Het visioen van de mand met fruit
1Toen liet de Oppermachtige Here mij in een visioen een mand met rijp fruit zien. 2‘Wat ziet u, Amos?’ vroeg Hij. Ik antwoordde: ‘Een mand met rijp fruit.’ De Here zei: ‘Dit fruit stelt mijn volk Israël voor, rijp voor de straf. Ik zal de bestraffing van mijn volk niet langer uitstellen. 3Dan zal het zingen in de tempel veranderen in geklaag. Overal zullen lijken liggen. In alle stilte zullen zij uit de stad worden gedragen.’
4Luister, kooplieden, die de armen beroven en de hulpbehoevenden vertrappen, 5u die verlangt naar het einde van de sabbat en de godsdienstige feesten, zodat u weer verder kunt gaan met uw bedriegerijen met onzuivere weegschalen en te lichte gewichten, 6u die de armen tot slaven maakt door hen te kopen voor slechts een zilverstuk of een paar sandalen en hun kaf voor graan verkoopt!
7De Here, de trots van Israël, heeft gezworen: ‘Ik zal hun wandaden niet vergeten! 8Het land zal in afwachting van deze vervloeking beven en ieder die er woont, zal rouwen. Ik zal oprijzen als de rivier de Nijl op het moment van de vloed, verwoesting zaaien en weer terugzakken. 9Op dat moment zal Ik de zon ʼs middags al laten ondergaan en zal Ik de aarde op klaarlichte dag verduisteren. 10Ik zal uw feesten veranderen in rouwbijeenkomsten en uw liederen zullen omslaan in vertwijfelde kreten. U zult rouwkleding dragen en uw hoofd kaalscheren als teken van uw verdriet, alsof uw enige zoon was gestorven. Die dag zal ten slotte een bittere dag zijn.’
11‘Let op, want er komt een tijd,’ zegt de Oppermachtige Here, ‘dat Ik een hongersnood naar dit land zal sturen. Geen hongersnood van brood en water, maar door afwezigheid van de woorden van de Here. 12Mensen zullen overal, van kust tot kust, ronddwalen op zoek naar het woord van de Here. Zij zullen op en neer rennen, maar het niet vinden. 13In die tijd zullen zowel mooie meisjes als flinke jongemannen vermoeid neerzitten. 14En zij die de afgoden in Samaria, Dan en Berseba vereren en bij hun namen zweren, zullen neervallen en nooit meer opstaan.’
A Visão de um Cesto de Frutas Maduras
1O Senhor, o Soberano, me mostrou um cesto de frutas maduras. 2“O que você está vendo, Amós?”, ele perguntou.
Um cesto de frutas maduras, respondi.
Então o Senhor me disse: “Chegou o fim de Israel, o meu povo; não mais o pouparei”.
3“Naquele dia”, declara o Senhor, o Soberano, “as canções no templo se tornarão lamentos.8.3 Ou “os cantores do templo se lamentarão. Muitos, muitos serão os corpos, atirados por todos os lados! Silêncio!”
4Ouçam, vocês que pisam os pobres
e arruínam os necessitados da terra,
5dizendo:
“Quando acabará a lua nova
para que vendamos o cereal?
E, quando terminará o sábado,
para que comercializemos o trigo, diminuindo a medida,
aumentando o preço8.5 Hebraico: diminuindo o efa, aumentando o siclo., enganando com balanças desonestas
6e comprando o pobre com prata
e o necessitado por um par de sandálias,
vendendo até palha com o trigo?”
7O Senhor jurou contra o orgulho de Jacó: “Jamais esquecerei coisa alguma do que eles fizeram.
8“Acaso não tremerá a terra por causa disso,
e não chorarão todos os que nela vivem?
Toda esta terra se levantará como o Nilo;
será agitada e depois afundará como o ribeiro do Egito.
9“Naquele dia”, declara o Senhor, o Soberano:
“Farei o sol se pôr ao meio-dia
e em plena luz do dia escurecerei a terra.
10Transformarei as suas festas em velório
e todos os seus cânticos em lamentação.
Farei que todos vocês vistam roupas de luto
e rapem a cabeça.
Farei daquele dia um dia de luto por um filho único,
e o fim dele, como um dia de amargura.
11“Estão chegando os dias”, declara o Senhor, o Soberano,
“em que enviarei fome a toda esta terra;
não fome de comida nem sede de água,
mas fome e sede de ouvir as palavras do Senhor.
12Os homens vaguearão de um mar a outro,
do Norte ao Oriente,
buscando a palavra do Senhor,
mas não a encontrarão.
13“Naquele dia, as jovens belas e os rapazes fortes
desmaiarão de sede.
14Aqueles que juram pela vergonha8.14 Ou por Asima; ou ainda pelo ídolo de Samaria,
e os que dizem:
‘Juro pelo nome do seu deus, ó Dã’
ou ‘Juro pelo nome do deus8.14 Ou poder de Berseba’,
cairão, para nunca mais se levantar!”
