Het land van de stam van Juda
1Het land dat door de heilige loting aan de stam Juda werd toegewezen, liep van het gebied van Edom tot de woestijn Sin helemaal in het zuiden. 2De zuidgrens begon bij de zuidkust van de Zoutzee, 3liep ten zuiden van de Schorpioenpas in de richting van Zin en ging verder voorbij Hezron ten zuiden van Kades-Barnea, waarna hij via Karka en 4Asmon weer naar boven liep om uit te komen bij de Beek van Egypte en die te volgen tot de Middellandse Zee. 5De oostgrens liep van de Zoutzee tot de monding van de Jordaan. De noordgrens begon bij het punt waar de Jordaan in de Zoutzee uitmondt, 6liep verder naar Bet-Hogla en strekte zich noordelijk van Bet-Araba uit tot de steen van Bohan, de zoon van Ruben. 7Vanaf dat punt liep hij door het dal van Achor naar Debir, waar hij naar het noordwesten boog, richting Gilgal, tegenover de hellingen van de Adummim aan de zuidzijde van de vallei. Van daaruit liep de grenslijn naar de bronnen van En-Semes en kwam uit bij En-Rogel. 8De grenslijn volgde daarna het dal Hinnom, langs de zuidelijke helling van Jeruzalem, liep in westelijke richting naar de bergtop boven het dal Hinnom en verder omhoog naar het noordelijke einde van het dal van de Refaïeten, de reuzen. 9Van deze bergtop strekte de grens zich uit naar de bron van Mé-Nefthoah, verder naar de steden in het gebergte van Efron om daarna noordwaarts af te buigen en Baäla (een andere naam voor Kirjat-Jearim) te omcirkelen. 10-11 De grenslijn boog ten westen van Baäla naar de berg Seïr, liep langs de stad Chesalon op de noordhelling van de berg Jearim om bij Bet-Semes uit te komen. Daar liep hij weer in noordwestelijke richting, passeerde Timna in het zuiden en vervolgde zijn weg naar de heuvel ten noorden van Ekron, waar hij naar links draaide en Sichron en de berg Baäla noordelijk liet liggen. Opnieuw naar het noorden draaiend, passeerde hij Jabneël om ten slotte bij de Middellandse Zee te eindigen. 12De westgrens werd gevormd door de kust van de Middellandse Zee.
13De Here droeg Jozua op een gedeelte van het land van Juda aan Kaleb, de zoon van Jefunne, toe te wijzen. Deze kreeg de stad Kirjat-Arba, die ook wel Hebron werd genoemd. De stad ontleende haar naam aan Arba, de vader van Enak. 14Kaleb verdreef de drie zonen van Enak en hun volken: Sesai, Achiman en Talmai. 15Daarna bond hij de strijd aan met de inwoners van de stad Debir, die vroeger Kirjat-Sefer werd genoemd. 16Kaleb ging zelfs zo ver dat hij zijn dochter Achsa als vrouw wilde geven aan degene die Kirjat-Sefer veroverde. 17Othniël, de zoon van Kalebs broer Kenaz, was degene die de stad innam en zo werd Achsa Othniëls vrouw. 18-19 Toen zij na het huwelijk met hem wegging, drong zij er bij hem op aan dat hij haar vader een stuk grond moest vragen, bij wijze van huwelijksgeschenk. Zij stapte van haar ezel om dit met Kaleb te bespreken. ‘Wat is er?’ vroeg hij. En zij antwoordde: ‘Geef mij nog een geschenk! Het land dat u mij nu hebt gegeven, is ontzettend droog. Geef mij op zijn minst enkele bronnen!’ Toen gaf hij haar de laaggelegen en hooggelegen bronnen.
20Dit was dus het land dat aan de stam van Juda werd toegewezen. 21-32De steden van Juda, die langs de grens van Edom in de Negev lagen, waren de volgende: Kabzeël, Eder, Jagur, Kina, Dimona, Adada, Kedes, Hazor, Ithnan, Zif, Telem, Bealoth, Hazor-Hadatta, Kerioth-Hezron (of Hazor), Amam, Sema, Molada, Hazar-Gadda, Hesmon, Bet-Pelet, Hazar-Sual, Berseba en Baäla, Ijim, Ezem, Eltholad, Chesil, Chorma, Ziklag, Madmanna, Sansanna, Lebaoth, Silhim, Ain en Rimmon. In totaal waren dit negenentwintig steden met de daarbij behorende dorpen.
33-36Ook de volgende steden die in het laagland lagen, werden aan Juda gegeven: Esthaol, Zora, Asna, Zanoah, En-Gannim, Tappuah, Enam, Jarmuth, Adullam, Socho, Azeka, Saäraïm, Adithaïm, Gedera en Gederothaïm. In totaal waren dit veertien steden met de bijbehorende dorpen.
