Jeremia koopt grond in Anathoth
1De volgende boodschap kreeg Jeremia van de Here in het tiende regeringsjaar van koning Zedekia van Juda. Dit jaar was tevens het achttiende regeringsjaar van koning Nebukadnezar. 2Op dat moment zat Jeremia gevangen in het gebouw van de paleiswacht, een bijgebouw van het paleis, terwijl de stad werd belegerd door het Babylonische leger. 3Koning Zedekia had hem laten opsluiten, omdat hij bleef profeteren dat de stad door de koning van Babel zou worden ingenomen 4en dat koning Zedekia als gevangene voor de koning van Babel zou moeten verschijnen om berecht en veroordeeld te worden. 5‘Hij zal u naar Babel laten brengen en u daar opsluiten tot de Here Zich om u zal bekommeren. Waarom ziet u het onvermijdelijke niet onder ogen? U ontkomt er niet aan! Geef u toch over!’ had Jeremia hem keer op keer aangeraden.
6-7 Toen kreeg Jeremia deze boodschap van de Here: ‘Uw neef Hanameël, de zoon van Sallum, zal binnenkort hier komen om te vragen of u zijn grond in Anathoth wilt kopen. Volgens de wet hebt u het eerste kooprecht, voordat hij het iemand anders te koop aanbiedt.’
8Hanameël kwam zoals de Here had voorzegd en bezocht mij in de gevangenis. ‘Koop mijn stuk land in Anathoth, in het land van Benjamin,’ zei hij, ‘want de wet geeft u het eerste recht om te kopen.’ Toen wist ik zeker dat de boodschap die ik had gehoord, van de Here afkomstig was. 9Dus kocht ik het stuk land en betaalde Hanameël er honderdzevenentachtig gram zilver voor. 10Ik tekende en verzegelde het koopcontract in het bijzijn van getuigen, woog het zilver af en betaalde hem. 11Toen nam ik het verzegelde koopcontract waarin de koopvoorwaarden stonden en ook de onverzegelde kopie ervan 12en voor de ogen van Hanameël, de getuigen die het contract hadden ondertekend en de cipiers gaf ik de papieren aan Baruch, de zoon van Neria, de zoon van Machseja. 13Ik zei tegen hem, waar iedereen bij was: 14‘De Here van de hemelse legers, de God van Israël, zegt: “Neem dit verzegelde koopcontract en de onverzegelde kopie mee en doe ze in een stenen pot, zodat ze lang bewaard blijven.” 15Want de Here van de hemelse legers, de God van Israël, zegt: “In de toekomst zullen deze papieren waardevol worden. Op een goede dag zullen mensen weer eigendommen beheren in dit land en hier weer huizen, wijngaarden en stukken land kopen en verkopen.” ’
16Nadat ik de papieren aan Baruch had gegeven, bad ik: 17‘Oppermachtige Here! U hebt met uw grote kracht de hemelen en de aarde gemaakt, niets is voor U onmogelijk! 18U bent liefdevol en vriendelijk tegenover duizenden, maar rekent de zonden van de vaders aan de kinderen toe. U bent de grote en machtige God, de Here van de hemelse legers. 19U bezit alle wijsheid en doet grote en machtige wonderen. Uw ogen zien het doen en laten van alle mensen en U beloont ieder naar zijn daden en wijze van leven. 20U hebt ongelooflijke dingen gedaan in het land Egypte. Dingen die men zich nu nog herinnert. U bent voortgegaan met het doen van grote wonderen, niet alleen in Israël, maar overal ter wereld. U hebt uw naam groot gemaakt tot op de dag van vandaag. 21U bracht Israël uit Egypte met machtige wonderen, grote kracht en verschrikkingen. 22U gaf de Israëlieten dit land dat U lang geleden aan hun voorouders beloofde: een prachtig en vruchtbaar land dat overvloeit van melk en honing. 23Onze voorouders veroverden het, zodat zij hier konden wonen. Maar zij weigerden U te gehoorzamen en uw wetten na te leven, zij hebben vrijwel nooit geluisterd naar wat U zei. Daarom hebt U al deze ellende over hen heen laten komen. 24De Babyloniërs hebben de belegeringswallen al tegen de stadsmuren staan, ze zullen de stad veroveren met het zwaard, geholpen door honger en ziekten. Alles is gebeurd, zoals U hebt gezegd, zoals U bepaalde dat het moest gaan! 25En toch zegt U dat ik dit stuk land moet kopen en het in bijzijn van deze getuigen met goed geld moet betalen, ook al zal Jeruzalem in handen van de vijand vallen.’
