Jesaja 30 – HTB & ASCB

Het Boek

Jesaja 30:1-33

Gods profetie over opstandigen

1Wacht maar, koppige kinderen, zegt de Here, u vraagt iedereen om raad behalve Mij en besluit precies dat te doen wat Ik niet wil. U sluit u aan bij ongelovigen en maakt zo uw zonde steeds groter. 2Want zonder Mij iets te vragen, hebt u zich om hulp tot Egypte gewend en hebt u op de bescherming van de farao vertrouwd. 3Maar u zult zwaar worden teleurgesteld, want hij kan zijn beloften om u te redden niet waarmaken. 4Want al komen uw onderhandelaars naar Zoan en Hanes, 5ze zullen niets bereiken, dat volk heeft niets te bieden. Ze krijgen er geen hulp, maar alleen teleurstelling en schande!

6Door onherbergzame streken waar leeuwen en giftige slangen leven, trekken zij langzaam naar Egypte. Met ezels en kamelen, beladen met kostbare schatten, waarmee de hulp van Egypte moet worden betaald. Maar Egypte zal er niets voor teruggeven. 7Want Egyptes beloften zijn waardeloos, daarom zeg Ik van Egypte: ‘Niets doen is haar sterkste zijde.’

8Ga nu en schrijf op wat Ik zeg over Egypte, zodat het tot het eind der tijden vaststaat. 9Want als u het niet opschrijft, zullen zij zeggen dat Ik hen nooit heb gewaarschuwd. ‘Welnee,’ zullen zij zeggen, ‘dat hebt U ons nooit verteld!’ Het zijn koppige rebellen.

10-11 Zij zeggen tegen mijn profeten: ‘Houd je mond, we hebben geen behoefte aan je voorspellingen!’ Of zij zeggen: ‘Vertel ons de waarheid maar niet, maak het maar wat mooier, vertel ons droombeelden. Kom niet bij ons aan met hopeloosheid en duisternis, we hebben al meer dan genoeg gehoord over jouw “Heilige van Israël” en alles wat Hij zegt.’

12Daarom is dit het antwoord van de Heilige van Israël: ‘Omdat u mijn woorden veracht, maar in plaats daarvan vertrouwt op leugen en bedrog en u weigert zich te bekeren, 13zal de ramp plotseling op u neerkomen, als een muur die onverhoeds scheurt en in elkaar stort. Alles komt in een oogwenk naar beneden. 14God zal u weggooien als een gebroken bord, Hij zal niets en niemand sparen. Er zal geen brokstuk overblijven dat groot genoeg is om er kolen mee uit de haard te pakken of er water mee uit de vijver te scheppen.’ 15Want de Here God, de Heilige van Israël, zegt: ‘Alleen door naar Mij terug te keren en op Mij te wachten, kunt u worden gered. In rust en vertrouwen ligt uw kracht, maar dat wilt u niet.’

16‘Nee,’ zegt u, ‘wij halen onze hulp wel uit Egypte, daar zullen ze ons snelle paarden geven om mee te vluchten.’ Wel, snel vluchten zúlt u, maar met dezelfde snelheid zullen uw vijanden u achtervolgen! 17Een van hen zal duizend man van u achtervolgen! Vijf van hen zullen u totaal uit elkaar slaan, zodat er geen twee van u meer bij elkaar zullen zijn. U zult zijn als eenzame bomen op de verre bergtoppen. 18Desondanks wacht de Here nog steeds tot u bij Hem komt, zodat Hij u zijn liefde kan tonen, Hij zal u veroveren om u te zegenen, precies zoals Hij heeft gezegd. Gezegend zijn allen die op Hem wachten tot Hij hen te hulp komt.

19Och mijn volk in Jeruzalem, u hoeft niet meer te klagen en te huilen, want Hij zal genadig voor u zijn als Hij uw hulpgeroep hoort. Hij zal u antwoorden. 20Ook al bezorgde Hij u een tijd van angst en onderdrukking, Hij zal bij u zijn om u te onderwijzen. Met uw eigen ogen zult u uw Leraar zien. 21Als u Gods paden verlaat en afdwaalt, zult u een stem achter u horen zeggen: ‘Nee, dit is de weg, hier moet u lopen.’ 22U zult al uw zilveren en gouden afgodsbeelden vernielen, ze weggooien als voorwerpen die u niet wilt aanraken. ‘Weg ermee!’ zult u zeggen.

23Dan zal God u zegenen met regen in de zaaitijd, met overvloedige oogsten en mals grasland voor uw vee. 24De ossen en jonge ezels waarmee u het land bewerkt, zullen verrijkt en goed verzorgd voer krijgen. 25Op die dag dat God uw vijanden vernietigt, zal Hij u waterstromen geven die langs elke berg en elke heuvel naar beneden klateren. 26De maan zal net zo helder schijnen als de zon en het licht van de zon zal zo fel zijn als het licht van zeven dagen bij elkaar! Zo zal het zijn als de Here zijn volk geneest en de wonden die Hij heeft geslagen, verzorgt.

