Jeremia 30 – HTB & YCB

Het Boek

Jeremia 30:1-24

Welvaart en vrede voorzegd

1Dit is een volgende boodschap van de Here aan Jeremia:

2‘De Here God van Israël zegt: “Schrijf alles wat Ik tegen u heb gezegd op in een boek. 3Er komt namelijk een tijd waarin Ik mijn volk weer welvaart zal geven. Ik zal Israël en Juda terugbrengen naar het land dat Ik hun voorouders gaf, zij zullen het bezitten en er opnieuw in wonen.” ’

4De Here droeg Jeremia op het volgende over Juda en Israël op te schrijven: 5‘ “Waar zullen wij vrede vinden?” roepen zij. “Er is alleen angst en beven. 6Brengen mannen kinderen ter wereld? Waarom staan zij daar dan zo, lijkbleek en met de handen op hun buik, zoals vrouwen die op het punt staan te bevallen?” 7Ach, is er in de hele geschiedenis ooit een tijd van angst geweest, zoals die nu in aantocht is? Het is een tijd van grote nood voor de mensen van mijn volk. Maar toch zal God hen redden! 8Want op die dag,’ zegt de Here van de hemelse legers, ‘zal Ik het juk op hun nek breken en hen uit de boeien bevrijden. Buitenlanders zullen dan niet langer hun meesters zijn! 9Dan zullen zij alleen de Here, hun God, dienen en de nakomeling van David die Ik als koning over hen zal aanstellen,’ zegt de Here. 10Wees dus niet bang, mijn dienaar Jakob. ‘Wees niet angstig, Israël, want Ik zal u terugbrengen vanuit verre landen en uw kinderen vanuit hun ballingschap. Zij zullen veilig en ongestoord wonen in hun eigen land en niemand zal hen bang maken. 11Want Ik ben met u en zal u redden,’ zegt de Here. ‘Ik zal de volken waarheen Ik u heb gestuurd volledig vernietigen, maar u zal Ik niet uitroeien. Ik zal u wel straffen, u zult er niet ongestraft vanaf komen.

12Uw zonde is namelijk ongeneeslijk, een vreselijke wond. 13Er is niemand die u kan helpen of uw wond kan verbinden, er is geen kruid tegen gewassen. 14Al uw bondgenoten hebben u verlaten en geven niets meer om u, want Ik heb u wreed gestraft, alsof Ik uw vijand was. Meedogenloos, of Ik een onverzoenlijke tegenstander was. Uw zonden zijn ontelbaar, uw schuld is enorm. 15Waarom beklaagt u zich nu over uw zonde als over een wond die niet meer te genezen is? Ik heb u zo vaak moeten straffen wegens de enorme omvang van uw schuld. 16Maar op die dag zullen allen die u vernietigen, zelf vernietigd worden en al uw vijanden zullen slaven worden. Wie u beroven, zullen zelf beroofd worden, en wie u aanvallen, zullen zelf aangevallen worden. 17Dan zal Ik u uw gezondheid teruggeven en uw wonden genezen. Nu wordt u nog “Verstotene” genoemd en heet Jeruzalem “Sion, de plaats die niemand wil.”

18Maar,’ zegt de Here, ‘als Ik u vanuit de gevangenschap naar uw vaderland terugbreng en u weer welvaart geef, zal Jeruzalem op haar puinhopen worden herbouwd. Het paleis zal weer worden opgebouwd, waar het vroeger heeft gestaan. 19De steden zullen vol vreugde en dankbaarheid zijn. Ik zal mijn volk laten groeien en bloeien tot het weer groot en aanzienlijk is. 20De kinderen van mijn volk zullen net als vroeger weer in welvaart leven. Zij zullen onder mijn ogen samenkomen en Ik zal iedereen straffen die probeert hun schade te berokkenen. 21Ook zullen zij weer een eigen leider hebben, iemand die te midden van hen zal opstaan. Ik zal hem uitnodigen dichtbij Mij te komen en dat zal hij ook doen. Wie zal zich echter uit zichzelf van harte aan Mij toevertrouwen en in mijn nabijheid durven komen? 22Dan zult u weer mijn volk zijn en Ik zal uw God zijn.