37-44De stam van Juda kreeg nog vijfentwintig andere steden met de dorpen er omheen. Dat waren: Zenan, Hadasa, Migdal-Gad, Dilan, Mispa, Jokteël, Lachis, Bozkath, Eglon, Chabbon, Lahmas, Chitlis, Gederoth, Bet-Dagon, Naäma, Makkeda, Libna, Ether, Asan, Jeftah, Asna, Nezib, Kehila, Achzib en Maresa. 45Het gebied van Juda omvatte tevens alle steden en dorpen van Ekron. 46Vanaf Ekron liep de grens naar de Middellandse Zee, omvatte de steden langs de grenzen van Asdod met de nabijgelegen dorpen, 47de stad Asdod met zijn dorpen en Gaza met de dorpen er omheen tot aan de Beek van Egypte.
Tevens behoorde de hele kust van de Middellandse Zee ertoe, vanaf de monding van de Beek van Egypte in het zuiden tot Tyrus in het noorden.
48-62Juda kreeg ook de volgende vierenveertig steden met de omringende dorpen, die allen in het bergland lagen: Samir, Jatthir, Socho, Danna, Kirjat-Sanna (of Debir), Anab, Estemo, Anim, Gosen, Holon, Gilo, Arab, Duma, Esan, Janum, Bet-Tappuah, Afeka, Humta, Kirjat-Arba (of Hebron), Zior, Maon, Karmel, Zif, Juta, Jizreël, Jokdeam, Zanoah, Kaïn, Gibea, Timna, Halhul, Bet-Zur, Gedor, Maärath, Bet-Anoth, Eltekon, Kirjat-Baäl (ook bekend als Kirjat-Jearim), Rabba, Bet-Araba, Middin, Sechacha, Nibsan, Ir-Hammelach en Engedi. 63Maar de stam van Juda slaagde er niet in de Jebusieten die in Jeruzalem woonden, te verdrijven. Daarom wonen de Jebusieten tot op de dag van vandaag te midden van de Judeeërs.
زمين قبيلهٔ يهودا
1اين است زمينی كه به حكم قرعه به خاندانهای قبيلهٔ يهودا داده شد:
اين زمين در جنوب به منتهی اليه جنوبی بيابان صين می‌رسيد و در آنجا با ادوم هم مرز می‌شد. 2-4اين مرز جنوبی از جنوب دريای مرده شروع می‌شد و از جنوب «گردنهٔ عقربها» گذشته، به سوی بيابان صين پيش می‌رفت. از آنجا به جنوب قادش برنيع می‌رسيد و سپس از حصرون گذشته، به طرف ادار بالا می‌رفت و به طرف قَرقَع برمی‌گشت و به عصمون می‌رسيد، بعد دره مصر را طی كرده، به دريای مديترانه ختم می‌شد.
5مرز شرقی آن از جنوب دريای مرده شروع می‌شد و تا شمال دريا يعنی جايی كه رود اردن در آن می‌ريزد، امتداد می‌يافت.
از آنجا مرز شمالی شروع می‌شد و 6تا بيت‌حجله امتداد می‌يافت و به طرف شمال وادی اردن تا «سنگ بوهَن» (بوهَن پسر رئوبين بود) پيش می‌رفت. 7در آنجا از ميان درهٔ عخور گذشته، به دبير می‌رسيد. بعد به سمت شمال، به سوی جلجال مقابل گردنهٔ ادوميم در طرف جنوبی درهٔ عخور برمی‌گشت. از آنجا به طرف چشمه‌های عين شمس پيش می‌رفت و به عين روجل می‌رسيد. 8سپس از درهٔ هنوم كه در امتداد دامنهٔ جنوبی شهر يبوسی (يعنی اورشليم) قرار دارد، بالا می‌رفت و از آنجا به بالای تپه‌ای كه در سمت غربی درهٔ هنوم و در انتهای شمالی درهٔ رفائيم است، پيش می‌رفت. 9از آنجا به چشمه‌های نفتوح كشيده شده، به شهرهای نزديک كوه عفرون می‌رسيد و تا بعله (قريه يعاريم) امتداد می‌يافت. 10سپس از بعله به طرف مغرب به كوه سعير برمی‌گشت و در امتداد دامنهٔ شمالی كوه يعاريم (كه كسالون باشد) پيش می‌رفت و به طرف بيت‌شمس سرازير شده، از تمنه می‌گذشت. 11بعد به دامنهٔ شمالی عقرون می‌رسيد و تا شكرون كشيده می‌شد و از كوه بعله گذشته به يبن‌ئيل می‌رسيد و سرانجام به دريای مديترانه ختم می‌شد.
12مرز غربی، ساحل دريای مديترانه بود.
خاندانهای قبيلهٔ يهودا در داخل اين مرزها زندگی می‌كردند.
زمينی كه به خاندان كاليب داده شد
(داوران 1:11-15)
13خداوند به يوشع دستور داد كه قسمتی از زمين يهودا را به كاليب (پسر يفنه) ببخشد. برحسب اين دستور، قريهٔ اربع كه نام ديگر آن حبرون بود به او داده شد. (اربع نام پدر عناق بود.) 14كاليب، طايفه‌های شيشای، اخيمان و تَلَمای را كه از نسل عناق بودند از آنجا بيرون راند. 15سپس با مردم شهر دبير (كه قبلاً قريه سفر ناميده می‌شد) جنگيد.
