De slechte koningen door God gestraft
1Toen zei de Here tegen mij: ‘Ga naar de koning van Juda en zeg hem: 2“Luister naar deze boodschap van de Here, koning van Juda, die op Davids troon zit, en laten uw dienaren en uw volk ook goed luisteren. 3De Here zegt: wees rechtvaardig. Doe wat goed is! Help hen die wreed onderdrukt worden en beroofd zijn. Bescherm de rechten van vreemdelingen, wezen en weduwen en vermoord niet langer onschuldige mensen! 4Als u zich aan dit alles houdt, zal Ik dit land redden en opnieuw zorgen dat koningen van Davids nageslacht op de troon zullen zitten. Dan zal er weer voorspoed zijn voor iedereen. 5Maar als u geen aandacht schenkt aan deze waarschuwing, zullen van dit paleis alleen puinhopen overblijven. Dat zweer Ik bij mijn eigen naam,” zegt de Here. 6Want dit zegt de Here over het paleis: “Ik houd van u als van het vruchtbare Gilead en de groene bossen van de Libanon, maar Ik zal u in een woestijn veranderen en u verlaten en onbewoond achterlaten. 7Ik zal slopers op u afsturen die met hun bijlen brandhout maken van uw prachtige ceders en dat op het vuur gooien. 8Mensen uit verschillende landen zullen de ruïnes van deze stad passeren en tegen elkaar zeggen: ‘Waarom heeft de Here dit gedaan? Waarom heeft Hij zoʼn machtige stad verwoest?’ 9Het antwoord zal luiden: ‘Omdat de mensen die hier woonden de Here, hun God, ontrouw werden en zijn verbond met hen verbraken. Zij aanbaden afgoden.’ ” 10Huil niet om de dood van koning Josia, maar treur eerder om zijn verbannen zoon, koning Sallum. Hij zal niet meer terugkomen, nooit zal hij zijn geboorteland terugzien. 11Want de Here zegt het volgende over Sallum, die zijn vader Josia als koning opvolgde en in gevangenschap werd weggevoerd: 12“Hij zal in een ver land sterven en zijn eigen land niet terugzien.”
13Pas op, koning Jojakim, want u bouwt uw prachtige paleis met behulp van dwangarbeid. Omdat u geen lonen betaalt, voegt u de muren met onrechtvaardigheid en de deurposten en vensterbanken met onderdrukking. 14U zegt: “Ik zal een prachtig paleis bouwen met grote zalen en veel vensters, het houtwerk wordt van kostbaar cederhout en het wordt in een mooie rode kleur uitgevoerd.” 15Maar veel cederhout in uw paleis maakt u nog geen machtige koning! Waarom regeerde uw vader Josia zo lang? Omdat hij in alle opzichten rechtvaardig en eerlijk was. Daarom zegende God hem. 16Hij zorgde ervoor dat armen en noodlijdenden geholpen werden en daarom ging het hem goed. Hij begreep wat het betekent Mij te kennen,’ zegt de Here. 17‘Maar u! U bent hebzuchtig en één en al oneerlijkheid! U vermoordt onschuldigen, onderdrukt armen en regeert met een meedogenloze hardheid. 18Daarom is dit Gods straf voor koning Jojakim, die zijn vader Josia opvolgde: zijn familie zal niet om hem treuren als hij sterft. Zijn ondergeschikten zullen zich niet om zijn dood bekommeren. 19Hij zal worden begraven als een dode ezel die uit Jeruzalem wordt weggesleept en op de vuilnishoop buiten de poort wordt gegooid!
20Huil, want uw bondgenoten zijn verdwenen. Zoek hen in de Libanon, roep hen in Basan en kijk naar hen uit bij de doorwaadbare plaatsen in de Jordaan. Kijk, zij zijn allemaal vernietigd. Er is er niet één overgebleven die u kan helpen! 21Toen het u goed ging, heb Ik u gewaarschuwd, maar u gaf als antwoord: “Val mij niet lastig.” Sinds uw jeugd bent u zo geweest, u wilde gewoon niet luisteren! 22En nu zijn alle leiders van het volk verdwenen als door een windvlaag, al uw bondgenoten zijn als slaven weggevoerd. Uiteraard zult u ten slotte uw goddeloosheid inzien en u diep schamen. 23Nu voelt u zich nog veilig en leeft u comfortabel in een paleis tussen het cederhout van de Libanon, maar over niet al te lange tijd zult u schreeuwen en kreunen van pijn, als een vrouw die een kind ter wereld brengt.
