De zegen van Mozes voor het volk
1Dit is de zegen die Mozes, de man van God, het volk Israël voor zijn dood gaf:
2‘De Here is bij de berg Sinaï naar ons toegekomen. Hij liet zijn licht over ons opgaan vanaf de berg Seïr. Hij scheen op ons vanaf de berg Paran, omgeven door tienduizenden heilige engelen en met een brandend vuur aan zijn rechterzijde. 3Hij heeft de volken lief. Zijn heiligen rusten in zijn handen. Zij traden in uw voetsporen, Here, en zij kregen hun aanwijzingen van U. 4De wetten die Mozes heeft gegeven, zijn het kostbaarste bezit van Jakobs volk. 5De Here werd Koning over het rechtschapen Israël, toen wij Hem kozen in een bijeenkomst van de stamleiders!
6Laat Ruben eeuwig leven en moge zijn stam groeien!’
7En Mozes zei van Juda: ‘Here, luister naar de stem van Juda en verenig hem met zijn volk, vecht voor hem tegen zijn vijanden.’
8Toen zei Mozes over de stam Levi: ‘Geef Levi uw orakelstenen, de Urim en Tummim. Bij Massa en Meriba stelde U Levi op de proef, 9hij gehoorzaamde uw opdrachten en vernietigde vele zondaars, zelfs zijn eigen kinderen, broers, vaders en moeders. 10De Levieten zullen Israël onderwijzen in uw wetten en zullen voor U werken bij het reukaltaar en het brandofferaltaar.
11Och Here, geef de Levieten voorspoed en aanvaard het werk dat zij voor U doen. Vernietig hun vijanden, zodat die nooit meer opstaan.’
12Over de stam Benjamin zei Mozes: ‘Hij wordt door de Here bemind en leeft veilig aan zijn zijde. God omringt hem met voortdurende zorg en beschermt hem tegen alle kwaad.’
13Over de stam Jozef zei hij: ‘Moge de Here zijn land zegenen met de grootste gaven van de hemelen en de aarde. 14Moge hij worden gezegend met het beste dat de zon laat groeien en dat van maand tot maand verder opbloeit. 15Met de beste opbrengsten van de oude bergen en van de eeuwige heuvels. 16Moge hij worden gezegend met de beste gaven van de aarde en haar rijkdom. En met het welbehagen van Hem die in de brandende braamstruik verscheen. Laat al deze zegeningen over Jozef komen, hij is een prins onder zijn broers. 17Hij lijkt op een mooie en sterke eerstgeboren stier en heeft de horens van een wilde os. Daarmee stoot hij alle volken van de wereld neer. Dit zijn de tienduizenden van Efraïm en de duizenden van Manasse.’
18Over de stam van Zebulon zei Mozes: ‘Verheug u, Zebulon, over uw tochten en ondernemingen. En Issachar, verheug u over uw tenten! 19Zij zullen het volk bij de berg samenroepen om hun offers van de opbrengsten van zee en land met hen te vieren.’
20Over de stam van Gad zei Mozes: ‘Gezegend zijn zij die Gad helpen. Hij legt zich neer als een oude leeuw en verscheurt de arm en ook de schedel. 21Hij koos het beste deel van het land voor zichzelf, want dat was bewaard voor de leider. Hij leidde het volk, omdat hij de straffen van de Here voor Israël uitvoerde.’
22Over de stam van Dan zei Mozes: ‘Dan is een leeuwenwelp, die vanuit Basan tevoorschijn springt.’
23En over de stam van Naftali zei hij: ‘O, Naftali, u bent overladen met alle zegeningen van de Here, het gebied van het meer van Galilea en de Negev vormen uw thuis.’
24En over de stam van Aser zei hij: ‘Aser is de meest geliefde zoon en zijn broers waarderen hem. Hij baadt zijn voet in olie.
25Mogen ijzeren en koperen grendels u beschermen en moge uw kracht net zo groot zijn als uw leven lang is!’
26‘Er bestaat niemand die gelijk is aan de God van het rechtschapen Israël, Hij rijdt op de wolken en vanuit de hoogte helpt Hij u. 27De eeuwige God is uw toevluchtsoord en zijn eeuwige armen ondersteunen u. Hij drijft uw vijanden voor u uit en roept u toe: “Vernietig hen!” 28Daarom leeft Israël veilig en ongestoord en heeft voorspoed in een land van koren en wijn, terwijl de hemel het land bevochtigt met dauw. 29Uw geluk is groot, Israël! Wie is aan u gelijk? U bent een volk, dat verlost is door de Here. Hij is uw schild en uw helper! Hij is uw machtige zwaard! Uw vijanden zullen diep voor u buigen en u zult over hun heuvels heersen!’
Mose Hyira Mmusuakuw No
1Eyi ne nhyira a Onyankopɔn nipa Mose de hyiraa Israelfo no ansa na ɔrewu:
2Ose, “Awurade fi Sinai bae
ofi Seir baa wɔn so;
ɔhran fi Paran bepɔw so.
Ɔde akronkronfo pii bae
fi anafo fam ne mmepɔw nsian so.
3Nokware ni, wo na wodɔ nnipa no,
akronkronfo nyinaa wɔ wo nsam.
Wɔn nyinaa kotow wo nan ase,
na wonya nkyerɛkyerɛ fi wo hɔ,
4mmara a Mose de maa yɛn no;
Yakob nkurɔfo agyapade.
5Ɔyɛɛ ɔhene wɔ Yeshurun
bere a nnipa no ntuanofo hyiae,
wɔne Israel mmusuakuw no.
6“Ma Ruben nya nkwa na onwu,
na mma ne nkurɔfo so nhuan.”