16كاليب به افراد خود گفت: «هر كه برود و قريه سفر را تصرف نمايد، دخترم عكسه را به او به زنی خواهم داد.» 17عُتن‌ئيل (پسر قناز) برادرزادهٔ كاليب، شهر را تصرف نمود و كاليب عكسه را به او به زنی داد. 18عتن‌ئيل وقتی عكسه را به خانهٔ خود می‌برد، او را ترغيب نمود تا از پدرش قطعه زمينی بخواهد. عكسه از الاغش پياده شد تا در اين باره با پدرش كاليب صحبت كند. كاليب از او پرسيد: «چه می‌خواهی؟» 19عكسه گفت: «يک هديهٔ ديگر هم به من بده! چون آن زمينی كه به من داده‌ای، زمين بی‌آبی است. يک قطعه زمين كه چشمه در آن باشد به من بده.» پس كاليب چشمه‌های بالا و پايين را به او بخشيد.
شهرهای يهودا
20سرزمينی كه به قبيلهٔ يهودا تعلق گرفت شامل شهرهای زير بود.
21شهرهايی كه در امتداد مرزهای ادوم در دشت نگب واقع شده بودند و عبارت بودند از:
قبصئيل، عيدر، ياجور، 22قينه، ديمونه، عدعده، 23قادش، حاصور، يتنان، 24زيف، طالم، بعلوت، 25حاصور حَدَته، قريوت حصرون (يا حاصور)، 26اَمام، شماع، مولاده، 27حَصَر جده، حشمون، بيت‌فالط، 28حصرشوعال، بئرشبع، بزيوتيه، 29بعاله، عييم، عاصم، 30التولد، كسيل، حرمه، 31صقلغ، مدمنه، سنسنه، 32لباوت، سلخيم، عين و رمون، جمعاً بيست و نه شهر با روستاهای اطراف.
33شهرهايی كه در دشتها واقع شده بودند و عبارت بودند از:
اِشتائُل، صَرعه، اشنه، 34زانوح، عين‌جنيم، تفوح، عينام، 35يرموت، عدلام، سوكوه، عزيقه، 36شعرايم، عديتايم، جديره و جديرتايم، جمعاً چهارده شهر با روستاهای اطراف.
37صنان، حداشاه، مجدل جاد، 38دلعان، مصفه، يُقت‌ئيل، 39لاخيش، بُصقه، عجلون، 40كبون، لحمان، كتليش، 41جديروت، بيت‌داجون، نعمه و مقيده جمعاً شانزده شهر با روستاهای اطراف.
42لبنه، عاتر، عاشان، 43يفتاح، اشنه، نصيب، 44قعيله، اكزيب و مريشه جمعاً نه شهر با روستاهای اطراف.
45همچنين تمام شهرها و روستاهای ناحيه عقرون جزو ملک قبيلهٔ يهودا بود. 46مرز آن از عقرون تا دريای مديترانه بود و شهرهايی كه اطراف اشدود واقع شده بودند با روستاهای مجاور جزو زمين يهودا به شمار می‌آمدند. 47و نيز خود شهر اشدود و غزه با آبادی‌های اطراف آنها و تمام شهرهای كنار دريای مديترانه تا درهٔ مصر جزو ملک يهودا بودند.
48شهرهايی كه در نواحی كوهستانی قرار داشتند و عبارت بودند از:
شامير، يتير، سوكوه، 49دنه، قريه سنه (يا دبير)، 50عناب، اشتموع، عانيم، 51جوشن، حولون و جيلوه، جمعاً يازده شهر با روستاهای اطراف.
52اراب، دومه، اشعان، 53يانوم، بيت‌تفوح، افيقه، 54حُمطه، قريه اربع (حبرون) و صيعور، جمعاً نه شهر با روستاهای اطراف.
55معون، كرمل، زيف، يوطه، 56يزرعيل، يُقدعام، زانوح، 57قاين، جبعه و تِمنه جمعاً ده شهر با روستاهای اطراف.
58حلحول، بيت‌صور، جدور، 59معارات، بيت‌عنوت و التقون، جمعاً شش شهر با روستاهای اطراف.
60قريه بعل (قريه يعاريم) و رَبه جمعاً دو شهر با روستاهای اطراف.
61شهرهايی كه در بيابان واقع شده بودند و عبارت بودند از:
بيت‌عربه، مدين، سكاكه، 62نبشان، شهر نمک و عين جُدی، جمعاً شش شهر با روستاهای اطراف.
63اما مردم قبيلهٔ يهودا نتوانستند يبوسی‌ها را كه در اورشليم زندگی می‌كردند بيرون كنند. پس آنها در اورشليم ماندند و هنوز هم در آنجا هستند و با مردم قبيلهٔ يهودا زندگی می‌كنند.
