1Ik ben een narcis uit Saron, een lelie in het dal.
2Als ik naar mijn allerliefste kijk te midden van andere meisjes, zie ik een blanke lelie tussen distelstruiken.
3Als ik mijn liefste zie zitten tussen de andere jonge mannen, zie ik een appelboom tussen gewone loofbomen. Ik verlang ernaar in zijn schaduw te zitten en zijn vruchten te proeven.
4Hij heeft mij naar het wijnhuis gebracht en ik koesterde mij in zijn liefde.
5Geef mij rozijnenkoekjes om aan te sterken en appels om nieuwe energie te krijgen, want door de liefde ontbreekt mij elke kracht.
6Met mijn hoofd lig ik op zijn linkerarm. Zijn rechterarm is om mij heen.
7Meisjes van Jeruzalem, let op wat ik jullie met nadruk zeg. Kijk daarbij naar de gazellen en hinden op het veld. Zij kunnen jullie een les leren. Loop niet vooruit op de liefde, overhaast niets. Laat de liefde zichzelf openbaren als de tijd daarvoor gekomen is.
8Luister! Daar komt mijn liefste. Hij springt door de bergen en komt huppelend over de heuvels aan.
9Mijn liefste loopt als een gazel of een hertenjong. Kijk, nu staat hij achter de muur van ons huis en kijkt door de ramen.
10Hij spreekt tegen mij: sta nu op, mijn allerliefste. Jij bent voor mij de mooiste. Kom, ga met me mee.
11Kijk maar, de winter is voorbij en ook de regentijd is over.
12De bloemen ontluiken op de velden. Nu is de tijd om te zingen aangebroken. Overal hoor je het koeren van de tortelduiven.
13De eerste vijgen rijpen aan de bomen en de bloeiende druivenstruiken geuren. Sta op, mijn allerliefste. Je bent zo mooi, kom met me mee.
14Jij bent mijn duifje, verborgen in de rotsspleten. Laat me je gezicht zien en je stem horen. Je stem klinkt zo zoet en je gezicht is zo lief.
15Vang de jonge vossen die onze wijngaarden ruïneren. De druiven bloeien nu immers?
16Mijn liefste en ik zijn van elkaar. Hij weidt zijn kudde in de bloeiende velden.
17Hij gaat wanneer de avondwind opsteekt en de schaduwen langer worden. Kom dan naar mij toe en doe als de gazel, mijn liefste. Of als een jong hert dat rondspringt in de bergen.
The woman says
1“I am like a rose on the coast of Sharon.
I’m like a lily in the valleys.”
The king says
2“My love, among the young women
you are like a lily among thorns.”
The woman says
3“My love, among the young men
you are like an apple tree among the trees of the forest.
I’m happy to sit in your shade.
Your fruit tastes so sweet to me.
4Lead me to the dinner hall.
Let your banner of love be lifted high above me.
5Give me some raisins to make me strong.
Give me some apples to make me feel like new again.
Our love has made me weak.
6Your left arm is under my head.
Your right arm is around me.
7Women of Jerusalem, make me a promise.
Let the antelopes and the does serve as witnesses.
Don’t stir up love.
Don’t wake it up until it’s ready.
8“Listen! I hear my love!
Look! Here he comes!
He’s leaping across the mountains.
He’s coming over the hills.
9The one who loves me is like an antelope or a young deer.
Look! There he stands behind our wall.
He’s gazing through the window.
He’s peering through the screen.
10He said to me, ‘Rise up, my love.
Come with me, my beautiful one.
11Look! The winter is past.
The rains are over and gone.
12Flowers are appearing on the earth.
The season for singing has come.
The cooing of doves
is heard in our land.
13The fig trees are producing their early fruit.
The flowers on the vines are giving off their sweet smell.
Rise up and come, my love.
Come with me, my beautiful one.’ ”
The king says
14“You are like a dove in an opening in the rocks.
You are like a dove in a hiding place on a mountainside.
Show me your face.
Let me hear your voice.
Your voice is so sweet.
Your face is so lovely.
15Catch the foxes for us.
Catch the little foxes.
They destroy our vineyards.
The vineyards are in bloom.”
The woman says
16“My love belongs to me, and I belong to him.
Like an antelope, he eats among the lilies.
17Until the day begins
and the shadows fade away,
turn to me, my love.
Be like an antelope
or like a young deer
on the rocky hills.