26Toen zei de Here tegen Jeremia: 27‘Ik ben de Here, de God van alle mensen, is er iets onmogelijk voor Mij? 28Ik zal deze stad in handen geven van Nebukadnezar, de koning van de Babyloniërs, hij zal haar veroveren. 29De Babyloniërs die nu nog buiten de muren staan, zullen de stad binnenkomen, haar in brand steken en de huizen verwoesten, de huizen waar op de daken reukoffers aan Baäl en drankoffers aan andere afgoden werden gebracht. Dát was de reden voor het ontbranden van mijn toorn! 30Want Israël en Juda hebben sinds hun vroegste dagen alleen maar gezondigd, zij hebben Mij diep beledigd met hun slechte daden. 31Vanaf de tijd dat deze stad werd gebouwd tot nu toe heeft zij niets anders gedaan dan mijn toorn opwekken, daarom ben Ik vastbesloten haar voor mijn ogen weg te vagen. 32Heel Juda en Israël, hun koningen, leiders, priesters en profeten, alle inwoners hebben Mij diep beledigd met hun zonden. 33Zij hebben Mij de rug toegekeerd en geweigerd zich om te draaien, voortdurend leerde Ik hun het verschil tussen goed en kwaad, maar zij wilden niet luisteren of gehoorzamen. 34Zij hebben zelfs mijn eigen tempel verontreinigd door daar hun vreselijke afgoden te aanbidden. 35Zij hebben altaren voor Baäl gebouwd in het Ben-Hinnomdal. Daar hebben zij zelfs hun kinderen verbrand als offers aan Moloch, iets dat Ik nooit heb bevolen, wat Ik Mij zelfs niet kan voorstellen. Wat een gruwelijk kwaad! En wat heeft Juda daardoor enorm gezondigd! 36Daarom zegt de Here, de God van Israël, van deze stad dat zij door oorlog, honger en ziekten in handen van de koning van Babel zal vallen. 37Maar toch zal Ik mijn volk uiteindelijk terugbrengen vanuit alle landen waarover Ik het in mijn vreselijke toorn heb verspreid. Ik zal het terugbrengen naar deze stad en in veiligheid en vrede laten leven. 38Zij zullen mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn. 39En Ik zal hun één hart en één wil geven, zodat zij Mij voor altijd vereren, voor hun eigen bestwil en voor dat van hun nakomelingen. 40Ik zal een eeuwig verbond met hen sluiten, waarin Ik beloof dat Ik hen nooit meer in de steek zal laten en altijd het goede voor hen zal doen. In hun hart zal Ik het verlangen leggen Mij te blijven aanbidden en zij zullen Mij nooit verlaten. 41Met vreugde zal Ik het goede voor hen doen en Ik zal hen heel graag voorgoed in dit land laten wonen. 42Net zoals Ik al deze ellende over hen heen heb laten komen, zo zal Ik nu al het goede doen wat Ik heb beloofd. 43Stukken land zullen weer worden verhandeld in dit land dat nu verwoest is door de Babyloniërs en waaruit zowel mens als dier zijn verdwenen. 44Ja, velden zullen weer voor geld worden gekocht en verkocht: koopcontracten zullen weer worden ondertekend en verzegeld en door getuigen bekrachtigd, in het land van Benjamin en hier in de omgeving van Jeruzalem, in de steden van Juda en in het heuvelland, in de Filistijnse laagvlakte en ook in de Negev, want op een goede dag zal Ik hun weer voorspoed geven.’
