Gods profetie over Moab
1Dit is Gods profetie over Moab.
Uw steden Ar en Kir zullen in één nacht worden verwoest. 2Uw onderdanen in Dibon gaan naar hun tempels om te treuren om het lot van Nebo en Medeba, zij scheren uit rouw hun hoofdhaar en hun baard af. 3In zakken gekleed lopen zij door de straten en vanuit elk huis is het geklaag van de rouwenden te horen. 4De kreten vanuit Chesbon en Eleale worden tot in Jahas vernomen. De moedigste strijders van Moab schreeuwen het uit van angst.
5Met pijn in het hart denk ik aan Moab! Haar inwoners vluchten naar Soar en Eglath-Selisia. Huilend gaan zij langs de weg naar Lubith omhoog en hun geklaag is op de weg naar Horonaïm nog te horen.
6Zelfs de Nimrim-rivier wordt een woestenij. Het gras verdort en de kwetsbare planten verwelken. 7De vertwijfelde vluchtelingen nemen alleen dat mee wat zij van hun bezittingen kunnen dragen en vluchten over de Wilgenbeek. 8In het land Moab, van het ene tot het andere eind, wordt gerouwd en geklaagd. 9Het water van de Dimon is rood gekleurd door bloed, maar Ik zal nog meer rampen over de Dimon laten gaan. Leeuwen zullen jagen op wie ontsnapte of achterbleef.
Profecía contra Moab
16:6-12 – Jer 48:29-36
1Profecía contra Moab:
La ciudad moabita de Ar está arruinada,
¡destruida en una noche!
La ciudad moabita de Quir está arruinada,
¡destruida en una noche!
2Acuden los de Dibón al templo,
a sus altares paganos para llorar.
Moab está gimiendo por Nebo y por Medeba.
Rapadas están todas las cabezas
y afeitadas todas las barbas.
3Todos, deshechos en llanto,
van por las calles, vestidos de luto;
¡gimen en los techos y en las plazas!
4Hesbón y Elalé claman a gritos,
hasta Yahaza se escuchan sus clamores.
Por eso gritan los valientes de Moab
y se quedan sin aliento.
5Mi corazón grita por Moab;
sus fugitivos huyen hasta Zoar,
hasta Eglat Selisiyá.
Suben llorando por la cuesta de Luhit;
ante el desastre, gritan desesperados
por el camino de Joronayin.
6Se han secado las aguas de Nimrín;
se ha marchitado la hierba.
Ya no hay vegetación,
no ha quedado nada verde.
7Por eso se llevaron, más allá del arroyo de los Sauces,
las muchas riquezas que adquirieron y almacenaron.
8Su grito desesperado va recorriendo la frontera de Moab.
Llega su gemido hasta Eglayin,
y aun llega hasta Ber Elín.
9Llenas están de sangre las aguas de Dimón,
y aún más plagas añadiré:
enviaré un león contra los moabitas fugitivos
y contra los que permanezcan en la tierra.
