Jeremia 13 – HTB & ASCB

Het Boek

Jeremia 13:1-27

Het lot van het volk

1De Here zei tegen mij: ‘Koop een linnen riem en doe die om, maar zorg dat hij niet nat wordt.’ 2Ik kocht een riem en deed hem om mijn middel. 3Toen sprak de Here opnieuw tegen mij en zei: 4‘Neem de riem mee naar de Eufraat en verberg hem daar in een grot tussen de rotsen.’ 5Dat deed ik, ik verborg de riem, zoals de Here mij had opgedragen. 6Een hele tijd later zei de Here tegen mij: ‘Ga weer naar de rivier en haal de riem op.’ 7Ik deed dat en groef de riem op uit de grot waarin ik hem had verborgen. Maar hij was helemaal verrot en viel uit elkaar. Hij was onbruikbaar geworden! 8-9 Toen zei de Here: ‘Dit laat zien hoe Ik de trots van Juda en Jeruzalem zal breken. 10Dit slechte volk weigert naar Mij te luisteren, volgt zijn eigen zondige verlangens en vereert afgoden. Daarom zal het net als deze riem totaal onbruikbaar worden. 11Zoals een riem rond de heupen van een man vastzit, zo zaten Juda en Israël aan Mij vast,’ zegt de Here. ‘Zij waren mijn volk en deden mijn naam eer aan. Maar toen keerden zij Mij de rug toe.

12Zeg hun dit: de Here, de God van Israël zegt: al uw kruiken moeten vol zitten met wijn. En zij zullen antwoorden: natuurlijk, we weten zelf ook wel dat kruiken gevuld moeten zijn. 13Zeg dan tegen hen: dit is wat de Here u te zeggen heeft: Ik zal ieder die in dit land woont dronken maken, de koning die op de troon van David zit, de priesters, de profeten en heel Jeruzalem. 14Ik zal vaders en zonen tegen elkaar aan stukken slaan,’ zegt de Here. ‘Ik zal niet toelaten dat medelijden of genade hen van de totale verwoesting redden.

15Och, was u maar niet zo trots en koppig! Dan zou u wel luisteren naar de woorden van de Here. 16Geef alle eer aan de Here, uw God, voordat het te laat is. Voordat Hij een diepe, ondoordringbare duisternis op u laat neerdalen, zodat u struikelt op de donkere bergen. Als u dan zoekt naar licht, zult u alleen een vreselijke duisternis vinden. 17Weigert u nog steeds te luisteren? Dan zal Ik in eenzaamheid huilen om uw trots. Mijn ogen zullen zich met tranen vullen, omdat het volk van de Here in slavernij zal worden weggevoerd. 18Zeg tegen de koning en de koningin-moeder: kom van uw tronen af, want uw prachtige kronen worden u afgenomen. Zij zijn niet langer van u. 19De steden van de Negev tot aan de zuidkant van Jeruzalem hebben hun poorten voor de vijand gesloten. Zij moeten zichzelf verdedigen, want Jeruzalem kan niet helpen. Er woont helemaal niemand meer in Juda. 20Kijk eens hoe de legers uit het noorden oprukken! Waar is uw kudde, Jeruzalem, de prachtige kudde waarover Ik u de verantwoordelijkheid heb gegeven en waarop u zo trots was? 21Hoe zult u zich voelen als Ik uw bondgenoten als heersers over u aanstel? U zult kronkelen van pijn als een vrouw die een kind baart. 22Als u zich afvraagt: “Waarom overkomt mij dit?” dan is dat om uw vele zonden, daarom zijn uw kleren afgerukt en wordt uw eer geschonden. 23Kan de Ethiopiër zijn huidskleur veranderen? Kan een luipaard zijn vlekken laten verdwijnen? Net zo min kunt u, die zo gewend bent kwaad te doen, beginnen goed te doen. 24-25 Omdat u Mij uit uw gedachten hebt verbannen en hebt vertrouwd op valse goden, zal Ik u verspreiden als kaf, dat wordt weggeblazen door de woestijnwind. Dit is het lot dat u zichzelf op de hals hebt gehaald en dat Ik u heb toegewezen. 26Ik zal zorgen dat uw naaktheid en schande door iedereen gezien worden. 27Ik heb het allemaal gezien: uw overspel en uw begeren, uw ontrouw tegenover Mij en uw afschuwelijke afgoderij in de velden en op de heuvels. Pas op Jeruzalem! Hoelang duurt het nog voordat u weer rein wordt?’

Asante Twi Contemporary Bible

Yeremia 13:1-27

Nwera Abɔsoɔ

1Yei ne deɛ Awurade ka kyerɛɛ meɛ, “Kɔ na kɔtɔ nwera abɔsoɔ bɔ wʼasene, nanso mma no nka nsuo.” 2Enti, metɔɔ abɔsoɔ sɛdeɛ Awurade kyerɛeɛ no, na mede bɔɔ mʼasene mu.

3Afei, Awurade asɛm baa me nkyɛn ne mprenu so sɛ, 4“Fa abɔsoɔ a, wotɔeɛ a ɛbɔ wʼasene mu no, kɔ Eufrate ho seisei ara na fa kɔsie abotan tokuro no bi mu.” 5Enti, mede kɔsiee Eufrate ho, sɛdeɛ Awurade ka kyerɛɛ me no.

