Elihu wijst op Gods wonderen
1Vervolg van het betoog van Elihu:
‘Daarom ben ik vervuld van ontzag.
2Luister goed naar de donder van zijn stem.
3Hij rolt langs de hemel en de bliksemschichten schieten naar alle kanten van de aarde.
4Zij worden gevolgd door het onophoudelijke dreunen van de donder, de ontzagwekkende stem van zijn majesteit.
5Zijn stem klinkt op een geweldige manier door in de donder. Wij kunnen de omvang van zijn macht niet bevatten.
6Want Hij geeft sneeuw en regen opdracht om op de aarde te vallen.
7Dan ligt al het menselijke werk stil, zodat men overal zijn macht kan zien.
8De wilde dieren verbergen zich tussen de rotsen of in hun holen.
9De storm komt op vanuit het zuiden en vanuit het noorden komt de kou.
10God blaast over de rivieren en zelfs de grootste wateroppervlaktes bevriezen.
11Hij laadt de wolken met waterdamp en uit diezelfde wolken komt zijn bliksem.
12Hij stuurt de bliksemschichten met zijn hand en overal op aarde doen zij wat Hij beveelt.
13Hij stuurt de wolken als straf of—in zijn liefdevolle goedheid—als bemoediging voor de mensen.
14Luister, Job, sta stil en kijk naar de machtige wonderen van God!
15Weet u hoe God de wolken in de hand houdt en hoe Hij de bliksem daaruit tevoorschijn laat schieten?
16Begrijpt u hoe de wolken zo volmaakt kunnen zweven? Het is het wonderlijke werk van de Alwetende.
17Weet u waarom u het warm krijgt wanneer de wind uit het zuiden komt en het zulk rustig weer is?
18Kunt u zoals Hij de hemelkoepel maken, die zo hard is als een gegoten spiegel?
19-20 Als u denkt dat u zoveel weet, leer ons dan hoe wij tot God kunnen naderen. Want wij kunnen daar niet achter komen! Zouden wij Hem zo kunnen mededelen dat ik Hem wil spreken? Wil een mens levend worden opgeslokt?
21Want net zo min als wij in de zon kunnen kijken wanneer de wind alle wolken uit de lucht heeft weggedreven,
22zo min kunnen wij het oog richten op de ontzagwekkende majesteit van God, als Hij Zich vanuit de hemel over ons uitstort, gehuld in zijn duizelingwekkende pracht.
23Wij kunnen ons geen voorstelling maken van de macht van de Almachtige. Hij is zo rechtvaardig en goed dat Hij niemand zal onderdrukken.
24Geen wonder dat mensen overal ter wereld ontzag voor Hem hebben! Want zelfs de meest wijze man ter aarde maakt totaal geen indruk op Hem!’
1“Magkubakuba ang akong dughan tungod niana nga bagyo. 2Pamatia ninyo ang tingog sa Dios nga nagdahunog. 3Gipakilat niya ang kalangitan ug mikilab kini hangtod sa kinatumyan sa kalibotan. 4Unya madungog ang dahunog sa iyang makusog nga tingog. Ug dili niya kini pugngan. 5Katingalahan kaayong nagdahunog ang tingog sa Dios. Nagahimo siya ug katingalahang mga butang nga dili nato matugkad. 6Gimandoan niya ang snow nga mahulog sa yuta ug gipabunok ang ulan, 7aron makapahulay ang mga tawo sa ilang trabaho ug makapamalandong sa gihimo sa Dios. 8Ang mga mananap manago sa ilang tagoanan ug magpabilin sila didto panahon sa bagyo. 9Ang makusog ug bugnaw nga hangin nagagikan sa ilang tagoanan. 10Sa pagginhawa sa Dios maporma ang ice, ug ang halapad nga katubigan mag-ice. 11Pun-on niya ug tubig ang kapanganoran, ug gipakilat kini. 12Maglibot-libot ang mga panganod sa tibuok kalibotan sunod sa mando sa Dios. 13Nagapadala ang Dios sa makusog nga ulan aron sa paghatag ug tubig sa yuta, o sa pagdisiplina sa tawo, o sa pagpakita sa iyang gugma.
14“Pamatia kini, Job, ug pamalandongi ang katingalahan nga mga butang nga gihimo sa Dios. 15Nahibalo ka ba kon giunsa pagpahimutang sa Dios ang mga panganod ug kon giunsa niya pagpakilab ang kilat? 16Nahibalo ka ba kon giunsa paglutaw sa mga panganod? Buhat kini sa katingalahan nga Dios nga labihan kamaalamon. 17Ikaw gani panington tungod sa init nga hangin gikan sa habagatan, 18makatabang ka ba sa Dios sa pagbukhad sa mga panganod ug sa pagpagahi niini sama sa espeho nga bronsi? 19Kon maalamon ka, tudloi kami kon unsay angay namong isulti sa Dios. Dili kami kahibalo kon unsaon namo pagpangatarungan kay blangko ang among hunahuna. 20Dili ako moingon sa Dios nga makiglalis ako kaniya, kay tingalig laglagon niya ako. 21Walay tawo nga makatutok sa adlaw human mahawani sa hangin ang mga panganod ang kalangitan, kay sulaw kini kaayo. 22Gikan sa amihan mogawas ang Dios nga nagasidlak sama sa bulawan ug ang iyang kasulaw katingalahan. 23Dili nato matugkad ang Makagagahom nga Dios nga labing gamhanan. Matarong gayod siya ug dili mangdaog-daog, 24busa gitahod siya sa mga tawo. Dili niya tagdon ang mga tawo nga nagaisip sa ilang kaugalingon nga mga maalamon.”
