Jeremia 49 – HTB & AKCB

Het Boek

Jeremia 49:1-39

1De Ammonieten

‘Wat bent u aan het doen? Waarom woont u in de steden van Israël? Heeft zij die steden niet van Mij geërfd? Waarom hebt u die Milkom vereert, Gad en al zijn steden in bezit genomen? 2Ik zal u hiervoor straffen,’ verklaart de Here, ‘door uw stad Rabba te verwoesten. Het zal een verlaten ruïne worden en de omliggende dorpen zullen worden platgebrand. Dan zal Israël terugkeren en haar land weer van u terugnemen. Zij zal onteigenen wie haar onteigenden,’ zegt de Here. 3‘Schreeuw het uit, Chesbon, want Ai is verwoest! Huil, inwoners van Rabba! Trek rouwkleding aan, huil en treur, ga naar buiten, want uw god Milkom zal, samen met zijn dienaren en priesters, worden verbannen. 4U bent trots op uw vruchtbare valleien, maar zij zullen spoedig worden verwoest. Ontrouwe dochter, u vertrouwde op uw rijkdom en dacht dat niemand u ooit iets zou kunnen aandoen. 5Maar kijk, Ik zal u angst aanjagen,’ zegt de Here, de God van de hemelse legers. ‘Want al uw buren zullen u uit uw land verdrijven en niemand zal uw vluchtelingen helpen. 6Maar later zal Ik de Ammonieten weer welvaart geven,’ zegt de Here.

7De Edomieten

De Here van de hemelse legers zegt: ‘Waar zijn al die wijze mannen die u vroeger had? Is er niet één overgebleven in heel Teman? 8Vlucht diep de grotten in, volk van Dedan, want de tijd is aangebroken dat Ik met u, nakomelingen van Esau, ga afrekenen! 9-10 Zij die de druiven oogsten, laten er altijd enkele achter voor de armen en zelfs dieven nemen nooit alles mee, maar Ik zal het land van Esau volledig afstropen en er zullen geen schuilplaatsen meer zijn. Al Esaus nakomelingen en verwanten zullen omkomen. Van de buren zegt niemand: 11“Ik zal uw wezen die u achterlaat, wel beschermen en ook uw weduwen kunnen op mij vertrouwen.” ’ 12De Here zegt tegen Edom: ‘Als zelfs de onschuldigen moeten lijden, waarom zou u dan ongestraft blijven? U zult net als zij deze beker leegdrinken en uw straf ondergaan! 13Want Ik heb bij mijn eigen naam gezworen,’ zegt de Here, ‘dat Bosra in een ruïne zal veranderen die iedereen zal bespotten en vervloeken. Haar steden zullen altijd puinhopen blijven.’

14Ik heb deze boodschap van de Here gehoord: Hij heeft een boodschapper gestuurd die er bij de volken op aandringt zich aaneen te sluiten om Edom te vernietigen. ‘Maak u klaar voor de strijd,’ roept hij. 15‘Ik zal u zwak maken te midden van de volken en zij zullen u allemaal haten,’ zegt de Here. 16‘U die daar in de rotskloven en op de bergen woont, bent misleid door uw roem en trots. Maar ook al woont u tussen de bergtoppen bij de adelaars, Ik zal u naar beneden halen,’ zegt de Here. 17‘Het lot van Edom zal vreselijk zijn, allen die voorbijlopen, zullen schrikken en spottend het hoofd schudden. 18Uw steden zullen net zo stil worden als Sodom en Gomorra en de steden daar in de buurt,’ zegt de Here. ‘Niemand zal er nog kunnen leven.

19Ik zal de vijand op hen af sturen als een leeuw die uit de wildernis van de Jordaan komt om de schapen te overvallen. In een oogwenk zal Ik Edom wegjagen en Ik zal iemand uitkiezen om dit te doen. Want wie is aan Mij gelijk en wie kan Mij ter verantwoording roepen? 20Welke herder blijft tegenover Mij op de been? Neem er daarom nota van: de Here zal dit vast en zeker doen met Edom en het volk van Teman, zelfs kleine kinderen zullen als slaven worden weggesleept! Het zal vreselijk zijn om te zien. 21De aarde beeft door het lawaai van Edoms val, het geschreeuw van haar inwoners is tot bij de Rode Zee te horen. 22Degene die zal komen, vliegt zo snel als een arend en zal zijn vleugels over Bosra uitspreiden. Dan zal de moed van de beste strijders verdwijnen als die van vrouwen die moeten bevallen.’