6Nna bebree akyi no, Awurade ka kyerɛɛ me sɛ, “Afei kɔ Eufrate ho na kɔfa abɔsoɔ a meka kyerɛɛ wo sɛ fa kɔsie hɔ no.” 7Enti, mekɔɔ Eufrate ho kɔtuu abɔsoɔ no firii beaeɛ a, na mede asie hɔ no, nanso, na asu atete a ɛho nni mfasoɔ biara.

8Afei, Awurade asɛm baa me nkyɛn sɛ, 9“Yei ne deɛ Awurade seɛ, ‘Saa ara na mɛsɛe Yuda ahantan ne Yerusalem ahantan kyɛneɛ no. 10Saa amumuyɛfoɔ yi a wɔmpɛ sɛ wɔtie mʼasɛm na wɔdi wɔn akoma den akyi na wɔdi anyame foforɔ akyi som wɔn sɔre wɔn no, wɔbɛyɛ sɛ saa abɔsoɔ yi, na wɔn ho remma mfasoɔ biara! 11Sɛdeɛ abɔsoɔ kyekyere onipa asene mu no saa ara na mede Israel efie ne Yudafie nyinaa bataa me ho sɛ wɔnyɛ me nkurɔfoɔ a wɔbɛma me din so, aka mʼayɛyie na wɔahyɛ me animuonyam, nanso wɔntiee me,’ deɛ Awurade seɛ nie.

Nsã Kotokuo

12“Ka kyerɛ wɔn sɛ, ‘Deɛ Awurade, Israel Onyankopɔn seɛ nie, Wɔmfa nsã nhyɛ nsã kotokuo biara ma.’ Na sɛ wɔka kyerɛ wo sɛ, ‘Yɛnim sɛ ɛsɛ sɛ wɔde nsã hyɛ nsã kotokuo biara ma a,’ 13afei, ka kyerɛ wɔn sɛ, ‘Deɛ Awurade seɛ nie: Mede nsãborɔ bɛhyɛ wɔn a wɔtete asase yi so nyinaa ma, a ahemfo a wɔte Dawid ahennwa so, asɔfoɔ, adiyifoɔ ne wɔn a wɔtete Yerusalem nyinaa ka ho. 14Mɛtoto wɔn abobɔ wɔn ho wɔn ho, agyanom ne mmammarima nyinaa, Awurade na ɔseɛ. Meremma ahummɔborɔ anaa ayamyɛ anaa ayamhyehyeɛ nsi ɔsɛe a merebɛsɛe wɔn no ho ɛkwan.’ ”

Nnommumfa Ho Ahunahuna

15Montie na monyɛ aso,

na monnyɛ ahantan,

ɛfiri sɛ, Awurade akasa.

16Monhyɛ Awurade mo Onyankopɔn, animuonyam

ansa na wama esum aduru,

ansa na mo nan asuntisunti

wɔ nkokoɔ a ɛso reduru sum no so.

Mo ani da hann so,

nanso ɔbɛdane no esum kusuu

na wɔasesa ayɛ no esum kabisii.

17Nanso sɛ moantie a,

mɛsu wɔ kɔkoam

ɛsiane mo ahantan nti;

mʼani bɛtetɛ nisuo,

na nisuo adware me,

ɛfiri sɛ, wɔbɛfa Awurade nnwankuo no akɔ nnommum mu.

18Monka nkyerɛ ɔhene ne ɔhemmaa sɛ,

“Momfiri mo ahennwa so nsi fam,

na mo animuonyam ahenkyɛ

bɛfiri mo tiri so.”

19Wɔbɛtoto Negeb nkuropɔn apono mu,

na obiara nni hɔ a ɔbɛbuebue.

Wɔbɛsoa Yudafoɔ akɔ sɛ atukɔfoɔ,

wɔbɛtwa wɔn asuo koraa.

20Mo mpagya mo ani nhwɛ

wɔn a wɔfiri atifi fam reba no.

Nnwankuo a wɔde hyɛɛ mo nsa no,

nnwan a mode wɔn hoahoaa mo ho wɔ he?

21Awurade de wɔn a motetee wɔn sɛ mo apamfoɔ yɛ mo so atitire a

ɛdeɛn na mobɛka?

Na ɛrenyɛ mo yea

sɛ ɔbaa a ɔreko awoɔ anaa?

22Na sɛ wobɛbisa wo ho sɛ,

“Adɛn enti na yei aba me so” a

na ɛfiri wʼamumuyɛ bebrebe no.

Ɛno enti na wɔatete wo fam atadeɛ mu

ayɛ wo onipadua basaa no.

23Etiopiani bɛtumi asesa nʼahosuo anaa?

Na ɔsebɔ nso bɛtumi asesa ne ho nsisimu no?

Saa ara na worentumi nyɛ papa,

wo a bɔneyɛ akokwa wo.

24“Mɛbɔ mo ahwete sɛ ntɛtɛ a

anweatam so mframa rebɔ no.

25Yei ne deɛ mobɛnya,

mo kyɛfa a mahyɛ ama mo,”

Awurade na ɔseɛ,

“ɛfiri sɛ, mo werɛ afiri me

na mo de mo ho ato anyame huhuo so.

26Mɛpagya mo fam ntadeɛ abua mo anim

na wɔahunu mo ahohora.

27Mahunu mo awaresɛeɛ ne mo akɔnnɔ bɔne ne

mo adwamammɔ a momfɛre ho!

Mahunu mo akyiwadeɛ nneyɛeɛ

wɔ nkokoɔ ne ɛserɛ so.

Due Ao Yerusalem!

Mmerɛ bɛn na wo ho bɛte?”