De genezing van een verlamde
1De volgende plaats waar Paulus en Barnabas kwamen, was Ikonium. Toen zij daar waren, gingen ze samen naar de synagoge. Ze spraken daar zo overtuigend dat veel Joden en niet-Joden in Jezus Christus gingen geloven. 2Maar ook daar waren weer Joden die niets van hen wilden weten. Die zaaiden onrust onder de niet-Joden en zetten hen op tegen Paulus en Barnabas. 3De twee mannen trokken zich er niet veel van aan en bleven nog een hele tijd in de stad. Zij spraken vrijuit over Jezus Christus en de Here bevestigde wat zij zeiden door hen bijzondere dingen en vele wonderen te laten doen. 4De stad raakte in twee kampen verdeeld. Sommigen waren voor de Joden, anderen voor de apostelen.
5Op een gegeven ogenblik liepen een heleboel mensen, zowel Joden met hun leiders als niet-Joden, opgewonden te hoop om voorgoed met de apostelen af te rekenen en hen te stenigen. 6Toen Paulus en Barnabas dat hoorden, vluchtten zij voor hun leven. 7Ze gingen naar de landstreek Lykaonië, naar Lystra en Derbe, en spraken ook daar weer over Jezus Christus.
8In Lystra zat een man op straat die zijn voeten niet kon gebruiken. Hij was al sinds zijn geboorte verlamd en had nooit kunnen lopen. 9Terwijl Paulus sprak, zat de man aandachtig te luisteren. Paulus keek hem eens goed aan en zag dat hij het geloof had om genezen te worden. 10‘Sta op!’ riep hij hem toe. ‘Ga recht op uw voeten staan!’ De man sprong op en begon te lopen. 11Er steeg een luid gejuich op onder de mensen die erbij stonden. ‘De goden!’ riepen zij in hun eigen taal. ‘De goden zijn in mensengedaante naar ons toegekomen!’ 12Zij noemden Barnabas Zeus en Paulus Hermes, omdat hij de mensen had toegesproken. 13De priester van de Zeus-tempel, die buiten de stad stond, bracht zelfs stieren en bloemenkransen bij de poort, want hij en de mensen wilden Barnabas en Paulus offers brengen. 14Maar toen die dat hoorden, schrokken zij. Zij scheurden van ontzetting hun kleren en renden naar de mensen toe. 15‘Mannen!’ schreeuwden zij. ‘Wat bent u van plan? Wij zijn maar gewone mensen, net als u! Wij hebben goed nieuws voor u: keer u af van die waardeloze goden, u moet de levende God vereren! Hij heeft de hemel, de aarde en de zee gemaakt en alles wat daarin is. 16Tot nu toe heeft Hij alle volken hun gang laten gaan. 17Maar toch heeft Hij Zich nooit onbetuigd gelaten. Altijd waren er bewijzen van zijn goedheid: regen en goede oogsten, zodat wij naar hartelust konden eten en genieten.’ 18De mensen hadden zich zo vast voorgenomen Barnabas en Paulus offers te brengen, dat die er met moeite in slaagden hen dit uit het hoofd te praten.
19Maar de stemming in de stad sloeg om, toen er Joden uit Antiochië en Ikonium kwamen die veel kwaad over de apostelen vertelden. De mensen werden vijandig en gooiden stenen naar Paulus, die zo zwaar getroffen werd dat zij dachten dat hij dood was. Daarom sleepten ze hem de stad uit. 20Maar toen de christenen om hem heen kwamen staan, stond hij op en liep de stad binnen. De volgende morgen vertrok hij met Barnabas naar Derbe en 21bracht daar het goede nieuws van Jezus Christus. Nadat ze in Derbe vele mensen voor de Here hadden gewonnen, gingen ze terug naar Lystra, Ikonium en Antiochië 22en bemoedigden de christenen daar. Zij spoorden hen aan in Jezus Christus te blijven geloven, ondanks de vervolgingen. ‘Want,’ zeiden zij, ‘voordat wij in het Koninkrijk van God komen, moeten wij nu eenmaal veel moeilijkheden doormaken.’ 23Ook wezen zij in elk van de christengemeenten leiders aan. Terwijl zij vastten, baden ze voor hen en vertrouwden hen toe aan God.
