Gods verlangen naar Israël
1‘Zij zullen zeggen: “Kom, laten we teruggaan naar de Here. Hij heeft ons verscheurd, Hij zal ons ook genezen. Hij heeft ons geslagen, Hij zal ook onze wonden verbinden. 2Hij zal ons na twee dagen weer overeind helpen en op de derde dag zullen wij, weer helemaal opgeknapt, met Hem leven. 3Ja, wij verlangen naar de Here en Hij zal daarop reageren, zo zeker als de komst van dauw of regen in het vroege voorjaar.”
4Wat zal Ik met u doen, Israël en Juda? Want uw liefde verdwijnt als wolken in de morgen en verdampt als dauw in de vroege ochtend. 5Ik stuurde mijn profeten om u te waarschuwen voor uw ondergang. Ik heb u harde klappen toegebracht met mijn woorden en met de dood bedreigd. Onverwacht werd u getroffen door mijn veroordeling, als door een plotseling doorbrekend licht. 6Ik wil uw offers niet, Ik wil uw liefde. Ik hoef uw brandoffers niet, Ik wil dat u Mij kent.
7Maar u bent net als Adam: u hebt mijn verbond verbroken en bent Mij zo ontrouw geworden. 8De bewoners van Gilead zijn misdadigers, de stad is vol bloedsporen. 9Zij zijn als een bende bandieten die loert op slachtoffers. Troepen priesters plegen moorden op de weg naar Sichem en bedrijven schandelijke misdaden. 10Ik heb in Israël iets afschuwelijks gezien: Israël liep afgoden achterna en werd zo verontreinigd. 11Ook u, Juda, zult uw straf nog oogsten. En Ik wilde u zo graag bevrijden!’
Israel Obstinado
1“Venham, voltemos para o Senhor.
Ele nos despedaçou,
mas nos trará cura;
ele nos feriu,
mas sarará nossas feridas.
2Depois de dois dias ele nos dará vida novamente;
ao terceiro dia, ele nos restaurará,
para que vivamos em sua presença.
3Conheçamos o Senhor;
esforcemo-nos por conhecê-lo.
Tão certo como nasce o sol,
ele aparecerá;
virá para nós como as chuvas de inverno,
como as chuvas de primavera que regam a terra.”
4“Que posso fazer com você, Efraim?
Que posso fazer com você, Judá?
Seu amor é como a neblina da manhã,
como o primeiro orvalho que logo evapora.
5Por isso eu os despedacei por meio dos meus profetas,
eu os matei com as palavras da minha boca;
os meus juízos reluziram como relâmpagos sobre vocês.
6Pois desejo misericórdia e não sacrifícios;
conhecimento de Deus em vez de holocaustos6.6 Isto é, sacrifícios totalmente queimados..
7Na cidade de Adão6.7 Ou Como em Adão; ou ainda Como homens,
eles quebraram a aliança e me foram infiéis.
8Gileade é uma cidade de ímpios,
maculada de sangue.
9Assim como os assaltantes ficam de emboscada
à espera de um homem,
assim fazem também os bandos de sacerdotes;
eles assassinam na estrada de Siquém
e cometem outros crimes vergonhosos.
10Vi uma coisa terrível na terra de Israel.
Ali Efraim se prostitui,
e Israel está contaminado.
11“Também para você, Judá, foi determinada uma colheita
para quando eu trouxer de volta o meu povo.
