечение, или украдено им, 3а также если он найдёт чьё-либо пропавшее добро и не скажет об этом, если он поклянётся ложно в чём-нибудь или совершит какой-нибудь другой грех, каким грешат люди; 4если он согрешит и этим провинится, то он должен возвратить всё, что украл или взял вымогательством, что было доверено ему или то, что пропало, а он нашёл, 5или то, в чём он клялся ложно, что бы это ни было. Он должен возместить всё целиком, добавить к этому пятую часть стоимости и отдать хозяину в тот день, когда приносит жертву повинности. 6А в расплату он должен привести к священнослужителю жертву повинности Вечному: барана из отары, соответствующей стоимости и без изъяна. 7Тогда священнослужитель очистит его перед Вечным, и он будет прощён за всё, что сделал и в чём провинился.
Дополнительные правила о жертве всесожжения
8Вечный сказал Мусе:
9– Дай Харуну и его сыновьям повеление: «Вот правила о всесожжении: пусть жертва всесожжения остаётся на жертвеннике, где она была сожжена, всю ночь до утра, и пусть на жертвеннике поддерживают огонь. 10Пусть священнослужитель наденет льняную одежду и льняное нижнее бельё, сметёт пепел жертвы всесожжения, которую пожрало на жертвеннике пламя, и положит рядом с жертвенником. 11Затем пусть он снимет эту одежду, наденет другую и вынесет пепел за лагерь, на чистое место. 12Огонь на жертвеннике нужно поддерживать, он не должен угасать. Пусть каждое утро священнослужитель подкладывает дрова, кладёт на огонь всесожжение и сжигает жир жертв примирения. 13Огонь нужно поддерживать на жертвеннике постоянно, он не должен угасать».
Дополнительные правила о жертве хлебного приношения
14«Вот правила о хлебном приношении: сыновья Харуна должны приносить его перед Вечным, к жертвеннику. 15Священнослужитель должен взять пригоршню лучшей муки и масла вместе с благовониями, что на хлебном приношении, и сжечь памятную часть на жертвеннике как благоухание, приятное Вечному. 16Харун и его сыновья съедят остаток приношения. Есть же его нужно пресным на святом месте, во дворе шатра встречи. 17Приношение должно быть выпечено без закваски. Я даю им это как их долю в огненных жертвах Мне. Подобно жертве за грех и жертве повинности – это великая святыня. 18Всякий потомок Харуна мужского пола может есть это. Это его постоянная доля в огненных жертвах Вечному в грядущих поколениях. Всё, что прикоснётся к этому, станет свято».
19Ещё Вечный сказал Мусе:
20– Вот приношение, которое Харун и его сыновья должны приносить Вечному в день, когда они принимают помазание: полтора килограмма лучшей муки как постоянное хлебное приношение – половину утром и половину вечером. 21Готовь его с маслом на противне, пропитай его как следует маслом и разломай на куски; это будет благоухание, приятное Вечному. 22Сын, который будет преемником Харуна, помазанным священнослужителем, будет готовить приношение. Это постоянная доля Вечного, её следует сжигать целиком. 23Любое хлебное приношение священнослужителя следует сжигать целиком. Его нельзя есть.
Дополнительные правила о жертве за грех
24Вечный сказал Мусе:
25– Скажи Харуну и его сыновьям: «Вот правила о жертве за грех: её следует закалывать перед Вечным на том месте, где закалывают жертву всесожжения. Это великая святыня. 26Священнослужитель, который приносит эту жертву, должен есть её в святом месте, во дворе шатра встречи. 27Всё, что прикоснётся к мясу жертвы, станет свято, а если её кровь брызнет на одежду, выстирай её в святом месте. 28Глиняный горшок, в котором готовится мясо, нужно разбить, а если оно готовится в бронзовом, горшок нужно очистить и вымыть. 29Все мужчины в семье священнослужителей могут есть это. Это великая святыня. 30Но жертву за грех, кровь которой вносят в шатёр встречи, чтобы совершить очищение в святилище, есть нельзя. Её нужно сжечь».
