De genezing bij de vijver Betzata
1Jezus ging enige tijd later terug naar Jeruzalem om een van de Joodse feesten bij te wonen. 2Bij de Schaapspoort in Jeruzalem was de vijver Betzata met vijf zuilengalerijen. 3In die zuilengalerijen lagen talloze zieke mensen, zoals blinden, lammen en kreupelen, te wachten tot het water in beweging zou komen. 4Want van tijd tot tijd raakte een engel uit de hemel het water aan. Wie dan het eerst in het water stapte werd genezen, wat voor ziekte hij ook had. 5Er lag ook een man die al achtendertig jaar ziek was. 6Jezus zag hem daar liggen en wist dat hij al heel lang ziek was. Hij vroeg: ‘Wilt u gezond worden?’ 7De zieke man antwoordde Hem: ‘Ja, Here, maar ik heb niemand die mij het bad inhelpt als het water in beweging komt. En als ik het alleen probeer, ben ik altijd te laat.’ 8Jezus zei tegen hem: ‘Sta op! Pak uw matras en loop!’ 9De man werd direct gezond. Hij pakte zijn matras op en liep!
Nu was het die dag sabbat. 10Daarom zeiden de Joden tegen de man die net genezen was: ‘Het is sabbat! Dan mag u die matras niet dragen.’ 11Hij antwoordde: ‘De man die mij genezen heeft, zei dat ik mijn matras moest oppakken en lopen.’ 12‘Wie was dat?’ vroegen zij. 13De man wist het niet, omdat Jezus ongemerkt was weggegaan toen de mensen van alle kanten kwamen aanlopen.
14Later ontmoette Jezus hem in de tempel en zei tegen hem: ‘Nu u gezond bent geworden, wil Ik u dit nog zeggen: zondig niet meer, want anders zal u iets ergers overkomen.’ 15De man verliet de tempel en vertelde de Joden dat het Jezus was die hem had genezen. 16Omdat Jezus dat op de sabbat had gedaan, wilden de Joden Hem straffen. 17Maar Jezus verdedigde Zich met de woorden: ‘Mijn Vader werkt voortdurend en Ik dus ook.’ 18Omdat Hij dat gezegd had, wilden zij Hem doden. Hij had niet alleen iets gedaan wat volgens hen op de sabbat niet mocht, Hij had nu ook nog God zijn eigen Vader genoemd. Daarmee beweerde Hij dus aan God gelijk te zijn.
19‘Het is waar wat Ik zeg,’ zei Jezus. ‘De Zoon kan niets uit Zichzelf. Hij doet alleen wat zijn Vader Hem voordoet. In feite doet de Zoon hetzelfde als zijn Vader. 20De Vader houdt van de Zoon en laat Hem steeds zien wat Hij doet. De Vader zal Hem nog grotere dingen laten doen. U zult uw ogen nauwelijks kunnen geloven. 21Zoals de Vader de doden levend maakt, zo zal ook de Zoon levend maken wie Hij wil. 22De Vader spreekt geen oordeel uit, maar heeft zijn Zoon opgedragen in zijn plaats recht te spreken. 23Daarom moet iedereen even veel eer geven aan de Zoon als aan de Vader. Wie de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet die Hem gestuurd heeft.
24Het is zoals Ik zeg: wie naar mijn woorden luistert en gelooft in Hem die Mij gestuurd heeft, heeft eeuwig leven. Over zo iemand wordt geen oordeel uitgesproken, maar die is overgeplaatst uit de dood in het leven. 25Geloof Mij: er komt een tijd dat de doden de stem van de Zoon van God zullen horen. Die tijd is er nu al. Wie naar de Zoon van God luisteren, zullen leven. 26De Vader heeft leven in Zichzelf. Hij heeft deze macht ook aan zijn Zoon gegeven, zodat Hij ook leven in Zichzelf heeft. 27Ook gaf Hij Hem de macht om recht te spreken over de mensen omdat Hij de Mensenzoon geworden is.
28Verbaas u niet hierover. Eens zullen alle doden zijn stem horen. 29Dan zullen zij uit hun graf opstaan en wie het goede hebben gedaan, zullen leven. Maar wie het slechte hebben gedaan, zullen veroordeeld worden.
30Ik kan niets uit Mijzelf doen. Ik oordeel zoals God het Mij zegt. Mijn oordeel is eerlijk en rechtvaardig. Het gaat Mij niet om wat Ik wil maar om wat God wil, want Hij heeft Mij gestuurd.