24-25 “Zo zeker als Ik leef,” zegt de Here, “Jechonja, zoon van Jojakim, de koning van Juda, zelfs al was u de zegelring aan mijn rechterhand, dan nog zou Ik u afdoen en in handen geven van hen die van plan zijn u te doden en voor wie u zo doodsbang bent: in handen van Nebukadnezar en de Chaldeeën. 26Ik zal u en uw moeder dit land uitgooien en u zult sterven in een ver land. 27U zult nooit meer terugkeren naar het land waar u zo naar verlangt. 28Deze Chonja lijkt op een onbruikbare, beschadigde pot. Hij en zijn kinderen zullen worden verbannen naar verre landen. 29O aarde, aarde! Luister naar het woord van de Here!” 30De Here zegt: “Noteer deze Chonja als mislukt en kinderloos, want geen van zijn kinderen zal ooit op Davids troon zitten en het land Juda regeren.” ’
Ang Silot sang Dios sa mga Hari sang Juda
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Magpanaog ka sa templo kag magkadto sa palasyo sang hari sang Juda kag ihambal ini nga mensahi: 2‘Hari sang Juda, nga kaliwat ni David, pamatii ining mensahi sang Ginoo. Magpamati man ang imo mga opisyal kag katawhan nga nagaagi sa sini nga puwertahan. 3Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Maghimo kamo sang matarong kag husto. Buligi ninyo ang mga ginkawatan; luwasa ninyo sila sa mga nagapigos sa ila. Indi ninyo paghimui sing malain ukon pagpintasi ang mga ilo, mga balo nga babayi, kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo. Kag indi ninyo pagsentensyahan nga patyon ang mga inosente. 4Kay kon tumanon lang ninyo ini nga mga sugo, may ara gid permi nga hari nga kaliwat ni David nga magagahom sa inyo diri sa Jerusalem. Magasakay ang hari sa mga karwahe kag mga kabayo, kag magaparada pasulod sa puwertahan sang palasyo kaupod sang iya mga opisyal kag katawhan. 5Pero kon indi gani ninyo pagtumanon ini nga mga sugo, magasumpa ako sa akon kaugalingon nga malaglag ini nga palasyo.’ ”
6Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo parte sa palasyo sang hari sang Juda:
“Pareho ka katahom sang Gilead ukon sang putokputokan sang bukid sang Lebanon para sa akon. Pero sigurado gid nga himuon ko ikaw nga isa ka desierto, pareho sang isa ka banwa nga wala sing may nagaestar. 7Padal-an ko ikaw sang mga tawo nga magaguba sa imo. Ang kada isa sa ila may mga gamit sa pagpang-utod sang imo mga haligi nga sedro, kag dayon ihaboy nila ini sa kalayo. 8Ang mga tawo nga naghalin sa nagkalain-lain nga mga nasyon nga mag-agi sa sini nga siyudad magapamangkot sa isa kag isa, ‘Ngaa ginhimo ini sang Ginoo sa sining bantog nga siyudad?’ 9Kag amo ini ang sabat, ‘Tungod kay ginsikway nila ang kasugtanan sang Ginoo nga ila Dios, kag nagsimba sila kag nag-alagad sa iban nga mga dios.’ ”
Ang Mensahi Parte kay Jehoahaz
10-11Mga katawhan sang Juda, indi kamo maghibi kay Haring Josia nga patay na, kundi maghibi kamo sing tudo para sa iya anak nga si Jehoahaz nga nagbulos sa iya bilang hari sang Juda. Kay ginbihag siya kag indi na gid siya makabalik. Indi na niya makita liwat ang duta nga iya natawhan. Kay nagsiling mismo ang Ginoo nga indi na gid siya makabalik. 12Mapatay siya sa lugar nga sa diin siya ginbihag. Indi na niya makita liwat ini nga duta.
