Klaaglied voor de leiders van Israël
1‘Zing dit klaaglied voor de leiders van Israël:
2Wat een vrouw was uw moeder! Een leeuwin gewoon! En haar kinderen waren jonge leeuwen! 3Een van haar welpen—koning Joahaz—groeide op tot een sterke jonge leeuw. Hij leerde zijn buit te bemachtigen en doodde zelfs mensen. 4Toen stuurden de volken hun jagers op hem af. Zij vingen hem in een valkuil en brachten hem in de boeien naar Egypte. 5Toen Israël, de leeuwin, zag dat er geen hoop meer voor haar was, koos zij een van haar andere welpen uit—koning Jojakin—en voedde hem op tot een echte koning der dieren. 6Fier liep hij rond onder de andere leeuwen en ook hij leerde hoe hij zijn buit moest bemachtigen. Net als zijn voorganger werd hij een menseneter. 7Hij verwoestte paleizen en ruïneerde steden. Boerderijen lagen er verlaten bij, oogsten werden vertrapt. Het hele land beefde als men hem hoorde brullen. 8Maar de legers van vele volken omsingelden hem. Zij vingen hem in een valkuil en namen hem gevangen. 9Zij sloten hem op in een kooi en brachten hem zo voor de koning van Babel. Daar werd hij gevangengezet, zodat zijn gebrul niet meer werd gehoord in de bergen van Israël.
10Uw moeder leek op een wijnstok die dicht bij een bevloeiingskanaal was geplant. Haar bladeren waren groen en haar vruchten mooi dankzij het vele water. 11Haar ranken waren sterk, sterk genoeg voor een koningsscepter. Zij groeide hoog boven de anderen uit en was al van ver te zien, ook door de vele takken. 12Maar in toorn werd de wijnstok uit de grond gerukt en neergeworpen. Haar ranken waren geknakt en verdorden door een harde oostenwind, haar vruchten werden verbrand. 13Nu is die wijnstok in de wildernis geplant, waar de grond hard en droog is. 14Hij wordt van binnenuit verteerd en er blijft geen enkele sterke rank over, niet één is meer geschikt als koningsscepter. De vervulling van deze trieste profetie is een klaaglied geworden.’
En sørgesang om Israels konger
1Herren sagde til mig, at jeg skulle synge følgende sørgesang over Israels konger:
2„Jeres mor var en storslået løvinde.
Hendes unger voksede op iblandt løver.
3En af dem blev en vældig stærk ungløve,
som lærte at jage og æde mennesker.
4Da samlede folkeslagene deres jægere
og gravede en fælde for den.
Den blev fanget og ført til Egypten.19,4 Det var kong Joahaz, jf. 2.Kong. 23,31-34.
5Moderen ventede på at få sin unge tilbage,
men til sidst opgav hun håbet.
Så trænede hun en anden unge.
6Han blev løveflokkens leder,
lærte at jage og æde mennesker.
7Han angreb og ødelagde nabolandenes byer,
folkene rystede af skræk ved hans brøl.
8Men de samlede deres hære
og omringede ham fra alle sider.
De satte fælde for ham,
og han blev fanget i nettet,
9sat i bur og ført bort til Babylon.19,9 Kong Jojakin, jf. 2.Kong. 24,8-12.
Der blev han bevogtet,
aldrig mere hørtes hans brøl i Israels bjergland.
10Jeres mor var en frodig vinstok,
plantet, hvor der var rigeligt med vand.
11Dens grene voksede sig store og stærke,
og nogle af dem blev til sceptre.
Den knejsede højt og nåede til skyerne.
Dens storhed kunne ses på lang afstand.
12Men den blev rykket op med rode
og smidt på jorden i vrede.
Østenvinden udtørrede dens frugter,
grenene visnede og blev fortæret af ild.
13Vinstokken endte i ørkenen,
hvor jorden er tør og tørstig.
14Ilden kom fra dens egen stamme
og fortærede både grene og frugt.
Der er ingen stolte grene tilbage,
der kunne blive til et scepter.”
Dette er og bliver en sørgesang.
