Job 39 – HTB & HCV

Het Boek

Job 39:1-38

God verlangt een antwoord

1‘Kunt u de prooi verzorgen voor een leeuwin en de honger van haar jongen stillen,

2die in het hol of in het struikgewas liggen te wachten?

3Wie zorgt voor de raven wanneer hun jongen tot God roepen en hongerig door het nest kruipen?

4Weet u wanneer de berggeiten hun jongen werpen en de hinden moeten kalven?

5-6 Weet u hoeveel maanden zij moeten dragen voordat zij zich krommen om hun jongen te werpen en van die last verlost zijn?

7Hun jongen groeien op in het open veld, waarna zij hun ouders verlaten en nooit meer bij hen terugkeren.

8Wie laat de wilde ezels vrij rondlopen, wie heeft hun touwen losgemaakt?

9Ik heb hun een leefgebied gegeven in de wildernis en de zoutvlakten.

10Want zij lachen om het lawaai van de stad en het geschreeuw van drijvers.

11De bergweiden zijn hun grasland, daar zoeken zij naar groene blaadjes.

12Zal de wilde stier u willen dienen? Zal hij ʼs nachts bij uw voerbak blijven staan?

13Kunt u de stier voor het ploegen gebruiken? Zal hij de eg voor u trekken?

14Zult u op hem vertrouwen omdat hij zo sterk is? Zult u hem zelf laten uitmaken waar hij werkt?

15Kunt u hem gebruiken om uw graan binnen te brengen naar de dorsvloer?

16De struisvogel klapt vrolijk met haar vleugels, maar met haar slagpennen en veren is zij nog geen ooievaar.

17Zij legt haar eieren op de grond en laat ze warm worden in het zand.

18Ze vergeet daarbij dat iemand ze kan kapottrappen of dat de wilde dieren ze kunnen vernielen.

19Zij behandelt haar jongen hard alsof ze helemaal niet van haar zijn, zij vindt het niet erg ze te dragen en de eieren te leggen,

20want God heeft haar geen wijsheid of gezond verstand gegeven!

21Maar als zij opspringt om weg te rennen, verslaat zij het snelste paard met zijn berijder!

22Hebt u het paard zijn kracht en die prachtige manen gegeven?

23Hebt u hem het vermogen gegeven te springen als een sprinkhaan? Zijn gebries is angstaanjagend.

24-26Hij woelt vrolijk met zijn hoeven de grond om en is trots op zijn kracht. En wanneer hij ten strijde trekt, toont hij geen angst voor het zwaard en gaat hij er niet vandoor als de pijlkoker klettert en speren en lansen blinken.

27Opgewonden stormt hij over het veld en is niet meer te houden wanneer het trompetgeschal klinkt.

28Bij het geluid van de hoorn begint hij te snuiven. Van ver ruikt hij de strijd. De strijdkreten en het geluid van de bevelen klinken hem vertrouwd in de oren.

29Weet u hoe een havik zijn vleugels naar het zuiden uitslaat?

30Vliegt de gier op uw bevel omhoog om op de hoge rotsen een nest te bouwen?

31Hij leeft dag en nacht op de rotsen en bouwt daar zijn nest als een onneembaar fort.

32Van daaruit bespiedt hij zijn prooi ver beneden hem.

33Zijn jongen in het nest leven van bloed, want waar gesneuvelden zijn, daar is de gier ook.’

34De Here vervolgde:

35‘Wilt u nog steeds redetwisten met de Almachtige en Hem verbeteren? Of is dit genoeg? Kan de man die Mij wilde bekritiseren, Mij nu ook de antwoorden geven?’

36Job antwoordde God:

37‘Ik ben een onwaardig mens, hoe zou ik U kunnen antwoorden?

38Ik leg mezelf het zwijgen op en zal niet voor de tweede maal spreken. Ik heb al veel te veel gezegd.’

Hindi Contemporary Version

अय्योब 39:1-30

1“क्या तुम्हें जानकारी है, कि पर्वतीय बकरियां किस समय बच्चों को जन्म देती हैं?

क्या तुमने कभी हिरणी को अपने बच्‍चे को जन्म देते हुए देखा है?

2क्या तुम्हें यह मालूम है, कि उनकी गर्भावस्था कितने माह की होती है?

अथवा किस समय वह उनका प्रसव करती है?

3प्रसव करते हुए वे झुक जाती हैं;

तब प्रसव पीड़ा से मुक्त हो जाती हैं.

4उनकी सन्तति होती जाती हैं, खुले मैदानों में ही उनका विकास हो जाता है;

विकसित होने पर वे अपनी माता की ओर नहीं लौटते.