23Kijk, plotseling brult de allesvernietigende wervelwind van de Here, hij zal losbarsten boven de hoofden van de goddelozen. 24De Here zal zijn brandende toorn pas laten bedaren wanneer Hij alle plannen waartoe Hij had besloten, heeft uitgevoerd. Later zult u begrijpen wat Ik u nu vertel.’

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Jeremiah 30:1-24

Ìmúpadà sípò Israẹli

1Ọ̀rọ̀ tí ó tọ Jeremiah wá láti ọ̀dọ̀ Olúwa wá, wí pé: 2“Báyìí ni Olúwa Ọlọ́run Israẹli wí, pé: ‘Ìwọ kọ gbogbo ọ̀rọ̀ tí mo ti bá ọ sọ sínú ìwé kan. 3Ọjọ́ ń bọ̀ nígbà tí ń ó mú àwọn ènìyàn mi, àwọn ọmọ Israẹli àti Juda kúrò nínú ìgbèkùn, tí n ó sì dá wọn padà sí orí ilẹ̀ tí mo fi fún àwọn baba ńlá wọn láti ní,’ ni Olúwa Ọlọ́run wí.”

4Ìwọ̀nyí ni àwọn ọ̀rọ̀ Olúwa Ọlọ́run sí Israẹli àti Juda: 5“Èyí ni ohun tí Olúwa wí:

“ ‘Igbe ẹ̀rù àti ìwárìrì ni a gbọ́

láìṣe igbe àlàáfíà.

6Béèrè kí o sì rí:

Ǹjẹ́ ọkùnrin le dá ọmọ bí?

Èéṣe tí mo fi ń rí àwọn alágbára ọkùnrin

tí wọ́n fi ọwọ́ wọn mú inú wọn bí obìnrin tó ń rọbí,

tí ojú gbogbo wọ́n sì fàro fún ìrora?

7Ọjọ́ náà yóò ha ti burú tó!

Kò sí ọjọ́ tí yóò dàbí rẹ̀,

Ọjọ́ náà yóò jẹ́ àkókò ìdààmú fún Jakọbu

ṣùgbọ́n yóò rí ìgbàlà kúrò nínú ìdààmú náà.

8“ ‘Ní ọjọ́ náà,’ Olúwa àwọn ọmọ-ogun wí pé;

‘Èmi yóò gbé àjàgà kúrò lọ́rùn wọn,

Èmi yóò sì tú ìdè wọn sọnù.

Àwọn àjèjì kì yóò sì mú ọ sìn wọ́n mọ́

9Dípò bẹ́ẹ̀ wọn yóò máa sin Olúwa Ọlọ́run wọn

àti Dafidi gẹ́gẹ́ bí ọba wọn,

ẹni tí èmi yóò gbé dìde fún wọn.

10“ ‘Nítorí náà, má ṣe bẹ̀rù, Ìwọ Jakọbu ìránṣẹ́ mi,

má sì ṣe jẹ́ kí ẹ̀rù bà ọ́, Ìwọ Israẹli,’

ni Olúwa wí.

‘Èmi yóò gbà ọ́ kúrò láti ọ̀nà jíjìn wá,

àní àwọn ìran rẹ láti ilẹ̀ àtìpó wọn.

Jakọbu yóò sì tún ní àlàáfíà àti ààbò rẹ̀ padà,

kò sì ṣí ẹni tí yóò ṣẹ̀rù bà á mọ́.

11Èmi wà pẹ̀lú rẹ, n ó sì gbà ọ́,’

ni Olúwa wí.

‘Bí mo tilẹ̀ pa gbogbo orílẹ̀-èdè run,

nínú èyí tí mo ti fọ́n ọn yín ká,

síbẹ̀ èmi kì yóò pa yín run pátápátá.

Èmi yóò bá yín wí pẹ̀lú ìdájọ́ òdodo nìkan;

Èmi kò ní fi yín sílẹ̀ láìjìyà.’