23Damascus

‘De steden Hamath en Arpad zijn verstijfd van angst, want zij hebben het slechte nieuws over hun toekomst gehoord. Het stormt in hun harten. 24Damascus heeft alle moed verloren en haar inwoners slaan op de vlucht. Ze zijn overmand door angst, vertwijfeling en pijn, zoals een vrouw tijdens de bevalling. 25Beroemde stad, die eens vol leven was, wat ligt u er nu verlaten bij! 26Uw jonge mannen zullen dood in de straten liggen, uw hele leger zal worden vernietigd,’ zegt de Here van de hemelse legers. 27‘Bij de muren van Damascus zal Ik een vuur aansteken dat de paleizen van Benhadad in de as zal leggen.’

28Kedar en Hazor

Deze profetie spreekt over Kedar en de koninkrijken van Hazor, die zullen worden verwoest door koning Nebukadnezar van Babel. ‘Maak u klaar en val Kedar aan,’ zegt de Here. ‘Vernietig de stammen in het oosten. 29Hun kuddes en tenten zullen worden buitgemaakt, samen met al hun huisraad. Hun kamelen zullen worden geroofd en overal zal in paniek worden geschreeuwd: “Wij zijn aan alle kanten omsingeld!” 30Vlucht voor uw leven,’ zegt de Here. ‘Ga diep de woestijn in, volk van Hazor, want koning Nebukadnezar van Babel heeft een aanslag op u beraamd en maakt zich klaar om u te vernietigen. 31Ga,’ zegt de Here tegen koning Nebukadnezar. ‘Val die rijke bedoeïenenstammen aan die daar eenzaam in de woestijn wonen, zonder zich ergens zorgen over te maken. Zij scheppen voortdurend op dat zij wel voor zichzelf kunnen zorgen en geen muren of poorten nodig hebben. 32Hun kamelen en kudden vee zijn voor u. Ik zal deze heidenen als door de wind uiteenjagen. Van alle kanten zal Ik rampen over hen laten komen. 33Hazor zal veranderen in een plaats voor jakhalzen, een woestenij. Niemand zal zich daar nog vestigen. Het zal voor altijd uitgestorven zijn.’

34Elam

Gods boodschap over Elam kreeg Jeremia aan het begin van de regering van koning Zedekia van Juda: 35de Here van de hemelse legers zegt: ‘Ik zal het leger van Elam vernietigen 36en Ik zal het volk van Elam in alle windrichtingen verspreiden, het zal verbannen worden naar alle landen van de wereld. 37Mijn vreselijke toorn zal een grote ramp over Elam brengen,’ zegt de Here, ‘en Ik zal ervoor zorgen dat haar vijanden haar wegvagen. Met het zwaard zal Ik haar achterna zitten en haar voorgoed uit de weg ruimen. 38Ik zal mijn troon in Elam neerzetten,’ zegt de Here. ‘Ik zal haar koning en bewindslieden vernietigen. 39Maar in de laatste dagen zal Ik het volk zijn welvaart teruggeven,’ zegt de Here.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 49:1-39

Asɛm A Ɛfa Amon Ho

1Nea ɛfa Amonfo ho:

Sɛɛ na Awurade se:

“Israel nni mmabarima ana?

Onni wɔn a wobedi nʼade?

Ɛno de adɛn nti na Molek afa Gad ayɛ ne de yi?

Adɛn nti na ne nkurɔfo tete ne nkurow mu?

2Nanso nna no reba,”

Awurade na ose.

“Bere a mɛbobɔ mu de afrɛ ɔko

atia Raba a ɛyɛ Amonfo de;

ɛbɛyɛ afabo siw,

wɔbɛto nkuraa a atwa ne ho ahyia no mu gya.

Na Israel bɛpam wɔn a

wɔpam no no,”

sɛɛ na Awurade se.

3“Twa adwo. Hesbon, efisɛ wɔasɛe Ai!

Monteɛ mu, mo a mowɔ Raba!

Mumfura ayitam na munni awerɛhow;

mommɔ nnyenyen wɔ afasu no mu,

efisɛ Molek bɛkɔ nnommum mu,

ɔne nʼasɔfo ne nʼadwumayɛfo.

