Israëls afgoderij veroordeeld
1Enkele leiders van Israël kwamen mij bezoeken en zij gingen tegenover mij zitten. 2Toen kreeg ik een boodschap van de Here die ik aan hen moest doorgeven: 3‘Mensenzoon, in hun hart aanbidden deze mensen afgoden en ze hebben niets anders voor ogen dan de zonde die hen ten val brengt, moet Ik dan toestaan dat zij Mij iets vragen? 4Vertel hun dat de Oppermachtige Here zegt: Ik, de Here, zal hun een persoonlijk antwoord geven dat past bij deze grote zonde van de afgoderij. 5Want Ik zal hen die zich van Mij naar de afgoden keren, in hun hart treffen. 6-7 Waarschuw hen daarom dat de Oppermachtige Here zegt: “Bekeer u van de verering van afgoden. Zondig niet meer door hen in uw hart te aanbidden. Ik, de Here, zal persoonlijk iedereen straffen—iedere Israëliet en buitenlander die bij u woont—die afgoden verkiest boven Mij en dan toch nog naar een profeet gaat om mijn hulp en raad te vragen. 8Ik zal Mij tegen hem keren en hem tot een afschrikwekkend voorbeeld maken door hem uit het midden van het volk weg te vagen. Dan zult u weten dat Ik de Here ben. 9En als een van de valse profeten hem tóch een boodschap geeft, zal dat een leugen zijn. Zijn profetie zal niet uitkomen en Ik zal Mij tegen hem keren en hem wegvagen uit het midden van mijn volk Israël. 10Valse profeten en huichelaars—goddeloze mensen die zeggen dat zij mijn woorden willen—zullen allemaal worden gestraft voor hun zonden, 11zodat het volk Israël leert Mij niet meer af te wijzen en niet door zonde te worden verontreinigd, maar ze zullen mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn. Dat zegt de Oppermachtige Here.” ’
12Daarna kreeg ik deze boodschap van de Here: 13‘Mensenzoon, als de inwoners van dit land tegen Mij zondigen, zal Ik hen verbrijzelen met mijn vuist, hun voedselvoorraden laten verdwijnen en een hongersnood sturen die mens en dier doodt. 14Als Noach, Daniël en Job nu in dit land zouden wonen, zouden zij alleen zichzelf kunnen redden door hun rechtvaardigheid,’ zegt de Oppermachtige Here. 15‘Als Ik gevaarlijke wilde dieren in dit land zou loslaten om het tot een verlaten en gevaarlijke wildernis te maken 16en deze drie mannen waren hier,’ zo zweert de Oppermachtige Here, ‘dan zou zelfs dat geen verschil maken, het zou de Israëlieten niet van hun ondergang redden. Alleen die drie zouden worden gespaard—zij zouden zelfs hun eigen kinderen niet kunnen redden—en het land zou beslist een woestenij worden. 17Of als Ik oorlog naar dit land zou brengen en de legers van de vijand laat komen om alles te vernietigen, 18zelfs al waren deze drie mannen in het land, dan zouden zij de enigen zijn die werden gered,’ verklaart de Here. 19‘En als Ik in mijn toorn een epidemie over dit land zou laten komen, een epidemie die mens en dier doodt, 20dan zouden alleen Noach, Daniël en Job worden gered als zij hier verbleven en wel om hun rechtvaardigheid,’ stelt de Here.
21Want de Here zegt: ‘Vier grote straffen die alle leven zullen uitroeien, staan Jeruzalem te wachten: oorlog, hongersnood, verscheurende wilde dieren en epidemieën. 22Er zullen echter overlevenden zijn en zij zullen u gezelschap komen houden in de ballingschap. Dan zult u met eigen ogen kunnen zien hoe goddeloos zij zijn. Dan zult u weten dat Ik alle recht had Jeruzalem te vernietigen. 23U zult het met Mij eens zijn dat alles wat Ik Israël heb aangedaan, niet zonder reden was.’
The Lord Judges Those Who Worship Other Gods
1Some of the elders of Israel came to see me. They sat down with me. 2Then a message from the Lord came to me. The Lord said, 3“Son of man, these men have thought about nothing but other gods. They have fallen into the evil trap of worshiping them. Should I let these men ask me for any advice? 4Speak to them. Tell them, ‘The Lord and King says, “Suppose any of the Israelites think about other gods. And they fall into the evil trap of worshiping them. Then they go to a prophet to ask for advice. If they do, I myself will tell the prophet to answer them in keeping with their worship of many gods. 5I will win back the hearts of the people of Israel. All of them have deserted me for their other gods.” ’
6“So speak to the people of Israel. Tell them, ‘The Lord and King says, “Turn away from your sins! Also turn away from your gods. Give up all the evil things you have done. I hate them.
7“ ‘ “Suppose any of the Israelites or any outsiders who live in Israel separate themselves from me. And they think about other gods. They fall into the evil trap of worshiping them. Then they go to a prophet to ask me for advice. If they do, I myself will tell the prophet to answer them. 8I will turn against them. I will make an example out of them. People will talk about the bad things that happen to them. I will remove them from you. Then you will know that I am the Lord.
9“ ‘ “Suppose that prophet is stirred up to give a prophecy. Then I am the one who has stirred him up. And I will reach out my powerful hand against him. I will destroy him from among my people Israel. 10The prophet will be as much to blame as the one who asks him for advice. Both of them will be guilty. 11Then the people of Israel will no longer wander away from me. And they will not make themselves ‘unclean’ anymore with their many sins. They will be my people. And I will be their God,” ’ announces the Lord and King.”
Jerusalem Can’t Escape the Lord’s Judgment
12A message from the Lord came to me. The Lord said, 13“Son of man, suppose the people in a certain country sin against me. And they are not faithful to me. So I reach out my powerful hand against them. I cut off their food supply. I make them very hungry. I kill them and their animals. 14And suppose Noah, Daniel and Job were in that country. Then these three men could save only themselves by doing what is right,” announces the Lord and King.
15“Or suppose I send wild animals through that country. And they kill all its children. It becomes a dry and empty desert. No one can pass through it because of the animals. 16And suppose these three men were in that country. Then they could not save their own sons or daughters. They alone would be saved. But the land would become a dry and empty desert. And that is just as sure as I am alive,” announces the Lord and King.
17“Or suppose I send swords to kill the people in that country. And I say, ‘Let swords sweep all through the land.’ And I kill its people and their animals. 18And suppose these three men were in that country. Then they could not save their own sons or daughters. They alone would be saved. And that is just as sure as I am alive,” announces the Lord and King.
19“Or suppose I send a plague into that land. And I pour out my great anger on it by spilling blood. I kill its people and their animals. 20And suppose Noah, Daniel and Job were in that land. Then they could not save their own sons or daughters. They could save only themselves by doing what is right. And that is just as sure as I am alive,” announces the Lord and King.
21The Lord and King says, “It will get much worse. I will punish Jerusalem in four horrible ways. There will be war, hunger, wild animals and plague. They will destroy the people and their animals. 22But some people will be left alive. Some children will be brought out of the city. They will come to you. You will see how they act and the way they live. And you will be comforted in spite of all the trouble I brought on Jerusalem. 23You will be comforted when you see how they act and the way they live. Then you will know that I did not do anything there without a reason,” announces the Lord and King.
