Exodus 18 – HTB & CARST

Het Boek

Exodus 18:1-27

Jetro op bezoek bij Mozes

1Het nieuws over de wonderlijke dingen die de Here voor zijn volk en voor Mozes deed en hoe Hij het volk uit Egypte had bevrijd, bereikte ook Jetro, de priester van Midjan en schoonvader van Mozes. 2Jetro ging op weg met Mozesʼ vrouw Sippora—Mozes had haar naar huis gestuurd— 3en Mozesʼ twee zonen, Gersom (Vreemdeling, want Mozes zei bij zijn geboorte: ‘Ik heb rondgedwaald in een vreemd land’) 4en Eliëzer (God is mijn hulp, want Mozes zei bij zijn geboorte: ‘De God van mijn vader heeft mij geholpen en mij van het zwaard van de farao gered’).

5Zij ontmoetten Mozes toen hij met het volk bij de berg van God verbleef. 6‘Uw schoonvader Jetro is hier om u te bezoeken,’ werd Mozes meegedeeld. ‘Hij heeft uw vrouw en uw twee zonen bij zich.’

7Mozes verliet zijn tent om hen te begroeten en verwelkomde zijn schoonvader uitbundig. Zij informeerden naar elkaars gezondheid en liepen toen naar Mozesʼ tent om daar verder te praten.

8Mozes vertelde zijn schoonvader alles wat er was gebeurd, wat de Here met de farao en de Egyptenaren had gedaan om Israël te bevrijden, hoeveel problemen er onderweg waren geweest en hoe de Here zijn volk uit die moeilijkheden had geholpen.

9Jetro was blij over alles wat de Here voor Israël had gedaan en dat Hij het volk uit Egypte had bevrijd. 10‘Geprezen zij de Here,’ zei Jetro, ‘want Hij heeft u bevrijd uit de handen van de Egyptenaren en de farao en Israël in veiligheid gebracht. 11Nu weet ik zeker dat de Here de Allerhoogste is. Hij heeft immers het volk verlost uit de onderdrukking van Egypte!’

12Jetro bracht offers aan de Here en daarna kwamen Aäron en de leiders van Israël om met Jetro de maaltijd te gebruiken.

13De volgende dag hield Mozes net als altijd zitting om recht te spreken tussen de Israëlieten. Een zitting die van ʼs morgens tot ʼs avonds duurde. 14Toen Mozesʼ schoonvader zag hoeveel tijd dit kostte, zei hij: ‘Waarom doe je dit allemaal alleen, terwijl al die mensen daar de hele dag op hun beurt moeten wachten?’

15-16 ‘Omdat de mensen bij mij komen met hun meningsverschillen en van mij verwachten dat ik Gods beslissing daarover geef,’ legde Mozes uit. ‘Ik ben hun rechter en beslis wie gelijk en wie ongelijk heeft. Bovendien onderwijs ik zo Gods wetten aan hen. Ik pas die wetten toe op hun onderlinge meningsverschillen.’ 17‘Maar dat kan toch zo niet!’ riep zijn schoonvader. 18‘Op deze wijze raak je overbelast en ook voor het volk is het zo veel te vermoeiend. Wat moet er van het volk terecht komen als jij het werk niet meer aankunt? 19Laat mij je raad geven en God zal je helpen: jij moet de vertegenwoordiger bij God zijn van het volk die hun problemen aan Hem voorlegt om een uitspraak te krijgen. Gods beslissingen geef jij aan het volk door. 20Jij onderwijst hen in Gods wetten en laat hun de beginselen van een godvrezend leven zien. 21Zoek onder het volk capabele, godvrezende en onomkoopbare mannen en benoem hen tot rechter, één rechter per duizend mensen. Hij moet tien andere rechters onder zich hebben die ieder de zorg hebben voor honderd mensen. Onder die rechters vallen weer twee anderen, die ieder verantwoordelijk zijn voor vijftig mensen. Deze laatsten moeten ieder weer vijf mannen onder zich hebben, die verantwoordelijk zijn voor tien mensen. 22Geef deze mensen de zorg voor de rechtspraak onder het volk en zorg dat zij altijd bereikbaar zijn. Alle zaken die te belangrijk of te moeilijk zijn, kunnen alsnog voor jou worden gebracht. Maar de kleine zaken kunnen zij zelf afhandelen. Op die manier wordt jouw last lichter omdat je die met hen kunt delen. 23Als je deze raad opvolgt en het is naar de wil van God, zul je niet meer zo zwaar worden belast en zullen vrede en een goede verstandhouding onder het volk heersen.’