31Als Ik iets over Mijzelf zeg, is dat niet geloofwaardig. 32Maar er is een Ander die over Mij getuigt dat Ik de waarheid spreek en Ik weet dat Hij gelijk heeft. 33U heeft mensen naar Johannes de Doper gestuurd om te horen wat hij zei. En hij heeft niets dan de waarheid gesproken. 34Nu heb Ik het getuigenis van een mens niet nodig. Ik herinner u er alleen maar aan, omdat Ik wil dat u gered wordt en zult leven. 35Johannes was een helder schijnende lamp en u hebt een korte tijd van dat licht genoten. 36Maar Ik heb een getuigenis dat meer waarde heeft dan dat van Johannes. Denk eens aan de wonderen die de Vader Mij laat doen. Die zijn het bewijs dat Hij Mij gestuurd heeft. 37Daarmee is Hij mijn getuige, hoewel u Hem nog nooit hebt gezien of gehoord. 38Wat de Vader zegt, bereikt u niet werkelijk. Want u gelooft Mij niet, hoewel Ik door Hem gestuurd ben. 39U leest in de boeken van Mozes en de profeten omdat u denkt daarin eeuwig leven te vinden. Al die boeken getuigen over Mij. 40En toch wilt u niet bij Mij komen om eeuwig leven te vinden.
41Eer van mensen vind Ik niet belangrijk, 42omdat Ik weet hoe u bent: u hebt de liefde van God niet in u. 43Ik ben gekomen om mijn Vader te vertegenwoordigen en u ontvangt Mij niet. Maar wie uit zichzelf komt, zult u wel ontvangen. 44U vindt het zo belangrijk wat de mensen van u zeggen dat u vergeet dat het erom gaat wat God van u denkt. Daarom kunt u niet in Mij geloven. 45Denk maar niet dat Ik u bij de Vader zal aanklagen. Dat doet Mozes, op wie u uw hoop gevestigd hebt. 46Maar u hebt hem niet echt geloofd. Anders zou u Mij ook geloven. Mozes heeft immers geschreven dat Ik zou komen? 47Als u niet gelooft wat hij heeft geschreven, hoe zult u dan geloven wat Ik zeg?’
Иисус исцеляет больного у бассейна
1Немного позже Иисус пошел на иудейский праздник в Иерусалим. 2В Иерусалиме, недалеко от Овечьих ворот, есть пруд, называемый по-еврейски Вифезда5:2 Это название (евр.: «Бейт-Эшд») переводится как «Дом Изливания»., окруженный пятью крытыми колоннадами. 3Там лежало много инвалидов, слепых, хромых и парализованных. Они ожидали движения воды. 4Иногда ангел Господа сходил и возмущал воду, и тогда первый, кто входил в пруд, исцелялся от любой болезни5:3-4 Отрывок «Они ожидали … болезни» отсутствует в древнейших рукописях Евангелия от Иоанна.. 5Среди них был человек, больной уже тридцать восемь лет. 6Когда Иисус увидел его лежащим там и узнал, что тот уже давно в таком состоянии, Он спросил его:
– Ты хочешь выздороветь?
7Больной ответил:
– Господин, да ведь нет никого, кто бы помог мне войти в воду, когда вода бурлит. А когда я стараюсь сам дойти до воды, кто-нибудь меня уже опережает.
8Тогда Иисус сказал ему:
– Встань! Возьми свою циновку и иди.
9И этот человек в тот же миг стал здоров. Он взял свою циновку и пошел.
Это произошло в субботу. 10Иудеи поэтому сказали исцеленному:
– Сегодня суббота, и тебе нельзя нести циновку.
11Но он ответил:
– Тот, Кто исцелил меня, Тот и сказал мне: «Возьми свою циновку и иди».
12Они спросили:
– Кто Он такой, Тот, Кто сказал тебе взять циновку и идти?
13Исцеленный и сам не знал, кто Это был, потому что Иисус скрылся в толпе, которая была там. 14Позже Иисус нашел его в храме и сказал:
– Ну вот ты и здоров. Не греши больше, чтобы не случилось с тобой еще худшего.
15Человек этот тогда пошел и сказал иудеям, что его исцелил Иисус.