24Paulus en Barnabas reisden door Pisidië en Pamfylië in de richting van de havenstad Attalia. 25Daarbij kwamen ze ook in Perge en spraken er over Jezus Christus. 26In Attalia gingen zij aan boord van een schip dat hen naar Antiochië in Syrië zou brengen. Nu zij hun taak hadden afgerond, gingen zij terug naar de stad waar zij aan hun reis waren begonnen. Daar hadden zij, samen met de andere leiders van de christengemeente, God gevraagd hen onder zijn hoede te nemen, zodat zij konden doen wat Hij hun had opgedragen. 27Toen ze in Antiochië aankwamen, riepen zij de christenen bijeen en vertelden hun wat God allemaal had gedaan. God had nu ook niet-Joden de mogelijkheid gegeven in Jezus Christus te geloven. 28Paulus en Barnabas bleven nog een hele tijd bij de christenen in Antiochië.
在以哥念传道
1保罗和巴拿巴一同进入以哥念的犹太会堂讲道，许多犹太人和希腊人信了耶稣。 2但那些顽梗不信的犹太人却怂恿外族人敌视信徒。 3二人在那里逗留了好些日子，靠着主勇敢地传道。主赐给他们行神迹奇事的能力，为祂的恩典之道做见证。 4城里的居民分成了两派，有些附和犹太人，有些支持使徒。
5当时，有些外族人、犹太人及其官长企图恶待使徒，用石头打他们。 6保罗和巴拿巴得知后，就逃往吕高尼的路司得和特庇二城并周围的地区， 7在那里继续传扬福音。
在路司得和特庇传福音
8路司得城里坐着一个天生双脚无力、不能走路的瘸子。 9他也听保罗讲道。保罗定睛看他，见这个人有信心，可以得医治， 10就高声对他说：“起来，两脚站直！”那人就跳了起来，开始行走。 11周围的人看见保罗所行的，就用吕高尼话大声说：“神明化成人形下凡了！” 12于是，他们称巴拿巴为希腊天神宙斯，又因为保罗是主要的发言人，就称他为希耳米14:12 希腊神话中天神宙斯是最大的神，希耳米则是为众神传递信息的使者——“传谕之神”。。 13城外宙斯庙的祭司也牵着牛、拿着花环来到城门口，要和众人一同向使徒献祭。
14巴拿巴和保罗见此情形，就撕裂衣服，冲进人群中，大声喊着说： 15“各位，你们为什么这样做？我们和你们一样只是凡人！我们来这里是要向你们传福音，叫你们离弃这些虚妄的事，转向那创造天、地、海和其中万物的永活上帝。 16在以往的世代，祂虽然容许万国各行其道， 17却从未停止用美善的事证实自己的存在。祂常施恩惠，降下甘霖，赏赐丰年，又叫你们衣食饱足，满心喜乐。”
18保罗和巴拿巴说了这些话，才勉强制止住向他们献祭的人群。 19有些犹太人从安提阿和以哥念来煽动民众，他们用石头打保罗，以为他死了，就把他拖到城外。 20当门徒围过来看他的时候，他站了起来，走回城里。第二天，保罗和巴拿巴前往特庇。
返回安提阿
21他们向那里的人传福音，有很多人做了门徒。然后，他们又回到路司得、以哥念和安提阿， 22坚固各地门徒的信心，鼓励他们要持守信仰，并且说：“我们在进入上帝国的道路上必经历许多苦难。” 23二人又为每个教会选立长老，禁食祷告，把他们交托给所信靠的主。
24后来，二人又经过彼西底，来到旁非利亚， 25在别加讲道，然后下到亚大利， 26从那里乘船回安提阿。当初就是在安提阿，他们被交托在上帝的恩手中去传道，如今工作已经完成了。
27他们到达之后，就召集教会的人，报告上帝借着他们所做的一切事，以及上帝如何给外族人开了信仰之门。 28之后，二人和门徒同住了很久。
