Ezechiël 37 – HTB & HLGN

Het Boek

Ezechiël 37:1-28

Het dal met beenderen

1-2 De kracht van de Here rustte op mij en de Geest van de Here nam mij mee naar een dal vol beenderen. Hij leidde mij er tussendoor. 3Toen zei Hij: ‘Mensenzoon, kunnen deze beenderen weer mensen worden?’ Ik antwoordde: ‘Och Here, alleen U kent het antwoord op die vraag.’ 4Toen droeg Hij mij op te profeteren en tegen de beenderen te zeggen: ‘Verbleekte beenderen, luister naar de woorden van de Here. 5Want de Oppermachtige Here zegt: “Kijk, Ik ga u weer levend maken. 6Ik zal u weer vlees en pezen geven en u bedekken met huid. Ik zal u adem geven en u zult tot leven komen en weten dat Ik de Here ben.” ’

7Ik sprak deze woorden van de Here uit, precies zoals Hij mij had opgedragen. En plotseling klonk een luid geklepper door het dal. De beenderen van de lichamen kwamen bij elkaar en voegden zich aaneen zoals zij vroeger hadden gezeten. 8Met mijn eigen ogen zag ik dat daarna vlees en pezen op de beenderen verschenen en er huid overheen kwam. Maar leven was erin nog niet zichtbaar.

9Toen gaf Hij mij opdracht de wind te roepen en te zeggen: ‘De Oppermachtige Here zegt: “Kom vanuit de vier windstreken, geest, en laat uw adem over deze dode lichamen gaan, zodat zij weer tot leven komen.” ’ 10Zo sprak ik tegen de windrichtingen, zoals Hij mij had opgedragen en de lichamen begonnen te ademen, zij kwamen tot leven en stonden op: een onafzienbare menigte. 11Toen vertelde Hij mij wat dit visioen betekende. ‘Deze beenderen,’ zei Hij, ‘stellen alle inwoners van Israël voor. Zij zeggen: “Onze beenderen zijn uitgedroogd, er is geen hoop meer, het is met ons gedaan.” 12Maar vertel hun dat de Oppermachtige Here zegt: “Mijn volk, Ik zal uw graven van ballingschap openen en u weer laten opstaan, zodat u kunt terugkeren naar het land Israël. 13Uiteindelijk zult u, mijn volk, dan weten dat Ik de Here ben. 14Ik zal mijn Geest in u laten wonen en u zult leven en terugkeren naar uw vaderland. Dan zult u erkennen dat Ik, de Here, precies heb gedaan wat Ik u had beloofd.” ’

15Opnieuw kwam er een boodschap van de Here voor mij: 16‘Neem een stok en kerf er de volgende woorden in: “Deze stok vertegenwoordigt Juda en de bij haar aangesloten stammen.” Neem vervolgens een andere stok en kerf daarin de woorden: “Deze stok vertegenwoordigt Jozef en alle overige stammen van Israël.” 17Houd die stokken nu bij elkaar in één hand, zodat zij één stok vormen. 18-20Vertel deze mensen (houd de stokken zo vast dat zij kunnen zien wat u doet) dat de Oppermachtige Here zegt: “Ik zal de stokken van Jozef en Juda samenvoegen en hen maken tot één stok in mijn hand.” 21Want de Oppermachtige Here zegt verder: “Ik verzamel de Israëlieten vanuit de volken en breng hen van overal ter wereld terug naar hun vaderland, 22om hen op de bergen van Israël tot één volk te verenigen. Er zal één koning over hen allen zijn en zij zullen niet langer verdeeld zijn in twee volken of twee koninkrijken. 23Zij zullen zichzelf niet langer verontreinigen met afgoden en al hun andere zonden, want Ik zal hen redden van al hun ontrouw, waarmee zij zich bezoedeld hebben en Ik zal hen zuiver maken. Dan zullen zij werkelijk mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn. 24En David, mijn dienaar, zal hun koning zijn, hun enige herder, zij zullen mijn wetten gehoorzamen en al mijn wensen vervullen. 25Zij zullen wonen in het land Israël, waar ook hun voorouders woonden, het land dat Ik mijn dienaar Jakob gaf. Zij en hun kinderen zullen daar wonen, evenals hun kleinkinderen, generatie op generatie. En mijn dienaar David zal voor eeuwig hun vorst zijn. 26Ik zal een vredesverbond met hen sluiten, een eeuwigdurend verdrag. Ik zal hen zegenen en vermenigvuldigen en mijn tempel zal Ik voor altijd in hun midden plaatsen. 27Ik zal te midden van hen gaan wonen. Ja, Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. 28Wanneer mijn heiligdom voor eeuwig in hun midden blijft, zullen de volken weten dat Ik, de Here, Israël heb afgezonderd om mijn volk te zijn.” ’

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 37:1-28

Ang Patag nga May Madamo nga mga Tul-an

1Karon, gin-gamhan ako sang Ginoo kag gindala ako sang iya Espiritu sa tunga sang patag nga puno sang tul-an. 2Ginlibot ako sang Ginoo didto, kag nakita ko ang puwerte kadamo nga mga tul-an nga nagalapta didto sa patag. Mamala gid ang mga tul-an. 3Nagpamangkot ang Ginoo sa akon, “Tawo, mabuhi pa bala ini nga mga tul-an?” Nagsabat ako, “O Ginoong Dios, ikaw gid lang ang nakahibalo sina.”