Вечная жизнь через Сына
16Иудеи стали преследовать Иисуса, потому что Он сделал это в субботу. 17Иисус же сказал им:
– Мой Отец совершает работу всегда, и Я тоже это делаю.
18Тогда иудеи еще более усердно стали искать возможности убить Иисуса, ведь Он не только нарушал субботу, но к тому же называл Бога Своим Отцом, приравнивая Себя к Богу.
19На это Иисус ответил им так:
– Говорю вам истину: Сын ничего не может делать Сам от Себя, пока не увидит Отца делающим. То, что делает Отец, делает и Сын. 20Ведь Отец любит Сына и показывает Ему все, что делает Сам, и вы удивитесь, потому что Он покажет Ему более великие дела. 21Точно так, как Отец воскрешает мертвых и дает им жизнь, так и Сын дает жизнь тем, кому хочет. 22Более того, Отец никого не судит, Он доверил весь суд Сыну, 23чтобы все почитали Сына, как чтят Отца. Тот, кто не чтит Сына, не чтит и Отца, пославшего Сына.
24Говорю вам истину: всякий, кто слышит Мое слово и верит Пославшему Меня, имеет жизнь вечную, и ему не придется приходить на суд, он уже перешел из смерти в жизнь. 25Говорю вам истину: наступает время, и уже наступило, когда мертвые услышат голос Сына Божьего, и те, кто услышит, оживут. 26Потому что, как Отец имеет жизнь в Самом Себе, так Он дал иметь жизнь в Самом Себе и Сыну. 27Он дал Ему власть судить, потому что Он – Сын Человеческий.
28Не удивляйтесь этому, потому что настанет время, когда все, кто находится сейчас в могилах, услышат Его голос 29и выйдут из могил. Те, кто делал добро, воскреснут, чтобы жить, и те, кто делал зло, поднимутся, чтобы получить осуждение. 30Я не могу ничего делать Сам от Себя. Я сужу так, как Мне сказано, и Мой суд справедлив, потому что Я стремлюсь исполнить не Свою волю, а волю Пославшего Меня.
Иисус подтверждает истинность Своих слов
31– Если бы Я свидетельствовал Сам о Себе, то свидетельство Мое было бы недействительно5:31 По Закону требовалось свидетельство двух или трех человек (см. Втор. 19:15). Здесь мы видим пять свидетельств об Иисусе: Иоанн (ст. 33), дела Иисуса (ст. 36), Отец Небесный (ст. 37), Писание (ст. 39) и Моисей (ст. 46)., 32но обо Мне свидетельствует еще один свидетель, и Я знаю, что Его свидетельство обо Мне истинно. 33Вы посылали к Иоанну, и он свидетельствовал об истине. 34Я не нуждаюсь в свидетельстве людей, но говорю об этом, чтобы вы были спасены. 35Иоанн был горящим и сияющим светильником, и вы хотели хоть некоторое время порадоваться при его свете.
36Но у Меня есть свидетельство сильнее Иоаннова. Дела, которые Отец поручил Мне совершить и которые Я совершаю, свидетельствуют о том, что Отец послал Меня. 37Обо Мне свидетельствует и Сам Отец, пославший Меня. Вы никогда не слышали Его голоса и не видели Его облика. 38Его слово не живет в вас, потому что вы не верите Тому, Кого Он послал. 39Вы старательно исследуете Писания, надеясь через них получить жизнь вечную. А ведь эти Писания свидетельствуют обо Мне. 40Однако вы отказываетесь прийти ко Мне, чтобы получить жизнь.
41Мне не нужна слава от людей, 42но Я знаю вас: в ваших сердцах нет любви к Богу. 43Я пришел во имя Моего Отца, и вы Меня не принимаете, но когда кто-либо другой придет во имя самого себя – его вы примете. 44Как вы можете поверить, когда вы ищете похвалы друг от друга, но не прилагаете никаких усилий, чтобы получить похвалу от единого Бога? 45Не думайте, однако, что Я буду обвинять вас перед Отцом. Ваш обвинитель – Моисей, на которого вы возлагаете ваши надежды. 46Если бы вы верили Моисею, то верили бы и Мне, потому что Моисей писал обо Мне5:46 Во всех частях Закона Моисей пророчески писал о Христе. Например, Быт. 49:10; Исх. 12:21; Лев. 17:11; Чис. 24:17; Втор. 18:15.. 47Но если вы не верите тому, что он написал, то как вы можете поверить Моим словам?
