Jesaja 65 – HTB & ASCB

Het Boek

Jesaja 65:1-25

Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde

1De Here zegt: mensen die voorheen nooit naar Mij vroegen, zijn nu naar Mij op zoek. Ik wordt gevonden door mensen die Mij nooit eerder zochten, tegen mensen die mijn naam niet kenden, zeg Ik: ‘Hier ben Ik.’ 2Maar mijn eigen volk is een ongehoorzaam en dwars volk, waarnaar Ik de hele dag mijn handen uitgestrekt houd, het volgt zijn eigen slechte paden en gedachten. 3Elke dag smijt het Mij beledigingen in het gezicht door in de tuinen afgoden te aanbidden en reukwerk te verbranden op de daken. 4ʼs Nachts begeven zij zich tussen de graven en grotten om boze geesten te vereren, zij eten varkensvlees en ander verboden voedsel. 5Toch zeggen zij tegen elkaar: ‘Kom niet te dichtbij, anders verontreinig je mij! Want ik ben heiliger dan jij!’ Ik kan ze niet meer zien. Dag in, dag uit maken ze Mij toornig.

6Kijk, het ligt zwart-op-wit voor Mij: Ik zal niet blijven zwijgen, Ik zal het hun betaald zetten. Ja, Ik zal het hun grondig betaald zetten. 7Niet alleen hun eigen zonden, maar ook die van hun vaders, zegt de Here, want die verbrandden ook reukwerk op de daken en beledigden Mij op de heuveltoppen. Ik zal het hun volledig betaald zetten.

8Maar Ik zal hen niet allemaal vernietigen, zegt de Here, want net als in een slechte tros ook goede druiven zitten (en iemand zegt: ‘Gooi ze niet allemaal weg, er zitten nog een paar goede druiven tussen!’) zo zal Ik ook Israël niet volledig vernietigen, want er bevinden zich trouwe dienaars onder. 9Een restant van mijn volk zal Ik in leven laten om het land Israël te bezitten, zij die Ik uitkies, zullen het erven en Mij daar dienen. 10Voor hen die Mij hebben gezocht, zullen de velden van Saron weer gevuld zijn met schaapskudden en in het dal van Achor zullen de runderen grazen. 11Maar omdat de rest van u de tempel van de Here heeft verlaten en afgoden van het noodlot en het hiernamaals aanbidt, 12zal Ik u door het zwaard doen sterven en staat de dood u te wachten. Want toen Ik riep, gaf u geen antwoord; toen Ik sprak, wilde u niet luisteren. U zondigde opzettelijk, hoewel u wist hoe Ik dat verafschuw.

13Daarom zegt de Here God: u zult van honger sterven, maar mijn dienaars zullen eten. U zult dorstig zijn, terwijl zij drinken. U zult droevig en beschaamd zijn, maar zij zullen blij zijn. 14U zult jammeren in uw zorgen en vertwijfeling, terwijl zij zingen van vreugde. 15Uw naam zal een vloekwoord zijn onder mijn uitgekozen volk, want de Here God zal u neerslaan en zijn echte dienaars bij een andere naam noemen. 16Dan zal een tijd aanbreken dat ieder die een zegen uitspreekt of een eed zweert, dat zal doen bij de God van de waarheid, want Ik zal mijn toorn opzijzetten en het kwaad dat u deed, vergeten.