4Nagsiling siya liwat sa akon, “Silinga inang mamala nga mga tul-an nga magpamati sila sa akon ginasiling. 5Kay ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Paginhawaon ko kamo, kag mabuhi kamo. 6Hatagan ko kamo sang mga ugat kag mga unod, kag putson ko kamo sang panit. Paginhawaon ko kamo, kag mabuhi kamo. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.”

7Gani gintuman ko ang ginmando sa akon. Kag samtang nagahambal ako, nabatian ko ang linagatok, kag ang mga tul-an nag-alalangot. 8Nakita ko dayon nga may mga ugat kag mga unod na ini kag naputos sang panit, pero wala pa sila nagaginhawa.

9Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, silinga ang hangin nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O hangin, maghuyop kamo halin sa apat ka direksyon sa paghatag sang ginhawa sa sinang patay nga mga lawas agod mabuhi sila.” 10Kag amo ato ang akon ginsiling, suno sa iya ginmando sa akon. Nakabaton sang ginhawa ang patay nga mga lawas kag nabuhi sila. Nagtindog sila, kag puwerte sa ila kadamo, daw isa ka batalyon nga mga soldado.

11Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Tawo, ina nga mga tul-an nagarepresentar sang bug-os nga katawhan sang Israel. Nagasiling sila, ‘Mala na ang amon mga tul-an, kag wala na kami sing paglaom; ginlaglag na kami.’ 12Gani silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O katawhan ko, buksan ko ang inyo mga lulubngan kag banhawon ko kamo, kag ibalik sa duta sang Israel. 13Dayon mahibaluan ninyo, O katawhan ko, nga ako amo ang Ginoo, kon buksan ko na ang inyo mga lulubngan kag banhawon ko kamo. 14Ihatag ko ang akon Espiritu sa inyo kag mabuhi kamo, kag paestaron ko kamo sa inyo kaugalingon nga duta. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. Kon ano ang akon ginahambal, ginatuman ko. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Ang Pag-isa sang Juda kag Israel

15Nagsiling ang Ginoo sa akon, 16“Tawo, magkuha ka sang lipak kag sulati ini sang, ‘Ang ginharian sang Juda.’ Dayon magkuha ka sang isa pa ka lipak kag sulati sang, ‘Ang ginharian sang Israel.’ 17Sugpuna ining duha ka lipak agod mangin isa na lang ini sa imo kamot. 18Kon pamangkuton ka gani sang imo mga kasimanwa kon ano ang buot silingon sina, 19sabta sila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Sugpunon ko ang lipak nga nagarepresentar sang Israel kag ang lipak nga nagarepresentar sang Juda, kag mangin isa na lang ini sa akon kamot.’

20“Samtang ginauyatan mo ang lipak nga imo ginsulatan, ipakita ini sa mga tawo, 21kag silinga sila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Kuhaon ko ang mga Israelinhon sa tanan nga nasyon nga sa diin sila naglalapta, kag dal-on ko sila pabalik sa ila kaugalingon nga duta. 22Isahon ko na lang sila ka nasyon sa duta sang Israel. Isa lang ka hari ang magahari sa ila, kag indi na sila mabahin pa liwat sa duha ka nasyon ukon ginharian. 23Indi na nila paghigkuan ang ila kaugalingon paagi sa pagsimba sa ila makangilil-ad nga mga dios-dios, ukon sa paghimo sang bisan ano nga sala. Kay luwason ko sila sa tanan nila nga pagpakasala, kag tinluan ko sila. Mangin katawhan ko sila, kag mangin Dios nila ako. 24Magahari sa ila ang hari nga kaliwat sang akon alagad nga si David. May isa lang sila tanan ka manugbantay. Pagasundon nila sing maayo ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 25Magaestar sila sa duta nga akon ginhatag sa akon alagad nga si Jacob, ang duta nga sa diin nag-estar ang ila mga katigulangan. Didto sila kag ang ila mga kaliwat magaestar hasta san-o, kag magahari sa ila ang hari nga kaliwat sang akon alagad nga si David sa wala sing katapusan. 26Magahimo ako sang kasugtanan sa ila nga mangin maayo ang ila kahimtangan, kag ini nga kasugtanan magapadayon hasta san-o. Paestaron ko sila sa ila duta 37:26 Paestaron ko sila sa ila duta: ukon, Pakamaayuhon ko sila. Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag padamuon ko sila, kag patindugon ko ang akon templo sa ila tunga sa wala sing katapusan. 27Magapuyo ako upod sa ila. Mangin Dios nila ako, kag mangin katawhan ko sila. 28Kag kon magpabilin na ang akon templo sa ila sa wala sing katapusan, mahibaluan sang mga nasyon nga ako, ang Ginoo, amo ang nagpili sa mga Israelinhon nga mangin akon.’ ”