7Na ɔkaa eyi faa Yuda ho:
“Tie, Awurade, tie Yuda sufrɛ;
fa no brɛ ne nkurɔfo.
Ɔde nʼankasa nsa bɔ ne ho ban.
Ao, yɛ ne boafo tia nʼatamfo!”
8Asɛm a ɔka faa Lewi abusuakuw ho:
“Awurade, wode ade kronkron
ama wʼasomfo nokwafo Lewifo.
Wosɔɔ wɔn hwɛe wɔ Masa
wɔne wɔn koe wɔ Meriba asu ho.
9Lewifo tiee wʼasɛm
bɔɔ wʼapam no ho ban.
Wodii wo nokware
sen sɛnea wodii wɔn awofo,
abusuafo ne wɔn mma nokware.
10Afei, ma wɔnkyerɛ Yakob wo mmara no.
Ma wɔmfa wo nkyerɛkyerɛ no mma Israelfo.
Wɔde aduhuam bɛba wʼanim
Abɛbɔ ɔhyew afɔre wɔ afɔremuka so.
11Hyira Lewifo, Ao Awurade
na ma wɔn nsa ano nnwuma nsɔ wʼani.
Bubu wɔn atamfo;
bɔ wɔn atamfo hwe fam a wɔnsɔre bio.”
12Asɛm a Mose ka faa Benyamin abusuakuw ho:
“Ma Awurade dɔ nnye ntin wɔ Benyamin nkurɔfo mu,
efisɛ ɔbɔ wɔn ho ban daa nyinaa,
na nea Awurade dɔ no no nhome wɔ ne nwini ase daa.”
13Asɛm a Mose ka faa Yosef mmusuakuw ho:
“Awurade mfa ne sorosoro bosu a ɛsom bo
ne bun mu nsu a efi asase ase no,
nhyira wɔn nsase.
14Ɔmfa ne nnepa efi owia mu ba
ne adonne a ebetumi apue afi ɔsram so;
15ne nnɔbae pa a efi tete mmepɔw mu
ne nea abu so wɔ nkoko a etim hɔ daa mu
16ne akyɛde a ɛso nni a efi asase ne ne mayɛ mu,
ne adom a efi nea na ɔte nwura a ɛhyew mu no.
Saa nhyira yi nyinaa mmra Yosef ti so,
nea ɔyɛ ne nuanom mu ɔheneba no anintɔn mu.
17Yosef sɛ nantwinini a ɔyɛ abakan wɔ ahenni mu.
Ne ahoɔden te sɛ ɔtrɔm mmɛn.
Ɔde bɛwowɔ aman no,
wɔn a wɔwɔ asase ano no mpo.
Eyinom ne Efraim mpem du du no;
eyinom ne Manase mpempem no.”
18Asɛm a Mose ka faa Sebulon ne Isakar mmusuakuw ho:
“Sebulon asefo, munni anigye wɔ mo adifi mu.
Isakar asefo, munni anigye wɔ mo ntamadan mu.
19Wɔbɛfrɛ nnipa ahorow akɔ bepɔw no so
kɔbɔ trenee afɔre wɔ hɔ;
wobefi po mu adenya mmoroso mu ato pon
afi ademude a ahintaw wɔ nwea mu.”
20Asɛm a Mose ka faa Gad abusuakuw ho:
“Nhyira nka obi a ɔtrɛw Gad mantam mu!
Gad te hɔ sɛ gyata
a ɔretetew abasa anaa eti.
21Gad nkurɔfo paw asase pa no maa wɔn ho;
ɔkannifo kyɛfa na wɔde maa wɔn.
Bere a nkurɔfo no mpanyimfo hyiae no,
wɔyɛɛ Awurade atɛntrenee apɛde no,
ne nʼatemmu a ɛfa Israelfo ho no.”
22Asɛm a Mose ka faa Dan abusuakuw ho:
“Dan yɛ gyata ba a,
ɔrepue afi Basan.”
23Asɛm a Mose ka faa Naftali abusuakuw ho:
“Naftali wɔ adom bebree
na Awurade nhyira ayɛ wo ma;
ɔtare no anafo fam bɛyɛ wo kyɛfa.”
24Asɛm a Mose ka faa Aser abusuakuw ho:
“Mma no mu nea wɔahyira no koraa ne Aser;
wɔmma ne nuanom mpɛ nʼasɛm,
na ɔmfa ngo nguare nʼanan ase.
25Wʼapon ho nkyerewa nyɛ dade ne kɔbere mfrafrae;
wʼahoɔden ne wo nkwanna bɛsae so.
26“Onyankopɔn biara nni hɔ sɛ Yeshurun Nyankopɔn;
a ɔnam ɔsorosoro ne nʼahenni mu mununkum
so ba bɛboa wo.
27Onyankopɔn a ɔwɔ hɔ daa yɛ wo guankɔbea;
nea ɛwɔ ase no ne abasa a ɛwɔ hɔ daa no.
Ɔbɛpam wʼatamfo afi wʼanim;
ɔbɛka se, ‘Sɛe wɔn!’
28Enti, Israel bɛtena ase dwoodwoo;
Yakob benya bammɔ
wɔ asase a atoko ne nsa foforo wɔ so,
faako a ɔsoro bosu gugu.
29Nhyira nka mo, Israel!
Hena na ɔte sɛ mo,
nnipa a Awurade agye mo nkwa.
Ɔyɛ mo nkatabo ne boafo
ne mo anuonyam afoa!
Mo atamfo bɛkotow mo anim,
na moatiatia wɔn sorɔnsorɔmmea.”