12“Èyí ni ohun tí Olúwa wí:

“ ‘Ọgbẹ́ yín kò gbóògùn,

bẹ́ẹ̀ ni egbò yín kọjá ìwòsàn.

13Kò sí ẹnìkan tí yóò bẹ̀bẹ̀ fún àìṣedéédéé yín,

kò sí ètùtù fún ọgbẹ́ yín,

a kò sì mú yín láradá.

14Gbogbo àwọn olùfẹ́ rẹ ti gbàgbé rẹ,

wọn kò sì náání rẹ mọ́ pẹ̀lú.

Mo ti nà ọ gẹ́gẹ́ bí ọ̀tá rẹ yóò ti nà ọ,

mo sì bá a ọ wí gẹ́gẹ́ bí ìkà,

nítorí tí ẹ̀bi rẹ pọ̀ púpọ̀,

ẹ̀ṣẹ̀ rẹ kò sì lóǹkà.

15Èéṣe tí ẹ̀yin fi ń kígbe nítorí ọgbẹ́ yín,

ìrora yín èyí tí kò ní oògùn?

Nítorí ọ̀pọ̀ ẹ̀ṣẹ̀ yín àti ẹ̀bi yín tó ga

ni mo fi ṣe àwọn nǹkan wọ̀nyí sí i yín.

16“ ‘Ṣùgbọ́n ẹni tí ó bá ṣe yín ní ibi ni ibi yóò bá,

àní gbogbo àwọn ọ̀tá yín ni a ó sọ di àtìpó ní ilẹ̀ àjèjì;

gbogbo àwọn tí wọ́n bà yín jẹ́ ni a ó bàjẹ́.

17Ṣùgbọ́n èmi yóò fi ẹ̀kúnrẹ́rẹ́ ìlera fún yín,

èmi yóò sì wo ọ̀gbẹ́ yín sàn,’

ni Olúwa wí,

‘nítorí tí a pè yín ní alárìnkiri

Sioni tí gbogbo ènìyàn dágunlá sí.’

18“Èyí ni ohun tí Olúwa wí:

“ ‘Èmi yóò dá gbogbo ìre àgọ́ Jakọbu padà,

èmi yóò sì ṣe àánú fún olùgbé àgọ́ rẹ̀;

ìlú náà yóò sì di títúnṣe

tí ààfin ìlú náà yóò sì wà ní ipò rẹ̀.

19Láti ẹnu wọn ni orin ọpẹ́ àti

ìyìn yóò sì ti máa jáde.

Èmi yóò sọ wọ́n di púpọ̀,

wọn kì yóò sì dínkù ní iye,

Èmi yóò fi ọlá fún wọn,

wọn kò sì ní di ẹni àbùkù.

20Ọmọ ọmọ wọn yóò wà bí i ti ìgbàanì

níwájú mi ni wọn yóò sì tẹ àwùjọ wọn dúró sí.

Gbogbo ẹni tó bá ni wọ́n lára,

ni èmi yóò fì ìyà jẹ.

21Ọ̀kan nínú wọn ni yóò jẹ́ olórí wọn,

ọba wọn yóò dìde láti àárín wọn.

Èmi yóò mú un wá sí ọ̀dọ̀ mi, òun yóò sì súnmọ́ mi,

nítorí ta ni ẹni náà tí yóò fi ara rẹ̀ jì láti súnmọ́ mi?’

ni Olúwa wí.

22‘Nítorí náà, ẹ̀yin yóò jẹ́ ènìyàn mi,

èmi yóò sì jẹ́ Ọlọ́run yín.’ ”

23Wò ó, ìbínú Ọlọ́run yóò tú jáde,

ìjì líle yóò sì sọ̀kalẹ̀ sórí àwọn ènìyàn búburú.

24Ìbínú ńlá Ọlọ́run kò ní dẹ̀yìn lẹ́yìn

àwọn ìkà títí yóò fi mú

èrò ọkàn rẹ̀ ṣẹ.

Ní àìpẹ́ ọjọ́,

òye rẹ̀ yóò yé e yín.