Ezechiël 14 – HTB & PCB

Het Boek

Ezechiël 14:1-23

Israëls afgoderij veroordeeld

1Enkele leiders van Israël kwamen mij bezoeken en zij gingen tegenover mij zitten. 2Toen kreeg ik een boodschap van de Here die ik aan hen moest doorgeven: 3‘Mensenzoon, in hun hart aanbidden deze mensen afgoden en ze hebben niets anders voor ogen dan de zonde die hen ten val brengt, moet Ik dan toestaan dat zij Mij iets vragen? 4Vertel hun dat de Oppermachtige Here zegt: Ik, de Here, zal hun een persoonlijk antwoord geven dat past bij deze grote zonde van de afgoderij. 5Want Ik zal hen die zich van Mij naar de afgoden keren, in hun hart treffen. 6-7 Waarschuw hen daarom dat de Oppermachtige Here zegt: “Bekeer u van de verering van afgoden. Zondig niet meer door hen in uw hart te aanbidden. Ik, de Here, zal persoonlijk iedereen straffen—iedere Israëliet en buitenlander die bij u woont—die afgoden verkiest boven Mij en dan toch nog naar een profeet gaat om mijn hulp en raad te vragen. 8Ik zal Mij tegen hem keren en hem tot een afschrikwekkend voorbeeld maken door hem uit het midden van het volk weg te vagen. Dan zult u weten dat Ik de Here ben. 9En als een van de valse profeten hem tóch een boodschap geeft, zal dat een leugen zijn. Zijn profetie zal niet uitkomen en Ik zal Mij tegen hem keren en hem wegvagen uit het midden van mijn volk Israël. 10Valse profeten en huichelaars—goddeloze mensen die zeggen dat zij mijn woorden willen—zullen allemaal worden gestraft voor hun zonden, 11zodat het volk Israël leert Mij niet meer af te wijzen en niet door zonde te worden verontreinigd, maar ze zullen mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn. Dat zegt de Oppermachtige Here.” ’

12Daarna kreeg ik deze boodschap van de Here: 13‘Mensenzoon, als de inwoners van dit land tegen Mij zondigen, zal Ik hen verbrijzelen met mijn vuist, hun voedselvoorraden laten verdwijnen en een hongersnood sturen die mens en dier doodt. 14Als Noach, Daniël en Job nu in dit land zouden wonen, zouden zij alleen zichzelf kunnen redden door hun rechtvaardigheid,’ zegt de Oppermachtige Here. 15‘Als Ik gevaarlijke wilde dieren in dit land zou loslaten om het tot een verlaten en gevaarlijke wildernis te maken 16en deze drie mannen waren hier,’ zo zweert de Oppermachtige Here, ‘dan zou zelfs dat geen verschil maken, het zou de Israëlieten niet van hun ondergang redden. Alleen die drie zouden worden gespaard—zij zouden zelfs hun eigen kinderen niet kunnen redden—en het land zou beslist een woestenij worden. 17Of als Ik oorlog naar dit land zou brengen en de legers van de vijand laat komen om alles te vernietigen, 18zelfs al waren deze drie mannen in het land, dan zouden zij de enigen zijn die werden gered,’ verklaart de Here. 19‘En als Ik in mijn toorn een epidemie over dit land zou laten komen, een epidemie die mens en dier doodt, 20dan zouden alleen Noach, Daniël en Job worden gered als zij hier verbleven en wel om hun rechtvaardigheid,’ stelt de Here.

21Want de Here zegt: ‘Vier grote straffen die alle leven zullen uitroeien, staan Jeruzalem te wachten: oorlog, hongersnood, verscheurende wilde dieren en epidemieën. 22Er zullen echter overlevenden zijn en zij zullen u gezelschap komen houden in de ballingschap. Dan zult u met eigen ogen kunnen zien hoe goddeloos zij zijn. Dan zult u weten dat Ik alle recht had Jeruzalem te vernietigen. 23U zult het met Mij eens zijn dat alles wat Ik Israël heb aangedaan, niet zonder reden was.’

Persian Contemporary Bible

حزقيال 14:1-23

محكوميت بت‌پرستی

1روزی عده‌ای از بزرگان اسرائيل به ديدنم آمدند تا برای آنها از خداوند طلب راهنمايی كنم. 2همان وقت خداوند با من سخن گفت و فرمود:

3«ای انسان خاكی، اين اشخاص، دلشان پيش بتهايشان است و شرارت را در عمق وجود خود جای داده‌اند؛ پس چرا از من طلب راهنمايی می‌كنند؟ 4حال، از جانب من به ايشان چنين بگو:

«هر کس كه در اسرائيل بتها و شرارت را در دل خود جای داده باشد و برای طلب راهنمايی، پيش يک نبی برود، من كه خداوند هستم، خودم به درخواست او پاسخ خواهم داد، پاسخی فراخور تعداد بتهايش! 5از اين رو، به آنانی كه فريب بتها را خورده و از من دور شده‌اند، زشتی افكارشان را نشان خواهم داد.

