Het volk door de Here verstoten
1Here, U bent altijd rechtvaardig als ik een zaak aan U voorleg om uw beslissing te horen. Mag ik daarom deze klacht aan U voorleggen: waarom gaat het slechte mensen altijd goed? Waarom hebben de goddelozen zoʼn gemakkelijk leven? 2U plant ze, ze schieten wortel, bloeien op en hun handel floreert. Hun winsten groeien en zij zijn rijk. Zij zeggen: ‘God zij dank!’ Maar in hun hart menen zij daar niets van. 3Maar wat mij betreft, Here, U kent mijn hart, U weet hoe ik naar U verlang. Sleur hen weg als hulpeloze schapen naar het slachthuis, Here. Veroordeel hen, o God! 4Hoe lang moet uw land al hun daden nog verdragen? Zelfs het gras in de weiden is erdoor verdord. De wilde dieren en de vogels zijn omgekomen door de goddeloosheid van de mensen. Maar toch blijven de mensen zeggen: ‘God zal geen oordeel over ons brengen. Ons kan niets gebeuren!’ 5De Here gaf mij als antwoord: ‘Als u al moeite hebt om mensen bij te houden, wat doet u dan als u het moet opnemen tegen paarden, tegen de koning, zijn hofhouding en al zijn slechte priesters? Als u op vlak terrein al struikelt en valt, hoe zal het u dan vergaan in de wildernis bij de Jordaan? 6Zelfs uw broers, uw eigen familie, hebben u verraden. Achter uw rug spreken zij tegen iedereen kwaad over u. Vertrouw hen niet, hoe vriendelijk ze ook praten. Geloof hen niet.’
7Toen zei de Here: ‘Ik heb mijn volk, mijn erfenis, verstoten, Ik heb de mensen van wie Ik houd aan hun vijanden overgeleverd. 8Mijn volk heeft als een leeuw tegen Mij gebruld, daarom ben Ik het gaan haten. 9Mijn volk is een lokaas. Ik zal zwermen roofvogels en wilde dieren erop afsturen om het te verscheuren. 10Vele buitenlandse heersers zullen een ravage maken van mijn wijngaard, mijn akkers kapottrappen en de schoonheid van mijn velden in een troosteloze wildernis veranderen. 11Zij zullen het land tot een dorre lege woestenij maken. Het hele land zal vernield worden en niemand zal er naar omzien. 12Verwoestende legers zullen het land plunderen, het zwaard van de Here zal velen doden, nergens is men meer veilig. 13Mijn volk heeft tarwe gezaaid, maar zal dorens oogsten. De mensen hebben hard gewerkt, zonder dat het hun iets oplevert. Zij zullen een oogst van schande binnenhalen, want de vreselijke toorn van de Here rust op hen.’
14En nu zegt de Here tegen de slechte volken die het land omringen dat God zijn volk Israël gaf: ‘Kijk, Ik zal u net zo uit uw land wegrukken als Juda. 15Maar daarna zal Ik medelijden met u krijgen en u weer terugbrengen naar uw eigen land, iedereen naar zijn eigen erfdeel. 16En als deze heidense volken bij mijn naam leren zweren door te zeggen: “Zo waar als de Here leeft,” net zoals zij mijn volk bij de naam van Baäl hebben leren zweren, dan zullen zij bij mijn volk gaan horen. 17Maar ieder volk dat weigert Mij te gehoorzamen, zal weer worden weggejaagd en vernietigd,’ zegt de Here.
Жалоба Иеремии
1О Вечный, Ты всегда праведен,
когда бы я ни обратился к Тебе с тяжбой.
Но позволь говорить с Тобой о правосудии.
Почему путь нечестивых успешен?
Почему процветают вероломные?
2Ты посадил их, и они пустили корни,
выросли и приносят плоды.
Ты всегда у них на устах,
но далёк от сердец их.
3А меня Ты, Вечный, знаешь,
видишь меня и мои мысли о Тебе исследуешь.
Веди же их на бойню, как овец!
Отдели их на день заклания!
4Долго ли земле быть пересохшей
и траве вянуть на каждом поле?
Гибнут животные и птицы
из-за злодеяний её жителей,
из-за того, что народ говорит:
«Он не увидит, что будет с нами».
Ответ Всевышнего
5– Если ты бежал с людьми,
и они тебя утомили,
как тебе состязаться с конями?
Если ты чувствуешь себя уверенно только на открытом поле,
что же с тобой будет в зарослях у реки Иордан?
6Даже твои братья и все твои родственники,
даже они тебя предали;
провожают тебя громким криком.
Не доверяй им,
даже когда они говорят с тобою дружелюбно.
7Покину Свой дом,
брошу Своё владение;
народ, что дорог Мне,
отдам в руки врагов его.
8Уподобилось Моё владение льву в чаще:
рычит на Меня;
ненавижу его за это.
9Уподобилось Моё владение хищной птице,
на которую напали со всех сторон
другие хищные птицы.
Ступайте, соберите всех диких зверей
и приведите их, чтобы они пожирали Моё владение.
10Множество пастухов погубило Мой виноградник,
вытоптало Мой надел;
они превратили Мой прекрасный надел
в разорённый пустырь.
11Превратили его в пустыню;
разорённый, он высыхает передо Мной.
В разорении вся земля,
потому что никто не заботится о ней.
12По голым гребням пустынных гор
несутся опустошители.
Пожирает меч Вечного
от края до края земли.
Нет мира ни для кого.
13Сажали пшеницу, пожали колючки,
утомились, но не было прока.
Огорчайтесь из-за вашего урожая,
потому что пылающий гнев Вечного лишил вас его.
14Так говорит Вечный:
– Всех нечестивых соседей Моего народа, что тянут свои руки к земле, которую Я отдал в наследие Моему народу Исраилу, Я вырву из их земли, а народ Иудеи вырву из их среды. 15Но вырвав их, Я снова помилую и верну каждого из них в его землю, в его страну. 16И если они последуют путям Моего народа, чтобы клясться Моим именем: «Верно, как и то, что жив Вечный!», как некогда они учили Мой народ клясться Баалом, тогда они укоренятся среди Моего народа. 17Но если какой-нибудь из народов не станет слушать Меня, Я полностью искореню его и погублю, – возвещает Вечный.
