Gods overwinning op koning Og
1‘Daarna trokken wij in de richting van het land Basan, waar Og koning was. Hij rukte op met zijn hele leger en raakte slaags met ons bij Edreï. 2Maar de Here zei mij dat wij niet bang voor hem hoefden te zijn. “Zijn hele volk en al zijn land geef Ik u,” zei de Here mij. “U moet met hem hetzelfde doen als met koning Sichon van de Amorieten bij Chesbon.” 3De Here hielp ons in de strijd tegen koning Og en zijn volk en wij doodden hen allen. 4Wij veroverden al zijn zestig steden, de hele streek van Argob in het koninkrijk van Og in Basan. 5Het waren zestig sterke steden met hoge muren en stevige poorten, plus nog veel onversterkte steden. 6Wij vernietigden alle steden volledig, net zoals bij koning Sichon van Chesbon. De hele bevolking werd gedood: mannen, vrouwen en kinderen. 7Alleen het vee en de buit hielden wij voor onszelf. 8Wij hadden toen het hele gebied van de twee Amoritische koningen ten oosten van de Jordaan in handen, een gebied dat zich uitstrekt van het dal van de Arnon tot aan de berg Hermon. 9De Sidoniërs noemden de berg Hermon Sirjon en de Amorieten Senir. 10We hadden toen alle steden op de hoogvlakte veroverd en bezetten Gilead en Basan tot aan de steden Salcha en Edreï. 11Koning Og van Basan was de laatste van de Refaïeten. Zijn bed, dat wordt bewaard in Rabba, een Ammonitische stad, was van ijzer en was ruim vier meter lang en bijna twee meter breed. 12De stammen Gad en Ruben gaf ik dit veroverde gebied, dat begint bij Aroër aan de Arnon, en de helft van de berg Gilead, met de daarbij behorende steden. 13De halve stam van Manasse kreeg de rest van Gilead en het voormalige koninkrijk van koning Og, de streek van Argob. (Basan wordt soms het Land van de Reuzen genoemd). 14De familie van Jaïr, van de halve stam Manasse, kreeg de hele streek van Argob (Basan) tot aan het gebied van de Gesurieten en Maächatieten. Zij noemden hun gebied naar zichzelf, Havvoth-Jaïr (Dorpen van Jaïr). Zo heet het nu nog. 15Gilead gaf ik aan de familie Machir. 16De stammen Ruben en Gad ontvingen het gebied dat zich uitstrekte van de Jabbok in Gilead (die de grens met de Ammonieten vormde) tot het midden van het dal van de Arnon. 17Zij kregen ook de Arabah (ook wel Vlakte genoemd) in het westen aan de Jordaan grenzend, van Kinneret tot de berg Pisga en de Zoutzee (ook wel de Zee der Vlakte genoemd). 18Toen herinnerde ik de stammen Gad en Ruben en de halve stam Manasse eraan dat, ook al had de Here het hun nu al gegeven, zij zich pas in dit gebied konden vestigen als hun gewapende mannen met de andere stammen de Jordaan waren overgestoken naar het land dat de Here hun gaf. 19“Maar uw vrouwen en kinderen,” zei ik tegen hen, “mogen hier blijven wonen in de steden die de Here u heeft gegeven. Zij kunnen dan voor het vele vee zorgen 20totdat u terugkeert, nadat de Here ook de andere stammen heeft laten overwinnen. Wanneer zij het land dat de Here, uw God, hun aan de overkant van de Jordaan heeft gegeven, hebben veroverd, mag u teruggaan naar uw eigen land hier.” 21Toen zei ik tegen Jozua: “U hebt gezien wat de Here, uw God, met die twee koningen heeft gedaan. Hetzelfde moet u doen met de koninkrijken aan de overzijde van de Jordaan. 22Wees niet bang voor de volken die daar leven, want de Here, uw God, zal voor u vechten.”
23-25In die tijd smeekte ik de Here: “Och Here God, laat mij alstublieft ook oversteken naar het beloofde land—het goede land aan de overkant van de Jordaan met zijn mooie gebergte—en de Libanon. Ik wil zo graag het eindresultaat zien van de grootheid en kracht die U ons hebt laten zien. Want welke God in de hemelen of op aarde kan doen wat U voor ons hebt gedaan?” 26Maar de Here was vertoornd op mij wegens u en luisterde niet naar mij. “Praat er niet meer over,” beval Hij mij, 27“maar klim naar de top van de berg Pisga vanwaar u elke richting kunt uitkijken, dan zult u het land in de verte zien liggen. Maar zelf mag u de Jordaan niet oversteken. 28Bereid Jozua voor, zodat hij u kan opvolgen en bemoedig hem, want hij moet het volk naar de overkant leiden om het land te veroveren dat u vanaf de bergtop zult zien.” 29Zo bleven wij in het dal tegenover Bet-Peor.’
