Gods zorgt voor zijn volk
1De hemel is mijn troon, zegt de Here, en de aarde mijn voetenbank, welke tempel kunt u voor Mij bouwen die Mij tot een huis zou kunnen zijn om daarin te wonen? 2Mijn hand heeft dat alles toch gemaakt, zij zijn mijn eigendom. Toch rust mijn oog op de man met een nederig en verslagen hart die beeft voor mijn woord. 3Maar zij die hun eigen wegen kiezen en behagen scheppen in hun zonden, zijn vervloekt. God zal hun offers niet aanvaarden. Als zulke mensen een os offeren op het altaar van God, is het net zo min aanvaardbaar voor Hem als een mensenoffer. Als zij een lam offeren of een graanoffer brengen, is dat voor God hetzelfde als wanneer zij een hond of het bloed van een zwijn op zijn altaar leggen! Als zij reukwerk voor Hem verbranden, rekent Hij hun dat aan alsof zij een afgod zegenen. 4Ik zal hun grootste angsten laten uitkomen, want toen Ik hen riep, weigerden zij te antwoorden en toen Ik tegen hen sprak, wilden zij niet luisteren. Integendeel, zij deden kwaad voor mijn ogen en kozen dát waarvan zij wisten dat Ik het verafschuwde.
5Luister naar de woorden van de Here, allen die Hem vrezen en beef voor zijn woorden: uw broers haten en verstoten u, omdat u trouw bent aan mijn naam. ‘Glorie aan God,’ spotten zij, ‘laat ons uw geluk in de Here maar eens zien!’ Zij zullen te schande worden gemaakt. 6Wat is dat voor een opschudding in de stad? Wat komt daar voor een vreselijk lawaai uit de tempel? Het is de stem van de Here, die vergelding over zijn vijanden brengt. 7-8 Wie heeft ooit zoiets vreemds gezien of gehoord? Want in één dag zal plotseling een volk, Israël, worden geboren, zelfs nog voordat de weeën zijn begonnen. Nauwelijks begon de pijn of de baby was er al. Het volk is ontstaan. 9Zou Ik de geboorte op gang brengen zonder dat een kind gebaard wordt? vraagt de Here, uw God. Nee! Nooit! 10Wees blij met Jeruzalem en verheug u met haar, allen die van haar houden en die om haar rouwden. 11Wees blij om Jeruzalem, drink met volle teugen van haar glorie zoals een kind drinkt en verzadigd wordt aan zijn moeders borst. 12Voorspoed zal Jeruzalem als een rivier overspoelen, zegt de Here, want Ik zal het sturen, de rijkdommen van andere volken zullen naar haar toestromen. Haar kinderen zullen aan haar borst worden gevoed, op haar heup worden gedragen en op haar schoot worden geknuffeld. 13Ik zal u daar troosten, zoals een kind wordt getroost door zijn moeder. 14Als u Jeruzalem ziet, zal uw hart blij zijn. U zult een stralende gezondheid krijgen. De hele wereld zal Gods goede hand op zijn volk zien rusten, evenals zijn toorn over zijn vijanden.
15Want kijk, de Here zal komen met vuur en snelle wagens van vervloeking en Hij zal zijn toorn als een vuur alles laten verbranden. 16Want de Here zal de wereld met vuur en met zijn zwaard straffen en het aantal slachtoffers zal groot zijn! 17Zij die afgoden aanbidden, verscholen achter een boom in de tuin en daar feestvieren met varkensvlees, muizen en ander verboden voedsel, zullen ellendig aan hun einde komen, zegt de Here. 18Ik zie heel goed wat zij doen, Ik weet wat zij denken, daarom is het tijd geworden alle volken rond Jeruzalem te verzamelen, waar zij mijn glorie zullen zien. 19Ik zal een machtig wonder onder hen doen en zij die aan het oordeel ontkomen, zal Ik als zendelingen uitzenden naar de volken: naar Tarsis, Pul, Tubal, Lud, Jawan en naar de landen overzee die niet hebben gehoord van mijn faam, noch mijn glorie hebben gezien. Daar zullen zij mijn glorie bekendmaken onder volken die Mij niet kennen. 20En zij zullen al uw broeders uit alle volken mee terugbrengen als een geschenk voor de Here, op paarden, in rijtuigen, op draagstoelen, muildieren en snelle kamelen, naar mijn heilige berg, naar Jeruzalem, zegt de Here. Het zal lijken op de offers die in de oogsttijd de tempel binnenstromen, gedragen in vaten, die aan de Here zijn gewijd. 21En Ik zal enkelen van hen die terugkeren, aanwijzen als mijn priesters en Levieten, zegt de Here. 22Zo zeker als mijn nieuwe hemel en aarde zullen bestaan, zo zeker zult u voor altijd mijn volk zijn, met een naam die nooit zal verdwijnen.
23De hele mensheid zal Mij week in, week uit, maand in, maand uit komen aanbidden. 24Zij zullen uitgaan en de dode lichamen zien van hen die tegen Mij opstonden, want de worm die aan hen knaagt zal nooit sterven, hun vuur zal niet doven en zij zullen een vreselijke aanblik vormen voor de hele mensheid.
خداوند قومها را داوری میكند
1خداوند میفرمايد: «آسمان، تخت سلطنت من است و زمين، فرش زير پای من! پس چه خانهای میخواهيد برای من بسازيد تا در آن ساكن شوم؟ 2دست من تمام اين هستی را آفريده است. من نزد كسی ساكن میشوم كه فروتن و توبهكار است و از كلام من میترسد.
