Elihu wijst op Gods almacht
1Elihu vervolgde:
2‘Heb nog even geduld, dan zal ik verder gaan. Want ik ben nog niet klaar met God te verdedigen!
3Ik zal u enkele wijsheden uit een ver verleden geven, die de rechtvaardigheid van mijn Schepper aantonen.
4Ik vertel u de waarheid, want ik ben een man met feilloos inzicht.
5God is almachtig en toch heeft Hij van niemand een afkeer! Zijn begrip en inzicht zijn volmaakt.
6Hij houdt de goddelozen niet in leven, maar geeft aan de onderdrukten hun rechten.
7De goede mensen negeert Hij niet, maar Hij verhoogt hen door hun een plaats te geven op eeuwige, koninklijke tronen.
8Als zij in moeilijkheden komen, tot slaaf worden gemaakt en er ellendig aan toe zijn,
9gebruikt Hij die moeilijkheden om hen erop te wijzen dat zij hebben gezondigd en zich te hoogmoedig hebben gedragen.
10Hij maakt dat zij luisteren naar zijn woord en berouw hebben over hun zonden.
11Als zij luisteren en Hem gehoorzamen, zullen zij worden gezegend met een gelukkig en voorspoedig leven.
12Als zij niet naar Hem willen luisteren, zullen zij ten onder gaan en sterven door hun gebrek aan gezond verstand.
13De goddelozen hebben haatgevoelens in hun hart. Zelfs als Hij hen vastbindt, roepen ze niet naar Hem om hulp.
14Zij sterven jong, na een leven van ontucht en verdorvenheid.
15Hij redt degenen die lijden en spreekt tot hen in hun ellende.
16Zo wil Hij ook u uit de nood uitleiden naar een ruime plaats zonder beperkingen, naar een tafel vol heerlijke gerechten.
17Maar nu wordt u beheerst door uw haatgevoelens over de goddelozen. U bent helemaal in de ban van rechtvaardigheid en oordeel.
18Pas op dat niemand u door rijkdom of omkoping verleidt.
19Zou uw rijkdom of uw machtige inspanning u voldoende steun kunnen geven en u uit de nood helpen?
20Verlang niet naar de nacht die volken wegsleurt van hun plaats.
21Laat het kwaad links liggen, want God bracht u deze ellende om ervoor te zorgen dat u niet in een slecht leven verviel.
22Kijk, God is almachtig. Kent u een betere leermeester dan Hij?
23Wie durft Hem wetten voor te schrijven of te zeggen dat wat Hij doet verkeerd is?
24Nee, u kunt Hem beter prijzen om zijn machtige daden, waarvan mensen hebben gezongen!
25Iedereen heeft deze machtige daden gezien en er van een afstand met verwondering naar gekeken.
26God is zo groot dat wij ons van Hem geen voorstelling kunnen maken. Niemand kan een begrip als “eeuwigheid” bevatten.
27Hij vangt de waterdruppels op en zeeft ze als regen uit de damp.
28Zo valt de regen uit de wolken naar beneden op de mensheid.
29Wie begrijpt iets van de wolkenformaties en van de donderslagen die er doorheen dreunen?
30Kijk eens hoe Hij het licht om Zich heen verspreidt en hoe Hij een deken legt over de diepten van de oceanen.
31Zo oordeelt Hij over de volken, zo geeft Hij de mensen voedsel in overvloed.
32In zijn handen houdt Hij de bliksemschichten en op bevel stuurt Hij elk ervan naar een bepaald doel.
33In de donder voelen wij zijn aanwezigheid naderen. Hij strijdt tegen het onrecht.’
Gud er almægtig, men parat til at tilgive
1Elihu fortsatte:
2„Vær tålmodig og lad mig fortsætte lidt endnu,
for der er stadig noget, Gud ønsker, jeg skal sige.
3Min Skaber er retfærdig og har altid ret.
Det har jeg oplevet gang på gang.
4Hvad jeg fortæller dig, er den skinbarlige sandhed,
og jeg ved, hvad jeg taler om.
5Gud afviser aldrig nogen, som kommer til ham.
Han er almægtig og altid til at stole på.
6Han lader ikke den onde være ustraffet,
men hjælper de svage til at få deres ret.
7Gud beskytter de retskafne
og giver dem ære og magt.
8Men skulle de blive ramt af ulykker
og blive lagt i lidelsens lænker,
9så fortæller han dem, hvad de har gjort galt,
eller hvordan de har været hovmodige.
10Det gør han for at retlede dem,
og han siger, de skal vende sig fra det onde.
11Hvis de hører efter og adlyder ham,
så velsigner han dem resten af livet.
12Men hvis de nægter at lytte til ham,
så dør de uden at have forstået hvorfor.
13Gudløse mennesker bliver bitre.
Når Gud straffer dem, beder de ikke om nåde.
14De dør i deres bedste alder
efter at have spildt tiden i et umoralsk liv.
15De hjælpeløses svaghed bliver deres redning.
Deres trængsler gør dem åbne for, hvad Gud har at sige.
16Gud ønsker at bringe dig ud af dine lidelser,
at føre dig ud i frihed som på en vidtstrakt eng
og dække dit bord med udsøgte retter.
17Men nu er du optaget af, at de skyldige skal dømmes.
Ja, du kan ikke tænke på andet end skyld og dom.
18Lad ikke din vrede få dig til at håne Gud.
Vær ydmyg, selv om det koster din stolthed.36,18 Eller mere ordret: „Lad ikke løsesummens størrelse afskrække dig.” Det hebraiske ord kan betyde „bestikkelse”, men normalt er betydningen „løsesum”, jf. Job 6,23 og 33,24. Tanken er, at en synd kan sones ved, at der betales en løsesum. Jo større synd, jo større løsesum. Blot det at ydmyge sig eller bede om tilgivelse kan koste meget for en stolt og selvretfærdig person.
19Har du magt til at frelse dig selv?
Mon din råben er nok til at redde dig?
20Lad være at længes efter dødens mørke,
tænk ikke på at blive rykket bort.
21Pas på ikke at blive opslugt af din oprørskhed,
som du foretrækker frem for at bære din lidelse.
22Husk på, at Gud er almægtig og ophøjet.
Hvem andre kan hjælpe og vejlede os?
23Kan et menneske bestemme, hvad Gud skal gøre?
Hvem tør sige, at Gud er uretfærdig?
24Lovpris ham hellere for hans skaberværk,
som mange har gjort med sang.
25Alle mennesker har set hans storhed,
selv om det kun er på afstand.
26Gud er større, end vi kan begribe,
hans eksistens kan ikke måles i år.
27Han får vandet til at fordampe
og omdanner dampen til regn,
28der falder ned i byger fra skyerne
og gavner menneskene på jorden.
29Hvem kan fatte, hvordan skyerne spredes,
og forstå, hvordan tordenen buldrer og brager?
30Se, han sender lyn i alle retninger
og dækker havbunden med vand.
31Med lynene dømmer han folkene,
og med regnen giver han dem mad i mængde.
32Han holder lynene i sine hænder
og befaler dem at ramme plet.
33Tordenen melder hans komme,
selv kvæget kan mærke, når han er på vej.