27Kijk, de Here komt van ver weg, vlammend van toorn, omringd door omhoogrijzende dikke rook. Zijn lippen zijn gevuld met razende toorn, zijn woorden zijn verterend als vuur. 28Zijn adem stort zich als een waterval over hen allen uit en vaagt hen weg. Hij zal de trotse volken uitzeven, hen een bit tussen de tanden leggen en naar hun verderf leiden.

29Maar het volk van God zal een vreugdelied zingen, als de liederen die ʼs nachts opklinken als de heilige feesten worden gevierd. Zijn volk zal een blij hart hebben, als een fluitspeler die een groep pelgrims aanvoert naar Jeruzalem, de berg van de Here, de rots van Israël. 30En de Here zal zijn machtige stem laten horen en in zijn toorn zijn hand op zijn vijanden laten neerkomen met verterend vuur, overstromingen, verschrikkelijke stormen en grote hagelstenen. 31De stem van de Here zal de Assyriërs straffen, wanneer Hij hen met een stok slaat. 32En telkens weer zal de Here de gesel op hen laten neerkomen, zoals iemand de maat van trommels en lieren slaat. 33De offerplaats staat al enige tijd klaar, het brandhout is hoog opgestapeld. De adem van de Here, heet als het vuur uit een vulkaan, zal het hout aansteken.

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 30:1-33

Monnue Ɔman Asoɔdenfoɔ

1“Monnue mmɔfra asoɔdenfoɔ,”

sɛi na Awurade seɛ,

“Wɔn a wɔde nhyehyɛeɛ a ɛmfiri me yɛ adwuma,

na wɔyɛ apam a ɛmfiri me honhom mu,

na wɔboaboa bɔne ano;

2wɔn a wɔkɔ Misraim

a wɔmmisa me ansa.

Wɔhwehwɛ mmoa a ɛyɛ banbɔ firi Farao nkyɛn.

Wɔkɔ Misraim kɔpɛ hintabea,

3nanso Farao banbɔ bɛyɛ animguaseɛ ama mo.

Misraim nwunu de ahohora bɛbrɛ mo.

4Ɛwom sɛ wɔwɔ adwumayɛfoɔ wɔ Soan

na wɔn ananmusifoɔ aduru Hanes deɛ,

5nanso wɔn nyinaa anim bɛgu ase

nnipa bi a wɔn ho nni wɔn mfasoɔ enti.

Wɔmmfa mmoa anaa mfasoɔ mma,

na mmom animguaseɛ ne ahohora.”

6Nkɔmhyɛ a ɛfa Negeb mmoa ho:

wɔfa ahokyere ne ahohiahia asase so,

deɛ agyata ne agyatabereɛ,

ananka ne awɔ a wɔn ho yɛ herɛ wɔ.

Ananmusifoɔ no de wɔn ahonyadeɛ soa mfunumu

ne wɔn ademudeɛ wɔ nyoma afu so,

de kɔ saa ɔman a ne ho nni mfasoɔ no so,

7de kɔ Misraim a ne mmoa ho nni mfasoɔ.

Enti mefrɛ no

Rahab, deɛ Ɔnka Hwee.

8Kɔ afei, twerɛ wɔ twerɛpono so ma wɔn

krukyire wɔ nwoma mmobɔeɛ so

sɛdeɛ nna a ɛreba no mu no

ɛbɛyɛ adansedeɛ a ɛbɛtena hɔ afebɔɔ.

9Saa nnipa yi yɛ adɔnyɛfoɔ, mma asisifoɔ,

mma a wɔmpɛ sɛ wɔtie Awurade nkyerɛkyerɛ.

10Wɔka kyerɛ adehufoɔ sɛ,

“Monnhunu mo ani so adeɛ bio!”

ne adiyifoɔ no nso sɛ,

“Monnka anisoadehunu a ɛyɛ nokorɛ no nkyerɛ yɛn bio!

Monka ahomekasɛm nkyerɛ yɛn,

monhyɛ nnaadaa nkɔm.

11Momfiri saa tempɔn yi so,

mommane mfiri saa kwan yi ho

na monnyae Israel Kronkronni

a mode no ha yɛn yi!”

12Enti sei na Israel Ɔkronkronni no seɛ:

“Esiane sɛ moapo saa nkra yi,

na mode mo ho ato nhyɛsoɔ

ne nnaadaa so enti,

13saa bɔne yi bɛyɛ sɛ

ɔfasuo tentene bi a ate kam na akyea

na ɛbu mpofirim, ama mo.

14Ɛbɛbubu nketenkete ayɛ sɛ kukuo.

Ɛbɛyam pasaa a

esini koraa renka a

wɔbɛtumi de ayi ogya afiri bukyia mu

anaa wɔde bɛsa nsuo afiri ankorɛ mu.”

15Yei ne deɛ Otumfoɔ Awurade, Israel Kronkronni no seɛ:

“Ahonumu ne ntoboaseɛ mu na mo nkwagyeɛ wɔ;

kommyɛ ne ahotosoɔ mu na mo ahoɔden wɔ,

nanso, morennya emu biara.

