Sprinkhanen over het land
1Joël, de zoon van Petuël, ontving deze boodschap van de Here: 2‘Luister, leiders van mijn volk! Ja, laat iedereen luisteren! Hebt u ooit in uw leven of voor zover u zich uit de geschiedenis kunt herinneren, gehoord van wat Ik u nu ga vertellen? 3Vertel het in de toekomst aan uw kinderen. Geef dit vreselijke verhaal door van generatie op generatie.
4Nadat de knaagsprinkhanen uw gewassen hebben opgegeten, zullen de gewone sprinkhanen komen om de rest kaal te vreten. En na hen zullen de roofsprinkhanen komen! En daarna ook nog de veldsprinkhanen!
5Word wakker, dronkaards, want alle druiven zijn opgevreten en uw wijn is van u weggenomen. 6Een reusachtige zwerm sprinkhanen is neergestreken op het land. Het is een machtig, ontelbaar leger, met tanden zo scherp als die van een leeuw. 7Het heeft mijn wijnstok vernield en de schors van mijn vijgenboom afgestroopt. Alleen de stam en zijn naakte, witte ranken zijn nog over.
8Huil bittere tranen en trek rouwkleren aan als een bruid bij de dood van haar bruidegom. 9Wég zijn alle graanoffers en sprenkeloffers die voor de tempel van de Here waren bestemd. De priesters komen om van de honger. Luister maar naar het hulpgeroep van deze dienaren van de Here. 10De velden zijn verwoest. De aarde treurt, want al het koren is verdwenen, de jonge wijn opgedroogd en de voorraad olijfolie sterk geslonken. 11Wie het land bewerken, mogen zich inderdaad verslagen voelen. Want de tarwe en de gerst, ja, de hele oogst is verloren gegaan. De wijnbouwers mogen gerust hun tranen laten vloeien. 12De wijnstokken zijn verdord, de vijgenbomen stervend. De granaatappelbomen en palmen verdrogen en de appels verschrompelen aan de boom. Alle vreugde is met hen verdord.
13Priesters, trek uw rouwkleding aan. Dienaren van mijn God, ga de hele nacht huilend voor het altaar op de grond liggen. Want er zijn geen graanoffers en geen sprenkeloffers meer voor u overgebleven. 14Roep een heilige vastentijd uit. Houd een plechtige bijeenkomst. Verzamel de leiders en de hele bevolking in de tempel van de Here, uw God, en roep Hem aan.
15Pas op, die vreselijke dag van de Here komt dichterbij. De Almachtige stuurt bijna zijn verwoesting. 16Ons voedsel zal voor onze ogen verdwijnen. Alle vertoon van blijdschap en vreugde in de tempel van God zal tot het verleden behoren. 17Het zaad ligt in de grond te verschrompelen, de voorraadschuren en graanopslagplaatsen zijn leeg en het koren op het veld is verdroogd. 18Hoor het vee eens jammeren van de honger! Kudden runderen dwalen rond, maar vinden nergens een weide. Zelfs de schapen hebben zwaar te lijden. 19Here, help ons! Door de verzengende hitte zijn alle weiden vergeeld en alle bomen verschroeid. 20Zelfs de wilde dieren roepen tot U om hulp, want de beken liggen droog en alle weiden zijn verbrand.’
1Awurade asɛm a ɛbaa Petuel babarima Yoɛl so nie.
Ɛda A Ntutummɛ No Bɛba
2Montie saa asɛm yi, mo mpanimfoɔ;
montie, mo a mote asase no so nyinaa.
Asɛm bi a ɛte sɛi asi mo mmerɛ so
anaa mo mpanimfoɔ mmerɛ so pɛn?
3Monka nkyerɛ mo mma,
na mo mma nso nka nkyerɛ wɔn mma
na wɔn mma nso nka nkyerɛ awoɔ ntoatoasoɔ a ɛdi soɔ no.
4Deɛ ntutummɛ kuo no gyaeɛ no
ntutummɛ akɛseɛ no awe
deɛ ntutummɛ akɛseɛ no gyaeɛ no
ntutummɛ nkumaa no awe
deɛ ntutummɛ nkumaa no gyaeɛ no
ntutummɛ afoforɔ awe.
5Mo asabofoɔ, monyane, na monsu!
Mo a monom bobesa nyinaa, montwa adwo;
montwa adwo ɛfiri sɛ nsã foforɔ no
wɔayi afiri mo ano.
6Ɔman bi atu mʼasase so sa
ɛdɔm a wɔyɛ den na wɔntumi nkane wɔn;
wɔn se te sɛ gyata se
na wɔwɔ gyatabereɛ sebɔmmɔfoɔ.
7Wɔasɛe me bobe
ne me borɔdɔma nnua.
Wawaawae nnua no ho bona,
ato agu
agya ne mman a ayɛ fitaa hɔ.
8Di awerɛhoɔ sɛ ababaawa a ɔfira ayitoma
na ɔresu ne kunu a ɔwaree no ne mmabaawaberɛ mu.
9Aduane ne ahwiesa afɔrebɔdeɛ,
wɔayi afiri Awurade efie.
Asɔfoɔ no retwa adwoɔ,
wɔn a wɔsom wɔ Awurade anim no.
10Mfuo asɛe,
asase no so awo wesee
aduane no asɛe
nsã foforɔ no awe
ngo nyinaa asa.
11Mo ani nwu, mo akuafoɔ,
mo ntwa adwo, mo a modua bobe;
Monsi apinie mma ayuo ne atokoɔ,
ɛfiri sɛ otwaberɛ no asɛe.
12Bobe no akusa
na borɔdɔma nnua no awuwu.
Ateaa nnua, mmɛdua, aperɛ ne
nnua a ɛwɔ mfuo no so nyinaa ahye.
Nokorɛm, anigyeɛ a nnipa wɔ no
atu ayera.
13Momfira ayitoma na monni awerɛhoɔ, Ao asɔfoɔ;
mo a mosom afɔrebukyia anim, montwa adwo.
Momfira ayitoma mmɛsiri pɛ
mo a mosom Onyankopɔn anim;
ɛfiri sɛ aduane ne ahwiesa afɔrebɔdeɛ no
ɛto atwa wɔ Onyankopɔn efie.
14Mommɔ mmuadadie kronkron ho dawuro;
momfrɛ nhyiamu kronkron.
Monfrɛ mpanimfoɔ
ne wɔn a wɔte asase no so nyinaa
mmra Awurade mo Onyankopɔn efie
na wɔmmesu mfrɛ Awurade.
15Ɛda no aba!
Awurade ɛda no abɛn;
Ɛbɛba sɛ ɔsɛeɛ a ɛfiri Otumfoɔ hɔ.
16Yɛnnhunuu sɛ aduane ho ayɛ na,
sɛ anigyeɛ ne ahosɛpɛ nso to atwa
wɔ yɛn Onyankopɔn efie anaa?
17Aba no wu wɔ asase wesee mu,
adekoradan abubu,
aburopata nso ho nni mfasoɔ,
ɛfiri sɛ nnuane no ahye.
18Sɛdeɛ anantwie su!
Na anantwikuo kyinkyini kwa.
Nnwankuo mpo rebrɛ
ɛfiri sɛ wɔnni adidibea.
19Awurade, wo na mesu frɛ wo,
ɛfiri sɛ ogya ahye ɛserɛ so adidibea
na ogyaframa ahye mfuo no so nnua nyinaa.
20Wiram mmoa mpo pere hwehwɛ wo.
Nsuwansuwa awewe,
na ogya ahye ɛserɛ so adidibea.