5“किसने वन्य गधों को ऐसी स्वतंत्रता प्रदान की है?

किसने उस द्रुत गधे को बंधन मुक्त कर दिया है?

6मैंने घर के लिए उसे रेगिस्तान प्रदान किया है

तथा उसके निवास के रूप में नमकीन सतह.

7उसे तो नगरों के शोर से घृणा है;

अपरिचित है वह नियंता की हांक से.

8अपनी चराई जो पर्वतमाला में है, वह घूमा करता है

तथा हर एक हरी वनस्पति की खोज में रहता है.

9“क्या कोई वन्य सांड़ तुम्हारी सेवा करने के लिए तैयार होगा?

अथवा क्या वह तुम्हारी चरनी के निकट रात्रि में ठहरेगा?

10क्या तुम उसको रस्सियों से बांधकर हल में जोत सकते हो?

अथवा क्या वह तुम्हारे खेतों में तुम्हारे पीछे-पीछे पाटा खींचेगा?

11क्या तुम उस पर मात्र इसलिये भरोसा करोगे, कि वह अत्यंत शक्तिशाली है?

तथा समस्त श्रम उसी के भरोसे पर छोड़ दोगे?

12क्या तुम्हें उस पर ऐसा भरोसा हो जाएगा, कि वह तुम्हारी काटी गई उपज को घर तक पहुंचा देगा

तथा फसल खलिहान तक सुरक्षित पहुंच जाएगी?

13“क्या शुतुरमुर्ग आनंद से अपने पंख फुलाती है,

उसकी तुलना सारस के परों से

की जा सकते है?

14शुतुरमुर्ग तो अपने अंडे भूमि पर रख उन्हें छोड़ देती है,

मात्र भूमि की उष्णता ही रह जाती है.

15उसे तो इस सत्य का भी ध्यान नहीं रह जाता कि उन पर किसी का पैर भी पड़ सकता है

अथवा कोई वन्य पशु उन्हें रौंद भी सकता है.

16बच्चों के प्रति उसका व्यवहार क्रूर रहता है मानो उनसे उसका कोई संबंध नहीं है;

उसे इस विषय की कोई चिंता नहीं रहती, कि इससे उसका श्रम निरर्थक रह जाएगा.

17परमेश्वर ने ही उसे इस सीमा तक मूर्ख कर दिया है

उसे ज़रा भी सामान्य बोध प्रदान नहीं किया गया है.

18यह सब होने पर भी, यदि वह अपनी लंबी काया का प्रयोग करने लगती है,

तब वह घोड़ा तथा घुड़सवार का उपहास बना छोड़ती है.

19“अय्योब, अब यह बताओ, क्या तुमने घोड़े को उसका साहस प्रदान किया है?

क्या उसके गर्दन पर केसर तुम्हारी रचना है?

20क्या उसका टिड्डे-समान उछल जाना तुम्हारे द्वारा संभव हुआ है,

उसका प्रभावशाली हिनहिनाना दूर-दूर तक आतंक प्रसारित कर देता है?

21वह अपने खुर से घाटी की भूमि को उछालता है

तथा सशस्त्र शत्रु का सामना करने निकल पड़ता है.

22आतंक को देख वह हंस पड़ता है उसे किसी का भय नहीं होता;

तलवार को देख वह पीछे नहीं हटता.

23उसकी पीठ पर रखा तरकश खड़खड़ाता है,

वहीं चमकती हुई बर्छी तथा भाला भी है.

24बड़ी ही रिस और क्रोध से वह लंबी दूरियां पार कर जाता है;

तब वह नरसिंगे सुनकर भी नहीं रुकता.

25हर एक नरसिंग नाद पर वह प्रत्युत्तर देता है, ‘वाह!’

उसे तो दूर ही से युद्ध की गंध आ जाती है,

वह सेना नायकों का गर्जन तथा आदेश पहचान लेता है.

26“अय्योब, क्या तुम्हारे परामर्श पर बाज आकाश में ऊंचा उठता है

तथा अपने पंखों को दक्षिण दिशा की ओर फैलाता है?

27क्या तुम्हारे आदेश पर गरुड़ ऊपर उड़ता है

तथा अपना घोंसला उच्च स्थान पर निर्माण करता है?

28चट्टान पर वह अपना आश्रय स्थापित करता है;

चोटी पर, जो अगम्य है, वह बसेरा करता है.

29उसी बिंदु से वह अपने आहार को खोज लेता है;

ऐसी है उसकी सूक्ष्मदृष्टि कि वह इसे दूर से देख लेता है.

30जहां कहीं शव होते हैं, वह वहीं पहुंच जाता है

और उसके बच्‍चे रक्तपान करते हैं.”