Lastering van Gods naam wordt gestraft
1-2 Opnieuw gaf de Here Mozes de opdracht: ‘Zeg het volk Israël dat het zuivere geperste olijfolie bij u brengt, zodat één lamp van de gouden kandelaar voortdurend kan blijven branden. 3-4 Elke ochtend en avond zal Aäron de gouden kandelaar die in de tabernakel staat voor het gordijn van het Heilige der Heiligen, van olie voorzien. Het zal een eeuwige vlam zijn voor de Here, van generatie op generatie.
5-8Elke sabbat zal de hogepriester twaalf toonbroden in twee rijen op de gouden tafel leggen die daar voor de Here staat. Die broden zullen worden gebakken van fijn meel, vier viertiende liter per brood. Op elke rij broden zal pure wierook worden gestrooid. Dit zal een gedenkoffer zijn, gebracht met vuur, als herdenking van het eeuwige verbond met het volk Israël. 9Het brood zal door Aäron en zijn zonen worden gegeten op een heilige plaats. Want dit zijn brandoffers voor de Here volgens een eeuwige wet van God, zij zijn allerheiligst.’
10Op een dag raakte een jongeman, wiens moeder Israëlitische en vader Egyptenaar was, in het kamp in gevecht met een van de mannen van Israël. 11Tijdens het gevecht lasterde de zoon van de Egyptenaar de naam van God en hij werd voor Mozes gebracht om te worden berecht. Zijn moeder heette Selomit, zij was de dochter van Dibri, uit de stam Dan. 12De jongeman werd gevangen gezet in afwachting van Gods beslissing over hem. 13-14 De Here zei tegen Mozes: ‘Breng hem buiten het kamp en laten allen die hem hebben horen lasteren, hun handen op zijn hoofd leggen, daarna zullen alle aanwezigen hem stenigen. 15-16 Vertel de Israëlieten dat ieder die God lastert, voor zijn zonde moet boeten: hij moet sterven. Alle aanwezigen zullen hem stenigen. Deze wet geldt zowel voor de buitenlander als voor de Israëliet die de naam van de Here lastert. Hij moet sterven. 17Ook alle moordenaars moeten ter dood worden gebracht. 18Maar ieder die een dier doodt, moet dat vergoeden. 19De straf op het toebrengen van lichamelijk letsel is dat de dader hetzelfde letsel wordt toegebracht, 20breuk om breuk, oog om oog, tand om tand. Wat iemand een ander aandoet, zal ook hem worden aangedaan. 21Wie een beest doodt, moet het vergoeden en wie een mens doodt, moet ter dood worden gebracht. 22U zult dezelfde wet hanteren voor de buitenlander en de geboren Israëliet, want Ik ben de Here, uw God.’
23Dus brachten zij de jongeman buiten het kamp en stenigden hem daar tot hij dood was, zoals de Here het Mozes had opgedragen.
Olive Oil, Bread and Incense
1The Lord said to Moses, 2“Command the Israelites to bring you clear oil made from pressed olives. Use it to keep the lamps burning and giving light all the time. 3Aaron must take care of the lamps in front of the Lord from evening until morning all the time. This is a law that will last for all time to come. The lamps are outside the curtain in front of the tablets of the covenant law in the tent of meeting. 4The lamps are on the pure gold lampstand in front of the Lord. They must be taken care of all the time.
5“Get the finest flour and bake 12 loaves of bread. Use seven pounds of flour for each loaf. 6Arrange them in two stacks. Put six loaves in each stack on the table made out of pure gold. The table stands in front of the Lord. 7By each stack put some pure incense. It will remind you that all good things come from the Lord. Burn the incense in place of the bread. The incense is a food offering presented to the Lord. 8The bread must be set out in front of the Lord regularly. Do it every Sabbath day. It will be Israel’s duty to provide it for all time to come. 9The bread belongs to Aaron and his sons. They must eat it in the holy area. It is a very holy part of their regular share of the food offerings presented to the Lord.”
A Person Who Speaks Evil Is Put to Death
10There was a man who had an Israelite mother. His father was born in Egypt. The man went out among the Israelites. A fight broke out in the camp between him and an Israelite. 11The son of the Israelite woman spoke evil things against the Lord by using a curse. So the people brought him to Moses. The name of the man’s mother was Shelomith. She was the daughter of Dibri. Dibri was from the tribe of Dan. 12The people kept her son under guard until they could find out what the Lord wanted them to do.
13Then the Lord spoke to Moses. He said, 14“Get the man who spoke evil things against the Lord. Take him outside the camp. All those who heard him say those things must place their hands on his head. Then the whole community must kill him by throwing stones at him. 15Say to the Israelites, ‘Anyone who curses me will be held accountable. 16Anyone who speaks evil things against my Name must be put to death. The whole community must kill them by throwing stones at them. It does not matter whether they are an outsider or an Israelite. When they speak evil things against my Name, they must be put to death.
17“ ‘Anyone who kills another human being must be put to death. 18Anyone who kills someone’s animal must pay its owner. A life must be taken for a life. 19Suppose someone hurts their neighbor. Then what they have done must be done to them. 20A bone must be broken for a bone. An eye must be put out for an eye. A tooth must be knocked out for a tooth. The one who has hurt his neighbor must be hurt in the same way. 21Whoever kills an animal must pay its owner. But if they kill a human being, they must be put to death. 22The same law applies whether they are an outsider or an Israelite. I am the Lord your God.’ ”
23Then Moses spoke to the Israelites. They got the man who had spoken evil things against the Lord. They took him outside the camp. There they killed him by throwing stones at him. The Israelites did just as the Lord had commanded Moses.