3«اما من از آنان كه به راههای خود میروند و گناهان خود را دوست میدارند، دور هستم و قربانیهايشان را قبول نمیكنم. اين گونه افراد وقتی بر قربانگاه من گاوی قربانی میكنند، مانند آنست كه انسانی را میكشند، و هنگامی كه گوسفندی را ذبح میكنند، مانند آنست كه سگی را قربانی میكنند. وقتی هديهای به من تقديم میكنند مثل آنست كه خون خوک را تقديم میكنند، و وقتی بخور میسوزانند مانند آنست كه بت را میپرستند. 4من نيز مصيبتهايی را كه از آن وحشت دارند بر آنها عارض میكنم، زيرا وقتی آنان را خواندم جواب ندادند و هنگامی كه با آنان صحبت كردم گوش ندادند، بلكه آنچه را كه در نظر من ناپسند بود انجام دادند و آنچه را كه نخواستم اختيار كردند.»
5ای كسانی كه از خداوند میترسيد و او را اطاعت میكنيد، به كلام او گوش دهيد. او میفرمايد: «برادرانتان از شما نفرت دارند و شما را از خود میرانند، زيرا به من ايمان داريد. آنها شما را مسخره كرده، میگويند: ”خداوند بزرگ است و سرانجام شما را نجات خواهد داد و ما شادی شما را خواهيم ديد!“ اما خود ايشان بزودی رسوا و سرافكنده خواهند شد.
6«در شهر چه غوغايی است؟ اين چه صدايی است كه از خانهٔ خدا به گوش میرسد؟ اين صدای خداوند است كه از دشمنانش انتقام میگيرد.»
7-8خداوند میگويد: «چه كسی تا به حال چنين چيز عجيبی ديده يا شنيده است كه قومی ناگهان در يک روز متولد شود؟ اما قوم اسرائيل در يک روز متولد خواهد شد؛ اورشليم حتی قبل از اينكه درد زايمانش شروع شود، فرزندان خود را به دنیا خواهد آورد. 9آيا فكر میكنيد كه من قوم خود را تا به مرحلهٔ تولد میرسانم، اما او را همانجا رها میكنم تا متولد نشود؟ نه، هرگز!»
10ای همهٔ كسانی كه اورشليم را دوست داريد و برايش سوگواری میكنيد، اينک خوشحال باشيد و با او به شادی بپردازيد! 11مانند كودكی كه از شير مادر تغذيه میكند، شما نيز از وفور نعمت اورشليم بهرهمند خواهيد شد و لذت خواهيد برد. 12زيرا خداوند میگويد: «من صلح و سلامتی در اورشليم پديد خواهم آورد و ثروت قومهای جهان را مانند رودخانهای كه آبش هرگز خشک نمیشود به آنجا سرازير خواهم كرد. شما مانند كودكان شيرخوار، از اورشليم تغذيه خواهيد كرد و در آغوش او به خواب خواهيد رفت و بر زانوانش نوازش خواهيد شد. 13من مانند مادری كه فرزندش را دلداری میدهد، شما را در اورشليم تسلی خواهم داد. 14هنگامی كه اين رويدادها را ببينيد، دل شما شاد خواهد شد و قوت و نشاط سراسر وجودتان را فرا خواهد گرفت. آنگاه خواهيد فهميد من كه خداوند هستم خدمتگزاران خود را ياری میدهم، اما با دشمنان خود با غضب رفتار میكنم.»
15اينک خداوند با آتش و با عرابههای تندرو میآيد تا كسانی را که مورد غضب او هستند به سختی مجازات كند. 16او با آتش و شمشير خود تمام مردم گناهكار جهان را مجازات خواهد كرد و عدهٔ زيادی را خواهد كشت.
17خداوند میگويد: «كسانی كه در باغهای خود، در پشت درختان بت میپرستند و گوشت خوک و موش و خوراكهای حرام ديگر میخورند، هلاک خواهند شد. 18من از كارها و فكرهای آنان آگاهی كامل دارم. من میآيم تا همهٔ قومها و نژادهای جهان را جمع كنم و ايشان را به اورشليم بياورم تا جلال مرا ببينند. 19در آنجا معجزهای بر ضد آنان نشان خواهم داد و آنان را مجازات خواهم كرد. اما از بين ايشان عدهای را حفظ خواهم كرد و آنان را به سرزمينهای دور دست كه هنوز نام مرا نشنيدهاند و به قدرت و عظمت من پی نبردهاند خواهم فرستاد، يعنی به ترشيش، ليبی، ليديه (كه تيراندازان ماهر دارد)، توبال و يونان. آری، ايشان را به اين سرزمينها خواهم فرستاد تا عظمت مرا به مردم آنجا اعلام كنند. 20سپس ايشان هموطنان شما را از آن سرزمينها جمع خواهند كرد و آنان را بر اسبها، عرابهها، تختهای روان، قاطرها و شترها سوار كرده، به كوه مقدس من در اورشليم خواهند آورد و به عنوان هديه به من تقديم خواهند كرد، همانگونه كه بنیاسرائيل هدايای خود را در ظروف پاک به خانهٔ من میآوردند و به من تقديم میكردند. 21و من برخی از ايشان را كاهن و لاوی خود خواهم ساخت.
22«همانگونه كه آسمانها و زمين جديدی كه من میسازم در حضور من پايدار میماند. همچنان نسل شما و نام شما نيز پايدار خواهند ماند. 23همهٔ مردم ماه به ماه و هفته به هفته به اورشليم خواهند آمد تا مرا پرستش كنند. 24هنگامی كه آنان اورشليم را ترک میكنند، جنازهٔ كسانی را كه بر ضد من برخاسته بودند، ملاحظه خواهند كرد. كرمی كه بدنهای آنها را میخورد هرگز نخواهد مرد و آتشی كه ايشان را میسوزاند هرگز خاموش نخواهد شد. همهٔ مردم با نفرت به آنان نگاه خواهند كرد.»