Mordechaiʼs verzoek aan Esther
1Toen Mordechai hoorde wat er was gebeurd, scheurde hij zijn kleren, kleedde zich in een zak en strooide as op zijn hoofd als teken van zware rouw. Zo liep hij luid jammerend door de stad. 2Voor de paleispoort bleef hij staan, want het was verboden in rouwkleding het paleis binnen te gaan. 3In alle gewesten waar het besluit van de koning bekend was geworden, verkeerden de Joden in diepe rouw. Zij vastten, huilden en jammerden. Velen sliepen op een bed, gemaakt van zakken en as.
4Toen Esthers dienaressen en hovelingen haar vertelden van Mordechaiʼs gedrag, schrok zij hevig. Zij stuurde hem onmiddellijk andere kleren om de rouwkleding te vervangen. Maar hij weigerde deze aan te nemen. 5Toen liet zij Hathach komen, een van de hovelingen van de koning die was aangesteld als haar bediende. Zij droeg hem op Mordechai te vragen wat er aan de hand was en wat zijn gedrag te betekenen had. 6Hathach ging naar het plein voor de paleispoort waar Mordechai stond. 7Mordechai vertelde hem het hele verhaal. Hij noemde ook precies het bedrag dat Haman had beloofd aan de koninklijke schatkist te zullen schenken voor het uitmoorden van de Joden. 8Ook gaf hij Hathach een afschrift van het koninklijk besluit om de Joden uit te roeien. ‘Laat dit aan Esther zien,’ zei hij. ‘Leg haar uit wat er is gebeurd. Laat haar naar de koning gaan en hem om genade smeken voor haar volk.’ 9Hathach bracht Mordechaiʼs woorden over aan Esther.
10Zij stuurde hem opnieuw naar Mordechai met de volgende boodschap: 11‘Iedereen weet dat als iemand, man of vrouw, zonder geroepen te zijn naar de koning gaat in de binnenste voorhof, hij gedoemd is te sterven. Tenzij de koning hem zijn gouden scepter aanreikt, dan is zijn leven veilig. Het is nu al een maand geleden sinds ik bij de koning ben geroepen.’ 12Mordechai liet het volgende antwoord geven: 13‘Denk je dat jij in het paleis aan de dood zult ontsnappen, terwijl alle andere Joden worden vermoord? 14Als jij in een tijd als deze blijft zwijgen, zullen wij wel op een andere manier gered worden. Maar jij en je familie zullen omkomen. En wie weet of jij niet juist met het oog op deze tijd in het paleis bent terechtgekomen?’
15Toen liet Esther aan Mordechai zeggen: 16‘Roep alle Joden uit Susan bij elkaar en ga voor mij vasten. Eet of drink niet gedurende drie dagen en nachten. Mijn dienaressen en ik zullen hetzelfde doen. Daarna zal ik, ondanks het verbod, naar de koning gaan. Als ik dan moet sterven, dan zij het zo.’ 17Mordechai deed wat Esther hem had gevraagd.
末底改求以斯帖帮忙
1末底改得知这事，就撕裂衣服，披上麻衣，头蒙灰尘，在城中行走，放声痛哭， 2一直走到宫门前才停住，因为穿麻衣的不可进宫门。 3王的命令和谕旨传到各省，各地的犹太人极其悲伤，他们禁食、哭泣、哀号，许多人身披麻衣躺在灰中。
4以斯帖王后的宫女和太监把这事禀告她，她非常难过，便为末底改送去衣服，让他换下麻衣，他却不肯接受。 5于是，以斯帖把王派来服侍她的一个名叫哈他革的太监召来，叫他去见末底改，查明事情的原委。 6哈他革就到宫门前的广场见末底改， 7末底改便将自己的遭遇及哈曼为灭绝犹太人而捐入国库的银子数目都告诉了他。 8末底改还把一份在书珊城颁布的要消灭犹太人的谕旨抄本交给哈他革，让他给以斯帖看，并嘱咐她去见王，为自己的同胞向王求情。 9哈他革回去把末底改的话告诉以斯帖。 10以斯帖便吩咐哈他革回复末底改说： 11“王的所有臣仆和各省人民都知道有一条法令，不论男女，未蒙宣召擅入内院去见王的必被处死，除非王向他伸出金杖，他才能活命。现在我已有三十天未蒙王召见了。”
12末底改听到以斯帖捎来的话后， 13便回复她说：“你别以为在宫里就比其他犹太人安全。 14如果此时你闭口不语，犹太人必从别处得解脱，蒙拯救，但你和你父亲一家必灭亡。谁知道你得了王后之位不是为了今日之时呢？”
15以斯帖派人回复末底改说： 16“你去召集书珊城所有的犹太人为我禁食，三天三夜不吃不喝，我和我的宫女也要这样禁食。然后，我要违例去见王，我若死就死吧。”
17于是，末底改便去照以斯帖的一切吩咐行事。
