De Here is in aantocht
1Troost, o ga mijn volk troosten, zegt uw God. 2Spreek met tederheid tegen Jeruzalem en zeg haar dat de dagen van verdrukking voorbij zijn. Haar zonden zijn vergeven en de Here zal tweemaal zoveel zegeningen geven als zij voor die tijd straf kreeg.
3Luister! Ik hoor de stem van iemand die roept: ‘Baan een weg in de woestijn voor de Here, maak een rechte weg door de wildernis. 4Vul de dalen op en vlak de heuvels af, maak de bochtige paden recht en zorg dat alle oneffenheden vlak worden gemaakt. 5Alle schepselen zullen de glorie van de Here zien.’ De Here heeft gesproken, zo zal het gebeuren. 6De stem zegt: ‘Roep!’ ‘Wat moet ik roepen?’ vraag ik. ‘Roep dat de mens is als gras en dat zijn pracht verwelkt als een veldbloem. 7Het gras verdort en de bloem verwelkt onder de adem van God. En zo gaat het ook met de vergankelijke mens. 8Dor wordt het gras en bloemen verwelken, maar het woord van onze God houdt voor eeuwig stand.’
9Roeper van het goede nieuws, roep vanaf de bergtoppen naar Jeruzalem! Roep maar harder—wees niet bang—en vertel de steden van Juda dat hun God in aantocht is. 10Ja, de Here God komt met macht, Hij zal met strakke hand regeren. Kijk, Hij heeft zijn beloning bij Zich en zijn vergelding gaat voor Hem uit. 11Als een herder zal Hij zijn kudde weiden: Hij zal de lammeren in zijn armen dragen en de ooien voorzichtig leiden. 12Wie hield de oceanen in zijn hand en grensde de hemel af tussen duim en pink? Wie kent het gewicht van de aarde en weegt de heuvels en de bergen? 13Wie adviseert de Geest van de Here, leert Hem iets of geeft Hem raad? 14Heeft Hij ooit iemands raad nodig gehad? Moet Hem worden gezegd wat goed of beter is?
15Nee, want alle volken van de aarde zijn niets vergeleken bij Hem, zij zijn slechts een druppel in een emmer, een stofje op een weegschaal, de eilanden wegen niet meer dan een korreltje zand. 16De wouden van de Libanon kunnen niet genoeg brandstof leveren voor een offer dat groot genoeg is om Hem te eren. En ook de dieren van de Libanon zijn niet genoeg om aan onze God te offeren. 17Volken betekenen niets voor Hem, in zijn ogen zijn zij minder dan niets.
18Hoe kunnen wij God beschrijven? Waarmee kunnen wij Hem vergelijken? 19Met een afgodsbeeld? Een gegoten beeld, overtrokken met goud en met zilveren kettingen om zijn hals? 20Een man die te arm is om zoʼn dure god te kopen, zal een boom opzoeken die niet verrot en daarna iemand huren die er een gezicht in uithakt. En dat is dan zijn god, een god die zelfs niet kan bewegen! 21Weet u het niet? Bent u doof voor de woorden van God, de woorden die Hij uitsprak voordat de geschiedenis van de wereld begon? Hebt u het nooit gehoord en begrepen? 22God troont boven het rond van de aarde. Voor Hem zijn haar bewoners als sprinkhanen. Hij hangt de hemel op als een gordijn en daar maakt Hij zijn tent van. 23Hij veroordeelt de machtigen van de aarde en maakt hen tot nietige wezens. 24Nauwelijks zijn zij geplant en schieten zij wortel in de aarde of Hij blaast hen omver. Zij verdorren en de wind neemt hen mee alsof zij stro zijn. 25‘Met wie wilt u Mij vergelijken? Wie is aan Mij gelijk?’ vraagt de Heilige. 26Kijk omhoog naar de hemel! Wie maakte al deze sterren? Als een herder die zijn schapen leidt, ze bij hun namen roept en telt om te zien of er niet één verdwaald is, zo gaat God om met de sterren en planeten!
27Waarom zegt u dan, Jakob, en overlegt u, Israël: ‘De Here let niet op mij en komt niet op voor mijn recht’? 28Begrijpt u het dan nog niet? Weet u nu nog niet dat de eeuwige God, de schepper van de verste uithoeken van de aarde, nooit moe of lusteloos wordt? Niemand kan de diepten van zijn begrip peilen.
29Machtelozen en vermoeiden maakt Hij sterk, de zwakken geeft Hij kracht. 30-31 Jeugdigen zullen uitgeput raken en de jonge mannen zullen het opgeven. Maar zij die hun hoop op de Here hebben gevestigd, zullen hun krachten weer terugkrijgen. Zij stijgen op met vleugels als van arenden, zij zullen voortsnellen, maar niet moe worden, zij zullen wandelen zonder uitgeput te raken.
Ang Paglipay sa mga Katawhan sang Dios
1Nagsiling ang Dios, “Lipaya ninyo kag pabaskuga ang akon katawhan. 2Hambali ninyo sing malulo ang katawhan sang Jerusalem. Ibalita sa ila nga tapos na ang ila pag-antos, kag ang ila mga sala napatawad na. Kay ginsilutan ko sila sing tuman sa tanan nila nga mga sala.” 3May nagawali sing mabaskog. Nagasiling siya sa mga tawo, “Ipreparar ninyo ang alagyan sa kamingawan para sa Ginoo. Tadlunga ang dalan nga pagaagyan sang aton Dios. 4Ang tagsa ka nalupyakan tampukan, kag ang tagsa ka bukid tapanon, pati ang mga lugar nga kudolkudol. 5Dayon igapahayag ang gamhanan nga presensya sang Ginoo, kag makita ini sang tanan nga katawhan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini.”