4Adɛn nti na wode wʼabon ahorow no hoahoa wo ho,

wʼabon a wunya mu aba bebree no nti?

Amon Babea a Onni nokware,

wode wo ho to wʼahonya so na woka se,

‘Hena na ɔbɛtow ahyɛ me so?’

5Mede ehu bɛba wo so,

ebefi wɔn a wɔatwa wo ho ahyia no nyinaa,”

Awurade na ose, Asafo Awurade no.

“Wɔbɛpam mo nyinaa,

na obiara remmoaboa akobɔfo ano.

6“Nanso akyiri no, mɛsan de Amonfo adenya ama wɔn,”

sɛe na Awurade se.

Asɛm A Ɛfa Edom Ho

7Nea ɛfa Edom ho:

Sɛɛ na Asafo Awurade se:

“Nyansa nni Teman bio ana?

Afotu ayera wɔ anyansafo mu ana?

Wɔn nyansa no aporɔw ana?

8Monnan mo ho na munguan,

monkɔtetɛw abodan a mu dɔ mu,

mo a motete Dedan,

efisɛ mede amanehunu bɛba Esau so

wɔ bere a mɛtwe nʼaso no.

9Sɛ bobetetewfo no baa mo nkyɛn a

anka wɔrennya bobe no kakra ana?

Sɛ akorɔmfo baa ɔdasu mu a,

anka wɔrenwia ade dodow a wɔpɛ ana?

10Na mɛma Esau ada adagyaw.

Mɛda ne hintabea ahorow adi,

sɛnea ɔrentumi mfa ne ho nhintaw.

Ne mma, nʼabusuafo ne ne mfɛfo bewuwu,

na wɔrenhu no bio.

11Munnyaw mo ayisaa, mɛbɔ wɔn nkwa ho ban.

Mo akunafo nso betumi de wɔn ho ato me so.”

12Nea Awurade se ni: “Sɛ ɛsɛ sɛ wɔn a wɔmfata sɛ wɔnom kuruwa no nom a, ɛno de adɛn nti na ɛnsɛ sɛ wɔtwe mo aso? Wɔbɛtwe mo aso na mobɛnom nso. 13Meka me ho ntam sɛ wɔbɛsɛe Bosra na ayɛ ahodwiriwde, ahohorade ne nnome; na ne nkurow nyinaa bɛsɛe afebɔɔ,” Awurade na ose.

14Mate asɛm a efi Awurade nkyɛn:

wɔsomaa ananmusini bi sɛ ɔnkɔka nkyerɛ amanaman no se,

“Mommoaboa mo ho ano nkɔtow nhyɛ no so!

Monsɔre nkɔ ɔko!”

15“Na mɛyɛ wo ketewa wɔ aman no mu,

na wɔabu wo animtiaa.

16Ehu a wobɔ

ne koma mu ahomaso adaadaa wo,

wo a wote abotan ntokuru mu,

na wote koko no sorɔnsorɔmmea.

Ɛwɔ mu, woyɛ wo berebuw wɔ sorosoro sɛ ɔkɔre de,

nanso hɔ na mefi de wo aba fam,”

Awurade na ose.

17“Edom bɛyɛ ahodwiriwde;

wɔn a wotwa mu wɔ hɔ no nyinaa ho bedwiriw wɔn na wɔadi ne ho fɛw

esiane nʼapirakuru nyinaa nti.

18Sɛnea wɔdan Sodom ne Gomora

ne wɔn nkurow gui no,”

Awurade na ose,

“saa ara na obiara rentena hɔ;

onipa biara rentena mu.

19“Sɛnea gyata a ofi Yordan nkyɛkyerɛ mu

rekɔ adidibea frɔmfrɔm no,

saa ara na mɛtaa Edom afi nʼasase so wɔ bere tiaa bi mu.

Hena ne nea mayi no sɛ ɔnyɛ eyi?

Hena na ɔte sɛ me, na hena na obetumi ne me adi asi?

Na oguanhwɛfo bɛn na obetumi asɔre atia me?”

20Enti tie nea Awurade ahyehyɛ atia Edom,

nea wabɔ ne tirim sɛ ɔbɛyɛ de atia wɔn a wɔte Teman ni:

Nguankuw no mu nkumaa no wɔbɛtwe wɔn akɔ;

wɔn nti ɔbɛsɛe adidibea no koraa.