17Want kijk, Ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde: zo mooi dat niemand meer aan de oude zal terugdenken. 18Wees blij, verheug u voor altijd in mijn schepping. Kijk! Ik zal Jeruzalem veranderen in een plaats van geluk en haar inwoners zullen een en al blijdschap zijn! 19En Ik zal Mij verheugen in Jeruzalem en in mijn volk en het geluid van klagen en jammeren zal daar niet meer worden gehoord. 20Babyʼs zullen niet meer enkele dagen oud sterven, mannen die honderd jaar worden, zullen er niet oud uitzien! Alleen zondaars zullen op een dergelijke leeftijd sterven! 21-22 In die dagen zal een man blijven wonen in het huis dat hij heeft gebouwd, het zal niet worden verwoest door vijandige invallen zoals in het verleden. Mijn volk zal wijngaarden planten en de opbrengst ervan zelf eten, zijn vijanden zullen het niet in beslag nemen. Want mijn volk zal net zo lang leven als de bomen en het zal lang genieten van de opbrengsten van het harde werk. 23De oogsten zullen niet worden gegeten door hun vijanden, hun kinderen zullen niet worden geboren om te vroeg te sterven. Want zij zijn de kinderen van hen die de Here heeft gezegend en hun kinderen zullen ook worden gezegend. 24Voordat zij Mij roepen, zal Ik hun al antwoord geven. Terwijl zij nog tegen Mij praten over wat zij nodig hebben, zal Ik al beginnen hun gebeden te verhoren! 25De wolf en het lam zullen samen eten, de leeuw zal stro eten als een os, giftige slangen zullen stof eten. In die dagen zal niemand meer worden gewond of vernietigd, want op mijn heilige berg zal geen kwaad meer geschieden, zegt de Here.

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 65:1-25

Atemmuo Ne Nkwagyeɛ

1“Medaa me ho adi kyerɛɛ wɔn a wɔammisa mʼase;

wɔn a wɔnhwehwɛ me no hunuu me.

Ɔman a wɔnnsu mfrɛ me no

Meka kyerɛɛ wɔn sɛ, ‘Me nie, Me nie.’

2Ɛda mu nyinaa, matrɛ me nsa mu ama

nnipa a wɔyɛ asoɔden ne nyiyiano,

a wɔnenam akwammɔne so,

na wɔdi wɔn ankasa nsusuiɛ akyi.

3Nnipa a daa no wɔyi me ahi

wɔ mʼanim pɛɛ.

Wɔbɔ afɔdeɛ wɔ nturo mu

na wɔhye nnuhwam wɔ ntayaa afɔrebukyia so;

4Wɔtenana adamena so

na anadwo wɔsiri pɛ nkokoam;

wɔwe prakonam

na wɔn nkwansɛn mu nso, wɔayɛ nkwan a wɔde ɛnam a ɛho nteɛ ayɛ;

5wɔka sɛ, ‘Momfiri ha; mo mmɛn me,

ɛfiri sɛ me ho te dodo ma mo!’

Saa nnipa yi yɛ wisie wɔ me hwene mu,

ogya a ɛkɔ so hyeɛ da mu nyinaa.

6“Hwɛ, wɔatwerɛ ato hɔ wɔ mʼanim sɛ,

merennyɛ komm, mɛtua so ka pɛpɛɛpɛ;

mɛtua so ka agu wɔn asrɛ so,

7mo ne mo agyanom bɔne nti,”

sei na Awurade seɛ.

“Esiane sɛ wɔhyee afɔrebɔdeɛ wɔ mmepɔ so

na wɔtwirii me wɔ nkokoɔ so enti

mɛsusu bɔne a wɔyɛɛ kane no so akatua pɛpɛɛpɛ

agu wɔn asrɛ so.”

8Yei ne deɛ Awurade seɛ:

“Sɛdeɛ wɔnya nsuo firi bobe dontwo mu

na nnipa ka sɛ, ‘Monnsɛe no,

ɛfiri sɛ adepa bi da so wɔ mu’ no

saa ara na mʼasomfoɔ no enti mɛyɛ.

Merensɛe wɔn nyinaa.

9Mede Yakob asefoɔ bɛba,

na me mmepɔ no sodifoɔ afiri Yuda aba;

me nkurɔfoɔ a mapa wɔn no bɛdi wɔn adeɛ,

na ɛhɔ na mʼasomfoɔ bɛtena.

10Saron bɛyɛ nnwankuo adidibea,

na Akɔr bɔnhwa no ayɛ anantwikuo homebea,

ama me nkurɔfoɔ a wɔhwehwɛ me.