16Mokaa sɛ, ‘Dabi, yɛbɛtena apɔnkɔ so adwane.’

Enti mobɛdwane!

Mokaa sɛ, ‘yɛbɛtena apɔnkɔ a wɔn ho yɛ herɛ so akɔ.’

Enti wɔn a wɔtaa mo no ho bɛyɛ herɛ!

17Apem bɛdwane

ɔbaako ho hu nti;

baanum ho hu enti

mo nyinaa bɛdwane akɔ,

kɔsi sɛ wɔbɛgya mo

te sɛ frankaa dua a ɛsi bepɔ atifi,

te sɛ frankaa a ɛsi kokoɔ so.”

18Nanso, Awurade pɛ sɛ ɔdom mo;

ɔbɛma ne ho so akyerɛ wo nʼahummɔborɔ.

Ɛfiri sɛ Awurade yɛ ɔteneneeni Onyankopɔn.

Nhyira ne wɔn a wɔtwɛn no nyinaa!

19Ao, Sionfoɔ a mote Yerusalem, morentwa adwo bio. Sɛ mosu frɛ no hwehwɛ mmoa a, ɔbɛdom mo! Sɛ ɔte a, ɔbɛgye mo so prɛko pɛ. 20Ɛwom sɛ Awurade brɛ mo amanehunu sɛ aduane ne ɔhaw sɛ nsuo deɛ, nanso, afei mobɛhunu Awurade, mo ɔkyerɛkyerɛfoɔ no bio, na ɔbɛkyerɛ mo kwan. 21Sɛ mofa nifa anaa benkum a, mobɛte ɛnne bi wɔ mo akyi a ɛka sɛ, “Ɛkwan no nie na momfa so.” 22Afei, mobɛto mo ahoni a mode dwetɛ adura ho ne nsɛsodeɛ a mode sikakɔkɔɔ afa ho no nyinaa agu. Mobɛto wɔn agu sɛ ntomago fi, na mo aka akyerɛ wɔn sɛ, “Momfiri yɛn so nkɔ.”

23Afei, ɔde osutɔ bɛhyira mo ɛberɛ a modua nnuaba, na aduane a asase no bɛbɔ no bɛyɛ papa na ɛbɛdɔɔso nso. Ɛda no, mo anantwie bɛdidi wɔ adidibea a ɛtrɛ soɔ. 24Mo anantwie ne mo mfunumu a wɔfuntum asase no bɛwe atokoɔ pa ne ne ntɛtɛ a wɔde sofi ne nkorata trɛtrɛ mu. 25Saa okum kɛseɛ da no a abantenten ahwehwe ase no, nsuwa bɛtene wɔ bepɔ tenten ne kokoɔ a ɛkorɔn biara so. 26Ɔsrane bɛhyerɛn sɛ owia, na owia hyerɛn no bɛyɛ mprɛnson, te sɛ nnafua nson mu hyerɛn, ɛberɛ a Awurade kyekyere ne nkurɔfoɔ akuro na ɔsa apirakuro a ɔde ama wɔn no.

27Hwɛ! Awurade firi akyirikyiri reba,

ɔde abufuhyeɛ ne wisie kumɔnn;

abufuo ahyɛ nʼanom ma,

na ne tɛkrɛma yɛ ogya a ɛhye nneɛma.

28Nʼahomeɛ te sɛ nsuworoeɛ a ɛsene ntɛm ntɛm,

na ɛforo kɔdeda kɔn mu.

Ɔwoso aman no wɔ ɔsɛeɛ sɔneɛ so;

ɔde nnareka a ɛma wɔfom ɛkwan

hyehyɛ nnipa no nnyepi.

29Na mobɛto dwom

te sɛ anadwo a modi afahyɛ kronkron no;

mo akoma bɛdi ahurisie

te sɛ ɛberɛ a nnipa de atɛntɛbɛn foro

Awurade bepɔ no so

kɔ Israel Ɔbotan no nkyɛn.

30Awurade bɛma nnipa ate nʼaberempɔn nne,

na ɔbɛma wɔahunu ne basa a ɛresiane

na ɛde abufuhyeɛ ne ogya a ɛhye nneɛma,

osutɔ denden, aprannaa ne ampariboɔ reba.

31Awurade nne bɛdwerɛ Asiria;

ɔde nʼahenpoma bɛbɔ wɔn ahwe fam.

32Awurade bɛbɔ wɔn wɔ ɔko mu,

na ɛberɛ biara a ɔbɛbɔ wɔn no

ɛbɛyɛ sɛdeɛ akasaeɛ ne sankuten so nnwontoɔ korɔ.

33Wɔasiesie Topet dadaada;

wɔayɛ no krado ama ɔhene no.

Wɔahyehyɛ ogya ne nnyentia bebree

wɔ ne ogya amena no a emu dɔ na ɛtrɛ no mu;

Awurade ahome a

ɛte sɛ sɔfe asutene no

bɛsɔ mu ogya.