Ang Mensahi Parte kay Jehoyakim
13Kaluluoy ka, Jehoyakim, nga nagapatindog sang imo palasyo sa indi matarong nga paagi. Ginapaobra mo ang imo isigkatawo nga wala sing bayad. 14Nagasiling ka, “Magapatindog ako sang palasyo nga may malapad nga mga kuwarto sa ibabaw. Pabutangan ko ini sang dalagko nga mga bintana kag padingdingan sang sedro, kag dayon papintahan sang pula.”
15Nagahunahuna ka bala nga mangin bantog ka nga hari kon sedro ang imo palasyo? Ngaa indi ka magsunod sa imo amay? Husto kag matarong ang iya mga ginhimo, gani nagmainuswagon siya kag maayo ang iya pagkabuhi. 16Ginprotektaran niya ang kinamatarong sang mga imol, gani nangin maayo gid ang tanan sa iya. Amo ina ang husto nga pagkilala sa akon. 17Pero ikaw iya, ang imo handom amo lang ang pagpangdaya, pagpamatay sang mga inosente, pagpamigos kag pagpanguwarta.
18Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo parte kay Haring Jehoyakim sang Juda, nga anak ni Josia: “Wala sing may magpangasubo sa iya kon mapatay siya. Ang iya pamilya, mga opisyal, kag mga tinawo indi magpangasubo sa iya. 19Ilubong siya pareho sa paglubong sang patay nga asno; guyuron siya kag ihaboy sa guwa sang puwertahan sang Jerusalem.”
20“Kamo nga katawhan sang Juda, magsinggit kamo sa kahadlok kay wala na ang inyo kadampig nga mga nasyon. Pangitaa ninyo sila sa Lebanon. Tawga ninyo sila sa Bashan kag sa Abarim. 21Ginpaandaman ko kamo sang maayo pa ang inyo kahimtangan, pero indi kamo magpamati. Amo na gid ina ang inyo batasan halin sang bata pa kamo; indi gid kamo magtuman sa akon. 22Laptahon ko ang tanan ninyo nga pangulo pareho sang upa nga ginapalid sang hangin, kag ang inyo kadampig nga mga nasyon pagabihagon. Mahuy-an gid kamo tungod sang tanan ninyo nga kalautan.
23“Kamo nga nagaestar sa palasyo sang Jerusalem nga hinimo halin sa mga kahoy nga sedro nga halin sa Lebanon, magaugayong kamo kon mag-abot na ang mga kasakit sa inyo, pareho sang pag-ugayong sang isa ka babayi nga manugbata.
Ang Mensahi Parte kay Jehoyakin
24“Ako, ang buhi nga Ginoo, nagasumpa nga sikwayon ko ikaw, Haring Jehoyakin sang Juda, nga anak ni Jehoyakim. Bisan pareho ka sa singsing sa akon tuo nga kamot22:24 singsing sa akon tuo nga kamot: Tanda ini nga ang hari representante sang Dios. husluon ko gid ikaw. 25Itugyan ko ikaw sa mga nagatinguha sa pagpatay sa imo nga imo ginakahadlukan. Huo, itugyan ko ikaw kay Haring Nebucadnezar sang Babilonia kag sa iya mga soldado.22:25 iya mga soldado: sa literal, mga Kaldeanhon. 26Itapok ko ikaw kag ang imo iloy sa iban nga lugar nga indi ninyo natawhan, kag didto kamo mapatay. 27Indi na gid kamo makabalik sa duta nga inyo ginahandom nga balikan. 28Jehoyakin, pareho ka sang buka nga kolon nga ginhaboy kay indi na mapuslan. Amo ina kon ngaa ikaw kag ang imo kabataan itapok sa lugar nga wala ninyo mahibalui.”
29O duta sang Juda, pamatii ang pulong sang Ginoo. 30Kay amo ini ang iya ginasiling: “Isulat nga ang ini nga tawo nga si Jehoyakin daw wala sing anak, kay wala sing bisan isa sa iya mga anak nga magapungko sa trono ni David bilang hari sang Juda. Ini nga tawo indi gid magmauswagon sa iya kabuhi.”