11“Na mo a mogya Awurade

na mo werɛ firi ne bepɔ kronkron no,

mo a moto ɛpono ma Ahonya bosom no

na mohyɛ afransa wɔ nkuruwa mu ma Nkrabea bosom no,

12mede mo bɛto akofena ano,

na mo nyinaa akoto ama wɔakum mo;

ɛfiri sɛ mefrɛeɛ nanso moannye so,

mekasaeɛ nanso moantie.

Moyɛɛ deɛ ɛyɛ mʼani so bɔne

na moyɛɛ deɛ mempɛ.”

13Enti yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade seɛ:

“Mʼasomfoɔ bɛdidi,

nanso ɛkɔm bɛde wɔn,

mʼasomfoɔ bɛnom,

nanso osukɔm bɛde wɔn;

mʼasomfoɔ ani bɛgye,

nanso wɔn anim bɛgu ase.

14Mʼasomfoɔ bɛto nnwom

afiri akoma mu anigyeɛ mu

na wɔbɛteam asu

afiri wɔn akoma ahoyera mu

na wɔbɛtwa adwo afiri honhom a ayɛ mmrɛ mu.

15Mo din bɛyɛ mmusuo

ama wɔn a mapa wɔn;

Otumfoɔ Awurade bɛkum mo

na nʼasomfoɔ deɛ, ɔbɛma wɔn edin foforɔ.

16Obiara a ɔsrɛ nhyira wɔ asase no so

bɛyɛ wɔ nokorɛ Onyankopɔn mu;

obiara a ɔka ntam wɔ asase no so

bɛka no wɔ nokorɛ Onyankopɔn mu.

Na ɔhaw a atwam no, wɔn werɛ bɛfiri

na me nso, me werɛ bɛfiri.

17“Hwɛ! Mɛbɔ

ɔsorosoro foforɔ ne asase foforɔ.

Wɔrenkae nneɛma a atwam no bio,

na ɛremma adwene mu nso.

18Nanso momma mo ani nnye na monni ahurisie afebɔɔ

wɔ deɛ merebɛbɔ ho,

ɛfiri sɛ mɛbɔ Yerusalem ama ayɛ anika

na emu nnipa ayɛ anigyeɛ farebae.

19Mɛsɛpɛ me ho wɔ Yerusalem mu,

na madi ahurisie wɔ me nkurɔfoɔ ho.

Na wɔrente agyaadwoɔ ne osu nnyegyeeɛ

wɔ mu bio.

20“Ɛrensi bio wɔ mu.

Abɔfra a ne nkwa nna yɛ kakraa bi,

anaa akɔkoraa a ɔnni ne mfeɛ nwieeɛ,

deɛ ɔdi mfeɛ ɔha na ɔwu no

wɔbɛfa no sɛ ɔbabunu bi kɛkɛ;

na deɛ wannya mfeɛ ɔha no

wɔbɛfa no sɛ wɔadome no.

21Wɔbɛsisi afie na wɔatena mu,

wɔbɛyɛ bobe nturo na wɔadi mu aba.

22Wɔrensisi afie mma afoforɔ mmɛtena mu bio,

na wɔrennua mma afoforɔ mmɛdi.

Na nna a nnua di no,

saa ara na me nkurɔfoɔ nna bɛyɛ;

me nkurɔfoɔ a mapa wɔn no bɛdi

wɔn nsa ano adwuma so aba akyɛre.

23Wɔremmrɛ nnwu

na wɔrenwo mma a wɔn hyɛberɛ nnyɛ;

ɛfiri sɛ wɔbɛyɛ nnipa a Awurade ahyira wɔn,

wɔne wɔn asefoɔ.

24Mɛbua wɔn ansa na wɔafrɛ me.

Ɛberɛ a wɔgu so rekasa no, mɛtie.

25Pataku ne odwammaa bɛdidi abɔ mu;

gyata bɛwe ɛserɛ sɛ ɔnantwie,

nanso mfuturo bɛyɛ ɔwɔ aduane.

Wɔrempira obi anaa wɔrensɛe obi

wɔ me bepɔ kronkron so nyinaa,”

sɛdeɛ Awurade seɛ nie.