Nagpalit si Jeremias ug Uma
1May gisulti ang Ginoo kang Jeremias niadtong ika-10 nga tuig sa paghari ni Zedekia sa Juda. Mao usab kadto ang ika-18 nga tuig sa paghari ni Nebucadnezar sa Babilonia. 2Niadtong higayona, gilibotan sa mga sundalo sa Babilonia ang Jerusalem, ug si Propeta Jeremias gipriso didto sa hawanan sa mga guwardya nga atua sa palasyo sa hari sa Juda. 3Gipapriso siya ni Haring Zedekia tungod kay miingon siya, “Mao kini ang gisulti sa Ginoo: Itugyan ko kining siyudara sa hari sa Babilonia, ug mailog niya kini. 4Dili makaikyas si Haring Zedekia gikan sa kamot sa mga taga-Babilonia.32:4 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Mao usab sa bersikulo 5, 24, 25, 28, 43. Itugyan gayod siya ngadto sa hari sa Babilonia ug iatubang siya kaniya aron hukman. 5Ipadala ko si Zedekia sa Babilonia, ug magpabilin siya didto hangtod nga silotan ko siya. Bisan pa ug mosukol kamo sa mga taga-Babilonia dili gihapon kamo modaog. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
6Midugang pag-ingon si Jeremias, “Gisultihan ako sa Ginoo nga 7si Hanamel nga anak ni Shalum nga akong uyoan moanhi kanako ug moingon, ‘Palita ang akong uma sa Anatot, tungod kay ingon nga pinakaduol ko nga paryente, katungod mo ug katungdanan ang pagpalit niini.’
8“Ug sumala sa giingon sa Ginoo, mianhi kanako dinhi sa hawanan sa mga guwardya si Hanamel nga akong ig-agaw. Miingon siya, ‘Palihog, palita ang akong uma sa Anatot, sa kayutaan sa tribo ni Benjamin. May katungod ka ug katungdanan sa paglukat ug pagpanag-iya niini, busa palita kini alang sa imong kaugalingon.’
“Nakaamgo ako nga ang Ginoo gayod ang nagsulti niadto, 9busa gipalit ko ang uma sa Anatot gikan kang Hanamel sa kantidad nga 17 ka buok nga pilak. 10Gipirmahan ko ug giselyohan ang papeles sa pagpalit atubangan sa mga saksi. Unya gitimbang ko dayon ang pilak ug gibayad kang Hanamel. 11Unya gikuha ko ang papeles nga senilyohan ug ang kopya niini nga wala selyohi, diin nasulat ang mga kasabotan sa pagpalit. 12Gihatag ko kini kang Baruc nga anak ni Neria ug apo ni Masea, sa atubangan ni Hanamel nga akong ig-agaw ug sa mga saksi nga namirma sa papeles, ug sa atubangan sa mga Judio nga nanglingkod didto sa hawanan sa mga guwardya.
13“Ug sa atubangan nila giingnan ko si Baruc, 14‘Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Kuhaa ang papeles nga senilyohan ug ang wala selyohi, ug isulod kini sa usa ka kolon aron molungtad kini sulod sa dugayng panahon. 15Kay moabot ang adlaw nga ang mga tawo mamalit na usab ug mga balay, mga uma, ug tamnanan ug ubas niining dapita. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, ang nagaingon niini.’ ”
16Pagkahuman ko ug hatag sa papeles kang Baruc nga anak ni Neria, nagaampo dayon ako, 17“O Ginoong Dios, gihimo mo ang langit ug ang kalibotan pinaagi sa imong dakong gahom. Wala gayoy butang nga dili mo mahimo. 18Gipakita mo ang imong gugma sa liboan ka katawhan, apan gisilotan mo ang mga anak tungod sa sala sa ilang mga ginikanan. Ikaw ang Dios nga labing gamhanan; Ginoo nga Makagagahom ang imong ngalan. 19Maayo kaayo ang imong mga plano ug kahibulongan ang imong mga binuhatan. Makita mo ang tanang gihimo sa mga tawo, ug gantihan mo sila sumala sa ilang gawi ug mga binuhatan. 20Naghimo kag mga milagro ug kahibulongang mga butang didto sa Ehipto ug ginabuhat mo kini hangtod karon dinhi sa Israel ug sa ubang mga nasod. Ug pinaagi niini nahimo kang bantogan hangtod karon. 21Pinaagi sa milagro ug kahibulongang mga butang, ug sa imong gahom nga nakapalisang sa mga Ehiptohanon, gipagawas mo gikan sa Ehipto ang imong katawhan nga mga Israelinhon. 22Gihatag mo kanila kining maayo ug mabungahon nga yuta32:22 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. nga imong gisaad nga ihatag sa ilang mga katigulangan. 23Gipanag-iyahan nila kini, apan wala sila motuman sa imong mga balaod ug sa tanan mong gipabuhat kanila. Busa gipadad-an mo sila niining mga katalagman. 24Ug karon nagtapok ug yuta ang mga taga-Babilonia sa kilid sa paril sa Jerusalem aron makasaka sila niini ug mailog ang siyudad. Ug tungod sa gira, kagutom, ug balatian, mailog sa mga taga-Babilonia ang siyudad sumala sa imong giingon. 25Apan luyo niini, O Ginoong Dios, gisugo mo ako sa pagpalit ug uma ug bayran kini ug pilak atubangan niining mga saksi, bisan dali nalang kini mailog sa mga taga-Babilonia.”
26Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, 27“Ako ang Ginoo, ang Dios sa tanang katawhan. May butang ba nga dili ko mahimo? 28Busa itugyan ko kini nga siyudad sa kamot sa mga taga-Babilonia ug sa hari nila nga si Nebucadnezar, ug mailog nila kini. 29Sudlon kini ug sunogon sa mga sundalo sa Babilonia nga anaa na sa gawas niining siyudad, apil ang mga balay diin nagasunog ang mga tawo ug insenso alang kang Baal didto sa atop ug nagahalad ug halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios, nga nakapasuko gayod kanako.
30“Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sukad pa kaniadto, walay laing gihimo ang katawhan sa Israel ug Juda kondili ang pagpakasala. Gipalagot nila ako pinaagi sa ilang mga binuhatan. 31Gikan pa sa pagkatukod niini nga siyudad hangtod karon, gipalagot na ako sa mga lumulupyo niini. Busa laglagon ko gayod kini. 32Gipalagot ako sa katawhan sa Israel ug Juda tungod sa daotan nilang mga binuhatan. Sila gayong tanan—ang ilang mga hari ug mga opisyal, ang ilang mga pari ug mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. 33Mitalikod sila kanako luyo sa akong pagsigeg tudlo kanila. Dili sila mamati ug dili gustong tudloan. 34Gipanamastamasan nila ang akong templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan pinaagi sa pagbutang didto sa mangil-ad nga mga dios-dios. 35Nagpatukod silag mga simbahanan alang kang Baal didto sa Kapatagan sa Ben Hinnom aron paghalad sa ilang mga anak kang Molec. Wala gayod ako magsugo niini kanila. Wala gani ako maghunahuna nga buhaton nila kining mangil-ad nga mga butang nga nahimong hinungdan sa pagpakasala sa katawhan sa Juda.
36“Jeremias, tinuod gayod ang imong32:36 imong: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, inyong. gisulti nga pinaagi sa gira, kagutom, ug balatian mahulog kini nga siyudad sa mga kamot sa hari sa Babilonia. Apan karon moingon ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nga 37tigomon ko ang akong katawhan gikan sa tanang dapit diin ko sila gipatibulaag tungod sa labihan kong kasuko kanila. Dad-on ko sila pag-usab niini nga dapit ug magakinabuhi sila nga malinawon. 38Mahimo ko silang katawhan ug ako mahimong ilang Dios. 39Hatagan ko silag usa ka tinguha ug katuyoan sa pagkinabuhi, aron motahod sila kanako sa kanunay alang sa ilang kaugalingong kaayohan ug sa kaayohan sa ilang mga kaliwat. 40Maghimo akog walay kataposang kasabotan, nga dili ako moundang sa paghimog maayo ngadto kanila. Hatagan ko silag tinguha sa pagtahod kanako, aron dili sila mobiya kanako. 41Magakalipay ako sa paghimog maayo ngadto kanila, ug sa tibuok kong kasingkasing papuy-on ko sila ug pauswagon niini nga yuta.”
42Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga gipahamtang ko ang grabing katalagman niini nga katawhan, ihatag ko usab kanila ang mga kaayohan nga akong gisaad kanila. 43Mamalit na usab unya silag mga uma niini nga yuta nga karon inyong giingon nga awaaw ug dili puy-an sa tawo man o mananap, kay gitugyan kini ngadto sa mga taga-Babilonia.
44“Oo, bayran sa mga tawo ug pilak ang mga uma. Maghimo silag mga kasabotan. Pirmahan ug selyohan kini uban sa mga saksi. Mahitabo kini sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, sa mga lungsod sa Juda, sa mga lungsod sa kabukiran, sa mga lungsod sa kasadpan,32:44 kasadpan: sa Hebreo, sa Shefela. ug sa mga lungsod sa Negev. Pabalikon ko ang akong mga katawhan ug pauswagon ko sila pag-usab. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