21Wɔn asehwe nnyigyei bɛma asase awosow;

wɔn nteɛteɛmu gyegyeegye akodu Po Kɔkɔɔ ho.

22Monhwɛ! Ɔkɔre bi betu akɔ soro na wabɔ hoo aba fam a

watrɛtrɛw ne ntaban mu wɔ Bosra so.

Saa da no Edom dɔmmarima koma

betu sɛ ɔbea a ɔrekyem wɔ awo so.

Asɛm A Ɛfa Damasko Ho

23Nea ɛfa Damasko ho:

“Hamat ne Arpad di yaw,

efisɛ wɔate asɛmmɔne.

Wɔn koma abotow

te sɛ po a ayɛ hagyahagya.

24Damasko ayɛ mmerɛw,

wayɛ sɛ ɔrebeguan

wabɔ huboa;

ahoyeraw ne ɔyaw akyekyere no,

ɔyaw a ɛte sɛ ɔbea a, ɔrekyem wɔ awo so.

25Adɛn nti na wonnyaw kuropɔn a agye din yi ntoo hɔ,

kurow a mʼani gye mu?

26Ampa ara ne mmerante bɛtotɔ wɔ mmɔnten so;

wɔbɛma nʼasraafo nyinaa aka wɔn ano ato mu saa da no,”

sɛɛ na Asafo Awurade se.

27“Mede ogya bɛto Damasko afasu mu;

na ɛbɛhyew Ben-Hadad aban.”

Asɛm A Ɛfa Kedar Ne Hasor Ho

28Nea ɛfa Kedar ne Hasor ahenni, a Babiloniahene Nebukadnessar tow hyɛɛ so no.

Sɛɛ na Awurade se:

“Sɔre na kɔtow hyɛ Kedar so

na sɛe nnipa a wɔwɔ apuei fam no.

29Wɔbɛfa wɔn ntamadan ne wɔn nguankuw;

wɔbɛfa wɔn nkataso,

ne wɔn ho nneɛma ne yoma akɔ.

Nnipa bɛteɛteɛ mu se,

‘Ehu wɔ baabiara!’

30“Munguan nkɔ ntɛmntɛm!

Monhyehyɛ abodan a mu dɔ mu, mo a motete Hasor,”

Awurade na ose.

“Babiloniahene Nebukadnessar apam mo ti so;

wayɛ nhyehyɛe a etia mo.

31“Sɔre kɔtow hyɛ ɔman bi so a woremmrɛ,

ɔman a wɔte ahotoso mu,”

Awurade na ose,

“ɔman a wonni apon anaa akwanside;

na emu nnipa nko ara na wɔte.

32Wɔn mfurum bɛyɛ asade,

na wɔn anantwikuw akɛse no bɛyɛ asade.

Mɛbɔ saa nnipa a wɔtete akyirikyiri no ahwete ama mframa no,

na mede amanehunu befi afa nyinaa aba wɔn so,”

Awurade na ose.

33“Hasor bɛyɛ ahade ama adompo,

ɛbɛda mpan afebɔɔ.

Obiara rentena hɔ;

onipa biara rentena mu.”

Asɛm A Ɛfa Elam Ho

34Eyi ne asɛm a, efi Awurade nkyɛn baa odiyifo Yeremia hɔ a ɛfa Elam ho, wɔ Yudahene Sedekia adedi mfiase: 35Sɛɛ na Asafo Awurade se:

“Hwɛ mebubu Elam agyan mu,

nea wɔn ahoɔden gyina so no.

36Mede mframa anan no bɛba Elam so

afi ɔsorosoro afanan;

mɛbɔ wɔn ahwete mframa anan no mu,

na ɔman biara nni hɔ a

Elam atubrafo renkɔ so.

37Mɛbɔ Elam ahwete wɔ wɔn atamfo anim,

wɔ wɔn a wɔrehwehwɛ wɔn akum wɔn no anim;

mede amanehunu bɛba wɔn so

mpo mʼabufuwhyew no,”

Awurade na ose.

“Mede afoa bɛtaa wɔn

kosi sɛ, mewie wɔn korakora.

38Mesi mʼahengua wɔ Elam

na masɛe ne hene ne nʼadwumayɛfo,”

Awurade na ose.

39“Nanso mɛsan de Elam adenya ama no

nna a ɛreba no mu,”

Awurade na ose.