Het visioen van de mand met fruit
1Toen liet de Oppermachtige Here mij in een visioen een mand met rijp fruit zien. 2‘Wat ziet u, Amos?’ vroeg Hij. Ik antwoordde: ‘Een mand met rijp fruit.’ De Here zei: ‘Dit fruit stelt mijn volk Israël voor, rijp voor de straf. Ik zal de bestraffing van mijn volk niet langer uitstellen. 3Dan zal het zingen in de tempel veranderen in geklaag. Overal zullen lijken liggen. In alle stilte zullen zij uit de stad worden gedragen.’
4Luister, kooplieden, die de armen beroven en de hulpbehoevenden vertrappen, 5u die verlangt naar het einde van de sabbat en de godsdienstige feesten, zodat u weer verder kunt gaan met uw bedriegerijen met onzuivere weegschalen en te lichte gewichten, 6u die de armen tot slaven maakt door hen te kopen voor slechts een zilverstuk of een paar sandalen en hun kaf voor graan verkoopt!
7De Here, de trots van Israël, heeft gezworen: ‘Ik zal hun wandaden niet vergeten! 8Het land zal in afwachting van deze vervloeking beven en ieder die er woont, zal rouwen. Ik zal oprijzen als de rivier de Nijl op het moment van de vloed, verwoesting zaaien en weer terugzakken. 9Op dat moment zal Ik de zon ʼs middags al laten ondergaan en zal Ik de aarde op klaarlichte dag verduisteren. 10Ik zal uw feesten veranderen in rouwbijeenkomsten en uw liederen zullen omslaan in vertwijfelde kreten. U zult rouwkleding dragen en uw hoofd kaalscheren als teken van uw verdriet, alsof uw enige zoon was gestorven. Die dag zal ten slotte een bittere dag zijn.’
11‘Let op, want er komt een tijd,’ zegt de Oppermachtige Here, ‘dat Ik een hongersnood naar dit land zal sturen. Geen hongersnood van brood en water, maar door afwezigheid van de woorden van de Here. 12Mensen zullen overal, van kust tot kust, ronddwalen op zoek naar het woord van de Here. Zij zullen op en neer rennen, maar het niet vinden. 13In die tijd zullen zowel mooie meisjes als flinke jongemannen vermoeid neerzitten. 14En zij die de afgoden in Samaria, Dan en Berseba vereren en bij hun namen zweren, zullen neervallen en nooit meer opstaan.’
Cuarta visión y advertencias
1Esto es lo que el Señor y Dios me mostró: una canasta de fruta madura 2y me preguntó: «¿Qué ves, Amós?».
«Una canasta de fruta madura», respondí.
Entonces el Señor me dijo:
«Ha llegado el tiempo de que Israel caiga como fruta madura; no volveré a perdonarlo.
3»En aquel día —afirma el Señor y Dios—, las canciones del palacio se volverán lamentos. ¡Muchos serán los cadáveres tirados por todas partes! ¡Silencio!».
4Oigan esto, los que pisotean a los necesitados
y exterminan a los pobres de la tierra.
5Ustedes dicen:
«¿Cuándo pasará la fiesta de luna nueva
para que podamos vender grano
o el día de reposo
para que pongamos a la venta el trigo?».
Ustedes buscan achicar la medida
y aumentar el precio,
falsear las balanzas
6y vender los deshechos del grano,
comprar al desvalido por dinero
y al necesitado, por un par de sandalias.
7El Señor ha jurado por el orgullo de Jacob: «Jamás olvidaré nada de lo que han hecho.
8»¿Y con todo esto no temblará la tierra?
¿No se enlutarán sus habitantes?
Subirá la tierra entera como el Nilo;
se agitará y bajará,
como el río de Egipto.
9»En aquel día», afirma el Señor y Dios,
«haré que el sol se ponga al mediodía
y que en pleno día la tierra se oscurezca.
10Convertiré en luto sus fiestas religiosas
y en cantos fúnebres todas sus canciones.
Los vestiré de luto
y afeitaré su cabeza.
Será como si lloraran la muerte de un hijo único
y terminarán el día en amargura.
11»Vienen días», afirma el Señor y Dios,
«en que enviaré hambre al país;
no será hambre de pan ni sed de agua,
sino hambre de oír las palabras del Señor.
12La gente vagará sin rumbo de mar a mar;
andarán errantes del norte al este,
buscando la palabra del Señor,
pero no la encontrarán.
13En aquel día se desmayarán de sed
las jóvenes hermosas y los jóvenes fuertes.
14Y caerán para no levantarse jamás
los que juran por la culpa8:14 por la culpa. Alt. por Asima; es decir, el ídolo samaritano. de Samaria,
los que dicen: “¡Tan cierto como que tu dios vive, oh Dan!
¡Tan cierto como que tu dios vive, Berseba!”».8:14 tu dios vive, Berseba. Lit. tu camino vive, Berseba.