6May nagsiling sa akon, “Magwali ka!” Nagsabat ako, “Ano ang akon iwali?” Nagsiling siya, “Iwali nga ang tanan nga tawo pareho sang hilamon, kag ang ila pagkabantog pareho sang iya bulak. 7Ang hilamon nagakalaya kag ang iya bulak nagakahulog tungod kay ginahuyop ini sang hangin nga ginapadala sang Ginoo. Matuod nga ang tawo pareho sang hilamon. 8Ang hilamon nagakalaya kag ang iya bulak nagakahulog, pero ang pulong sang aton Dios nagapadayon sa gihapon.”
9Kamo nga nagadala sang maayong balita sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem, magsaka kamo sa mataas nga bukid, kag isugid ninyo sing mabaskog ang maayong balita. Indi kamo magkahadlok sa pagsugid. Hambali ninyo ang mga banwa sang Juda nga ara na ang ila Dios. 10Huo, nagaabot na ang Ginoong Dios nga may gahom, kag magahari siya nga gamhanan. Nagaabot siya nga dala ang balos nga para sa iya katawhan. 11Atipanon niya ang iya katawhan pareho sa pag-atipan sang manugbantay sa mga karnero: ginakugos niya ang mga bata sang mga karnero kag ginatuytuyan niya sing mahinalungon ang mga inang.
12Sin-o bala ang makasukob sang tubig sa dagat paagi sa iya kamot, ukon makatakos sang langit paagi sa iya pagdangaw sini? Sin-o bala ang makasulod sang tanan nga duta sa suludlan ukon makakilo sang mga bukid? 13Sin-o bala ang nakahibalo sang hunahuna sang Ginoo? Sin-o bala ang makatudlo sa iya kon ano ang iya dapat himuon? 14Sa kay sin-o bala siya nagpalaygay agod paintiendihon siya kag sin-o bala ang nagtudlo sa iya sang husto nga dalan? Sin-o bala ang nagtudlo sa iya sang kaalam ukon nagtuytoy sa iya sa pag-intiendi? Wala gid! 15Ang matuod, ang mga nasyon pareho gid lang sang isa ka tulo sa timba, ukon yab-ok sa kilohan. Para sa Dios, ang mga isla daw pareho lang kamag-an sa mga yab-ok. 16Ang mga kasapatan sa Lebanon indi makaigo nga ihalad para sa iya, kag ang mga kahoy sini indi makaigo nga igatong sa mga halad. 17Wala gid ang mga nasyon kon ikomparar sa iya. Para sa iya, baliwala ang mga nasyon. 18Gani sa kay sin-o bala ninyo ikomparar ang Dios? Ukon sa ano bala ninyo siya ipaanggid? 19Sa dios-dios bala nga ginahimo lang sang panday, kag ginahaklapan sang bulawan kag ginadekorasyunan sang pilak nga mga kadena? 20Ukon sa dios-dios bala nga kahoy nga matig-a nga indi dali maggabok, nga ginapahimo sang imol nga tawo bilang halad? Ginapahimo niya ini sa isa ka maayo nga panday agod indi matumba.
21Wala bala kamo makahibalo ukon makabati? Wala bala sing may nagsugid sa inyo kon paano ginhimo ang kalibutan? 22Ginhimo ini sang Dios nga nagapungko sa trono sa ibabaw sang kalibutan, kag ang katawhan sa idalom daw pareho lang kagagmay sa mga tibakla sa iya panulok. Ginhumlad niya ang langit nga daw sa kurtina. Ginhumlad niya ini nga daw sa tolda agod puy-an. 23Ginakuhaan niya sang gahom ang mga pangulo sa kalibutan kag ginpakawalay pulos sila. 24Pareho sila sa tanom nga bag-o lang gintusok, nga halos wala pa gani makapanggamot. Kag ginhuyop sila sang Ginoo kag nalaya sila, dayon ginpalid sila sang buhawi pareho sa upa.
25Nagsiling ang Balaan nga Dios, “Sa kay sin-o bala ninyo ako ipaanggid? May ara bala sang pareho sa akon?”
26Tangla kamo sa langit! Sin-o bala ang nagtuga sinang mga bituon? Ang nagtuga sina amo ang Dios nga nagapaguwa sa kada isa sa ila samtang ginatawag niya sila sa ila mga ngalan. Sa iya pagkagamhanan wala sing isa sa ila nga nadula. 27Kamo nga katawhan sang Israel nga mga kaliwat ni Jacob, ngaa bala nga nagareklamo kamo nga ang inyo mga plano40:27 plano: ukon, kabudlayan. kag kinamatarong ginabaliwala sang Dios? 28Wala bala kamo makahibalo ukon makabati nga ang Ginoo amo ang wala sing katapusan nga Dios nga nagtuga sang bug-os nga kalibutan?40:28 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. Wala siya ginakapoy ukon nagakaluya, kag wala sing may makatungkad sang iya hunahuna. 29Ginahatagan niya sang kusog ang mga maluya kag ang mga ginakapoy. 30Bisan ang mga pamatan-on ginakapoy, ukon nagakaluya, kag nagakatumba sila, 31pero ang mga nagasalig sa Ginoo makaangkon liwat sang kusog. Daw sa magalupad sila pareho sa agila; kon magdalagan sila indi sila pagkapuyon; kon maglakat sila indi sila pagluyahon.
