Het antwoord van Job
1Job antwoordde Bildad:
2‘Wat zijn jullie toch waardevolle helpers! Wat ben ik blij dat jullie mij in mijn ellende een hart onder de riem hebt gestoken!
3Wat een wijsheden hebben jullie mij toevertrouwd. Jullie wijze woorden hebben een wereld van inzicht voor mij geopend!
4Hoe komen jullie op zulke briljante antwoorden?
5-6 De doden staan naakt en bevend voor God, evenals de zeeën en alles wat daarin leeft. Het dodenrijk ligt open en bloot voor Hem, in de onderwereld is niets voor Hem verborgen.
7God spreidt de noordelijke hemel uit over een leegte en hangt de aarde op aan het niets.
8Hij verpakt de regen in zijn dikke wolken, zonder dat het wolkendek daardoor scheurt.
9Hij onttrekt met de wolken zijn troon aan het gezicht.
10Hij trekt een cirkel over het wateroppervlak, als een grens tussen licht en donker.
11Als Hij gaat dreigen, wankelen de pijlers van de hemel, geschrokken door zijn toorn.
12En door zijn macht wordt de zee rustig en trefzeker verplettert hij het zeemonster Rahab.
13Door zijn adem werd de hemel helder: zijn hand doorboorde de snel voortglijdende slang.
14Dit is nog maar de buitenste franje van zijn werken, waarvan we alleen maar een zwak gefluister horen. Wie zou dus kunnen standhouden onder het geweld van zijn donder?’
Job
1Resposta de Job:
2“Que boa maneira de ajudar quem está fragilizado!
Não trouxeste nenhum encorajamento ao meu abatimento!
3Em nada esclareceste a minha ignorância!
Disseste até coisas sem sabedoria nenhuma!
4Quem é que te inspirou tamanha sabedoria?
Em nome de quem estiveste a falar?
5A alma dos mortos treme debaixo das águas com seus habitantes.
6O mundo dos mortos abre-se diante de Deus,
a terra da destruição aparece a descoberto.
7Ele estende os céus do norte sobre os espaços infinitos
e suspende a Terra sobre o nada.
8Acumula a chuva nas espessas nuvens,
sem que estas se ressintam de tal peso.
9Envolve nelas o seu trono.
10Estabelece limites aos oceanos,
sim, uma barreira constante, tanto de dia como de noite.
11As estruturas do firmamento tremem
perante uma ameaça sua.
12Pela sua força fez sossegar o monstro marinho26.12 Nos relatos babilónicos da criação do mundo, o monstro marinho (Raab) personificava o oceano ou o caos, vencido pelo deus criador.;
é pela sua inteligência que os oceanos abatem o orgulho que os agita!
13A beleza dos céus foi-lhe dada pelo seu sopro;
foi também a sua mão que formou a serpente veloz.
14E estas são apenas algumas das coisas que ele fez,
apenas um vislumbre do seu poder.
Quem poderá enfrentar o seu tremendo poder?”