24Mozes nam de raad van zijn schoonvader ter harte. 25Hij koos een aantal flinke mannen uit en stelde hen aan als rechters over het volk, over duizend, honderd, vijftig en tien personen. 26Zij waren altijd bereikbaar voor het spreken van recht. De moeilijke gevallen brachten zij voor Mozes, maar de eenvoudige zaken behandelden zij zelf. 27Kort daarna liet Mozes zijn schoonvader terugkeren naar zijn eigen land.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исход 18:1-27

Иофор навещает Мусо

1Иофор, мадианский жрец и тесть Мусо, услышал обо всём, что Всевышний сделал для Мусо и Своего народа Исроила, и о том, как Вечный вывел Исроил из Египта. 2Тогда Иофор взял свою дочь Ципору, жену Мусо (которая ещё до этого была отослана в родительский дом), 3и двух её сыновей. Одного из них звали Гершом («чужестранец там»), потому что Мусо сказал: «Я стал поселенцем в чужой земле», 4а другого Элиезер («мой Бог – помощник»), потому что он сказал: «Бог моего отца помог мне. Он спас меня от меча фараона». 5И пришёл Иофор, тесть Мусо, вместе с его сыновьями и женой к Мусо в пустыню, где он и его народ расположились лагерем у горы Всевышнего. 6Иофор послал сказать ему:

– Я, твой тесть Иофор, иду к тебе с твоей женой и двумя твоими сыновьями.

7Мусо вышел встретить тестя, поклонился ему и поцеловал его. Они поприветствовали друг друга и вошли в шатёр. 8Мусо рассказал тестю о том, что Вечный сделал с фараоном и египтянами ради Исроила, о тяготах, которые они перенесли в пути, и о том, как Вечный спас их. 9Иофор был рад слышать о том, как много добра сотворил Вечный для исроильтян, избавив их от власти египтян. 10Он сказал:

– Хвала Вечному, Который избавил вас от власти египтян и фараона! 11Теперь я знаю, что Вечный более велик, чем остальные боги, потому что Он избавил народ от гнёта египтян18:11 Потому что… египтян – эта часть предложения перенесена из ст. 10., которые так превозносились над исроильтянами.

12Иофор, тесть Мусо, принёс Всевышнему всесожжение и другие жертвы, а Хорун пришёл со старейшинами Исроила разделить с тестем Мусо священную жертвенную трапезу.

Назначение судей

(Втор. 1:9-18)

13На следующий день Мусо принялся разбирать тяжбы народа, и народ толпился вокруг него с утра до вечера. 14Когда его тесть увидел, что Мусо делает с народом, он сказал:

– Что ты делаешь с народом? Почему ты судишь один, а все эти люди толпятся вокруг тебя с утра до вечера?

15Мусо ответил:

– Они пришли ко мне спросить волю Всевышнего. 16Когда у них случается спор, они приходят с ним ко мне. Я решаю между истцом и ответчиком и объявляю им установления и законы Всевышнего.

17Тесть Мусо ответил:

– Ты делаешь это неправильно. 18И ты, и те, кто приходят к тебе, только утомляетесь. Эта работа слишком тяжела для тебя одного. 19Послушай меня, я дам тебе совет, и пусть будет с тобой Всевышний. Будь посредником для народа перед Всевышним и приноси к Нему их споры. 20Учи их установлениям и законам, указывай им путь, по которому идти, и дела, которые им делать. 21Но выбери из народа способных людей, которые живут в страхе перед Всевышним, надёжных людей, неподкупных, и поставь их начальниками над тысячами, сотнями, полусотнями и десятками. 22Они и будут судьями. Трудные дела пусть они приносят к тебе, а простые решают сами. Разделив твоё бремя, они облегчат его. 23Если ты так сделаешь, и Всевышний повелит это тебе, то и ты сможешь выстоять, и люди разойдутся по домам довольными.

24Мусо послушался тестя и сделал, как тот сказал. 25Он выбрал среди исроильтян способных людей и поставил их вождями народа: начальниками над тысячами, сотнями, полусотнями и десятками. 26Они и стали для народа судьями. С трудными делами они шли к Мусо, а простые решали сами.

27Мусо простился с тестем, и Иофор отправился в свою страну.