Geschenken voor God
1‘Wanneer u aankomt in het land, het hebt veroverd en erin woont, 2-3 moet u in het heiligdom de eerste jaarlijkse opbrengsten van uw oogst aan de Here aanbieden. Breng het mee in een mand, geef het aan de dienstdoende priester en zeg: “Dit geschenk is mijn plechtige verklaring dat de Here, mijn God, mij in het land heeft gebracht dat Hij mijn voorouders heeft beloofd.” 4De priester zal de mand dan uit uw hand nemen en die voor het altaar neerzetten. 5Dan zult u staande voor de Here, uw God, zeggen: “Mijn voorvader was een zwervende Arameeër, die als vreemdeling naar Egypte trok. Hij was met weinig mensen, maar ze groeiden in Egypte uit tot een sterk en machtig volk. 6-7 De Egyptenaren behandelden ons erg slecht en wij riepen tot de Here God. Hij hoorde ons en zag ons lijden, onze moeilijkheden en de onderdrukking die wij ondergingen. 8Met machtige wonderen en een sterke hand leidde Hij ons toen uit Egypte. Hij deed grote en geweldige wonderen voor de ogen van de Egyptenaren. 9Hij heeft ons naar deze plaats gebracht en ons dit land gegeven, dat overvloeit van melk en honing. 10Kijk, Here, ik breng U nu de eerste opbrengsten van de grond die U mij hebt gegeven!” Zet de opbrengst dan neer voor de Here, uw God, en aanbid Hem. 11Verheug u daarna over al het goede dat Hij u heeft gegeven. Vier feest met uw gezin en met alle Levieten en vreemdelingen die bij u wonen.
12Het derde jaar is het jaar van de tienden. In dat jaar moet u al uw tienden aan de Levieten, vreemdelingen, wezen en weduwen geven, zodat zij meer dan genoeg kunnen eten. 13Dan zult u voor de Here, uw God, verklaren: “Ik heb al mijn tienden aan de Levieten, vreemdelingen, wezen en weduwen gegeven, zoals U mij hebt opgedragen. Ik heb geen van uw geboden overtreden of vergeten. 14Ik heb de tienden niet aangeraakt toen ik onrein was (tijdens de rouwperiode bijvoorbeeld) en ik heb niets ervan aan de doden geofferd. Ik heb de Here, mijn God, gehoorzaamd en alles gedaan wat U mij hebt opgedragen. 15Kijk neer vanuit uw heilig huis in de hemelen en zegen uw volk Israël en het land dat U ons hebt gegeven, zoals U onze voorouders hebt beloofd, een land dat overvloeit van melk en honing!”
16U moet met heel uw hart de wetten en regels die de Here, uw God, u vandaag geeft, gehoorzamen. 17U hebt vandaag verklaard dat Hij uw God is, u hebt beloofd zijn wetten en voorschriften te gehoorzamen en naar zijn stem te luisteren. 18En de Here heeft vandaag verklaard dat u zijn eigen volk bent, zoals Hij heeft beloofd en dat u al zijn geboden moet gehoorzamen. 19Als u dat doet, zal Hij u groter maken dan welk ander volk ook: u zult lof oogsten en met roem overladen worden. Dan zult u een heilig volk zijn voor de Here, uw God, zoals Hij dat van u verlangt.’
Приношение первых плодов и десятины
1Когда ты придёшь в землю, которую Вечный, твой Бог, даёт тебе в наследие, завладеешь ею и поселишься в ней, 2то возьми все первые плоды, которые ты вырастишь на земле, которую Вечный, твой Бог, даёт тебе, и положи их в корзину. Затем иди на то место, которое Вечный, твой Бог, выберет для поклонения Ему, 3и скажи священнослужителю, что будет в те дни: «Я объявляю сегодня Вечному, твоему Богу, что я пришёл в землю, которую Вечный клялся нашим предкам дать нам». 4Священнослужитель возьмёт у тебя корзину и поставит её перед жертвенником Вечного, твоего Бога. 5Тогда ты объявишь перед Вечным, твоим Богом: «Мой отец был кочующим арамеем, он пришёл в Египет с немногими людьми, жил там и стал великим народом, могучим и многочисленным. 6Но египтяне плохо обращались с нами и причиняли нам страдания, принуждая к непосильному труду. 7Тогда мы взмолились Вечному, Богу наших предков, и Вечный услышал наш голос и увидел наше бедствие, непосильный труд и притеснение. 8Вечный вывел нас из Египта могучей и простёртой рукой, великим ужасом, знамениями и чудесами. 9Он привёл нас сюда и дал нам эту землю – землю, где течёт молоко и мёд; 10и вот теперь я приношу первые плоды с земли, которую Ты, Вечный, дал мне». Поставь корзину перед Вечным, твоим Богом, и склонись перед Ним. 11Радуйся всему доброму, что Вечный, твой Бог, дал тебе и твоему дому, вместе с левитами и чужеземцами среди вас.
12Отделив десятину от всего, что ты произвёл в третий год, год десятины, отдай её левиту, чужеземцу, сироте и вдове, чтобы они могли есть в твоих городах и насыщаться. 13И скажи Вечному, твоему Богу: «Я взял из своего дома священную долю и отдал её левиту, чужеземцу, сироте и вдове, как Ты повелел. Я не уклонился от Твоих повелений и не забыл ни одного из них. 14Я ничего не ел из священной доли, пребывая в трауре, не брал из неё ничего, будучи нечист, и не давал ничего из неё для мёртвого26:14 Для мёртвого – может иметься в виду посвящение части священной доли духу умершего или то, что она выделялась для ритуальной трапезы на похоронах. Все три перечисленных в этом стихе действия, соверши их говорящий, привели бы к осквернению священной доли.. Я был послушен Вечному, моему Богу; Я сделал всё, что Ты повелел мне. 15Посмотри с неба, Своего святого жилища, и благослови Свой народ Исраил и землю, которую Ты дал нам, как клялся нашим предкам, землю, где течёт молоко и мёд».
Повеление следовать законам Вечного
16Сегодня Вечный, твой Бог, повелевает тебе следовать этим установлениям и законам, прилежно соблюдать их всем сердцем и всей душой. 17Сегодня ты объявил, что Вечный – это твой Бог, и что ты будешь ходить Его путями, хранить Его установления, повеления и законы и слушаться Его. 18А Вечный объявил сегодня, что ты – Его народ, Его драгоценное достояние, как Он и обещал, и что ты должен хранить все Его повеления. 19Он объявил, что поставит тебя выше всех созданных Им народов, воздаст тебе хвалу, славу и честь, и ты будешь святым народом Вечного, твоего Бога, как Он и обещал.