Победа над царём Огом
(Чис. 21:33-35)
1Потом мы повернули и поднялись по дороге к Башану. Ог, царь Башана, выступил нам навстречу со всем своим войском, чтобы сразиться с нами у города Эдреи. 2Вечный сказал мне: «Не бойся его, потому что Я отдам его в твои руки со всем его войском и землёй. Сделай с ним то же, что и с Сигоном, царём аморреев, который правил в Хешбоне». 3И Вечный, наш Бог, отдал в наши руки ещё и Ога, царя Башана, и всё его войско. Мы поразили их, не оставив в живых никого. 4Тогда же мы взяли и все его города. Мы взяли все шестьдесят городов – всю область Аргов, царство Ога в Башане. 5Все эти города были укреплены высокими стенами, двойными воротами и запорами, а кроме них было множество селений, не обнесённых стенами. 6Мы полностью истребили их, как народ Сигона, царя Хешбона, истребляя всех – мужчин, женщин и детей. 7Но весь скот и добычу из их городов мы взяли себе.
8Итак, в то время мы взяли у этих двух аморрейских царей землю к востоку от Иордана, от реки Арнон до самой горы Хермон. 9(Сидоняне называют Хермон Сирионом, а аморреи – Сениром.) 10Мы взяли все их города на плоскогорье, весь Галаад и весь Башан до Салхи и Эдреи, города царства Ога в Башане. 11(Ог, царь Башана, был одним из последних рефаитов (народа гигантов). Его ложе3:11 Или: «саркофаг». было сделано из железа и имело четыре метра в длину и почти два метра3:11 Букв.: «девять… четыре локтя». в ширину. Оно и сейчас находится в Раббе, столице аммонитян.)
Раздел земли к востоку от Иордана
(Чис. 32:1-42)
12Из земли, которой мы завладели в то время, я отдал родам Рувима и Гада область к северу от Ароера у реки Арнон, включая половину нагорий Галаада вместе с городами. 13Остальную часть Галаада, а также весь Башан, царство Ога, я отдал половине рода Манассы.
(Вся область Аргов в Башане прежде была известна как земля рефаитов. 14Иаир, потомок Манассы, захватил всю область Аргов до самой границы гешуритов и маахитян. Он назвал её своим собственным именем, и до сегодняшнего дня Башан называется Хаввот-Иаир («селения Иаира»).)
15Я отдал Галаад клану Махира. 16А рувимитам и гадитам я дал землю, что спускается от Галаада к реке Арнон (с границей на середине реки) и к реке Иаббок, которая служит границей земель аммонитян. 17Я также дал им Иорданскую долину, включая Иордан с его восточными берегами, от Генисаретского озера до Мёртвого моря3:17 Букв.: «от Киннерета до моря Аравы, Солёного моря». и до склонов Фасги к востоку.
18В то время я повелел вам: «Вечный, ваш Бог, отдал вам эту землю, чтобы вы завладели ею. Все ваши мужчины, способные сражаться и вооружённые для битвы, должны переправиться за реку перед вашими братьями исраильтянами. 19Ваши жёны, дети и скот (я знаю, у вас много скота) могут остаться в городах, которые я вам дал, 20пока Вечный не даст покой вашим братьям, как и вам, и пока они не примут также во владение землю, которую Вечный, ваш Бог, даёт им за Иорданом. После этого каждый из вас может вернуться к владению, которое я вам дал».
21В то время я повелел Иешуа: «Ты своими глазами видел всё, что Вечный, ваш Бог, сделал с этими двумя царями. Вечный сделает то же самое со всеми царствами, которые ты будешь проходить. 22Не бойся их: Вечный, ваш Бог, Сам будет сражаться за вас».
Мусе запрещено переходить Иордан
23В то время я молил Вечного: 24«Владыка Вечный, Ты являешь Своему рабу Своё величие и силу. Разве есть какой-нибудь другой бог на небе или на земле, который смог бы совершить такие же подвиги и великие дела, какие делаешь Ты? 25Позволь мне переправиться и увидеть благодатную землю за Иорданом – те прекрасные нагорья и Ливан».
26Но из-за вас Вечный разгневался и не услышал меня. «Хватит, – сказал Вечный, – не говори Мне больше об этом. 27Поднимись на вершину Фасги и посмотри на запад, на север, на юг и на восток. Посмотри на землю своими собственными глазами, потому что ты не перейдёшь за Иордан. 28Но наставь Иешуа, утверди и укрепи его, потому что он переправится во главе народа и разделит между ними землю, которую ты увидишь». 29И мы остановились в долине рядом с Бет-Пеором.
