Job 34 – HTB & AKCB

Het Boek

Job 34:1-37

Elihu vervolgt zijn toespraak

1Elihu vervolgde zijn toespraak:

2‘Luister naar mij, wijze mannen.

3Onze oren kunnen woorden beoordelen zoals ons gehemelte de smaak van ons voedsel proeft.

4Zo moeten we ook beoordelen wat goed is en samen uitmaken wat juist is.

5Job heeft namelijk gezegd: “Ik ben onschuldig, maar God spreekt dat tegen. Hij doet mij onrecht.

6Ik word een leugenaar genoemd, ook al ben ik onschuldig. Ik onderga een vreselijke straf, terwijl ik toch onschuldig ben.”

7-8 Buiten Job is er niemand die zo aan kwaadsprekerij doet. Hij moet veel met slechte mannen zijn omgegaan,

9want hij zei: “Het heeft geen zin te leven zoals God het wil.”

10Luister naar mij, mannen met inzicht. U weet toch dat God niet zondigt, dat de Almachtige geen onrecht doet?

11Maar Hij vergeldt ieder naar zijn doen en laten.

12Het is gewoon ondenkbaar dat God verkeerd zou handelen of onrechtvaardig zou zijn.

13Alleen Hij heeft het gezag over de wereld.

14Als God zijn Geest zou terugtrekken en zijn adem zou terugnemen,

15komt er een eind aan al het leven en verandert de mensheid weer in stof.

16Als u dit maar wilde inzien en naar mijn woorden zou willen luisteren.

17Zou God kunnen regeren als Hij een afkeer heeft van rechtvaardigheid? Bent u van plan de Almachtige Rechter te veroordelen?

18Wilt u een oordeel uitspreken over God? Hij zegt toch zelfs tegen edelen en koningen: “U bent waardeloos en onrechtvaardig.”

19Want het maakt voor Hem geen enkel verschil hoeveel aanzien een mens geniet en Hij maakt geen onderscheid tussen arm en rijk. Hij heeft hen allen gemaakt.

20In een oogwenk sterven zij, ja, midden in de nacht verdwijnen de machtigen, weggenomen door een hand die niet aan een mens toebehoort.

21Want God let op het gedrag van alle mensen, Hij ziet alles en iedereen.

22Geen duisternis is diep genoeg om goddeloze mensen voor zijn ogen te verbergen.

23Daarom is geen langdurig onderzoek nodig om een mens voor God, de Rechter, te laten verschijnen.

24Zonder een onderzoek in te stellen, slaat God de hoogst geplaatsten neer en stelt Hij anderen in hun plaats aan.

25Hij kijkt naar wat zij doen en in één enkele nacht overvalt Hij hen en slaat vernietigend toe.

26Hij berecht hen in het openbaar als misdadigers.

27Want zij weigerden Hem te volgen

28en waren er de oorzaak van dat het hulpgeroep van de armen tot Hem doordrong. Ja, Hij hoort de kreten van mensen die worden onderdrukt.

29Als Hij Zich stilhoudt, wie zal daar iets van zeggen? Als Hij Zich niet onthult, wie zal Hem dan zien? Hij handelt op gelijke wijze met een volk als met een enkeling.

30Zo zorgt Hij ervoor dat er geen tiran aan het bewind komt die het volk in zijn greep houdt.

31Als iemand tegen God zegt: “Ik ben schuldig en zal mijn straf dragen, maar ik zal geen slechte dingen meer doen.

32Leer mij wat ik verkeerd heb gedaan, laat het mij zien als ik onrecht deed en ik zal het niet weer doen,”

33moet God naar uw mening het kwaad dan toch vergelden? U hebt geweigerd u te bekeren. Vertel het ons als u het weet, want u moet hier een uitspraak over doen, niet ik.

34-35 Verstandige mensen zullen het met mij eens zijn als ik zeg: “Job praat als iemand die geen inzicht heeft.”

36Job verdient het voortdurend op de proef te worden gesteld om de wijze waarop hij tegen God heeft gesproken.

37Aan al zijn zonden heeft hij ook nog opstandigheid en verwaandheid toegevoegd. Voortdurend heeft hij wat tegen God in te brengen.’

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hiob 34:1-37

1Afei Elihu kae se,

2“Mo anyansafo, muntie me nsɛm;

mo nimdefo monyɛ aso mma me.

3Efisɛ aso sɔ nsɛm hwɛ

sɛnea tɛkrɛma ka aduan hwɛ no.

4Momma yɛnsese, nhu nea eye ma yɛn.

Momma yɛn nyinaa mmɔ mu nsua nea eye.

5“Hiob ka se, ‘Me ho nni asɛm,

nanso Onyankopɔn abu me ntɛnkyew.