6«بنابراين، از جانب من به ايشان بگو:

«توبه كنيد! بتهای خود را رها سازيد و از شرارت روگردان شويد. 7زيرا اگر كسی، چه از قوم اسرائيل و چه از بيگانگانی كه در سرزمين شما زندگی می‌كنند، از پيروی من دست كشيده، در پی بتها و شرارتهای خود برود و در همان حال برای طلب راهنمايی پيش يک مرد خدا بيايد، من كه خداوند هستم شخصاً جواب او را خواهم داد.

8«نظر خود را با خشم بر آن شخص خواهم دوخت و نابودش خواهم ساخت تا مايهٔ عبرت و وحشت ديگران گردد. آنگاه خواهيد دانست كه من خداوند هستم. 9اما اگر يكی از انبیا، پيامی برای او بياورد، بدانيد كه آن نبی گمراه است و پيامش نيز دروغ! من خود اجازه داده‌ام كه او گمراه شود. بنابراين، قوم خود، اسرائيل را از وجود او پاک خواهم ساخت. 10هم آن نبی دروغين و هم آن شخص گناهكاری كه ادعا می‌كند در طلب هدايت من است، هر دو به يكسان مجازات خواهند شد. 11تا قوم اسرائيل بياموزند كه از من دور نشوند و ديگر خود را به گناه آلوده نسازند، بلكه آنها قوم من باشند و من خدای ايشان!»

محكوميت الهی قطعی است

12سپس اين پيغام از جانب خدا بر من نازل شد:

13«ای انسان خاكی، هرگاه مردم اين سرزمين از من روگردانده، در حق من گناه ورزند، و به سبب آن نانشان را قطع كنم و چنان قحطی‌ای بفرستم تا انسان و حيوان از بين بروند، 14آنگاه حتی اگر نوح و دانيال و ايوب هم در ميانشان باشند، خداترسی و درستكاری ايشان فقط باعث نجات جان خودشان خواهد شد!

15«يا اگر اين سرزمين را مورد هجوم حيوانات وحشی قرار دهم تا ويرانش كنند، آنچنانكه از ترس حيوانات كسی جرأت نكند از آنجا بگذرد، 16اگرچه آن سه مرد درستكار هم در آنجا باشند، به حيات خود سوگند كه نخواهند توانست حتی جان فرزندان خود را رهايی دهند، بلكه فقط خودشان نجات خواهند يافت و بقيه همه از بين خواهند رفت!

17«يا اگر اين سرزمين را درگير جنگ كنم و سپاه دشمن را بر آن دارم كه همه چيز را از بين ببرند، 18اگرچه اين سه مرد خداترس در آن سرزمين زندگی كنند، به حيات خود سوگند كه حتی قادر به رهانيدن جان فرزندانشان نيز نخواهند بود و تنها خودشان نجات خواهند يافت!

19«و يا اگر اين سرزمين را دچار وبا سازم و در خشم خود، انسان و حيوان را هلاک كنم و از بين ببرم، 20اگرچه نوح و دانيال و ايوب در ميان آنها باشند، به حيات خود سوگند كه نخواهند توانست حتی جان فرزندانشان را رهايی دهند؛ درستكاری آنها فقط خودشان را نجات خواهد داد!

21«پس حال، ملاحظه كنيد كه چه مصيبت بزرگی پديد خواهد آمد، زمانی كه اين چهار مجازات سهمگين خود را بر اورشليم بفرستم تا انسان و حيوان را از بين ببرد، يعنی جنگ، قحطی، وبا و حيوانات درنده را!

22«اما اگر كسانی زنده باقی بمانند و فرزندان خود را نيز از هلاكت نجات دهند و به نزد شما به بابل بيايند، آنگاه با چشمان خود خواهيد ديد كه چقدر شرورند و خواهيد دانست كه حق داشتم اورشليم را اينچنين مجازات نمايم. 23بلی، با ديدن رفتار و كارهای گناه‌آلود ايشان، پی خواهيد برد كه آنچه كرده‌ام، بی‌سبب نبوده است.»