Job vervloekt zijn geboortedag
1Ten slotte verbrak Job het stilzwijgen en vervloekte de dag van zijn geboorte.
2-3 ‘Vervloekt is de dag waarop ik werd geboren,’ zei hij, ‘en ook de nacht waarin men zei: “We hebben een zoon!”
4Laat die dag voor altijd worden vergeten. Laat hem in de eeuwige duisternis verdwijnen, laat God die dag vergeten.
5Ja, laat de duisternis hem maar opslokken, hem overschaduwen met een donkere wolk en laat de zwartheid zijn licht overheersen.
6Laat hem maar van de kalender verdwijnen, zodat hij nooit meer wordt beschouwd als een dag van die maand in dat jaar!
7Laat het een doodse en vreugdeloze nacht zijn.
8Laten de geoefende vervloekers, die het zelfs wagen het zeemonster Leviatan op te hitsen, hem maar vervloeken.
9Laat de sterren van die nacht verdwijnen en laat hem verlangen naar het morgenlicht zonder het ooit te zien.
10Vervloek hem, omdat hij mijn moeders schoot niet gesloten hield en mij geboren liet worden, zodat ik nu al deze ellende met mijn eigen ogen moet zien.
11Waarom ben ik niet dood ter wereld gekomen of tijdens de geboorte gestorven?
12Waarom hebben knieën mij opgewacht, waarom borsten om mij te voeden?
13Was ik maar bij mijn geboorte gestorven, dan zou ik nu van de rust genieten
14-15 en zou ik in vrede liggen naast koningen en machthebbers die paleizen bouwden die nu in puin liggen, en naast vorsten die ooit schatkamers vol zilver en goud bezaten.
16Och, was ik maar een miskraam geweest, een kind dat nooit het levenslicht zag.
17Want in de dood maken de goddelozen geen moeilijkheden meer en hebben de vermoeiden rust.
18Daar komen zelfs de gevangenen tot rust, omdat er geen gevangenbewaarder is die hen dwarszit.
19Rijk en arm zijn daar gelijk en de slaaf is daar uiteindelijk vrij van zijn meester.
20-21 Waarom geeft God ongelukkigen licht en bedroefden leven, terwijl zij verlangen naar een dood die maar niet komen wil? Zij zoeken die dood meer dan verborgen schatten.
22Wat een vreugdevolle bevrijding als zij ten slotte toch sterven.
23Waarom laat God iemand geboren worden wiens leven uitzichtloos is, voor wie geen ontsnapping mogelijk is?
24Ik kan niet eten, want mijn keel zit dicht van het zuchten, mijn klachten vloeien als water over mijn lippen.
25Wat ik altijd heb gevreesd, is nu gebeurd.
26Ik vind geen vrede en geen stilte, rust ken ik niet, alleen ellende.’
Hiob Kasa
1Akyiri no Hiob kasae, na ɔdomee da a wɔwoo no. 2Ɔkae se,
3“Ma da a wɔwoo me no nyera,
ne anadwo a wɔkae se, ‘Wɔawo ɔbabarima no!’
4Saa da no nnuru sum;
mma Ɔsoro Nyankopɔn nhwehwɛ akyi kwan;
mma hann biara ntɔ ngu so.
5Ma sum ne owusum nnye no mfa;
ma omununkum nkata so;
na sum mmunkam ne hann so.
6Ma sum kabii nnye saa anadwo no mfa;
ma wonyi saa anadwo no mfi asranna so
na wɔmmfa nhyɛ ɔsram biara mu.
7Saa anadwo no nyɛ obonin;
mma wɔnnte anigye nteɛmu wɔ mu.
8Ma wɔn a wɔdome nna no nnome saa da no;
wɔn a wɔayɛ krado sɛ wɔbɛkanyan dɛnkyɛmmirampɔn no.
9Ma nʼanɔpa nsoromma nnuru sum;
na ɔntwɛn adekyee kwa
a onhu anɔpawia nsensanee a edi kan no,
10efisɛ anto nea ɔwoo me no awotwaa mu ama wawo me
na anka mʼani renhu saa abɛbrɛsɛ yi.
11“Adɛn nti na manwu awoe hɔ,
bere a mifi me na awotwaa mu no?
12Adɛn nti na nkotodwe gyee me
ne nufu sɛ minnum?
13Anka sesɛɛ meda hɔ asomdwoe mu;
anka mada regye mʼahome
14me ne wiase ahemfo ne fotufo,
wɔn a wosisii adan maa wɔn ho na nnɛ yi abubu no,
15me ne ahenemma a na wɔwɔ sika kɔkɔɔ,
wɔn a wɔde dwetɛ hyɛɛ wɔn afi mu ma.
16Anaasɛ adɛn nti na wɔansie me sɛ ɔpɔnba,
te sɛ akokoaa a wanhu adekyee hann da?
17Ɛhɔ na amumɔyɛfo gyae basabasayɛ,
na abrɛfo nya ahomegye.
18Nneduafo nso nya wɔn ahofadi;
na wɔnte nnommumfo wuranom ateɛteɛ bio.
19Nketewa ne akɛse wɔ hɔ,
na akoa de ne ho fi ne wura nsam.
20“Adɛn nti na wɔma mmɔborɔfo hann,
na ɔkra mu ahohiahiafo nya nkwa,
21wɔn a wɔn kɔn dɔ owu nanso ɛmma,
wɔn a wɔbrɛ hwehwɛ owu sen sɛnea wɔhwehwɛ nnwetɛbona,
22wɔn a anigye ahyɛ wɔn ma
na wodu ɔda mu a wodi ahurusi.
23Adɛn nti na wɔde nkwa ma onipa a
ne kwan ahintaw,
nea Onyankopɔn aka no ahyɛ mu?
24Ahomekokogu adan mʼaduan;
na mʼapinisi gu te sɛ nsu.
25Nea na misuro no aba me so;
nea na ɛbɔ me hu no ato me.
26Minni ahotɔ, minni asomdwoe;
minni ahomegye na mmom, ɔhaw nko ara.”