6Ɛwɔ mu sɛ mʼasɛm da kwan mu,

nanso wobu me ɔtorofo;

ɛwɔ mu sɛ menyɛɛ bɔne biara,

nanso ne bɛmma no ama me apirakuru a enwu da.’

7Onipa bɛn na ɔte sɛ Hiob a

ɔnom animtiaabu sɛ nsu?

8Ɔne amumɔyɛfo nantew;

na ɔne atirimɔdenfo nso bɔ.

9Efisɛ ɔka se, ‘Sɛ onipa bɔ mmɔden sɛ ɔbɛsɔ Onyankopɔn ani a

onnya so mfaso biara.’

10“Enti mo mmarima a mowɔ ntease muntie me.

Ɛmpare Onyankopɔn sɛ ɔbɛyɛ bɔne,

sɛ Otumfo no bɛyɛ mfomso.

11Nnipa nneyɛe so na ɔhwɛ tua wɔn ka;

nea ɛfata ne nneyɛe na ɔma ɛba ne so.

12Ɛmfata sɛ wɔde mfomso susuw Onyankopɔn,

na ɛmfata sɛ wɔde ntɛnkyew susuw Otumfo.

13Hena na ɔde no sii asase so?

Hena na ɔde wiase nyinaa hyɛɛ ne nsa?

14Sɛ ɛyɛɛ ne pɛ

na oyii ne Honhom ne nʼahome a,

15anka adesamma nyinaa bɛbɔ mu ayera,

na onipa bɛsan akɔ mfutuma mu.

16“Sɛ mowɔ nhumu a, muntie eyi;

muntie nea meka.

17So obi a okyi atɛntrenee betumi adi nnipa so?

Mubetumi abu Ɔtreneeni kɛse no fɔ ana?

18Ɛnyɛ Ɔno na ɔka kyerɛ ahemfo se, ‘Mo so nni mfaso,’

na ɔka kyerɛɛ atitiriw se, ‘Moyɛ atirimɔdenfo,’

19nea ɔnhwɛ mmapɔmma anim

na onyiyi adefo ne ahiafo mu,

efisɛ wɔn nyinaa yɛ ne nsa ano adwuma.

20Wowuwu mmere tiaa bi mu, wɔ anadwo dasu mu;

nnipa no ho wosow na wɔsen kɔ;

ahoɔdenfo totɔ a emfi nipa.

21“Nʼani hwɛ nnipa akwan;

na ohu wɔn anammɔntu biara.

22Baabiara nni hɔ a aduru sum, sum kabii,

a amumɔyɛfo betumi ahintaw.

23Ɛho nhia Onyankopɔn sɛ ɔbɛhwehwɛ nnipa mu bio,

a enti ɛsɛ sɛ wɔba nʼanim begye atemmu.

24Ɔbobɔ abirɛmpɔn gu a ɔnyɛ nhwehwɛmu biara,

na ɔde afoforo sisi wɔn anan mu.

25Efisɛ ohu wɔn nneyɛe,

otu wɔn gu anadwo na wɔdwerɛw wɔn.

26Otua wɔn amumɔyɛsɛm so ka

wɔ faako a obiara betumi ahu wɔn,

27efisɛ wɔman fii nʼakyi kɔe

na wɔampɛ nʼakwan biara anhwɛ.

28Wɔmaa ahiafo sufrɛ duu nʼanim

na ɛma ɔtee mmɔborɔni su.

29Nanso sɛ ɔyɛ komm a, hena na obetumi abu no fɔ?

Sɛ ɔde nʼanim hintaw nso a, hena na obehu no?

Nanso odi onipa ne ɔman so pɛpɛɛpɛ,

30ɔmma onipa a onnim Nyame nni hene,

sɛnea ɔrensum nnipa no mfiri.

31“Sɛ ɛba sɛ onipa ka kyerɛ Onyankopɔn se,

‘Mayɛ bɔne na merenyɛ bɔne bio.

32Kyerɛ me na minhu;

na sɛ mayɛ bɔne a, merenyɛ saa bio.’

33So ɛsɛ sɛ Onyankopɔn gyina nea woka so tua wo ka,

wɔ bere a woayɛ sɛ worennu wo ho ana?

Ɛsɛ sɛ wusi gyinae, ɛnyɛ me;

enti ka nea wunim kyerɛ me.

34“Nnipa a wɔwɔ ntease pae mu ka,

nimdefo a wotie me ka kyerɛ me se,

35‘Hiob nkasa nimdeɛ kwan so;

aba biara nni ne kasa mu.’

36Ao, sɛ wɔsɔɔ Hiob hwɛ kɔɔ akyiri a anka eye,

efisɛ oyiyii nsɛm ano sɛ omumɔyɛfo!

37Ɔde atuatew ka ne bɔne ho;

ɔde ahantan bɔ ne nsam gu yɛn so

na ɔma ne nsɛm a ɔka tia Onyankopɔn no dɔɔso.”